320 likes | 708 Views
ضد انعقادهای مناسب در هماتولوژی. EDTA Tri sodium Citrate Heparin. EDTA Ethylene diamine tetra acetic Acid. EDTA. ) کلسیم Chelating ) بوسیله عمل جذب و جدا سازی مانع روند آبشاری انعقاد میگردد.
E N D
ضد انعقادهای مناسب در هماتولوژی EDTA Tri sodium Citrate Heparin
EDTA ) کلسیم Chelating )بوسیله عمل جذب و جدا سازی مانع روند آبشاری انعقاد میگردد. EDTA بهترین نوع ضدانعقاد برای مطالعه گسترش خون محیطی است. برای تستهای انعقادی مصرف نمی شود و فاکتور 5 و8 در مقابل EDTA نا پایدار است.
EDTAنمک های سدیم یا پتاسیم از ضد انعقادهای مناسب برای آزمایشات روزمره خونشناسی می باشد.HCT,RETIC,HGB,CBC,PLTمانند ESR پس از تصحیح با سدیم سیترات برای آزمایشات آلکالن فسفاتاز کراتینین کیناز و لوسین آمینو پپتیداز مناسب نیستند.
EDTA انواع ٍ EDTA به صورت اسید آزاد به تنهایی بعنوان ضد انعقاد مصرف نمیگرددو بیشتر نمکهای آن مورد استفاده است دی سدیک به همراه دو ملکول آب EDTA EDTA-NA2,2H2O به صورت پودر کریستال بدون بو میباشد. حلالیت آن در حرارت 20 در سانتی گراد میباشد.
EDTA-K2,2H2O با دو مولکول آبدی پتاسیکEDTA بهترین نوع ICSH داشته وبه توصیهبیشتریحلالیتقابلیت مصرفی است. EDTA
EDTA-K3 تری پتاسیک بصورت مایع مصرف میشود به EDTA راحتی در آب حل میشود وغلظت 15 گرم در صد تهیه کرده به هر لوله حدود054/0 سی سی که معادل 7میلی گرم پودر است برای 5 سی سی خون اضافه می کنیم آن بین 8-7 است. PH
EDTA نکات مهم در مورد زمان نگه داری نمونه در حرارت اتاق بیش از 6 ساعت نباشد. در دمای یخچال تا 24 ساعت مقادیر پارامترهای خونی PCV,WBC,RBC,PLT,MCV,HGB ثابت است. MPV بیش از یک ساعت نباید از زمان نمونه گیری گذشته باشد.
ضد انعقادهای سدیم سیترات به علت تمایل به رنگهای آزور و متیلن بلو که در رنگهای رومانوفسکی موجود هستند ایجاد رنگ زمینه آبی می کند که برای تهیه گسترش مناسب نیستند. مقدار بیش از اندازه باعث چروکیدگی ودژنره شدن گلبولهامیشود.
مقدار بیش از 2 میلی گرم EDTA به ازا هر سی سی خون سبب کاهش قال توجه هماتوکریت و در نتیجه افزایش MCHC خواهد شد.
افزایش میزان EDTA موجب افزایش کاذب واکنش های انعقادی شود. این ماده روی فاکتور 5 و8اثرات تخریبی داشته و از این رو ضد انعقاد سفارش شده برای آزمونهای انعقادی سیترات سدیم می باشد.
پدیده اقماری شدن پلاکت ها منحصرا با ضد انعقاد EDTA گزارش شده .دراین پدیده پلاکت ها دور نوتروفیل ها و منو سیت ها بصورت اقماری ظاهر می شوند.این پدیده باعث میشود که شمارش پلاکت های بیمار بطور چشمگیری کاهش یابد.
چنانچه خون دارایEDTA آلوده به انگل مالاریا باشدو به مدت طولانی بماند جهت تشخیص رنگدانه های آن مناسب نیستند.
اگر خون در EDTAبیش از 6 ساعت بماند گلبولهای قرمز حالت کروی پیدا می کنند هسته لنفوسیتها و منوسیتها منشعب شده بصورت برگ شبدری در آمده وبا واکوئلهای سیتوپلاسمی همراه می شوند. نوتروفیلها بصورت یک لوب ظاهر می شوند.
نا کافی بودن EDTA باعث تجمع پلاکتی گشته و ایجاد لخته های ریز را در نمونه می نماید.
اگر از ظروف Vacutainer استفاده میکنید برچسب روی ظروف موارد زیر را دارا باشند ذکر نوع نمک EDTAومقدار آن مقدار حجم خون مورد نیاز تاریخ انقضا و وشرایط نگه داری
تری سدیم سیترات تری سدیم سیترات با حذف کلسیم از ترکیب پروترومبیناز واکنش تبدیل پروترومبین به ترومبین رامتوقف میکند.در نتیجه تبدیل فیبرینوژن به فیبرین مهار خواهد شد.اینواکنش با افزودن کلسیم به خون برگشت پذیر است. رایج ترین شکل مصرف آن نمک تری سدیم با وزن مولکولی294 (با دو مولکول آب)است. ترکیب سدیم سیترات و اسید سیتریک راسیترات سدیم بافری می گویند.این نوع از نوع غیر بافری ارجحتر است.
تاکید بر اهمیت غلظت صحیح سیترات به دلیل مشاهده اختلاف نتایج بین دو علظت 3.2% و 3.8% اسکولاریته 3.2 به اسمولاریته پلاسما نزدیک تر است. چون سیترات سدیم دارای غلظت کمتری است در مقادیر مختلف هماتوکریت نتایج آزمایش های انعقادی تغیرات کمتری نشان خواهد داد. سازندگان کیتهای PT میزان ISI را بر اساس 3.2 ارائه میدهند. بر اسا پیشنهاد NCCLS و ISTH غلظت مناسب 105-109یا به عبارتی 3.31-3.2 ( 3.2%)میباشد.
طرز تهیه 32گرم پودرتری سدیم سیترات با دو مولکول آب را در یک لیتر آب حل کرده به حجمهای 10 میلی لیتری تقسیم کنید سپس به مدت 15 دقیقه در 121 درجه اتو کلاو شود.این محلول در یخچال 41 درجه به مدت چندین ماه پایدار است و در صورت مشاهده کدورت و یا رشد کپک باید دور ریخته شود.
این ضد انعقادی را برای آزمایش های انعقادی باید به نسبت 1:9 (0.2سی سی خون و 1.8سی سی خون) به کار برد. برای برای اندازه گیری سرعت رسوب گلبول های قرمزٍٍESR) )از تری سدیم سیترات 0.2باید استفاده کرد
برای محاسبه میزان ضد انعقاد دو روش وجود دارد. ابتدا هماتوکریت بیمار را بر روی محور افقی یافته وسپس بر اساس حجم نهایی مورد نظر (حجم خون +حجم ضد انعقاد)منحنی 1 یا 2 یا 5 یا 10 را انتخاب کردهو خطی عمودی از از مقدار هماتوکریت بیمار تا منحنی فوق رسم کنید.واز روی منحنی عمودی مقدار ضد انعقاد را بیابید.
روش دوم استفاده از فرمول است. X=(100-PCV)/(595-PCV) برای مثال اگر هماتوکریت بیمار 55 باشد X=(100-55)/(595-55)=45/540=0.08 یعنی برای یک می لیتر خون ضد انعقاد باید 0.08می لیتر ضدانعقاد را به 0.92 می لیتر خون اضافه نمود.