Uczeń niepełnosprawny w szkole ogólnodostępnej Opracowanie: Maria Rusin Kuratorium Oświaty w Rzeszowie

Uczeń niepełnosprawny w szkole ogólnodostępnejOpracowanie: Maria RusinKuratorium Oświaty w Rzeszowie

Uczeń niepełnosprawny to - w rozumieniu przepisów oświatowych - uczeń posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydane przez zespół orzekający działający, w publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.

Art. 71b ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty • Kształceniem specjalnym obejmuje się dzieci i młodzież (.........) wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy. Kształcenie to może być prowadzone w formie nauki w szkołach ogólnodostępnych, szkołach lub oddziałach integracyjnych, szkołach lub oddziałach specjalnych i ośrodkach, o których mowa w art. 2 pkt 5.

Uczniowie niepełnosprawni: • niewidomi • słabo widzący • niesłyszący • słabosłyszący • niepełnosprawni ruchowo • upośledzeni umysłowo w stopniu lekkim • upośledzeni umysłowo w stopniu umiarkowanym lub znacznym • upośledzeni umysłowo w stopniu głębokim • autystyczni • z zaburzeniami zachowania, zagrożeni uzależnieniem • niepełnospranościami sprzężonymi • (przewlekle chorzy) Kształcenie specjalne Szkoły specjalne Szkoły integracyjne(z oddziałami integracyjnymi) Szkoły ogólnodostępne(masowe, powszechne) Zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze (indywidualne, zespołowe)

Organizacja kształcenia specjalnego w szkole ogólnodostępnej (masowej) • Rodzice ucznia składają u dyrektora szkoły wniosek o zorganizowanie kształcenia specjalnego wraz z orzeczeniem ppp o potrzebie kształcenia specjalnego. • Dyrektor szkoły organizuje kształcenie specjalne, zapewniając uczniowi: - dostosowanie wymagań do jego indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych - indywidualne zajęcia rewalidacyjne (w porozumieniu z organem prowadzącym) prowadzone przez odpowiednich specjalistów - możliwość wydłużenia etapu edukacyjnego - odpowiednie pomoce dydaktyczne i sprzęt - likwidację barier architektonicznych • Dyrektor zapewnia ponadto pomoc psychologiczno-pedagogiczną rodzicom i nauczycielom.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 września 2004 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania , klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 199 poz. 2046) • § 6. 1. Nauczyciel jest obowiązany, na podstawie opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym publicznej poradni specjalistycznej, dostosować wymagania edukacyjne, o których mowa w § 4 ust. 1pkt 1, do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom, z zastrzeżeniem ust. 2 i3.

Sposób organizacji kształcenia i wychowania uczniów z różnymi stopniami upośledzenia umysłowego

§ 2 ust. 10 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych • Dyrektor szkoły, z wyjątkiem szkoły specjalnej, w uzgodnieniu z organem prowadzącym, przydziela dodatkowe godziny na prowadzenie indywidualnych zajęć rewalidacyjnych z uczniami niepełnosprawnymi.

§ 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych • W szkolnym planie nauczania należy dodatkowo uwzględnić dla uczniów niepełnosprawnych, w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności uczniów (….) następujące zajęcia rewalidacyjne: • korekcyjne wad postawy, • korekcyjne wad wymowy, • orientacji przestrzennej i poruszania się, • nauki języka migowego lub innych alternatywnych metod komunikacji, • inne, wynikające z programów rewalidacji.

§ 3 ust. 7 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych • Dla uczniów niepełnosprawnych można przedłużyć okres nauki na każdym etapie edukacyjnym co najmniej o jeden rok, zwiększając proporcjonalnie liczbę godzin zajęć edukacyjnych.

Podstawy prawne organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej • Art.. 1 pkt 4 i 5a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. nr 67, poz.329 ze zmianami) • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. nr 11, poz. 114)

INNE REGULACJE PRAWNE

W przypadku dzieci zakwalifikowanych do kształcenia specjalnego przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną, wychowaniem przedszkolnym może być objęte dziecko w wieku powyżej 6 lat, nie dłużej jednak niż do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 10 lat. Obowiązek szkolny tych dzieci może być odroczony do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 10 lat. Art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty

Art. 17 ust. 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty Obowiązkiem gminy jest zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art.. 71b bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej, gimnazjum lub ośrodka umożliwiającego realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki dzieciom i młodzieży , o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami albo zwrot kosztów przejazdu ucznia i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.

WCZESNE WSPOMAGANIE ROZWOJU DZIECKA

Art. 71b ust. 2a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty W przedszkolach i szkołach podstawowych, w tym specjalnych, oraz w ośrodkach, o których mowa w art. 2 pkt 5, a także w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w tym w poradniach specjalistycznych, mogą być tworzone zespoły wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, w celu pobudzania psychoruchowego i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole, prowadzonego bezpośrednio z dzieckiem i jego rodziną.

SZKOŁY INTEGRACYJNE ORAZ Z ODDZIAŁAMI INTEGRACYJNYMI • Tworzenie oddziałów integracyjnych: • 15 – 20 uczniów w oddziale, w tym 3 -5 uczniów niepełnosprawnych • Zatrudnienie dodatkowo nauczycieli posiadających specjalne przygotowanie pedagogiczne oraz specjalistów prowadzących zajęcia rewalidacyjne (pedagodzy specjalni, logopedzi, psycholodzy…) • Nauczyciel wspomagający • Zatrudnienie pomocy nauczyciela dla uczniów (w uzasadnionych przypadkach). • Zorganizowanie zajęć rewalidacyjnych • Zapewnienie odpowiednich warunków lokalowych, sprzętu i pomocy dydaktycznych

ODDZIAŁY SPECJALNE W SZKOŁACH OGÓLNODOSTĘPNYCH • Oddziały tworzy się dla uczniów z jednym, określonym rodzajem niepełnosprawności • Liczba uczniów w klasie powinna być zgodna z określoną w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 roku w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół • Nauczanie organizowane jest analogicznie jak w danego typu szkole specjalnej (plany nauczania, programy, zasady oceniania, podręczniki) • Konieczne jest zatrudnienie nauczycieli – pedagogów specjalnych oraz nauczycieli z kwalifikacjami do prowadzenia zajęć rewalidacyjnych. • Zatrudnia się pomoc nauczyciela – w określonych przypadkach.

SZKOLNICTWO SPECJALNE W WOJEWÓDZTWIE PODKARPACKIM W województwie podkarpackim funkcjonuje 27 placówek kształcenia specjalnego. Są to placówki (Specjalne Ośrodki Szkolno-Wychowawcze i Zespoły Szkół Specjalnych) dla uczniów: • Z upośledzeniem umysłowym • Niesłyszących i słabo słyszących (SOSW Nr 2 w Przemyślu) • Niepełnosprawnych ruchowo i przewlekle chorych (SOSW Nr 3 w Przemyślu) • Leczonych w szpitalach i sanatoriach (ZSS w Rymanowie, ZS przy Szpitalu Wojewódzkim Nr 2 w Rzeszowie, SP Nr 9 w Przemyślu) • Z zaburzeniami zachowania i niedostosowanych społecznie (ZPOWiR w Lubaczowie)

Uczeń niepełnosprawny w szkole ogólnodostępnej Opracowanie: Maria Rusin Kuratorium Oświaty w Rzeszowie