FUTURE NOISE POLICY Perspektywiczna Polityka Hałasowa Unii Europejskiej

1. FUTURE NOISE POLICY Perspektywiczna Polityka Hałasowa Unii Europejskiej RADOSŁAW KUCHARSKI INSTYTUT OCHRONY ŚRODOWISKA, WARSZAWA

2. FUTURE NOISE POLICYgeneza W latach 70 – 90 XX wieku polityka unijna w zakresie zwalczania hałasu ograniczyła się do opracowania ok. 35 dokumentów unijnych mających moc prawną (Dyrektyw Rady, Dyrektyw Komisji), wśród których wytypować można 14 dokumentów wyjściowych, dotyczących konkretnego zagadnienia (np. emisji hałasu samochodów); pozostałe natomiast stanowiły aktualizację (tzw. dostosowanie do postępu technicznego).

3. FUTURE NOISE POLICYgeneza Rozpatrując jedną z dwóch przesłanek wprowadzania dyrektyw europejskich odnoszących się do ochrony środowiska: ·        ekonomiczną, ·ekologiczną, Należy przyjąć, iż praktycznie w ustaleniu wszystkich wspomnianych wyżej dyrektyw „hałasowych” przeważały względy ekonomiczne. Racje ekologiczne natomiast występowały raczej w drugiej kolejności.

4. FUTURE NOISE POLICYgeneza • Skoncentrowano się na regulacji wyłącznie emisjihałasu ze źródeł. • Działalności związaną z ograniczaniem imisjihałasu pozostawała poza regulacjami prawnymi (w skali UE) • W prawodawstwie Unii Europejskiej zabrakło jakichkolwiek uregulowań dotyczących akustyki urbanistycznej (na pograniczu planowania przestrzennego). • Nie dokonano: • standaryzacji opisu klimatu akustycznego środowiska (wskaźnik preferowany, jak np. poziom równoważny LAeq), • jego ochrony (dopuszczalne poziomy dźwięku w przestrzeni zurbanizowanej).

5. STAN WYJŚCIOWY – STAN ZAGROŻENIA Scharakteryzowane wyżej podejście spowodowało istotną lukę, którą dostrzeżono wykonując badania zagrożenia hałasem poszczególnych populacji w krajach unijnych. • 13 mln mieszkańców Polski • 100 -120 mln mieszkańców krajów Unii Europejskiej • Przeprowadzone analizy wykazały, iż hałas w środowisku, powodowany jest głównie: • ruchem transportowym, • działalnością przemysłową, • aktywnością rekreacyjną,

6. FUTURE NOISE POLICY Dostrzeżenie wspomnianej lukipociągnęło za sobą okres przyspieszenia praktycznych działań w zakresie ochrony środowiska przed hałasem, co nazwano łącznie realizacją tzw. „Perspektywicznej polityki hałasowej” Parlament Europejski w Strasbourgu opracował i przyjął materiał roboczy poświęcony w całości zwalczaniu hałasu. Materiał ten poświęcono polityce zwalczania hałasu w Unii Europejskiej. W następstwie Komisja Europejska przyjęła do realizacji dokument zatytułowany „Future Noise Policy. European Commission Green Paper”. W dokumencie tym zakreślono nowe ramy polityki hałasowej:

7. FUTURE NOISE POLICY • „...W świetle niewystarczających danych dotyczących ekspozycji na hałas oraz braków wykazanych przez analizę dotychczasowych środków, Komisja wyraża przekonanie, iż konieczne są zmiany w ogólnym podejściu, bez których to zmian polityka ograniczania hałasu nie może zakończyć się sukcesem. Wymaga to ram opartych na wspólnej odpowiedzialności obejmującej: • wyznaczenie celów, • śledzenie postępu • i wypracowywanie środków zmierzających ku poprawie dokładności i standaryzacji danych pomocnych w rozwoju logicznej ścisłości podejmowania różnorodnych działań...”

8. Podstawą „Perspektywicznej Polityki Hałasowej” są przesłanki: • Efektywna ochrona środowiska przed hałasem komunikacyjnym w mieście nie jest możliwa przy zastosowaniu środków doraźnych (co najczęściej stosowano do tej pory), • W żadnym państwie nie ma możliwości finansowych i technicznych, by szybko doprowadzić parametry klimatu akustycznego do wartości normatywnych. Niezbędne jest ustalenie długookresowych programów przedsięwzięć ochronnych.

