1 / 42

Teleinformatyka

Teleinformatyka. Systemy plezjochroniczne. wykład 9. Zwielokrotnianie (multipleksowanie) w systemach analogowych i cyfrowych.

binah
Download Presentation

Teleinformatyka

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Teleinformatyka Systemy plezjochroniczne wykład 9

  2. Zwielokrotnianie (multipleksowanie) w systemach analogowych i cyfrowych Systemy analogowe dla zwiększenia liczby kanałów wykorzystywały zwielokrotnienie częstotliwościowe, które wymagało rozszerzenia pasma kanału transmisyjnego - polegało ono na układaniu kolejnych kanałów kolejno na wyższej częstotliwości w odstępie szerokości kanału telefonicznego (równolegle). Każdy kanał miał dostęp do swojej częstotliwości Inna możliwość w tych systemach nie była możliwa, gdyż sygnał analogowy ograniczony w jakimś paśmie wysyła niepoliczalną liczbę informacji o tym paśmie Nie da się jej wysyłać w odstępach czasu (szeregowo) - to powodowałoby utratę danych.

  3. Systemy cyfrowe przesyłają ograniczoną liczbę danych • przyspieszanie sygnału przed zwielokrotnieniem • wysłanie w tej samej jednostce czasowej większej liczby danych uporządkowanych w szczeliny czasowe • TDM – Time Division Multiplexing

  4. Daje to możliwość stosowania zwielokrotnienia z podziałem czasu w sposób nieograniczony, zwiększając przepustowość teoretycznie niemal w nieskończoność Teoretycznie urządzenia teletransmisyjne mają ograniczoną szybkość, ale nie można skracać im czasu trwania szczelin w nieskończoność, gdyż w którymś momencie przestaną zauważać wszystkie informacje (rola światłowodów) Dodatkowo występuje jeszcze ograniczenie wynikające z możliwościsynchronizacyjnych urządzeń nadawczych i odbiorczych

  5. Metody zwielokrotniania - multipleksowania • FDM – podział częstotliwości • TDM – podział czasu • WDM – podział długości fali • DWDM – gęsty podział długości fali

  6. Podział systemów z TDM W systemach teletransmisyjnych rozróżnia się dwa rodzaje zwielokrotnienia z podziałem czasu: • zwielokrotnienie z przeplataniem bitów (bit po bicie) - np. systemy PDH(plezjochronous digital hierarchy).. • wersja międzynarodowa sieć E (E1, E2 itd.) • USA sieć T (T1, T2 itd.) • plezjo=prawie • zwielokrotnienie z przeplataniem bajtów (bajt po bajcie) - np. systemy SDH(synchronous digital hierarchy)

  7. Systemy PDH – plezjochroniczne(„prawie” synchroniczne) Lata 70-te – cyfrowe systemy teletransmisyjne oparte na modulacji kodowo - impulsowej PCM (Pulse Code Modulation), która przekształca sygnał analogowy na sygnał binarny. Sygnał telefoniczny o paśmie 4 kHz przekształcony do cyfrowego o przepływności 64 Kb/s - sygnałDS0 Łącząc wiele kanałów PCM w jeden ciąg binarny o dużej przepływności za pomocą TDM (sekwencyjne przeplatanie bajtowe), dla 30 kanałów 64 kb/s można uzyskać np. kanał o przepływności 2048 kb/s. ... czyli najpierw budowany jest kanał 2 Mb metodą bajt po bajcie ..wyżej już bit po bicie.. jak samochody wjeżdżające z wielu ulic w jedną o tej samej szerokości co dojazdowe – muszą jechać szybciej z przeplataniem

  8. E Hierarchia plezjochroniczna - PDH T USA Europa

  9. sygnały DS0 sygnał DS1 T1 1 64 kb/s 2 ... 24 23 2 1 3 MUX ... 32 31 2 1 4 multiplexer 2Mb/s E1 24 lub 30 kierunek przesyłu TDM – time division multiplexing

