Ramaria formosa: Saçaklı, Püsküllü

1. Ramaria formosa: Saçaklı, Püsküllü Sınıf : BasidiomycetesTakım : Aphyllophorales Familya : Ramariaceae Makroskobik Özellikleri Bazidiokarp • mercan benzeri, 15 cm yüksekliğe ve 20 cm ene ulaşabilir, • bu kısım birkaç dala ayrılır, bu dallar 1,5-2 cm kalınlığındadır. • dallarda tekrarlayan dallanmalar yaparak uca doğru dallar teşkil ederler ve 2-3 kısa uçla sonlanır, • bazıları ise diken benzeridir veya körelmiş dış uzantılar halindedir.

2. Makroskobik Özellikleri • Çatallar "U" harfi biçimlidir, ana gövde kısmı, dip kısma doğru biraz sivrileşir, bu kısım baştan beyaz iken, sonradan sarımsı pembe-turunculaşır. • Olgunlaşan sporlara bağlı olarak daha sonra sarımsı toprak kahverengiye döner, uç kısımları ise sarı ve uzundur. • Bazidiokarpın diğer kısımları renk değiştirirken bu uç kısımlar uzun süre soluk sarı olarak kalırlar ve bu nedenle bazidiokarpta iki farklı renk gözlemlenir (uçlar ve diğer kısımlarda).

3. Makroskobik Özellikleri Eti • beyaz, kesildiği veya ezildiği zaman hafifçe pembemsi kahverengiye döner. • hatta kahverengi-şarabi veya siyahımsı bir renk bile alabilir, • süngerimsi, sıkı, kuru iken tebeşirimsi, gevrek, kokusu zayıf topraksı-toz kokusunda veya yosun kokuşunun kalıntısı gibi, • tadı uçlara doğru artan bir şekilde ekşimsi, pişirildikten sonra acıdır. • FeS04 ile muamelede yeşilimsi-mavi renk alır.

4. Doğal yayılma alanı Genellikle yaprak döken ağaçların altında yetişir. Yaz ortalanndan sonbahar sonlarına kadar tek tek veya gruplar halinde ortaya çıkar. Yayılışı Manisa, Bursa, Karadeniz Bölgesi, Adana ve Artvin'de belirlenmiştir.

8. Hebeloma crustiliniforme Sınıf : BasidiomycetesTakım : Agaricalcs Familya : Corlinariaceae Makroskobik Özellikleri Şapka • 4-10 cm çapında • Başlangıçta konveks veya kenarları içe kıvrılmış konik bir halde iken sonradan düzleşir veya merkezden basık bir hale gelebilir. • Yüzeyi nemli havalarda yapışkan, yağlımsı ve parlak iken kuru havalarda matlaşıp kuru bir hal alır.

9. Hebeloma crustiliniforme • Şapka rengi orta kısımlarda kil kahverengi, kırmızımsı kahverengi veya pas rengi iken kenarlara doğru renk açılır, beyazlaşır ve hatta beyaza bile ulaşabilir. • Şapka kenarı kortina veya velum partialin kalıntılarını taşımaz, gençlerde içe kıvrık iken olgunlarda kenar açılır, biraz dalgalı hal alabilir. Sap • 5-10 x 1-2 cm, silindirik, içi başlangıçta dolgun iken sonradan tünel şeklinde oyuklaşır, boylu boyunca uzanan fibrilöz yapıya sahiptir.

10. Hebeloma crustiliniforme • Sapın yüzeyi uçta daha yoğun olan beyaz renkli yün topakçıkları gibi oluşumlara sahiptir. • Dip kısma doğru pudramsı ve boyuna paralel çizgili, yüzeyinde kortina kalıntıları taşımaz. • Sap rengi beyazdır ancak dip kısma doğru açık sarımsı toprak kahverengi bir renk alır veya burada birkaç tane sarımsı kil renkli benekler bulunur. Et • Beyaz, sıkı, şapkada kalın, kokusu zayıfça turp kokusunu andırır. Tadı turpsu ve aynı zamanda acıdır.

11. Hebeloma crustiliniforme Lameller • Kahverengimsi gri, sonradan tarçın rengine döner. Enli, kenarları beyaz renkli yün topakçıkları gibi renge sahiptir. • Mantar genç ve taze iken kenarlarda berrak, yanar döner su damlacıkları gibi damlacıklar taşır. • Kuruduğunda bu damlacıklar kahverengi beneklere dönüşür. • Bu benekler lamellerin kenarlarında veya yakınlarında oluşur. • Lamelciklerde bulunur.