9. FUTURE NOISE POLICY - Cele I etap II etap EEA - Europejska Agencja Ochrony Środowiska, MS - Kraj członkowski UE LA - Władze lokalne EC - Komisja Europejska

10. FUTURE NOISE POLICY - Cele Zgodnie z propozycjami i celami sformułowanymi w Zielonej Księdze przyjęto, iż niezbędne stały się następujące działania: - identyfikacja problemów hałasowych w środowisku, - opracowanie ramowego programu dla realizacji działań naprawczych. Przyjęto, iż racjonalne przesłanki podejmowanych działań powinny być oparte o: - identyfikację niezbędnego zakresu zmniejszenia hałasu od danego rodzaju źródła, - określenie szczebla (administracyjnego), na którym powinny zostać podjęte działania naprawcze, - określenie optymalnych sposobów i kombinacji instrumentów działania uzasadnionych efektywnością ekologiczną.

11. FUTURE NOISE POLICY - Cele Zastosowanie nowego podejścia wymagało polepszenia informacji na temat rozmiarów i wielkości narażenia ludzi na hałas oraz wytyczenia kierunków i celów dla polepszenia sytuacji. Stało się więc niezbędne opracowanie ramowego dokumentu odnoszącego się do: - oszacowywania zagrożenia hałasem w środowisku, - informacji społeczeństwa o tym zagrożeniu, - zmniejszenia hałasu, np. przez realizację programów ochrony środowiska (action plan). Ramowy dokument powinien przyjąć formę Dyrektywy EU, uzupełnionej przez dodatkowe działania na szczeblu Unii, związane ze zmniejszeniem emisji hałasu ze źródeł (produktów).

12. DYREKTYWA 2002/49/WEz dnia 25 czerwca 2002PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku (obowiązuje od momentu opublikowania: Official Journal of the European Communities z dnia 18 lipca 2002)

13. Artykuł 1Cele (1) • Celem niniejszej dyrektywy jest określenie wspólnego stanowiska w celu wypracowania priorytetowych działań na rzecz unikania, zapobiegania lub ograniczania szkodliwych skutków hałasu, łącznie z niedogodnościami wynikającymi z powodu odczuwania hałasu w środowisku. W tym celu stopniowo realizuje się następujące działania: • ·        określenie stopnia narażenia na hałas w środowisku poprzez opracowanie rozkładu hałasu metodami oceny wspólnymi dla państw członkowskich; • ·        zapewnienie, że informacja na temat hałasu w środowisku i jego skutków jest dostępna dla społeczności;

14. Artykuł 1Cele (2) • ·        przyjęcie przez państwa członkowskie planów działania, opracowanych na podstawie map akustycznych, w celu : • zapobiegania i ograniczania hałasu w środowisku wszędzie, gdzie to konieczne, a szczególnie jeżeli poziomy hałasu, na który jest się narażonym, mogą wywoływać szkodliwe skutki dla ludzkiego zdrowia, • zachowania poziomu hałasu w środowisku, na obszarach, gdzie jego jakość jest dobra.

15. Artykuł 1Cele (3) • Niniejsza dyrektywa ma również na celu stworzenie podstaw do rozwijania wspólnotowych środków zaradczych zmierzających do ograniczenia hałasu emitowanego przez główne źródła, a szczególnie przez pojazdy drogowe i szynowe oraz infrastrukturę, samoloty, urządzenia na wolnym powietrzu i urządzenia przemysłowe oraz maszyny ruchome........

16. Artykuł 2Zakres obowiązywania • Niniejsza Dyrektywa dotyczy hałasu w środowisku, na który ludzie narażeni są, szczególnie na obszarach zabudowanych, w publicznych parkach lub innych terenach otwartych w aglomeracji, w cichych obszarach terenów otwartych, blisko szkół, szpitali i innych czułych na hałas budynkach i obszarach.