  10. SYSTEM PDH - E1 - międzynarodowy Budowa strumienia 2 Mb/s (221) b/s = 213 .23 .23= 8000.8b.32 • Informacje są przekazywane w postaci 8-bitowych pakietów informacji (256 stanów), • Próbkowanie odbywa się z częstotliwością 8kHz, czyli co 125 s, • Ramka ma budowę 32 kanałową według zasady bajt po bajcie (30 kanałów użytecznych) - z dodanym bajtem wzoru fazowania ramki (FAW) i bajtemsygnalizacji dla szczelin czasowych. SYGNALIZACJA – seria komunikatów – kontrola wywołań (łączenie i rozłączanie), usługi dodatkowe, rozliczanie opłat

  11. Ramka 1 wieloramki strumienia 2 Mb/s kanał 1 kanał 2 kanał 16 kanał 30 sygnalizacja słowo serwisowe lub wzór synchronizacji ramki – CRC4 kanał 1 kanał 16 W ramce 2 kanał 2 W ramce 2 kanał 17 itd.

  12. Ramka strumienia 2 Mb/s – element wieloramki MF16 30 kanałów użytkowych sygnalizacja ! czasem zwykły kanał wszystko zależy do technologii bajt 0 (szczelina 0) 8 bitów

  13. bajt 0 "Szczelina" zerowa zawiera wzór synchronizacji całej ramki lub słowo serwisowe. Identyfikacja ramki nieparzystej – przeciwny do sygnału wyrównania Ramki nieparzyste wzorzec synchr.- bity wyrównania między końcami obwodu Ramki parzyste normalnie 0 1 gdy alarm żółty słowo serwisowe - zarezerwowane dla aplikacji krajowych Si – można wykorzystać do CRC – cyclic redundancy check – (np. CRC-4), jeśli bez CRC to ustawiany 1 jeśli przekracza granicę państwa

  14. bajt 16 – sygnalizacja (szczelina 16)... W strumieniu 2 Mbit/s są 32 szczeliny (ramka – 32 bajty). Użytkowe szczeliny wymagają sygnalizacji kanałowej. W tym celu zajęta jest szczelina 16 w każdej ramce. Do dyspozycji użytkowników pozostaje 30 kanałów użytecznych z sygnalizacją. – czyli 30 x 64 Kb/s = ok 2 Mb/s Wieloramka – wiele kolejnych ramek (grupa) Sygnalizacja (szczelina 16) niesie ze sobą wzór fazowaniawieloramki (informacja, który bajt należy do którego kanału) Szczeliny 16 w ramce 1 niosą informację kolejno:4 bity dla kanału 1 i 4 bity dla kanału 17, Szczeliny 16 w ramce 2 kolejno:4 bity dla kanału 2 i 4 bity dla kanału 18, itd. Schemat taki powtarza się w grupie od ramki 1 do 16, po czym od nowa od ramki 17 do 32, itd. Ramki 1 do 16 noszą nazwę multiramki MF16

  15. .. a następnie na wyższych poziomach hierarchii odbywa się zwielokrotnienie plezjochroniczne przeplatanie bitów z dopełnianiem w przypadku niewielkiej różnicy częstotliwości) • Wprowadzono kolejne poziomy zwielokrotnienia: • 8.5 Mbit/s, (223= 221 *4) • 34 Mbit/s, (225= 223 *4) • 140 Mbit/s, najczęstszy system (227= 225 *4) • 565 Mbit/s. (światłowody - długość fali 1550 nm)

  16. Każdy wyższy poziom składa się z czterech sygnałów niższego poziomu uzupełnionych o informacje sterujące = plezjochroniczna (prawie synchroniczna) hierarchia cyfrowa PDH. Zwielokrotniane są kanały 2 Mbit/s generowane przez różne urządzenia. Ich podstawy czasowe (zegary) różnią się nieznacznie miedzy sobą. Dla zapewnienia stałej przepływności sygnału, tzw. "przeplot" bitowy musi być uzupełniony przez dodanie pustych bitów = bity dopełnienia. Bity te są usuwane z sygnału zbiorczego podczas procesu demultipleksacji. Ten sam problem pojawia się na każdym poziomie zwielokrotnienia i za każdym razem wprowadza się bity uzupełniające. Do transmisji PDH mogą być wykorzystywane także światłowody jedno- i wielomodowe.

