1 / 13

Halogenki alkilowe

Halogenki alkilowe. Halogenki alkilów - są to połączenia powstające w wyniku zamiany jednego lub kilku atomów wodoru odpowiednią liczbą atomu fluorowca.

Download Presentation

Halogenki alkilowe

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Halogenki alkilowe Halogenki alkilów-są to połączenia powstające w wyniku zamiany jednego lub kilku atomów wodoru odpowiednią liczbą atomu fluorowca. Nazewnictwo – obowiązują reguły jak przy nazewnictwie alkanów.Numeracja atomów węgla łańcucha winna zaczynać się od końca bliższego pierwszego podstawnika niezależnie od tego czy to jest grupa alkilowa czy atom fluorowca.np.: 1-chlorobutan 1-chloro-2-metylopropan 2-chlorobutan 2-chloro-2-metylopropan chlorek n-butylu chlorek izo-butylu chlorek sec-butylu chlorek tert-butylu

  2. Otrzymywanie halogenków alkilów 1) Wymiana grupy –OH w alkoholach 2) reakcja podstawienia alkanów 3) addycja halogenowodorów do alkenów

  3. Odczynniki nukleofilowe odczynnik nukleofilowy - odczynnik, który w reakcji chemicznej oddaje elektrony do centrum atakowanego lub tworzy z tym centrum wiązanie kowalencyjne kosztem własnych elektronów. a) cząsteczki, w których atomy piątej lub szóstej grupy układu okresowego posiadają wolne pary elektronów, takie jak np.: aminy, fosfiny, alkohole, etery i merkaptany b) jony ujemne, np.: X– , OH– , RO– , S2– , karboaniony c) cząsteczki, w których orbitale cząsteczkowe typu [] tworzą wiązanie wielokrotne pomiędzy atomami węgla np.: alkeny, alkiny, węglowodory aromatyczne.

  4. Substytucja nukleofilowa Substytucja nukleofilowa jest typową reakcją halogenków. Polega ona na ataku odczynnika nukleofilowego na karbokation lub inne miejsce cząsteczki organicznej o najmniejszej gęstości elektronów.. Siła napędową reakcji jest elektrostatyczne oddziaływanie pomiędzy nukleofilem a dodatnim miejscem cząsteczki. R : X + : Z   R : Z + X : Z - - reagent nukleofilowy : X -grupa odchodząca Reakcja ta może przebiegać wg. dwóch głównych schematów określanych jako mechanizm SN1 i Sn2.

  5. Reakcja SN2 –substytucja nukleofilowa dwucząsteczkowa Reakcja SN2-zachodzi jednoetapowo przez kompleks aktywny, który się rozpada z wytworzeniem produktów. Reakcja zachodzi w wyniku zderzenia reagentów 2-chlorobutanu i OH–. Jej szybkość zależy więc od stężenia obydwu z nich. Jest to reakcja II rzędu. Jednoetapowa idwucząsteczkowa. V=[C4H9Cl][OH–] k Reagent nukleofilowy atakuje od strony przeciwnej w stosunku do grupyopuszczającej.

  6. Czynnik sferyczny w reakcji SN2 Różnice między szybkościami reakcji są wywołane głównie przez czynniki sferycznea nie elektronowe, czyli różnice szybkości związane są z objętościąpodstawników , a nie z ich zdolnością do przyciągania lub oddawania elektronów. CH3X > 1º > 2º > 3º (głównie pierwszorzędowe)

  7. udział SN1 udział SN1 CH3X < 1º < 2º < 3º CN– < OH– < H2O < ROH udział SN2 udział SN2 Reakcja SN1- substytucja nukleofilowa jednocząsteczkowa O szybkości reakcji decyduje jej wolniejszy, pierwszy etap. Tak więc szybkość zależy wyłącznie od stężenia bromku tert- butylu.Reakcja jest I rzędu ,jednocząsteczkowa. V=R-Cl] k Na szybkość reakcji SN2 miały wpływ czynniki przestrzenne . W SN1 decydują czynniki elektronowe – skłonność do oddawania lub wyciągania elektronów.

  8. Przykładowe reakcje substytucji nukleofilowej Przykładowe reakcje substytucji halogenków alkilowych to: HydrolizaR-X + OH- → R-OH + X-produkt główny -alkohol Solwoliza –reagentem nukleofilowym jest rozpuszczalnikR-X + H2O → R-OH + HX - alkohol Synteza nitryli (cyjanków)R-X + CN-→ R-CN + X-- nitryl Synteza aminR-X + NH3→ R-NH2 +HX- amina Synteza eterów Wiliamsona R-X + RO- R-OR + X-- eter Synteza tioli (merkaptanów)R-X +SH- R-SH + X-- tioalkohol

  9. Reakcje eliminacji Reakcje eliminacji sa to reakcje w których następuje oderwanie od cząsteczki dwóch atomów lub grup funkcyjnych bez zastąpienia ich innymi podstawnikami. Podstawowe typy reakcji eliminacji -Dehydrohalogenacja halogenków alkilów -dehydratacja alkoholi katalizowana kwasami

  10. Eliminacja E 2 W reakcji przebiegającej według mechanizmu E2 obydwie grupy odszczepiają się jednocześnie. Reakcja zachodzi w jednym etapie i jest drugiego rzędu.Mechanizm reakcji E2 jest podobny do mechanizmu SN2 i z nim konkuruje. Optymalne parametry eliminacji E2 -Mocne zasady o dużych rozmiarach np.:anion t-Bu– -Użycie mocnych zasad w dużym stężeniu i środowisku słabo polarnym np.:KOH/EtOH

  11. Orientacja w reakcjach eliminacji E2 W większości reakcji dehydrohalogenacji orientacja ( położenie wiązania podwójnego w tworzącym się alkanie)jest zgodna z regułą Zajcewa Reguła Zajcewa W reakcjach odszczepiania wody od alkoholi lub chlorowcowodorów od chlorowcoalkanów atom wodoru odszczepia się od tego z sąsiednich atomów węgla, który jest najuboższy w wodór Wykorzystując tę regułe można przewidywać produkty reakcji.

  12. Eliminacja E1 Reakcja przebiegająca według mechanizmu E1 jest procesem dwuetapowym. Etap pierwszy –jonizacja substratu do karbokationu jest etapem decydującym o szybkości reakcji. Według mechanizmu E1 przebiega zwykle eliminacja chlorowcowodorów od trzeciorzędowych halogenków alkilowych. Reakcja konkuruje z reakcją SN1.Reaktywność zależy od rzędowości substratu ,łatwiej reagują trzeciorzędowe związki (alkohole ,chlorowcowęglowodory).

  13. Otrzymywanie odczynnika Grignarda R-X + Mg  R Mg X reakcja jest prowadzona w rozpuszczalniku eterze etylowym W związeku Grignarda (halogenek alkilomagnezowy) występuje między węglem a magnezem wiązanie kowalencyjne , silnie polarne ,gdyż atom węgla przyciąga elektrony należące do elektrododatniego atomu magnezu ,natomiast wiązanie magnez –halogen jest w zasadzie jonowe. R:Mg+X– Związek Grignarda jest bardzo reaktywny, reaguje min; z wodą, dwutlenkiem węgla, tlenem oraz z większością różnych związków organicznych. CH3–CH2–MgBr + H2O  CH3–CH3 + Mg(OH)Br CH3–CH2–MgBr + CO2 CH3–CH2–COOMgBr  CH3–CH2–COOH

More Related