17. Artykuł 3- Definicje • Artykuł 4 - Wdrożenie i odpowiedzialność • Artykuł 5 - Wskaźniki poziomu hałasu i ich zastosowanie • Artykuł 6 - Metody oceny • Artykuł 7 – Strategiczne mapy hałasu • Artykuł 8 - Plany działań (Action Plans) • Artykuł 9 - Informowanie społeczeństwa • Artykuł 10 - Gromadzenie i publikowanie danych przez państwa członkowskie i Komisję • Artykuł 11 – Przegląd i raportowanie • Artykuł 12 - Adaptacja • Artykuł 13 – Komitet • Artykuł 14 – Transpozycja • Artykuł 15 - Termin wejścia w życie • Artykuł 16 - Strony, do których skierowana jest Dyrektywa

18. Artykuł 3 Definicje Dla celów niniejszej dyrektywy: a)         „hałas w środowisku” oznacza niechciane lub szkodliwe dźwięki powodowane przez działalność człowieka na wolnym powietrzu, w tym hałas emitowany przez środki transportu, ruch drogowy, ruch kolejowy, ruch samolotowy, oraz hałas pochodzący z obszarów działalności przemysłowej, jak określono w Załączniku 1 do dyrektywy Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1995 r. w sprawie zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i kontroli nad ochroną przed zanieczyszczeniami.

19. Artykuł 3 Definicje (cd 1) b)         „szkodliwe skutki” znaczą skutki szkodliwe dla zdrowia człowieka; c)        „dokuczliwość” oznacza stopień hałasu w społeczności, określony przy pomocy badań terenowych; d)         „ wskaźnik oceny hałasu” oznacza fizyczną skalę określającą hałas w środowisku, który wywołuje skutki szkodliwe; e)         „ocena” oznacza każdą metodę stosowaną do obliczenia, przewidywania, oszacowania, lub zmierzenia wartości oceny hałasu lub wynikających z niego szkodliwych skutków;

20. Artykuł 3 Definicje (cd 2) f)           „Ldwn” ( wskaźnik oceny hałasu w czasie dnia-wieczoru- nocy) oznacza wskaźnik oceny całkowitego dokuczliwego hałasu, jak dalej określono to w Załączniku 1; g)           „Ldzień „ ( wskaźnik oceny hałasu w czasie dnia) oznacza wskaźnik oceny dokuczliwego hałasu w czasie dnia, jak to dalej określono w Załączniku 1; h)         „Lwieczór”, ( wskaźnik oceny hałasu w czasie wieczoru) oznacza wskaźnik oceny dokuczliwego hałasu w czasie wieczoru, jak to dalej określono w Załączniku 1; i)        „Lnoc„ ( wskaźnik oceny hałasu w czasie nocy) oznacza wskaźnik oceny hałasu zakłócającego sen, jak to dalej określono w Załączniku 1;

21. Artykuł 3 Definicje (cd 3) j)         „relacja dawka-skutek” oznacza stosunek pomiędzy wartością wskaźnika oceny hałasu a szkodliwym skutkiem; k)        „aglomeracja” oznacza część ustalonego przez państwo członkowskie terytorium zamieszkałego przez ponad 100 000 osób, o takim zagęszczeniu, że państwo członkowskie traktuje to jako obszar miejski;

22. Artykuł 3 Definicje (cd 3a) l)         „cichy obszar w aglomeracji” oznacza obszar wyznaczony przez właściwe władze, na przykład taki obszar, który nie jest narażony na hałas pochodzący z dowolnego źródła, o wskaźniku oceny hałasu Ldwn lub innym odpowiednim wskaźniku oceny hałasu większym, niż jakiś poziom ustalony przez państwo członkowskie dla dowolnego źródła hałasu; m)        „cichy obszar w terenie otwartym” oznacza obszar wyznaczony przez właściwe władze, który nie jest narażony na hałas powodowany przez ruch uliczny, przemysł lub działalność rekreacyjną;

23. Artykuł 3 Definicje (cd 4) n)         „droga główna” oznacza drogę regionalną, krajową lub międzynarodową, wyznaczoną przez państwo członkowskie, przez którą rocznie przejeżdża ponad trzy miliony pojazdów; o)        „główna linia kolejowa” oznacza linię kolejową wyznaczoną przez państwo członkowskie, po której rocznie przejeżdża ponad 30 000 pociągów; p)         „główny port lotniczy” oznacza cywilny port lotniczy wyznaczony przez państwo członkowskie, charakteryzujący się ponad 50 000 operacjami rocznie (przez operacje rozumie się starty lub lądowania), z wyjątkiem tych, których dokonuje się w celach czysto szkoleniowych, na lekkich samolotach;

