Download
1 / 30
E N D
Jeleń Ulubionym środowiskiem są większe kompleksy leśne, które zapewniają mu nie tylko pokarm, ale i pożądane poczucie bezpieczeństwa. Najchętniej wybiera lasy liściaste i mieszane. Spotykany również na spokojnych, zabagnionych terenach. Preferuje las, w obrębie którego lub bezpośrednim sąsiedztwie, występują otwarte powierzchnie trawiaste ( luki, łąki, pastwiska ). Często jednak w poszukiwaniu niezbędnego mu spokoju zamieszkuje rozległe i raczej ubogie pokarmowo bory sosnowe, bogate w połacie młodników. Bardzo lubi bliskość wody i często występuje wśród lasów łęgowych w dolinach rzecznych. Odpowiada mu również falisty teren, poprzecinany strumieniami. U jelenia, podobnie jak u większości innych ssaków kopytnych, można dostrzec charakterystyczne preferencje sezonowe. W okresie wiosennym chętnie penetruje łąki i szuwary, latem i jesienią lasy dębowo-bukowe, natomiast zimą bory sosnowe. W okresie letnim chętnie odwiedza środowisko polne. Zasiedla zarówno nizinne, jak i górskie obszary.
Lew Wybranym przeze mnie zwierzęciem do opisu jest lew. Jego głowę ozdabiają piękne, duże, okolone rzęsami oczy, a także wielka, złota grzywa. Ten średniej budowy mięsożerca bardzo dobrze przystosował się do zabijania zwierzyny. Posada znakomity słuch, ostre, długie kły i pazury. Jego uzębienie jest przystosowane do duszenia, a także rozszarpywania mięsa swoich ofiar. Ssak ten ma sierść koloru piaskowego. To zwierzę nie bez powodu zostało nazwane „królem zwierząt”.
Lampart Sierść jest błyszcząca, na grzbiecie i bokach usiana ciemnymi plamami o wielkości grochu albo orzecha. Plamy te układają się w rozetki bez plamek w środku. Jest to istotna cecha w rozpoznawaniu różnicy między lampartem (panterą) a jaguarem amerykańskim, gdyż jaguar w środku tych plam posiada dwie, czasem trzy plamki. Pantery żyjące w lasach są mniejsze od tych, które żyją na sawannach. Różnią się też ubarwieniem. Koty zamieszkujące tereny otwarte mają jaśniejsze i rzadziej rozmieszczone cętki. Oprócz osobników cętkowanych spotyka się również pantery czarne. Czarna pantera, choć długo uważana była za odrębny gatunek, wcale nim nie jest. Swoją barwę zawdzięcza większej ilości pigmentu (melaniny). Przy dobrym świetle można zauważyć charakterystyczne cętki.
Panda Panda wielka zamieszkuje lasy bambusowe na wysokości 1600-3500 m n.p.m. (zimą schodzi do 800 m n.p.m.). Jej przynależność do drapieżnych nie ulega wątpliwości, lecz w rzeczywistości zwierzę odżywia się prawie wyłącznie pędami bambusa, choć – podobnie jak większość zwierząt drapieżnych – nie gardzi jajami i gryzoniami, które zjada wraz z pokarmem roślinnym. Panda je bardzo dużo – na dobę potrzebuje ok. 40[potrzebne źródło] kilogramów paszy.
Żyrafa Wydłużona szyja i długie, dwupalczaste kończyny (przednie dłuższe od tylnych) oraz 2–5 wyrostków kostnych na czubku głowy pokrytych owłosioną skórą nadają żyrafowatym charakterystyczny wygląd. W uzębieniu 32 zęby, brak siekaczy i kłów, zęby policzkowe niskie. Górna warga ruchliwa. Język długi i chwytny. Nozdrza zamykają się. Aktywne dniem i nocą. Żywią się głównie liśćmi drzew
Zebra Zebra – ssak z rodzaju Equus (rodzina koniowatych) charakteryzujący się obecnością ciemnych pasów na białej lub żółtawej sierści. Zebry żyją stadnie na trawiastych terenach Afryki, na południe od Sahary. Do zebr zalicza się zwykle trzy gatunki z licznymi podgatunkami, choć klasyfikacja tej grupy zwierząt jest dyskutowana[1].
Słoń Słoń afrykański (Loxodonta africana) – gatunekssaka z rodziny słoniowatych, największy ze współcześnie żyjących gatunków ssaków lądowych. Wcześniej uznawany jako jeden gatunek wraz z afrykańskim słoniem leśnym (Loxodonta cyclotis). Zwierzę stadne, zamieszkuje afrykańską sawannę, lasy i stepy od południowych krańców Sahary po Namibię, północną Botswanę i północną część Afryki. W starożytności wykorzystywane jako zwierzęta bojowe
Sarenki Sarna, sarna europejska (Capreolus capreolus) – gatunekssakaparzystokopytnego z rodzinyjeleniowatych. Jedno z ważniejszych zwierząt łownychEuropy. Samica jest nazywana kozą, samiec rogaczem lub kozłem, młode zaś koźlętami.
