Download
1 / 13
631 likes | 2.24k Views
Kościół w średniowieczu. V – XV wiek. W średniowieczu Kościół szybko się rozwijał, za swój cel postawił sobie chrystianizację i wychowanie duchowe nowych ludów. Kościół poszerzył swój zasięg szczególnie wśród: Anglosasów – dzięki działalności mnichów benedyktyńskich w VI wieku
E N D
Kościół w średniowieczu V – XV wiek
W średniowieczu Kościół szybko się rozwijał, za swój cel postawił sobie chrystianizację i wychowanie duchowe nowych ludów. Kościół poszerzył swój zasięg szczególnie wśród: • Anglosasów – dzięki działalności mnichów benedyktyńskich w VI wieku • ludów germańskich – przez misje Świętego Bonifacego w VII wieku W okresie średniowiecza Kościół wniósł swój pozytywny wpływ nie tylko w rozwój życia religijnego, ale również społecznego, kulturalnego, literackiego i politycznego. Dzięki temu tworzył dziedzictwo europejskie.
Chrystianizacja Słowian: Na ziemie słowiańskie chrześcijaństwo dotarło na przełomie IX i X wieku dzięki misjonarzom z Bizancjum. Szczególne znaczenie mieli bracia: ŚwięciCyryl i Metody zwani Apostołami Słowian. Aby móc nauczać wiarę w języku ojczystym ułożyli dla celów misyjnych alfabet słowiański oraz przetłumaczyli na ten język część Pisma Świętego i modlitwy liturgiczne.
Powstanie licznych zakonów: • Benedyktyni – wspólnota powstała w VI wieku na Monte Cassino. Dzięki ich działalności misyjnej chrześcijaństwo rozkrzewiło się po całej Europie. Programem ich życia było hasło „Módl się i pracuj”. • Zakony Rycerskie – powstały, aby bronić Grobu Pańskiego i wspomagać chrześcijan w Ziemi Świętej. Oprócz życia zakonnego prowadzili również działania wojskowe. Należeli do nich między innymi: Joannici, Krzyżacy i Templariusze.
Powstanie licznych zakonów: • Bracia Mniejsi założeni przez Świętego Franciszka. Powstali w XII wieku, w swojej regule stawiali szczególny nacisk na dobrowolne ubóstwo. Ich hasłem jest „Pokój i Dobro” • Zakon Kaznodziejski założony przez Świętego Dominika. Za swój podstawowy cel przyjęli studiowanie i głoszenie Ewangelii Przeciwstawiali się herezjom oraz przyczyniali się do rozwoju teologii i filozofii na uniwersytetach. Za przykład może posłużyć Św. Tomasz z Akwinu.
Funkcja kulturotwórcza Kościoła: Szczególną funkcję kulturalną pełniły klasztory i kościoły. Były ośrodkami życia intelektualnego i artystycznego. Zajmowano się tam ręcznym przepisywaniem tekstów i tworzono pięknie ozdobione księgi, tak zwane manuskrypty. Zakładano również pierwsze biblioteki. Tam gromadzono książki i zapiski kronikarskie, dzięki którym możemy poznawać historię. Przykładem może być Kronika Wincentego Kadłubka. W związku z życiem liturgicznym rozwijał się śpiew gregoriański i teatr religijny, gdzie wystawiano na przykład Misteria o Męce Pańskiej.
Działalności w szkolnictwie: Pierwsze szkoły powstawały przy parafiach i przy katedrach. Na początku były nieliczne zakładane głównie w miastach. Najpierw służyły one celom kościelnym: kształcono przyszłych duchownych. Później zaczęto też przyjmować młodzież świecką. Uczono czytać i pisać, wyjaśniano zasady wiary oraz tworzono biblioteki.
Zaangażowanie w rozwój gospodarczy: Zakonnicy rozpowszechniali zdobycze cywilizacji w dziedzinie rolnictwa. Przy klasztorach uczono ludzi pracy na roli, ulepszania narzędzi, nawadniania pól, hodowli ryb i bydła. W przyklasztornych ogrodach uprawiano również nowe gatunki ziół, lecząc nimi okolicznych mieszkańców. Szczególnie cystersi i benedyktyni zasłużyli się do rozwoju gospodarki rolnej.
Szpitale w średniowieczu były przede wszystkim instytucjami dobroczynnymi, gdyż łączyły w sobie funkcje przytułku dla opuszczonych i hospicjum dla nieuleczalnie chorych. Kościół był pierwszą instytucją charytatywną średniowiecza, do którego funkcji społecznych należało wspieranie ubogich. Działalność charytatywna: Dzięki zaangażowaniu Kościoła powstawały liczne hospicja, szpitale, przytułki. Nie było wtedy publicznych szpitali ani ubezpieczeń, jak dziś. Otaczano wiec specjalną troską biednych i chorych, którzy nie mieli opieki.
