การเขียนโปรแกรม

1. การเขียนโปรแกรม บนระบบปฏิบัติการเท็กซ์โหมด ครูรัตติยา บุญเกิด

2. ตอน ภาษาซีเบื้องต้น

3. จุดประสงค์การเรียนรู้จุดประสงค์การเรียนรู้ สามารถอธิบายประวัติความเป็นมาของภาษาซีได้ สามารถอธิบายคุณสมบัติที่น่าสนใจของโปรแกรมภาษาซีได้

4. จุดประสงค์การเรียนรู้จุดประสงค์การเรียนรู้ สามารถอธิบายโครงสร้างของโปรแกรมภาษาซีได้

5. รู้จักกับภาษาซี

6. รู้จักกับภาษาซี ภาษา Cเป็นภาษาที่เก่าแก่ถือกำเนิดมายาวนาน แต่เดิมภาษา Cถูกพัฒนาขึ้นเพื่อให้เป็นภาษาสำหรับการสร้างระบบปฏิบัติการยูนิกซ์

7. รู้จักกับภาษาซี เนื่องจากขณะนั้นระบบปฏิบัติการยูนิกซ์เขียนด้วยภาษาแอสเซมบลี (Assembly) ซึ่งเป็นภาษาที่ยึดติดกับฮาร์ดแวร์ของเครื่อง

8. รู้จักกับภาษาซี ดังนั้นการที่จะย้ายระบบปฏิบัติการไปใช้กับเครื่องอื่นจึงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย ซึ่งนับเป็นข้อเสียที่ค่อนข้างใหญ่ของภาษาแอสเซมบลี

9. รู้จักกับภาษาซี ดังนั้น ภาษา Cซึ่งเป็นภาษาที่ไม่ยึดติดกับฮาร์ดแวร์จึงถูกพัฒนาขึ้นมา ในปัจจุบันภาษา Cไม่ได้จำกัดอยู่แค่งานสร้างระบบปฏิบัติการเท่านั้น

10. รู้จักกับภาษาซี แต่สามารถนำไปใช้สร้างโปรแกรมเพื่องานในทุกประเภท งานเกี่ยวกับการคำนวณ ควบคุมการทำงานของอุปกรณ์/ฮาร์ดแวร์ชนิดต่างๆ

11. รู้จักกับภาษาซี การจัดการฐานข้อมูล สร้างโปรแกรมสำหรับจัดพิมพ์เอกสาร

12. ประวัติของภาษาC

13. ประวัติของภาษา C ภาษา Cคิดค้นขึ้นเป็นครั้งแรก โดย เดนนิส ริทชี่ (Dennis Ritchie) ที่ห้องแล็บเบล (Bell Labs) ในปี ค.ศ. 1972

14. ประวัติของภาษา C โดยได้แนวคิดมาจากภาษา BCPLพัฒนาขึ้นโดย มาร์ติน ริชาร์ด (Martin Richards) และภาษา Bที่เขียนขึ้นโดย เคน ทอมพ์สัน (Ken Thompson)

15. ประวัติของภาษา C เพื่อนำมาพัฒนาต่อจนได้ภาษาใหม่ที่มีประสิทธิภาพการทำงานสูง หลังจากนั้นในปี ค.ศ. 1978ภาษา C จึงได้รับการเผยแพร่อย่างเป็นทางการโดย เคอร์นิกแฮน (Kernighan) และเดนนิส ริทชี่

16. ประวัติของภาษา C เดนนิส ริทชี่

17. จุดเด่นของ ภาษา C

18. จุดเด่นของภาษา C  ภาษา Cเป็นภาษาที่มีการกำหนดมาตรฐานสำหรับเครื่องคอมพิวเตอร์ทุกรุ่น และระบบปฏิบัติการทุกชนิด ทำให้โครงสร้างทางภาษา ฟังก์ชันและไลบรารีต่างๆ สามารถนำไปใช้งานระหว่างเครื่องคอมพิวเตอร์แต่ละรุ่นและระบบปฏิบัติการแต่ละชนิดได้