24. Artykuł 3 Definicje (cd 5) q)         „mapy akustyczne” oznaczają przedstawienie, przy pomocy wskaźnika oceny hałasu, danych o istniejących lub przewidywanych stanach hałasu, wskazujących na przekroczenie jakiejkolwiek odpowiedniej, obowiązującego poziomu dopuszczalnego hałasu , liczby ludzi narażonych na hałas na danym obszarze, lub liczby lokali mieszkalnych narażonych na hałas na określonym poziomie na danym obszarze; r)        „strategiczna mapa akustyczna ” oznacza mapę opracowaną dla ogólnej oceny narażenia na hałas pochodzący z różnych źródeł na danym obszarze lub dla hałasu prognozowanego dla danego obszaru;

25. Artykuł 3 Definicje (cd 6) s)         „poziom dopuszczalny ” oznacza taką wartość Ldwn lub Lnoc, a tam gdzie właściwa wskaźnik Ldzień i Lwieczór jest określany przez państwo członkowskie; przekroczenie którego powoduje wydanie przez właściwe władze przepisów ograniczających hałas; poziomy dopuszczalne mogą być różne dla różnych rodzajów hałasu (hałas powodowany ruchem drogowym, kolejowym lub lotniczym, itp.), dla różnego otoczenia i różnej wrażliwości ludności na hałas; poziomy dopuszczalne mogą być różne dla stanów istniejących i dla stanów nowych (jeżeli zachodzi zmiana tych stanów, dotycząca źródła hałasu lub wykorzystywania otoczenia);

26. Artykuł 3 Definicje (cd 7) t)         „plany działania” oznaczają plany opracowane w celu kontrolowania hałasu i jego skutków, łącznie z – w razie konieczności – redukcją hałasu; u)        „planowanie akustyczne” oznacza kontrolowanie przyszłego hałasu zaplanowanymi środkami, takimi jak planowane użytkowania gruntów, inżynierskie systemy ruchu komunikacyjnego, wyciszanie przy pomocy środków izolujących oraz kontrola źródeł hałasu;

27. Artykuł 5 Wskaźniki hałasu i ich stosowanie 1. Państwa członkowskie zastosują wskaźniki oceny hałasu Ldwn i Lnoc,, o których mowa w Załączniku 1 w celu przygotowania i korekty strategicznych map hałasu, zgodnie z art. 7. Do czasu wprowadzenia obowiązku stosowania wspólnych metod oceny dla ustalenia wskaźników oceny hałasu Ldwn oraz Lnoc, do tego celu mogą być stosowane przez państwa członkowskie istniejące krajowe wskaźniki oceny hałasu oraz odpowiednie dane i powinny być przekształcone na wyżej wymienione wskaźniki oceny hałasu. Dane te nie mogą pochodzić sprzed ponad trzech lat.  2. Dla szczególnych celów, na przykład takich jak wymienione w Załączniku 1.3., państwa członkowskie mogą stosować dodatkowe wskaźniki oceny hałasu.

28. Artykuł 5 Wskaźniki hałasu i ich stosowanie (2) 3. W celu planowania akustycznego oraz określania stref występowania hałasu państwa członkowskie mogą stosować inne wskaźniki oceny hałasu niż Ldwn i Lnoc. 4. Nie później niż 18 lipca 2005 r. państwa członkowskie poinformują Komisję o wszelkich odpowiednich poziomach dopuszczalnych obowiązujących lub przygotowywanych na ich terytoriach, wyrażonych wskaźnikami Ldwn i Lnoc, a gdzie należy Ldzień i Lwieczór dla hałasu powodowanego przez ruch na drogach, ruch kolejowy, hałas powodowany przez samoloty wokół portów lotniczych oraz hałas na obszarach działalności przemysłowej, oraz złożą wyjaśnienia w sprawie wprowadzenia życie tych poziomów dopuszczalnych .

29. Artykuł 6 Metody oceny 1. Wartości Ldwn i Lnoc są określane przy pomocy metod oceny opisanych w Załączniku II. 2. Komisja ustala wspólne metody oceny dla określenia Ldwn i Lnoc zgodnie z procedurą opisaną w Artykule 13.2, poprzez korektę Załącznika II. Do czasu przyjęcia tych metod państwa członkowskie mogą stosować metody adaptowane zgodnie z Załącznikiem II i oparte na metodach ustalonych w ich własnym prawie. W takich przypadkach muszą wykazać, że te metody dają wyniki równoważne wynikom otrzymywanym metodami przedstawionymi w Artykule 2 ustęp 2. Załącznika II . 3. Skutki szkodliwe można oceniać relacjami dawka-skutek przedstawionymi w Załączniku III.