Wąż Węże (Serpentes) – podrząd gadów z rzędułuskonośnych. Charakteryzują się wydłużonym, beznogim ciałem i aparatem szczękowym umożliwiającym niezwykle szerokie rozwarcie szczęk, a co za tym idzie połykanie ofiar w całości, brakiem błony bębenkowej i ucha środkowego. Liczba kręgów, które mają (podobnie jak warany) dodatkowe powierzchnie stawowe, może sięgać 400. Węże mają tylko jedno (prawe) płuco, wydłużoną wątrobę, nerki ułożone jedna za drugą. Mają dobrze rozwinięty narząd Jacobsona. Węże są grupą monofiletyczną. Rozmnażają się płciowo.
Nosorożec Nosorożce, nosorożcowate (Rhinocerotidae) – rodzina dużych ssakównieparzystokopytnych. Ciało koloru siwego,masywne, ciężkie, okryte grubą skórą, prawie całkowicie pozbawioną włosów, kończyny słupowate, trójpalczaste, zakończone kopytami. W okolicy nosowej jedno lub dwa rogowe wyrośla, pierwsze osadzone na kości nosowej, drugie (jeśli występuje) na kości czołowej. Oczy i uszy małe. Skóra bez gruczołów łojowych i potowych, podzielona na twarde płyty. Tryb życia głównie nocny. Żyją głównie samotnie, rzadziej parami lub rodzinami (samica z młodzieżą). Samica po 13-16-miesięcznej ciąży rodzi 1 młode co 3-4 lata. Zamieszkują sawanny i zarośla Afryki i Azji Południowo-Wschodniej.
Tygrys Tygrys (łac.Panthera tigris) – duży, drapieżny ssak łożyskowy z rodzinykotowatych, największy z żyjących współcześnie[3] czterech wielkich, ryczących kotów z rodzaju Panthera, jeden z największych drapieżników lądowych – wielkością ustępuje jedynie niektórym niedźwiedziom. Dorosłe samce osiągają ponad 300 kg masy ciała przy ponad 3 m całkowitej długości.
Niedźwiedzie Niedźwiedź brunatny (Ursus arctos) – gatunek drapieżnegossaka z rodziny niedźwiedziowatych. Osiąga od 1,5 do 3 m długości[3], do 1,25 m wysokości i od 130–700 kgmasy ciała[3]. Sierść gęsta, barwy rudej, brunatnej, czarnej lub srebrzystej.
Krokodyl Krokodyle (Crocodilia) – rządgadów, jedynych oprócz ptaków współczesnych przedstawicieli archozaurów (Archosauria) oraz jedynych żyjących przedstawicieli kladuCrurotarsi. Obecnie reprezentowany jest przez trzy rodziny: krokodylowatych, aligatorowatych oraz gawiali. Poszczególne rodziny różnią się między sobą kształtem pyska oraz liczbą i układem zębów. Żyją w strefie tropikalnej, subtropikalnej i umiarkowanej na wszystkich kontynentach oprócz Europy i Antarktydy
Żubr Żubr (Bison bonasus) – gatunekłożyskowca z rodzinykrętorogich, rzęduparzystokopytnych. Aktualnie populacja żubrów na świecie liczy ok. 3400 osobników, z czego 650[3] żyje w Polsce na terenie Puszczy Białowieskiej, Puszczy Boreckiej, Puszczy Piskiej, Puszczy Knyszyńskiej, Nadleśnictwa Mirosławiec, Nadleśnictwa Kobiór oraz w Bieszczadach (kolejnych ok. 150 żubrów znajduje się w zamkniętych hodowlach).
Papugi Papugi, papugi właściwe (Psittacinae) - podrodzinaptaków z rodzinypapugowatych. Papugi to również alternatywna nazwa naukowa dla całej rodziny papugowatych[1]. W znaczeniu potocznym papugami nazywane są wszystkie ptaki zaliczane do rzędu papugowych, czyli oprócz papugowatych, również rodziny kakadu i nestorów.
Fenek Fenek (Vulpes zerda) – gatunek drapieżnegossaka z rodziny psowatych (Canidae). Występuje na suchych i pustynnych terenach Półwyspu Arabskiego i północnej Afryki[3]. Będąc najmniejszym przedstawicielem rodziny psowatych, uchodzi za największego ssaka drapieżnego Sahary. Osiąga 30–40 cm długości, samce ważą ok. 1,5 kg, samice ok. 0,8 kg[4]. Ma charakterystyczne, duże uszy, dorastające do 5 cm, dzięki którym ma dobry słuch i może efektywnie chłodzić ciało. Fenek jest zwierzęciem nocnym, sypia w podziemnych norach. Odżywia się szarańczakami, chrząszczami, poluje także na ptaki i gryzonie.
Kojot Kojot, kujot, wilk preriowy Ameryki Północnej (Canis latrans) – gatunek drapieżnegossaka z rodziny psowatych (Canidae) o wyglądzie pośrednim między małym wilkiem i szakalem. Zamieszkuje obszary od Alaski do Meksyku. Wyróżnia się ok. 19 podgatunków kojota.