19. จุดเด่นของภาษา C  ปัจจุบันมีการพัฒนาตัวแปลภาษา Cขึ้นมา สำหรับใช้กับเครื่องทุกรุ่น และระบบปฏิบัติการทุกชนิด

20. จุดเด่นของภาษา C  โปรแกรมที่เขียนด้วยภาษา Cมีขนาดเล็กและทำงานได้เร็ว

21. จุดเด่นของภาษา C  ภาษา C มีโครงสร้างภาษาที่ดี และเครื่องหมายสำหรับดำเนินการ ไม่ว่าจะเป็นการคำนวณทางคณิตศาสตร์ ตรรกศาสตร์ หรือการเปรียบเทียบ มีประสิทธิภาพการทำงานสูง

22. จุดเด่นของภาษา C  สามารถเขียนคำสั่งภาษา Cเพื่อควบคุมการทำงานของอุปกรณ์ฮาร์ดแวร์บางส่วนได้

23. จุดเด่นของภาษา C  มีฟังก์ชันสำเร็จรูปสำหรับงานประเภทต่างๆ ให้เลือกใช้มากมาย ซึ่งช่วยประหยัดเวลาในการเขียนคำสั่ง

24. จุดเด่นของภาษา C  นอกจากนี้ฟังก์ชันที่ภาษา Cเตรียมไว้ให้ใช้งานได้ไม่ตรงตามต้องการทั้งหมด เราสามารถเขียนคำสั่งเพิ่มเติมลงไปได้

25. โครงสร้าง ภาษา C

26. โครงสร้างภาษา C การเขียนโปรแกรมภาษา Cจะต้องเขียนด้วยตัวอักษรภาษาอังกฤษตัวพิมพ์เล็กเสมอ และเมื่อจบประโยคคำสั่งแต่ละคำสั่ง จะใช้เครื่องหมายเซมิโคลอน (;) ในการคั่นคำสั่งแต่ละคำสั่ง

27. #include<Library> /*ไฟล์ส่วนหัวโปรแกรม*/#include<Library> /*ไฟล์ส่วนหัวโปรแกรม*/ ส่วนประกอบค่า <Declaration part> ตัวแปร/ค่าคงที่/ชนิดข้อมูล /*การประกาศตัวแปรแบบโกลบอล*/ main( ) /*โปรแกรมหลัก*/ { /*เริ่มต้น่การเขียนโปรแกรม*/ variable declaration; /*การประกาศตัวแปรแบบโลคอล*/ program statement; /*ประโยคคำสั่ง*/ } /*จบการเขียนโปรแกรม*/ ชื่อฟังก์ชัน( ) /*ฟังก์ชันย่อย*/ { /*เริ่มต้น่การเขียนโปรแกรม*/ variable declaration; /*การประกาศตัวแปรแบบโลคอล*/ program statement; /*ประโยคคำสั่ง*/ }

28. โครงสร้างภาษา C ส่วนประกอบของโปรแกรมภาษา Cอาจแบ่งออกได้ดังต่อไปนี้ - ส่วนหัวโปรแกรม - ฟังก์ชันหลัก - ฟังก์ชันย่อย

29. ส่วนหัวโปรแกรม (Head File) หรือ คอมไพเลอร์ไดเรกทีฟ (Compiler Directive) เป็นส่วนหัวของโปรแกรมที่ใช้สำหรับเป็นตัวบอกคอมไพเลอร์ว่าให้รวมไฟล์ต่างๆ ที่กำหนดไว้ในส่วนนี้กับตัวโปรแกรมที่เขียนขึ้น

30. ส่วนหัวโปรแกรม (Head File) รูปแบบที่กำหนด #include<library>

31. ส่วนหัวโปรแกรม (Head File) เช่น #include<stdio.h> #include<conio.h>

32. ฟังก์ชันหลัก (Main Function) หรือโปรแกรมหลัก (Main Program) เป็นส่วนที่ผู้เขียนต้องเขียนขึ้นเอง โดยนำคำสั่งหรือฟังก์ชันมาตรฐานต่างๆ มาเรียบเรียงกันขึ้นเป็นโปรแกรมเพื่อสั่งให้คอมพิวเตอร์ประมวลผล

