Неводени вехикулуми за парентералните препарати

1. Неводените вехикулуми за изработка на парентералните препарати се користат пред се поради поголемата стабилност во однос на Aqua pro injectione, но и поради подобрата растворливост за голем дел на активни материи во паренетралните препарати. Неводени вехикулуми за парентералните препарати

2. Неводените вехикулуми за парентералните препарати треба да бидат без мирис и вкус, со постојан хемиски состав, дефинирана вискозност и да даваат безбојни раствори.Покрај тоа мора да бидат компатибилни со телесните течности, стабилни кон кислородот, светлината и да се мешаат со други растворувачи. Неводени вехикулуми за парентералните препарати

3. Бензил алкохол-истовремено делува како локален анестетик во концентрација од 1-4%.Во концентрација над 5% ги дразни ткивата. Најчесто употребувани неводени вехикулуми • Етанол-претставува добар вехикулу, раствара голем број на активни материи и микробиолошки е стабилен.Негативна страна му е тоа што предизвикува болна апликација и поседува сопствено фармаколошко делување.

4. Течни полиетилен гликоли- претставуваат добри растворувачи за многу активни супстанции.Добро се поднесуваат при апликацијата. Најчесто употребувани неводени вехикулуми • Пропилен гликол-претставува добар вехикулум за сулфонамидите, антибиотиците, барбитуратите и витамините. Може да ги оштети нервните завршетоци па се препорачува подлабока апликација во ткивото.

5. Изопропил миристат-има мала вискозност и може да се стерилизира со филтрирање, што е особено погодно за термолабилни супстанции. Најчесто употребувани неводени вехикулуми • Етилолеат-не се раствара во вода.Не се меша со масни масла и етанол.Има висок коефициент на термичко волуменско ширење.Подложен е на оксидација и се адсорбира на каучукот.

6. Неутрални масни масла(маслиново кикиритково, сусамово)-треба да се хемиски чисти, без присуство на пероксиди и слободни масни киселини.Се аплицираат само i.m. Поради големата вискозност имаат болна апликација и се кристат како вехикулуми за витамини, хормони за продолжено ослободување. Најчесто употребувани неводени вехикулуми • N-метил ацетамид и N,N-диметил аетамид-се мешат со вода и минерални масла.

7. Benzalkonium chlorid; Benzyl alcohol; Chlorbutanol; Metacresol; Butil, methyl i propil p-hydroxybenzoat; Phenol; Thimerosal; Видови на помошни супстанции кај парентералните препарати • Конзерванси-тие се додаваат во повеќедозажните инјекции и кај препаратите каи кои не е извршена финална стерилизација.Не смеат да се додават кај парентералните препарти со поголем волумен.

8. Аскорбинска киселина; Cystein; Na-bisulfit; Na-metabisulfit; Hidrogensulfiti; Glytation; Pirosulfiti; Tocopherol; Видови на помошни супстанции кај парентералните препарати • Антиоксидансите во перентералните препарати се додаваат со цел да ја спречат или намалат оксидативната деградација на активните материи во препаратот.

9. Средства за изотонизација(декстроза-гликоза и натрум хлорид)‏ Агенси за хелирање-ЕДТА Видови на помошни материи во парентералните препарати • Инертни гасови( азот и јаглероден двооксид)‏ • Пуфери( ацетатен, цитратен и фосфатен)‏ • Полнители( лактоза, манитол и сорбитол)‏

10. Видови на помошни материи во парентералните препарати • Солубилизатор-ПАС-тие се додаваат за подобрување на квасењето кај суспензиите, го спречуваат создавањето на поголеми кристали во суспензиите за реконституција, вршат солубилизација на стероидните хормони и липосолубилните витамини.