30. Artykuł 7 Strategiczne mapy akustyczne 1.            Najpóźniej do dnia 30 czerwca 2007 r. państwa członkowskie zapewnią wykonanie, dla wszystkich aglomeracji mających ponad 250 000 mieszkańców oraz dla wszystkich głównych dróg przez które rocznie przejeżdża ponad sześć milionów pojazdów, głównych linii kolejowych, po których rocznie przejeżdża 60 000 pociągów oraz głównych portów lotniczych, na ich terytorium, strategicznych map akustycznych wykazujących stan w poprzednim roku kalendarzowym, oraz zatwierdzenie ich przez właściwe władze.

31. Artykuł 7 Strategiczne mapy akustyczne (2) Najpóźniej do 30 czerwca 2005 r., a później co pięć lat, państwa członkowskie poinformują Komisję o głównych drogach przez które rocznie przejeżdża ponad sześć milionów pojazdów, o głównych liniach kolejowych, po których rocznie przejeżdża ponad 60 000 pociągów oraz o głównych portach lotniczych oraz o aglomeracjach mających ponad 250 000 mieszkańców na swoim terytorium 2. Państwa członkowskie podejmą środki konieczne do zapewnienia, że najpóźniej do 30 czerwca 2012 r., a później co pięć lat, opracowuje się strategiczne mapy akustyczne , wykazujące stany w poprzednim roku kalendarzowym, a gdzie to istotne, zatwierdzone przez właściwe władze dla wszystkich aglomeracji, wszystkich głównych dróg i głównych linii kolejowych na ich terytoriach.

32. Artykuł 7 Strategiczne mapy akustyczne (3) Najpóźniej do 31 grudnia 2008 r. państwa członkowskie poinformują Komisję o wszystkich aglomeracjach oraz o wszystkich głównych drogach i głównych liniach kolejowych na ich terytoriach. 3. Strategiczne mapy hałasu muszą spełniać minimalne wymagania ustalone Załącznikiem IV. 3. Strategiczne mapy akustyczne muszą spełniać minimalne wymagania ustalone Załącznikiem IV. 4. Sąsiadujące państwa członkowskie współpracują w opracowywaniu map hałasu na terenach przygranicznych. 5. Strategiczne mapy akustyczne muszą być przeglądane i korygowane co najmniej co pięć lat po ich opracowaniu.

33. Artykuł 8 Plany działania 1. Państwa członkowskie zapewnią, że najpóźniej do 18 lipca 2008 r. właściwe władze opracują oraz zatwierdzą plany działania przeznaczone do kontroli, na ich terytoriach, spraw hałasu i jego skutków, w tym, jeżeli to konieczne, ograniczenia hałasu dla: a) miejsc w pobliżu głównych dróg, przez które rocznie przejeżdża ponad sześć milionów pojazdów, głównych linii kolejowych, po których rocznie przejeżdża ponad 60 000 pociągów, oraz głównych portów lotniczych; b) aglomeracji mających ponad 250 000 mieszkańców. Plany te dotyczą również ochrony cichych miejsc przed wzrostem hałasu.

34. Artykuł 8 Plany działania (2) Pomiary zgodne z planami są dokonywane według uznania właściwych władz, lecz powinny szczególnie dawać pierwszeństwo obszarom, na których może dochodzić do przekroczenia dowolnego, istotnego poziomu dopuszczalnego , lub przy pomocy innych kryteriów wybranych przez państwa członkowskie i stosowane w szczególności do najważniejszych obszarów, jakie ustalono przy pomocy strategicznych map akustycznych.

35. Artykuł 8 Plany działania (3) 2. Państwa członkowskie zapewnią, że nie później niż do 18 lipca 2013 r. właściwe władze ustalą plany działania, szczególnie dające pierwszeństwo obszarom, w których może dochodzić do przekroczenia dowolnego, istotnego poziomu dopuszczalnego , lub przy pomocy innych kryteriów wybranych przez państwa członkowskie dla aglomeracji i dla głównych dróg oraz dla głównych linii kolejowych na ich terytoriach. 3. Państwa członkowskie poinformują Komisję o innych istotnych kryteriach, o których mowa w ustępach 1 i 2.

