Warsztaty teatralne 2010/2011„Wesołki”

1. Warsztaty teatralne 2010/2011„Wesołki”

2. Teatr przyjazny i otwarty • Słuchaczami warsztatów są uczniowie klas IV – VI Szkoły Podstawowej. Zajęcia opierają się na zadaniach literackich, technicznych, plastycznych oraz teatralnych.

3. Lokomotywa • Technika, plastyka – wykonanie czoła pociągu; • Drama – stworzenie pociągu; realizowanie określonych zadań.

4. Refleksja:Do wykonania czoła pociągu uczniowie zabrali się bardzo chętnie. Dzieci przyniosły pudełka i butelki oraz inne potrzebne materiały. Pracowali w małych grupach, osoby miały przydzielone zadania do wykonania. Następnie bawiliśmy się w pociąg. Każdy wagon przewoził inną grupę zwierząt, więc było bardzo ciekawie i twórczo. Była to atrakcyjna dla uczniów zabawa.Na koniec zrobiliśmy sobie małą wystawę, i korzystając z okazji, omówiliśmy jak należy się zachować w takich miejscach jak: muzeum, teatr, kino.

5. Teatrzyk kukiełkowy Wykonaliśmy kukiełki do takich przedstawień jak:„Adam i Ewa w raju”„Kopciuszek”„Czerwony Kapturek”„Jaś i Małgosia” Kukiełki znajdują się w pracowni plastyczno-polonistycznej, tj. sala nr 11

6. Teatr obrazu RZEKA

7. SŁOŃ STRACH

8. DUSZA KŁOPOT

9. RADOŚĆ PRZYJAŹŃ

10. Twórczość literacka - ułożenie historyjki z grupy wyrazów. a) ryba, skarpetki, pomadka do ust, stół Pewnego słonecznego dnia wybrałam się z tatą na spacer nad staw. Nagle ujrzeliśmy przedziwne zjawisko: stół a na nim ubrana w skarpetki ryba. Omal nie wpadliśmy do stawu… Ale to nie koniec historii… Rybka patrzyła na nas „z góry” a po chwili wyjęła pomadkę do ust i zaczęła się malować. Tata zażartował, ze może rybka spełni nasze trzy życzenia. Chyba ją uraził tym zapytaniem, bo nie dosyć, że odwróciła się do nas tyłem, to jeszcze wskakując do wody zrobiła taką dużą falę, że byliśmy cali mokrzy. Widać to nie była złota rybka z bajki. b) blok, dłoń, kasa, mydło W pewnym bloku mieszkała dziewczynka, która bardzo nie lubiła myć dłoni. Całe osiedle uważało ją za niegrzeczną, czego przykładem jest jej zachowanie w sklepie. Gdy kasjerka odchodziła od kasy, ona potajemnie wymykała się nie płacąc za zakup. Pewnego dnia, gdy dziewczynka uciekła ze sklepu pośliznęła się i wpadła w błoto. Otarła ręce o przechodzącą dziewczynkę i szybko zaczęła uciekać. Ubrudzona nieznajoma krzyknęła: „A mydło to co?”. Tej nocy naszej bohaterce śnił się horror – była północ a ona w łazience myła ręce w mydle.

11. c) słoń, motylek, listopad, nos Pewnego listopadowego dnia poszłam z mamą do zoo. W połowie zwiedzania zobaczyłyśmy dziwną rzecz – słoń latał jak motylek. Obie bardzo się zdziwiłyśmy a mama udała się do dyrekcji zoo ze skargą. Niestety wtedy słoń stał się z powrotem zwykłym słoniem. Gdy już wszyscy odeszli patrząc w dziwny sposób na mnie i na mamę, słoń odezwał się: „Nie wsadzaj nosa w nieswoje sprawy!”

12. Twórczość literacka - ułożenie zakończenia znanej bajki. Zakończenie „Kopciuszka” układaliśmy wspólnie przy pomocy burzy mózgów. (…) Goniec informuje, że książę nakazał aby każda panna w królestwie przymierzyła pantofelek. Tę, na którą będzie pasował, pojmie za żonę. Królewski posłaniec zjeździł całe królestwo szukając panny. Do drzwi domu macochy zapukał gość. Wdowa myśląc, ze to książę pędziła do drzwi. Gdy je otworzyła ujrzała piękną, około czterdziestoletnią zadbaną kobietę, która zapytała: - Czy zastałam Kopciuszka? Wdowa rozpoznała kobietę w średnim wieku, była to jej koleżanka po fachu – Matka Chrzestna Kopciuszka. Obie znały się z lat młodości kiedy to trenowały magię i aerobik. Podstępem wdowa obezwładniła wróżkę, zabrała jej różdżkę a ja samą uwięziła w zaczarowanej szafie. Następnie macocha udała się do swojego gabinetu, znalazła zaklęcie, które było możliwe do spełnienia dzięki różdżce i zmieniła rzeczywistość.

13. Gdy książę zapukał do drzwi macocha otworzyła mu i zaprosiła go do środka. Posłaniec najpierw przymierzył pantofelek na nóżkę starszej córki. Okazało się, że pasuje. Kobiety wiedziały, ze to dzięki magii i, skrywając przed księciem uśmiech, dały sobie znak tryumfu. Wdowa gdy tylko zobaczyła, ze Kopciuszek wchodzi do salonu natychmiast zamieniła ją w popiół. Goście nawet nie zauważyli dziewczyny tylko drobinki ciemnego popiołu unoszące się w powietrzu. Po kilki miesiącach w zamku odbyło się wesele. Książe mimo iż jego małżeństwo uchodziło za udane często popadał w zamyślenie i zawsze wtedy towarzyszyła mu ciemna mgła otulająca go jak ciepły płaszcz, a Wdowa?... stała się najpotężniejszą wiedźmą. Niestety zwycięstwo przepłaciła sporą nadwagą, na którą podobno jej moc nie ma wpływu…

14. Pozdrawiamy Opracowała: D. Jankowska