12. Doğal yayılma alanı Grup halinde yaprak döken ağaçlar altında veya yakınlarında yetişir. Sonbahar aylarında ortaya çıkarlar.

13. Yayılışı Konya, İçel, İzmir, Manisa, Balıkesir, Bursa ve Çanakkale’de belirlenmiştir.

15. Hebeloma sinapizans Sınıf :BasidiomycetesTakım :Agaricales Familya :Cortinariaceae Makroskobik Özellikler Şapka • 4-15 cm çapında, başlangıçta yarı küresel, sonra konveks daha sonra düzleşmiş bir hal alır. • Yüzeyi nemli havalarda yapışkan ve parlak, kuru havalarda mat • Şapka rengi parlak açık kahverengi veya sarımsı koyu kırmızı, kenarlara doğru yaygın bir şekilde açılan bir renk gözlenir ve kenarlarda krem veya güderi rengi bir geniş renk kuşağı görülür. Şapkanın kenarı akut ve dalgalı, genç iken hafifçe içe kıvrıktır.

16. Hebeloma sinapizans Sap • 5-12 x 1-2 cm, silindirik, dip kısmı 2-3 cm kalınlığa kadar ulaşabilir, • sapın içi başlangıçta dolgun iken olgun örneklerde tünel şeklinde oyuklaşır. • Yüzeyi üst kısımlarda beyaz yün topakçıkları gibi oluşumlar taşır iken ekseriya alt yan kısmında kahverengimsi pullardan oluşan yatay bantlar bulunur. • Sapın rengi beyazdır, bazen çok açık pembemsi beyaz renkli gibi de görülebilir.

17. Eti • beyazımsı, şapkanın eti sapın boşluğuna doğru kama biçiminde bir uzantı yapar, kuvvetli turp kokusunda ve tadı acıdır. Lameller • soluk pembemsi-griden tarçın rengine kadar değişen tonlarda, enli, kenarları beyazımsı pudramsı görünüşte durumlara sahiptir. • Lamelcikler de bulunmaktadır. Doğal yayılma alanı Yaprak döken veya karışık orman ağaçlarının altında genelde gruplar halinde yetişir. Sonbahar aylarında ortaya çıkar.

18. Yayılışı Akdeniz Bölgesi, Konya ve Muş'ta" yayılış gösterir.

20. Hygrocybe nigrescens Syn. : H. pseudoconica Hygrophorus nigrescensSınıf : BasidiomycetesTakım : Agaricales Familya : Hygrophoraceae Makroskobik Özellikleri Şapka • 3-6 cm çapında, başlangıçta yani genç iken genişçe konik veya çan şeklinde, yaşlanınca düzleşir, hatta kenarları yukarıya doğru kalkar, umbosu belli belirsiz mevcuttur.

21. Hygrocybe nigrescens • Yüzeyi nemli iken parlak, kuru iken mat, ince olarak radyal fibrilöz bir görünüşe sahip olup turuncuya yakın bir zemin üzerinde kırmızı fibriller taşır. • Rengi sarımsı turuncu, kırmızımsı turuncu, bazen de kızıl veya kırmızıdır, yaşlanınca siyahlaşır. • Kenarları gençlerde loplu iken, yaşlı olanlarda sıklıkla düzensiz ve derin loplu olur ve yukarıya doğru kalkar. Sap • 3-7 x 0,5-1 cm, silindirik, hafifçe basık olduğu için enine kesitte oval, sapın içi yaşlı örneklerde tünel şeklinde oyuktur. • Sapın yüzeyi oldukça bariz fibrilöz, başlangıçta biraz yağlımsı-yapışkanımsı iken sonradan kuru ve çıplak halde, fibriller siyahımsıdır.

22. Sap rengi sarı, dip kısmı beyaz iken, daha sonra hafifçe kırmızılaşır ve önce siyah çizgili daha sonradan da tamamen siyah bir hal alır. Eti • şapka kısmında sarımsı, sap kısmında ise beyaz, havaya maruz kalınca siyahlaşır, tadı ve kokusu önemsizdir. Lameller • soluk sarımsı, havayla temas edince veya yaşlanınca siyahlaşır veya siyah lekeler oluşur, • Enli ve seyrek olan lamellerin kenarları dalgalı olup siyahlaşma buradan başlar.

23. Habitat Çayırlarda veya ormanlardaki otlar arasında tek tek yetişir. Sonbahar ayların­da ortaya çıkar

24. Yayılışı Artvin, Trabzon ve İstanbul civarında belirlenmiştir.