1 / 24

ΚΑΡΔΙΟΝΕΦΡΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Μετεκπαιδευτικά μαθήματα καρδιοχειρουργών 07 /0 4 /201 1. ΚΑΡΔΙΟΝΕΦΡΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Ι. ΜΠΑΜΙΧΑΣ ΝΕΦΡΟΛΟΓΟΣ Γ.Ν «Γ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ». ΟΡΙΣΜΟΣ.

finn-goff
Download Presentation

ΚΑΡΔΙΟΝΕΦΡΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. Μετεκπαιδευτικά μαθήματα καρδιοχειρουργών 07/04/2011 ΚΑΡΔΙΟΝΕΦΡΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Ι. ΜΠΑΜΙΧΑΣ ΝΕΦΡΟΛΟΓΟΣ Γ.Ν «Γ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ»

  2. ΟΡΙΣΜΟΣ • Ο όρος καρδιονεφρικό σύνδρομο χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις έκπτωσης της νεφρικής λειτουργίας μετά από επιδείνωση χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας. • Ελλιπής ορισμός.

  3. ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ GFR ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ • Ηλικία εκτιμώμενοGFR(ml/min/1.73m2) • 20-29 116 • 30-39 107 • 40-49 99 • 50-59 93 • 60-69 85 • 70+ 75

  4. ΕΞΙΣΩΣΗ COCKROFT-GAULT • Χρησιμοποιήθηκε το 1973 • Στοιχεία από 249 άνδρες • Κάθαρση κρεατινίνης 30-130ml/min • Δεν είναι διορθωμένη για επιφάνεια σώματος • Ccr={(140-age) x weight) / (72Scr)} x 0.85 if female Cockroft & Gault Nephron 16;31-41, 1976

  5. ΕΞΙΣΩΣΗ ΑΠO ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ MDRD • Χρησιμοποιείται από το 1999 • Στοιχεία από 1628 ασθενείς με ΧΝΝ • Κάθαρση μεταξύ 5-90 ml/min/1.73m2 • Διορθωμένη ως προς την επιφάνεια σώματος • GFR = 186 x (Scr)-1.154 x (age) -0.203 x (0.742 if female x 1.210 if african american) Levey AS et al Ann Intern Med 130:461-470, 1999

  6. ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ - eGFR

  7. Εκτίμηση του GFR με εξισώσεις MDRD πιο αξιόπιστη Έγκαιρη αναγνώριση Λιγότερες επιπλοκές

  8. ΚΝΣ τύπος 1 (ΟΞΥ ΚΝΣ) Νεφρική διήθηση Αντίσταση στα διουρητικά

  9. ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ • Βασική θεραπεία • 80-90% λαμβάνουν διουρητικά • Αγκύλης, θειαζιδικά, καλιο-συντηρητικά • Δράση σε 20 min • Η μακροχρόνια χρήση συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας και επιδείνωση GFR • Αντίσταση στη χορήγησή τους • Δείκτης κακής πρόγνωσης • ΑΙΤΙΑ: κακή απορρόφηση από το έντερο σε p.o λήψη χαμηλή αιματική ροή στο νεφρό χαμηλές συγκεντρώσεις στο σωληνάριο

  10. Αντιμετώπιση της αντίστασης στη χορήγηση διουρητικών • Προτιμάται η συνεχής στάγδην έγχυση • Έναρξη με 5-10mg/h έως 20mg/h • Συγχορήγηση θειζίδης (250-500mg χλωροθειαζίδης) • Προσοχή στην απώλεια καλίου και νατρίου • Όταν δεν υπάρχει απάντηση στη δόση των 20mg η επόμενη δόση διπλασιάζεται • Μείωση πρόσληψης άλατος • i.v χορήγηση • Εάν υπάρχει αντίσταση στην φουροσεμίδη υπάρχει και στην bumetanide & torsemide • Συγχορήγηση φουροσεμίδης με λευκωματίνη

  11. ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ – ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ

  12. ΚΝΣ τύπος 1 (ΟΞΥ ΚΝΣ) αΜΕΑ + υπερΚ σκιαγραφικά Β αποκλειστές

  13. ΣΚΙΑΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ ΚΝΣ • 0-2% σε ανθρώπους με φυσιολογική νεφρική λειτουργία • 3-33% σε ασθενείς με προϋπάρχουσα ΧΝΝ • 19,7% σε ασθενείς με διαβητική νεφροπάθεια • Αποτελεί την τρίτη πιο συχνή αιτία ΟΝΑ νοσηλευομένων ασθενών Morcos et al.1999;Eur Radiolo 9:1602-1613 Bettmann MA et al.2005; Nephrol Dialys Transpl 20(Suppl 1) i12-i17 Rudnik MR et al 1995; Kidney Int 47:254-261

