ประเทศนาอูรู

1. ประเทศนาอูรู

2. ประเทศนาอูรู (อังกฤษ: Nauru;นาอูรู: Naoero) มีชื่อทางการคือ สาธารณรัฐนาอูรู เป็นสาธารณรัฐบนเกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้ มีเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดคือเกาะบานาบาของประเทศคิริบาส นาอูรูเป็นประเทศเกาะที่เล็กที่สุด ครอบคลุมพื้นที่เพียง 21 ตารางกิโลเมตร ประชากรเริ่มแรกของนาอูรูคือชาวไมโครนีเซียและชาวโพลินีเซีย ก่อนจะถูกยึดครองเป็นอาณานิคมของเยอรมนี และต่อมากลายเป็นดินแดนในการปกครองของออสเตรเลียนิวซีแลนด์ และสหราชอาณาจักรหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เกาะนี้ถูกยึดครองโดยญี่ปุ่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ก่อนจะเข้าสู่ดินแดนในภาวะพึ่งพิงอีกครั้ง นาอูรูเป็นประเทศเอกราชในปีพ.ศ. 2511 ประวัติศาสตร์ชาวไมโครนีเซียและชาวโพลินีเซียเข้ามาอยู่บนเกาะนาอูรูตั้งแต่อย่างน้อยสามพันปีก่อน นาอูรูถูกยึดครองโดยเยอรมนีในปีพ.ศ. 2431 มีการค้นพบฟอสเฟตในปีพ.ศ. 2443 และเริ่มมีการส่งออกฟอสเฟตในอีกสี่ปีต่อมา ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งออสเตรเลียเข้ายึดครองนาอูรูในปีพ.ศ. 2457 หลังจากสงคราม สันนิบาตชาติให้นาอูรูเป็นดินแดนในอำนาจ (แมนเดต) ของออสเตรเลีย ร่วมกับสหราชอาณาจักรและนิวซีแลนด์ รัฐบาลของสามประเทศลงนามในความตกลงเกาะนาอูรูในปีค.ศ. 1919 ซึ่งตั้งคณะกรรมการฟอสเฟตบริเตน ให้ได้สิทธิการทำเหมืองฟอสเฟตบนนาอูรู กองทัพญี่ปุ่นเข้ายึดนาอูรูในวันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2485 หลังสงครามโลกครั้งที่สอง สหประชาชาติอนุมัติภาวะทรัสตี ให้ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และสหราชอาณาจักรเป็นทรัสตี นาอูรูเริ่มปกครองตนเองในปีพ.ศ. 2509 และกลายเป็นประเทศเอกราชในปีพ.ศ. 2511 ในปี 2510 ประชาชนนาอูรูได้ซื้อสินทรัพย์ของคณะกรรมการฟอสเฟตบริเตน และต่อมาก็ไปอยู่ในความควบคุมของบริษัทฟอสเฟตนาอูรูของรัฐบาล

3. การเมือง นาอูรูเป็นสาธารณรัฐและใช้ระบอบรัฐสภา มีประธานาธิบดีเป็นประมุขแห่งรัฐและหัวหน้ารัฐบาล รัฐสภาของนาอูรูประกอบด้วยสมาชิก 18 คน มาจากการเลือกตั้งทุกสามปี นาอูรูไม่มีโครงสร้างพรรคการเมืองอย่างเข้มแข็งเท่าใดนัก โดยตัวแทนส่วนใหญ่เป็นผู้สมัครอิสระ ประธานาธิบดีจะได้รับการแต่งตั้งจากสมาชิกรัฐสภา หลังจากการประกาศเอกราช นาอูรูเข้าเป็นสมาชิกพิเศษของเครือจักรภพ และเป็นสมาชิกเต็มในปีพ.ศ. 2543 นาอูรูได้เข้าเป็นสมาชิกธนาคารการพัฒนาเอเชียในปีพ.ศ. 2534 และสหประชาชาติในปีพ.ศ. 2542 การแบ่งเขตการปกครอง นาอูรูมี 14 เขต: เขตเดนิโกโมดู (Denigomodu)เขตนิบ็อก (Nibok)เขตเบาดา (Buada)เขตโบเอ (Boe)เขตไอโว (Aiwo) เขตไบตี (Baiti)เขตเมเนง (Meneng)เขตยาเรน (Yaren)เขตอนาบาร์ (Anabar)เขตไอโว (Aiwo) เขตอนิบาเร (Anibare)เขตอเนตัน (Anetan)เขตอัวโบเอ (Uaboe)เขตอิจูว์ (Ijuw)เขตเอวา (Ewa)ภูมิศาสตร์ นาอูรูเป็นเกาะทรงรีในมหาสมุทรแปซิฟิก ห่างจากเส้นศูนย์สูตรมาทางตอนใต้ 42 กิโลเมตร ล้อมรอบด้วยแนวปะการัง ซึ่งทำให้ไม่สามารถสร้างท่าเรือได้ นาอูรูเป็นหนึ่งในสามเกาะหินฟอสเฟตใหญ่ในมหาสมุทรแปซิฟิก โดยอีกสองแห่งคือเกาะบานาบาของประเทศคิริบาส และมากาเทียของเฟรนช์โปลินีเซีย อย่างไรก็ตาม ฟอสเฟตของประเทศนั้นถูกนำมาใช้เกือบหมดแล้ว การทำเหมืองฟอสเฟตในที่ราบสูงตอนกลาง ทำให้พื้นที่กลายเป็นที่ไร้พืช เต็มไปด้วยหินปูนขรุขระที่มียอดสูงสุด 15 เมตร การทำเหมืองแร่เป็นเวลาหนึ่งศตวรรษ ได้สร้างความเสียหายให้กับพื้นที่ถึงสี่ในห้า นอกจากนี้ยังสร้างความเสียหายพื้นที่เขตเศรษฐกิจจำเพาะโดยรอบ โดยประมาณการว่า 40% ของสัตว์น้ำตายจากของเหลวที่ปล่อยออกมา ซึ่งเต็มไปด้วยฟอสเฟต

4. เศรษฐกิจ นาอูรูมีแร่ฟอสเฟตอยู่มาก และรายได้แทบทั้งหมดของประเทศมาจากอุตสาหกรรมการขุดและส่งออกแร่ฟอสเฟต ซึ่งมีรายได้ดีจนทำให้ชาวนาอูรู มีรายได้เฉลี่ยต่อหัวสูงเป็นอันดับต้นในหมู่ประเทศหมู่เกาะแปซิฟิกด้วยกัน ประชากร เชื้อชาติประมาณร้อยละ 58 เป็นชาวนาอูรู ชนพื้นเมืองจากเกาะอื่น ๆ ร้อยละ 26 ชาวจีนร้อยละ 8 ยุโรปร้อยละ 8 ประชากรอาศัยอยู่ในเขตเมืองร้อยละ 100 ศาสนา นับถือศาสนาคริสต์นิกายโปรเตสแตนท์ 2 ใน 3 ของประชากรทั้งประเทศ