130 likes | 295 Views
เรื่องของ ' เท็ดดี้‘. คุณครูทอมป์สัน 'โกหก' นักเรียนชั้น ป.5 ของครูทั้งชั้นเสียแล้ว !!! ตั้งแต่วันแรกเลยด้วย เพราะ คุณครูบอกพวกเขาว่า ครูรักเด็ก ๆ เท่ากัน หมด. แต่นั่นก็เป็นไปไม่ได้...เพราะว่ามีเด็กตัวเล็กๆ ท่าทางขี้เกียจคนนึง ชื่อ'เท็ดดี้ สต๊อดตารด์'.
E N D
เรื่องของ 'เท็ดดี้‘ คุณครูทอมป์สัน 'โกหก' นักเรียนชั้น ป.5 ของครูทั้งชั้นเสียแล้ว !!!ตั้งแต่วันแรกเลยด้วย เพราะคุณครูบอกพวกเขาว่าครูรักเด็ก ๆ เท่ากันหมด
แต่นั่นก็เป็นไปไม่ได้...เพราะว่ามีเด็กตัวเล็กๆ ท่าทางขี้เกียจคนนึง ชื่อ'เท็ดดี้ สต๊อดตารด์' ครูทอมป์สันได้จับตาดูเท็ดดี้มาปีนึง สังเกตว่าเขาไม่ค่อยเล่นดีๆ กับเด็กคนอื่นเท่าไหร่เสื้อผ้าของเขาสกปรก และเค้าตัวเหม็นหึ่งอยู่ตลอดเวลา แถมบางทีเท็ดดี้ก็เกเรด้วย ถึงขั้นที่ว่า ครูทอมป์สันสนุกกับการตรวจงานของเท็ดดี้ด้วยหมึกสีแดง กากบาทหนาๆ และใส่ตัว 'F' ตัวใหญ่ๆ ลงไปบนหัวกระดาษ !
ในโรงเรียนที่คุณครูทอมป์สันสอนคุณครูจะต้องทบทวนประวัติของเด็กแต่ละคนด้วยและครูก็ไม่ยอมตรวจประวัติของเท็ดดี้ จนกระทั่งเหลือแฟ้มสุดท้าย แต่เมื่อคุณครูตรวจแฟ้มครูทอมป์สันก็แปลกใจมาก เมื่อพบว่า ครูชั้น ป.1 ของเท็ดดี้เขียนว่า'น้องเท็ดดี้เป็นเด็กที่ฉลาดและร่าเริง ทำงานเรียบร้อยมารยาทดี เป็นเด็กที่น่ารักมากทีเดียว' คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป.2 เขียนว่า'เท็ดดี้เป็นเด็กที่เรียนเก่งมาก เพื่อนชอบกันทุกคนแต่กำลังมีปัญหา เพราะแม่ของเท็ดกำลังป่วยหนักและชีวิตทางบ้านต้องลำบากมากแน่ๆ'
คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป.3 เขียนว่า'เขาเสียใจมากที่เสียแม่ไป เขาพยายามเต็มที่แล้วแต่คุณพ่อก็ไม่ค่อยให้ความรัก ความสนใจเขาเท่าไหร่และชีวิตที่บ้านเขา ต้องส่งผลกระทบต่อเขาแน่ๆถ้าไม่มีคนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ' คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป.4 เขียนว่า'เท็ดดี้ไม่ยอมเข้าสังคมและไม่ค่อยสนใจการเรียนเท่าที่ควรไม่ค่อยมีเพื่อน และหลับในห้องเรียน'
ตอนนี้ คุณครูทอมป์สันรู้ถึงปัญหาแล้วและอับอายในการกระทำของตนเองมากและครูรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิมอีก เมื่อนักเรียนในห้องซื้อของขวัญวันคริสต์มาสมาให้ห่อในกระดาษสีสด ๆ พร้อมผูกโบว์อย่างดี ยกเว้นแต่ของเท็ดดี้
ของขวัญของเท็ดดี้..ถูกห่ออย่างหยาบๆ ในกระดาษลูกฟูกหนาๆที่ได้มาจาก 'ถุงใส่กับข้าว'ครูทอมป์สันกัดฟันเปิดกล่องของเท็ดดี้กลางกองของขวัญอื่นๆเด็กบางคนเริ่มหัวเราะเมื่อเห็นว่า เท็ดดี้ให้กำไลลูกปัดที่ไม่ครบเส้นและขวดน้ำหอมที่เหลือน้ำหอมอยู่แค่ก้นขวดแก่เขา แต่ครูก็หยุดเสียงหัวเราะของเด็กๆเมื่อครูเอ่ยขึ้นว่า กำไลเส้นนั้นสวยเหลือเกินเมื่อสวมมันไว้ที่ข้อมือและฉีดน้ำหอมไปบนข้อมือด้วย