  17. ..czyli wyżej już skomplikowane ramki – ale dopełnianie!!! Ramka E2 – ogółem 848 bitów sygnał synchr. krajowe 4 bity wyrównania (dopełnienia) dane alarm Ramka E3 – ogółem 1536 bitów Cj – kontrola wyrównania

  18. ładunek – przeplatanie bitowe Cj1 Cj3 Cj2 trójka bitów dla każdego kanału informuje o tym, czy bit wyrównania jest bitem użytkownika czy tylko wypełnieniem (BEZUŻYTECZNY ale synchronizuje) J

  19. Optical Line Termination Unit Transmisja w systemach PDH

  20. Telecom OLTU Private Branch Exchange (centala przedsiębiorstwa) PMBX PABX manual - automatic

  21. Aby w systemie np. PDH maksymalnie wykorzystać dostępną przepustowość i przesłać maksymalnie dużo danych stosuje się różne metody kompresji danych. W przypadku telefonii komórkowej stosuje się kompresję kanałów rozmównych - ma na celu wtłoczenie maksymalnie dużej liczby kanałów w jedną szczelinę o przepustowości 64Kb/s. W przypadku gdy łączem telefonicznym chcemy przesłać dane cyfrowe, stosowana jest kompresja, aby uzyskać maksymalny transfer danych.

  22. bit po bicie z dopełnianiem bajt po bajcie podstawowy

  23. E1 – jest właściwie synchroniczny ale plezjochroniczna jest struktura sieciowa – czyli wiele obwodów synchronicznych z różnymi zegarami!!!

  24. CRC – cyclic redundancy check CRC-4 Wieloramka MF16 podzielona na 2 części 1 do 8 - ramka podrzędna pierwsza (SUB-MULTIRAMKA) 9 do 16 - ramka podrzędna druga SMF16 -1 SMF16 -2 pierwsze bajty (z 32 każdej ramki) C-bit (parzyste) lub flaga błędu (nieparzyste)

  25. W ramkach nieparzystych 1-szy bit CRC (zatem 4 bity dla każdej wieloramki podrzędnej (1,3,5,7 oraz 9,11,13,15) – stąd CRC-4) C-bit #1 do 4 – np. kontrola parzystości lub inna funkcja skrótu W ramkach parzystych 1-szy bit może być flagą błędu - co druga submultiramka Error

  26. CRC-4 Bit Si może być wykorzystywany do przesyłania sumy kontrolnej CRC-4. 4-bitowa suma kontrolna jest przesyłana w bitach Si w 4 nieparzystych ramkach (co drugiej) 8-mioramkowej SUB-MULTIRAMKI Suma ta jest obliczana na podstawie 2048 bitów danych wysłanych w poprzednich 8 ramkach – czyli w SMF Co druga SMF zawiera dodatkowo informacje o błędach wykrytych w czasie transmisji. Dwie SMF tworzą pełną multiramkę (multiframe). 8*32*8

  27. Kodowanie linii w E-1 przypomnienie: Manchester, AMI bipolarne bez i z naruszeniem bipolarności, B8ZS

  28. Naruszenie bipolarności BPV – ogólnie niepożądane Kodowanie B8ZS wprowadza naruszenie bipolarności celowo (aby nie było za wielu zer) – 2 kolejne impulsy tej samej polaryzacji 8 zer 1 0 0 0 0 0 0 0 0 same 0 lepsze wypełnienie dla synchronizacji B8ZS itd. 7-me 0 8-me 0 5-te 0 4-te 0 + - - +nie wprowadza dod. składowej stałej

  29. Kodowanie linii w E-1 Rzadko stosowane jest kodowanie AMI Najczęściej stosuje się HDB3 – powstało wcześniej niż B8ZS (bipolar 8-zero substitution) – tak jest w Polsce wcześniej HDB2==B3ZS Zasada HDB3: każdy blok 4 zer jest zamieniany na 000V lub B00V, 'B' oznacza impuls zgodny z kodowaniem AMI (tak jakby w tym miejscu była jedynka), B – albo 1 albo -1 'V' - pogwałcenie reguły AMI – zakłócenie bipolarności – taka polaryzacja jak ostatni znany impuls Wybór pomiędzy 000V a B00V jest dokonywany w taki sposób, żeby liczba impulsów pomiędzy kolejnymi impulsamiV była nieparzysta. Czyli - następujące po sobie impulsy V muszą mieć odwrotną polaryzację, żeby nie wprowadzać do sygnału składowej stałej.

