Verschil tussen een residentiële en een niet netherland-converted

1. Verschil tussen een residentiële en een niet-residentiële yoga docentenopleiding: Er zijn geen obstakels voor iemand die bereid is zijn tijd en toewijding te besteden aan het leren en vervolgens lesgeven in yoga. Iedereen kan leren op elke manier die ze willen leren. Je kunt het leren als een residentiële yoga docentenopleiding, of als een niet-residentiële yoga docentenopleiding. De basisvereiste om yoga aan andere mensen te kunnen geven, is dat een persoon minimaal 200 uur yogatraining moet hebben gevolgd. Beschouw dit als een internationale norm die is opgelegd om ervoor te zorgen dat elke yogaleraar goed gekwalificeerd, gecertificeerd en alle ins en outs over yoga kent. Er zijn ook veel kortere cursussen van 50 uur training en 100 uur training, ook zijn er enkele cursussen die 500 uur lang zijn. Maar dit is niet het enige type cursussen dat wordt aangeboden aan de mensen die yoga willen leren en onderwijzen. Het tweede type yogacursus wordt aangeboden op basis van de locatie. De residentiële en niet-residentiële yoga trainingen. Waarom kiezen voor een niet-residentiële yoga docentenopleiding? Om het antwoord op deze vraag te begrijpen, moet u eerst weten wat het betekent. Non-residentiële yoga is een cursus of yogatraining die je vanuit je luie stoel kunt doen. Je hoeft nergens heen. Je doet je onderzoek, zoekt een docent en schrijft je vervolgens in voor een cursus. In dit type yoga leer je meer over de yogafilosofie, het doen van verschillende houdingen en wat de basis is die een persoon moet kennen. Dit soort cursussen zijn meer gericht op spiritualiteit en minder op fysieke yoga. Maar toch leer je alle ins en outs over yoga. Het grootste nadeel van dit type is natuurlijk dat de meeste mensen het moeilijk vinden om zich op yoga te concentreren, omdat je weet dat de omgeving in een huis verschillende soorten geluiden en afleidingen heeft. Wanneer kies je voor een residentiële yoga-instructeursopleiding? De residentiële yoga docentenopleidingen zijn gerelateerd aan reizen, je moet de wereld rondreizen naar een bestemming waar je yoga kunt leren. Dit is meer fysieke yoga die je kunt leren. Je kunt een plaats als toerist een maand bezoeken en terwijl je aan het toeren bent, kun je ook yoga leren. Maar dit type richt zich natuurlijk meer op de fysieke houdingen en minder op het spirituele deel van yoga. Ook is de tijd in deze cursussen kort en moet je veel basisprincipes in theorie en praktijk behandelen. Maar toch is het ook een optie. De meeste deskundige yogaleraren adviseren dat je eerst een niet-residentiële yogacursus moet volgen, om wat basisprincipes over yoga te kennen. Daarna moet je naar residentiële yogacursussen gaan. Deze twee gecombineerde cursussen helpen je om zowel het spirituele als het fysieke deel van yoga tegelijkertijd te behandelen.

2. Conclusie: Er zijn twee soorten yogacursussen, de eerste residentiële yogacursussen en de tweede niet-residentiële yogacursussen. U kunt uw onderzoek doen en degene kiezen die u wilt. Maar de meeste experts adviseren om beide te combineren, zodat je zowel je spirituele en theoretische deel als je fysieke asana's kunt dekken.