เท็ดดี้ สต๊อดดารด์ อยู่รอจนถึงตอนเย็น เพื่อที่จะพูดกับคุณครูว่า'ครูทอมป์สันครับวันนี้ครูตัวหอม...เหมือนที่แม่ผมเคยหอมเลยครับ' หลังจากที่นักเรียนทุกคนกลับบ้านครูทอมป์สันก็ร้องไห้อย่างนั้นเป็นชั่วโมงๆ ในวันนั้นเอง ที่คุณครูเลิกสอนหนังสือ เลิกสอนการเขียนและเลิกสอนเลขคณิต...แต่คุณครูเริ่มหันมาสอนที่ใจเด็กๆ แทน
หลังจากนั้น คุณครูทอมป์สันก็เอาใจใส่เท็ดดี้เป็นพิเศษเมื่อครูพยายามช่วยเขา จิตใจของเขาก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ยิ่งครูให้กำลังใจเท็ดดี้เท่าไหร่ เขาก็ยิ่งตอบรับเร็วขึ้นเท่านั้นภายในสิ้นปีนั้น...เท็ดดี้ได้กลายเป็นเด็กที่ฉลาดที่สุดในห้อง ! แม้ว่าคุณครูจะบอกว่า ครูรักเด็กทุกคนเท่ากันเท็ดดี้ได้กลายไปเป็น 'ศิษย์โปรด' ของครูไปแล้ว
หนึ่งปีต่อมา คุณครูพบจดหมายอยู่ใต้ประตูจดหมายนั้นมาจากเท็ดดี้บอกครูว่า คุณครูยังเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยมี หกปีต่อมา ครูก็ได้จดหมายจากเท็ดดี้อีกบอกว่าเขาเรียนจบมัธยมปลายแล้ว ได้ที่สามในทั้งระดับและคุณครูยังคงเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยเจอมาในชีวิต สี่ปีหลังจากนั้น คุณครูก็ได้จดหมายอีกบอกว่าแม้ว่า ชีวิตเขาจะลำบาก เขาก็ไม่ได้เลิกเรียนหนังสือและจะจบปริญญาตรีในเร็วๆ นี้ ด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่งและยังย้ำกับครูทอมป์สันว่า คุณครูเป็นครูที่ดีที่สุดและเป็นครูคนโปรดในชีวิตเขา
จากนั้นสี่ปีผ่านไป จดหมายอีกฉบับหนึ่งก็มาครั้งนี้เขาอธิบายว่าหลังจากที่เขาได้รับปริญญาตรีแล้วเขาตัดสินใจที่จะเรียนต่ออีกนิดจดหมายนั้นอธิบายว่าคุณครูยังเป็นครูคนที่ดีที่สุดที่เขาเคยมีแต่ตอนนี้ชื่อของเขายาวขึ้นอีกหน่อยจดหมายนั้นลงชื่อว่า 'นพ. ทีโอดอร์ เอฟ สต๊อดดารด์' ฤดูใบไม้ผลินั้น ก็ยังมีจดหมายมาอีก เท็ดดี้บอกว่าเขาได้เจอผู้หญิงที่ดีคนนึง แล้วก็กำลังจะแต่งงานกันเขาเล่าว่าพ่อของเขาได้เสียไปเมื่อสองสามปีก่อน และไม่แน่ใจว่าคุณครูทอมป์สันจะตกลงมานั่งในที่สำหรับพ่อแม่เจ้าบ่าวในงานแต่งงานได้หรือไม่
แน่นอนที่สุดครูทอมป์สันก็มา และทายสิว่า เกิดอะไรขึ้นคุณครูใส่กำไลข้อมือเส้นนั้น...เส้นที่มีลูกปัดหายไปหลายลูก และฉีดน้ำหอม ที่เท็ดดี้จำได้ว่าแม่เขาฉีดตอนที่ฉลองเทศกาลคริสต์มาสครั้งสุดท้ายด้วยกันครูกับศิษย์กอดกันกลมและคุณหมอเท็ดก็กระซิบในหูคุณครูทอมป์สันว่า 'ขอบคุณมากนะครับ ที่คุณครูเชื่อในตัวผมขอบคุณมากที่ทำให้ผมรู้สึกเป็นคนสำคัญและแสดงให้ผมเห็นว่า ผมสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ได้'
ครูทอมป์สันกระซิบตอบพร้อมน้ำตานองหน้าว่า'หมอเท็ด เธอเข้าใจผิดแล้ว...เธอต่างหากที่สอนครูว่า ครูสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ได้ครูไม่เคยรู้จักการสอน จนกระทั่งครูได้พบได้รู้จักเธอนั่นแหละ'
โปรดจำว่าไม่ว่าคุณจะไปไหน หรือทำอะไร คุณจะมีโอกาสที่จะสัมผัสและเปลี่ยนอนาคตของคนอื่นเสมอ...จงเติมเต็มหัวใจของคนอื่นด้วย 'ความรัก ความเมตตา’เสียแต่วันนี้