  30. sygnał AMI-bipolarne HDB3 000V B00V B – bo nieparzysta impulsy V Kodowanie HDB3 przeciwna biegunowość

  31. Sygnalizacja podział: • sygnalizacja linii – zarządzanie, nadzorowanie obwodu • sygnalizacja międzyrejestrowa – komunikaty ustanawiania i rozłączania wywołań (rejestry to punkty końcowe linii) – przekaz danych, przede wszystkim adresu, czyli numeru telefonu, ale także innych usług (naliczanie, przekierowanie, budzenie itp..)

  32. USA – hierarchia T warto pobieżnie prześledzić z uwagi na historyczny rozwój technologii T1 Początek lat 60-tych XX wieku – spółka AT&T łącza międzybiurowe

  33. T-1 dół hierarchii Specjalne łącze (synchroniczne) zapewniające transmisję w granicach ok. 1,5 Mbit/s – T1 Istnieją także odmiany zestawiające asynchronicznie T1 (ponieważ każde T-1 ma własny zegar) Potem multipleksowanie do T-2 , a także T-3i T-4 która jest najszybsza. Teoretycznie można nią przesyłać 274 Mbit/s – T4

  34. System T-1 to system w istocie synchroniczny, wyższe T są plezjochroniczne NADH – Północno Amerykańska Hierarcha Cyfrowa Budowanie ramek bajt-po-bajcie z sygnałów DS0 (digital signal 0) - wysyłanych przez źródła z prędkością 64 kb/s – cały świat ma to samo • system amerykański – 1962 r –sieci niewielkich firm – 24kanały (T-1) • system międzynarodowy – jak pamiętamy – 30+2 kanałów (E1)

  35. Styk na linii klient - dostawca • - wtyczka modularna RJ-48 (8 szpilek) lub DB15 • urządzenia kodowania linii – kod bipolarny lub bipolarny z zakłóceniem bipolarności • urządzenia diodowe realizujące kompansję (-Law 255), • dawniej -100 miało tylko 7 bitów, 8-my bit to była sygnalizacja stanu słuchawki, ale 56 kb/s to też wystarczająca jakość głosowa • urządzenia formatujące ramkę

  36. sygnały DS0 64 kB/s sygnał DS1 T1 1 clock 2 ... 24 23 2 1 3 MUX 4 multiplexer ..... 24 kierunek przesyłu TDM – time division multiplexing

  37. Format ramek T1 (DS-1) 24 bajty + 1 bit kontrolny międzyramkowy typu F Standardy tzw. banków kanałów D1 - 1962 D2 - 1969 .... ... D5 - 1982

  38. Jeśli ciąg bitów – unikalny kod • Jeśli 1 bit – tzw. bit F - rozpoznawalny tylko po analizie wielu ramek – stosowany zwykle kod naprzemienności – 01010101 • - oszczędny, ale grozi utratą wielu ramek, gdy tracimy wyrównanie – stan tzw. OOF, out of frame, czyli bajty poza ramką • w razie wystąpienia OOF, bank kanałów cofa określoną liczbę bitów w strumieniu i rozpoczyna kontrolę wzorca wyrównania wszystkich 193 bitów • = 24 kanały*8 bitów +1 bit F

  39. Super-ramka SF grupuje 12 ramek DS-1 (DS-1 to 24 bajty + bit F=193 bity) Superramka złożona z 12 ramek 24-bajtowa ramka 6-ta dowolny bajt ramki 6 24-bajtowa ramka 12-ta dowolny bajt ramki 12 100011011100wzorzec wyrównania superramki SF – bity F ramki nieparzyste FT 101010 sygnalizacja ramki parzyste FS 001110

More Related