36. Artykuł 8 Plany działania (4) 4. Plany działania muszą spełniać minimalne wymagania podane w Załączniku V. 5. Plany działania będą przeglądane i, w razie konieczności, poprawiane przynajmniej co pięć lat po dniu ich zatwierdzenia, jeżeli okaże się, że rozwój głównych wydarzeń ma negatywny wpływ na obecny stan hałasu. 6. Sąsiadujące państwa członkowskie współpracują w opracowywaniu planów działań dla obszarów przygranicznych.

37. Artykuł 8 Plany działania (5) 7. Państwa członkowskie zapewnią po konsultacjach przeprowadzonych ze społecznością w sprawie planów działań, dając mu wczesną i skuteczną sposobność uczestniczenia w opracowywaniu i przeglądaniu planów działań, że wyniki takiego uczestniczenia są brane pod uwagę, oraz że społeczeństwo jest informowane o podjętych decyzjach. Ustala się rozsądne granice czasu, dające czas na uczestnictwo społeczności w konsultacjach na każdym etapie. Jeżeli obowiązek przeprowadzenia procedury udziału społeczności wynika równocześnie z niniejszej dyrektywy oraz z jakichkolwiek innych praw wspólnotowych, dla uniknięcia podwójnego wykonania procedur, państwa członkowskie mogą wprowadzić wspólne procedury.

38. Artykuł 14 Transpozycja 1. Najpóźniej do dnia 18 lipca 2004 r. państwa członkowskie wprowadzą w życie ustawy, rozporządzenia i przepisy administracyjne niezbędne dla zachowania zgodności z niniejszą dyrektywą. Muszą poinformować o tym Komisję. Kiedy państwa członkowskie przyjmą te postanowienia, postanowienia te muszą powoływać się na niniejszą dyrektywę lub musi im towarzyszyć wzmianka z okazji ich oficjalnej publikacji. Metody sformułowania takiej wzmianki będą określane przez państwa członkowskie. 2. Państwa członkowskie poinformują Komisję o tekstach postanowień prawa krajowego, które przyjmują w dziedzinie, którą reguluje niniejsza dyrektywa.

39. Dyrektywa 2002/49/WE - załączniki ZAŁĄCZNIK I WSKAŹNIK OCENY HAŁASU o których mowa w Art. 5 ZAŁĄCZNIK II METODY OCENY WSKAŹNIKÓW OCENY HAŁASU o których mowa w Artykule 6

40. Dyrektywa 2002/49/WE - załączniki ZAŁĄCZNIK III METODY OCENY SZKODLIWYCH SKUTKÓW o których mowa w Artykule 6.3. Do oceny skutków oddziaływania hałasu na ludność powinny być stosowane relacje dawka-skutek. Relacje dawka-skutek jakie mogą być wprowadzone przez przyszłe korekty niniejszego Załącznika zgodnie z Artykułem 13.2., dotyczyć będą w szczególności: - relacji pomiędzy dokuczliwością a Ldwn dla hałasu pochodzącego od ruchu drogowego, kolejowego i lotniczego a także dla hałasu przemysłowego. - relacji pomiędzy zaburzeniem snu a Lnoc dla hałasu pochodzącego od ruchu drogowego, kolejowego i lotniczego a także dla hałasuprzemysłowego

41. Dyrektywa 2002/49/WE - załączniki ZAŁĄCZNIK IV  MINIMALNE WYMAGANIA DLA STRATEGICZNYCH MAP AKUSTYCZNYCH o których mowa w Artykule 7 ZAŁĄCZNIK V  MINIMALNE WYMAGANIA DLA PLANÓW DZIAŁANIA o których mowa w Artykule 8

42. Dyrektywa 2002/49/WE - załączniki ZAŁĄCZNIK VI DANE, KTÓRE NALEŻY WYSŁAĆ DO KOMISJI o których mowa w Artykule 10 RAPORTOWANIE

43. KAMIENIE MILOWE - MILESTONES • Unifikacja wskaźników oceny hałasu i metod ich wyznaczania, • Diagnoza stanu – mapa akustyczna, • Plan działania (Program ochrony środowiska - Action Plan).