140 likes | 466 Views
SYMBOLICZNY INTERAKCJONIZM. GEORGE HERBERT MEAD. ZAŁOŻENIA:. Badanie procesu języka, mowy (jego powstania i rozwoju) – nie z punktu widzenia wewnętrznych znaczeń, które mają być wyrażone, ale w szerszym kontekście współdziałania powstającego za pomocą znaków i gestów.
E N D
SYMBOLICZNY INTERAKCJONIZM GEORGE HERBERT MEAD
ZAŁOŻENIA: • Badanie procesu języka, mowy (jego powstania i rozwoju) – nie z punktu widzenia wewnętrznych znaczeń, które mają być wyrażone, ale w szerszym kontekście współdziałania powstającego za pomocą znaków i gestów. • Obiekt społeczny odpowiada wszystkim częściom złożonego działania, chociaż te części odnajduje się w postępowaniu różnych jednostek. • Pojęciu przypisujemy cechy. Myślenie o każdej z nich wiąże się z odmiennymi procesami realizacji czynności i występuje gotowość do działania związanego z tym pojęciem. • Język organizuje zawartość doświadczeń jednostek.
SYMBOLIZACJA DOŚWIADCZENIA • GESTY • GESTY WOKALNE • GESTY ZNACZĄCE
GESTY - ruchy organizmu działające jako specyficzny bodziec wywołujący właściwe reakcje drugiego organizmu i ulegające zmianie w odpowiedzi na te reakcje.
GESTY WOKALNE - bodziec społeczny, który wywiera na formę wykonującą je taki sam wpływ, jaki wywierają na tę formę, gdy są wykonywane przez kogoś innego (imitacja).
GESTY ZNACZĄCE - znaczenie gestu jednego organizmu znajduje się w reakcji innego organizmu na to, czym byłoby ukończone działanie pierwszego organizmu zapoczątkowane i wskazane przez ten gest.
ROZUM „Proces mowy wprowadza całe działanie społeczne do doświadczenia jednostki biorącej udział w tym działaniu i w ten sposób sprawia, że staje się możliwe istnienie rozumu.”
ZNACZENIE „Przystosowawcza reakcja jednego organizmu na gest innego organizmu stanowi interpretację tego gestu przez tenże organizm i to jest właśnie znaczenie tego gestu.”
UMYSŁ Związek organizmu i sytuacji, zapośredniczony przez zbiory symboli.
ORGANIZACJA OSOBOWOŚCI „... organizowanie przez indywidualny organizm zbioru postaw, które może on przyjąć w stosunku do środowiska społecznego i w stosunku do siebie samego z punktu widzenia tego środowiska, w którego tworzeniu uczestniczy w trakcie swego doświadczenia i zachowania społecznego.
GENEZA OSOBOWOŚCI → zabawa – „... dziecko używa swoich własnych reakcji na te bodźce, których użytkuje dla skonstruowania osobowości. Reakcja, którą jest skłonne wykonać w odpowiedzi na te bodźce, organizuje je.” → gra – „... postawy innych, które przyjmuje grający, organizują się w całość, która reguluje jego reakcję.”
UOGÓLNIONY INNY → „zorganizowana wspólnota lub grupa społeczna, która daje jednostce jedność osobowości.” → „przejęcie postaw innych ludzi dotyczących różnych faz lub aspektów wspólnego działania społecznego lub zbioru społecznych przedsięwzięć, w które są one zaangażowane jako członkowie zorganizowanego społeczeństwa lub grupy społecznej.”
JA PODMIOTOWEJA PRZEDMIOTOWE „Być samoświadomym – to przede wszystkim stać się dla siebie obiektem w wyniku swych stosunków społecznych z innymi jednostkami.” → zorganizowane zbiory postaw tworzą ja przedmiotowe, na które jednostka reaguje jako ja podmiotowe. → reakcja na sytuację występującą w natychmiastowym doświadczeniu tworzy ja podmiotowe.