33. ฟังก์ชันหลัก (Main Function) โดยมีโครงสร้างดังนี้ Main( ) { ………. }

34. ฟังก์ชันหลัก (Main Function) main เป็นฟังก์ชันหลักของ โปรแกรม

35. ฟังก์ชันหลัก (Main Function) ( ) ภายในวงเล็บจะเป็นการ กำหนดค่าพารามิเตอร์ที่ต้อง ส่งผ่านไปทำงานยังฟังก์ชัน อื่นๆ ถ้าไม่มีการใส่ค่าแสดงว่า ไม่ต้องการมีค่าพารามิเตอร์

36. ฟังก์ชันหลัก (Main Function) { - } ซึ่งภายในปีกกาประกอบด้วย คำสั่งต่างๆ ดังนี้  ส่วนของการประกาศตัวแปร (Declaration)

37. ฟังก์ชันหลัก (Main Function)  ส่วนนำเข้าข้อมูล (Input)  ส่วนกำหนดค่า/หรือคำนวณ (Assignment or Computation)  ส่วนแสดงผลลัพธ์ (Output)

38. ฟังก์ชันหลัก (Main Function) การหมายเหตุ (Comment) เพื่อใช้หมายเหตุหรืออธิบายรายละเอียดของโปรแกรมสามารถเขียนได้ดังนี้ /*ข้อความ*/

39. ฟังก์ชันหลัก (Main Function) /*ข้อความ*/ คำอธิบายโปรแกรม ใช้ในการอธิบายความหมายของคำสั่งหรือสิ่งที่ต้องการเขียนไว้กันลืมจะไม่มีผลใดๆ กับโปรแกรม แต่การเขียนจะต้องเริ่มต้นด้วยเครื่องหมาย /*และจบด้วยเครื่องหมาย */

40. ฟังก์ชันย่อย (Sub Function) หรือโปรแกรมย่อย (Sub Program) เป็นส่วนที่ผู้เขียนต้องเขียนขึ้นเอง โดยนำคำสั่งหรือฟังก์ชันมาตรฐานต่างๆ มาเรียบเรียงกัน

41. ฟังก์ชันย่อย (Sub Function) เพื่อให้โปรแกรมหลักหรือฟังก์ชันอื่นๆ สามารถเรียกเพื่อประมวลผลโดยสามารถส่งผ่านค่าพารามิเตอร์ (Pass by Parameter) หรือไม่ผ่านค่าพารามิเตอร์ (Non-parameter)

42. ฟังก์ชันย่อย (Sub Function) โดยมีโครงสร้างดังนี้ ชื่อฟังก์ชัน( ) { ………. }

43. การเข้าสู่โปรแกรมเทอร์โบซี (Turbo C++)

44. การเข้าสู่โปรแกรม 1.กรณีที่อยู่ในไดร์ฟซี โฟลเดอร์ TCและโฟลเดอร์ย่อย BINC:\TC\BIN> พิมพ์ TCและกดปุ่ม Enter

45. การเข้าสู่โปรแกรม 2.พิมพ์ TCและกดปุ่ม EnterC:\TC\BIN>TC

46. การเข้าสู่โปรแกรม 3.กรณีที่สร้างซ็อตคัตของไอคอนโปรแกรมภาษาซีเอาไว้บนเดสก์ทอป ให้ดับเบิลคลิกที่ไอคอนของโปรแกรมภาษาซี

47. หน้าตาของโปรแกรมเทอร์โบซี (Turbo C++)

48.    

49. 1.เมนูหลัก เป็นที่เก็บรวบรวมคำสั่งเพื่ออำนวยความสะดวกในการเขียนโปรแกรม ประกอบด้วยเมนู File Edit Search Run Compile Debug Project Options Windowและ Help

50. วิธีการเรียกใช้เมนูหลักวิธีการเรียกใช้เมนูหลัก 1.คลิกเมาส์ที่เมนูที่ต้องการ 2.กดปุ่ม Altค้างไว้แล้วกดตัวอักษรสีเข้มที่อยู่ตัวแรกของเมนูนั้น เช่น ต้องการเรียกใช้เมนู Fileกด Alt+Fเป็นต้น