Antylopa Antylopy - nazwa potoczna grupy kilkudziesięciu gatunków parzystokopytnychssaków z rodziny krętorogich (pustorożców) oraz jednego gatunku z rodziny widłorogich - antylopa widłoroga (Antilocapra americana). Małe antylopy nazywa się potocznie gazelami. Antylopy w warunkach naturalnych zamieszkują Afrykę, Azję i Amerykę Północną (antylopa widłoroga). Kilka gatunków introdukowano do Ameryki Północnej i Południowej. Często spotykane w ogrodach zoologicznych.
Hipopotamy Hipopotam nilowy (Hippopotamus amphibius), z greckiego ‘ιπποπόταμος (hippopotamos, hippos znaczy "koń", potamos znaczy "rzeka") – gatunek dużego, przeważnie roślinożernegossaka, należącego do rodzinyhipopotamowatych (Hippopotamidae), w obrębie której wyróżnia się dwa współcześnie żyjące gatunki (drugim jest dużo mniejszy hipopotam karłowaty). Hipopotam nilowy jest jedynym żyjącym przedstawicielem rodzajuHippopotamus.
Lis Lis – nazwa zwyczajowa oznaczająca zwierzę z gatunku Vulpes vulpes, a także przedstawicieli innych gatunków, podobnych do lisa, a należących do rodzajów: Alopex, Dusicyon i Urocyon. Gatunek drapieżnego ssaka należącego do rodziny psowatych (Canidae). W gwarze myśliwskiej samca nazywamy lisem lub psem, samice – liszką, lisicą lub suczką, młode liskami, lisiętami lub szczeniętami, a jesienią – niedoliskami
Jaszczurki Jaszczurki (Lacertilia, dawniej Sauria) – grupa gadówłuskonośnych obejmująca czworonożne lub beznogie zwierzęta lądowe o wydłużonym ciele, oczach posiadających powieki, mocnych szczękach i diapsydalnej czaszce. Występują na wszystkich kontynentach poza Antarktydą oraz na wielu wyspach oceanicznych. Są najliczniejszą grupą gadów obejmującą ponad 4000 gatunków.
Rekin Rekiny (fr.requin) – ogólna nazwa grupy gatunków, rodzajów, a nawet rodzin drapieżnych rybchrzęstnoszkieletowych z podgromady spodoustych, charakteryzujących się opływowym, wrzecionowatym tułowiem, heterocerkalną płetwą ogonową, 5–7 otworami skrzelowymi umiejscowionymi tuż za głową oraz bardzo ostrymi zębami. Wiele gatunków jest poławianych dla mięsa, skór i tranu. Niektóre są niebezpieczne dla ludzi ze względu na możliwość pogryzienia – nawet śmiertelnego
Kangury Kangurowate (Macropodidae) – rodzina torbaczy z rzędu dwuprzodozębowców. Jest drugą pod względem liczby gatunków rodziną torbaczy[1]. Obejmuje ponad 50 gatunków zwierząt nazywanych powszechnie kangurami, czyli zwierzętami o silnych tylnych nogach i długim, mocnym ogonie, poruszających się skokami[2]. Samice kangurów nazywane są kangurzycami. W klasyfikacji zoologicznej kangurami nazwano kilka gatunków z rodzajuMacropus, a oprócz kangurów do rodziny Macropodidae zaliczane są walabie, drzewiaki, pazurogony, filandry i pademelony. Wcześniej zaliczano również gatunki obecnie wyodrębniane do kanguroszczurowatych (Potoroidae).
Dziki koń Koń dziki (Equus ferus) – gatunekkoniowatych z rodzajuEquus, obejmujący udomowionekonie domowe oraz nieudomowione tarpany i konie Przewalskiego. Tarpan wymarł w XIX wieku, a konia Przewalskiego został uratowany na krawędzi wyginięcia i pomyślnie reintrodukowany. Najbardziej prawdopodobnym przodkiem konia domowego jest tarpan żyjący w czasie udomowienia koni na stepach Eurazji[2][3][4][5][6].
Leniwce Leniwce – ogólna nazwa dwóch rodzin z rzęduszczerbaków: leniwcowatych (Bradypodidae) – nazywanych również leniwcami trójpalczastymi – i Megalonychidae, do których zaliczane są leniwce dwupalczaste. Są to średniej wielkości, nadrzewne zwierzęta z mocnymi kończynami, opatrzonymi bardzo długimi pazurami, na których poruszają się grzbietem w dół, zwisając z gałęzi drzew. Środkowe człony palców są zrośnięte.
Struś Emu Emu (Dromaiidae) – rodzinaptaków z rzędukazuarowych. Obejmuje ptaki lądowe, nielotne i szybko biegające, zamieszkujące całą Australię. Ptaki te charakteryzują się redukcją skrzydła, lotek i sterówek. Ich pióra przypominają sierść. Odżywiają się trawą, nasionami, owocami i owadami. Obok strusi, emu są największymi żyjącymi obecnie ptakami.
Kakadu Kakadu (Cacatuidae) – rodzinaptaków z rzędupapugowych. Obejmuje gatunki występujące w różnego typu zadrzewionych okolicach, zamieszkujące Australię, Nową Gwineę i okoliczne wyspy.