  14. ΚΝΣ τύπος 2 (ΧΡΟΝΙΟ ΚΝΣ) Συχνότητα 25% Μείωση νεφρ διήθησης Αγγειοσυσπαστικές Αγγειοδιασταλτικές Υποογκαιμία Διουρητικά αΜΕΑ Ανεπάρκεια ερυθροποιητίνης

  15. ΚΝΣ τύπος 3 (ΟΞΥ ΝΚΣ) 9% των νοσηλευομένων 35% στις ΜΕΘ Στένωση νεφρικών αρτηριών Πρώιμη διάγνωση με βιοδείκτες Υποθεραπευτικές δόσεις

  16. ΚΝΣ τύπος 4 (ΧΡΟΝΙΟ ΝΚΣ) 11% ΧΝΝ Κακή έκβαση όταν ανιχνεύονται οι βιοδείκτες 50% των θανάτων από καρδιαγγειακή νόσο 50% των ασθενών υποθεραπεύονται

  17. ΚΝΣ τύπος 5 (ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΕΣ ΚΝΣ) Περιορισμένη γνώση Κατευθυνόμενη θεραπεία Εφαρμογή κάθαρσης

  18. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ • Αλληλεπίδραση μεταξύ καρδιάς και νεφρού • Σε οξείες και χρόνιες καταστάσεις • Περισσότερη γνώση φυσιοπαθολογίας • Σαφέστεροι ορισμοί • Συνεργασία ειδικοτήτων

  19. ΟΝB ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΟΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ • 7,7% εμφάνισαν ΟΝΑ • 1,4% χρήζει αιμοκάθαρση • ΜΑΠ>80mmHg • Χρονική διάρκεια • Θερμοκρασία και αιμοαρραίωση • Φαρμακολογικοί παράγοντες • Χωρίς αποτέλεσμα Del Duca D. Ann Thorac Surg. 2007 Oct;84(4):1264-71.

  20. Απο Θ4 έως Ο1 νεύρωση των νεφρικών αγγείων την αιμοδυναμική του νεφρού, Η νεύρωση επηρεάζει: τη λειτουργία της επαναρόφησης και την έκκριση ρενίνης Κατεχολαμίνες Σύστημα ρενίνης αγγειοτενσίνης, επηρεάζουν ADH, κορτικοστεροειδή νεφρική Προσταγλαδίνες λειτουργία Σε διατατική μυοκαρδιοπάεια προφορρτίου μεταφορτίου Wagener G. Anesthesiol Clin. 2006 Sep;24(3):523-47. ΠΕΡΙΟΧΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ

  21. Σε υποογκαιμία φλεβική επαναφορά νεφρική διήθηση. Σε ισχαιμική νόσο του μυοκαρδίου επιδεινώνει την δυσλειτουργία του μυοκαρδίου νεφρική διήθηση. Αλληλεπιδράσεις μεταξύ περιοχικής αναισθησίας και νεφρικής λειτουργίας είναι διαφορετικές σε ασθενείς με διαφορετικά υποκείμενα νοσήματα. Wagener G. Anesthesiol Clin. 2006 Sep;24(3):523-47. ΠΕΡΙΟΧΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ

  22. Οι αναισθητικοί παράγοντες επηρεάζουν την αρτηριακή πίεση ανακατανομή της καρδιακή παροχή ροής αίματος. Αποτέλεσμα κατακράτηση νατρίου και νερού μείωση του όγκου των ούρων. RBF μεταβάλλει τη συγκέντρωση χλωρίου στην πυκνή κηλίδα με αποτέλεσμα αγγειοδιαστολή στο προσαγωγό αρτηρίδιο RBF GFR. φθορίου στον ορό από τη χρήση της enflurane και sevoflurane έχει ως αποτέλεσμα συμπυκνωτικής ικανότητας των ούρων Wagener G. Anesthesiol Clin. 2006 Sep;24(3):523-47.πρόκληση μη ολιγουρικής ΟΝΑ. ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ

  23. Tα γενικά αναισθητικά συχνότητα και την ένταση των συστολών των ουρητήρων. Τα αλογόνα αναισθητικά Tο οξείδιο του αζώτου αρνητική ινότροπη δράση. Οταν συνυπάρχει υποογκαιμία RBF. ΧΝΑ Τα μυοχαλαρωτικά επηρεάζουν ελάχιστα το νεφρό. Η ισταμίνη την αρτηριακή πίεση Το pancuronium την αρτηριακή πίεση. Η succinilcholine προκαλεί αγγειοδιαστολή στα μεσολοβίδια, προσαγωγά και απαγωγά αρτηρίδια. Το vecuronium προκαλεί εκλεκτική αγγειοσύσπαση στα αγγεία πρίν από το σπείραμα και δεν επηρεάζει τα αγγεία μετά το σπείραμα Wagener G. Anesthesiol Clin. 2006 Sep;24(3):523-47. ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ

More Related