ATATÜRK ANTALYAYA GELİŞİ

1. ATATÜRK ANTALYAYA GELİŞİ

2. BİLGİ • Antalyalılar, büyük bir özlem içinde, çoktandır Atatürk’ü aralarında görmek istiyorlardı. Bunun için Ankara'ya birkaç kere heyetler göndermiş, Atatürk'ü davet etmişlerdi. Atatürk ilk fırsatta geleceğini söylüyordu. Sonunda bu söz yerine geldi. 1930 yılı Mart ayının başlarında İzmir’deydi. Havalar soğuk gidiyordu. Antalya’nın ılık ikliminde bir hafta dinlenmeyi düşündü. Yanına, İçişleri Bakanı Şükrü Kaya’yı ve bazı yakın arkadaşlarını alarak 05.03.1930 günü İzmir’den Antalya'ya hareket etti. 06.03.1930 Perşembe günü öğleye doğru Isparta'ya geldi. Burada bir yemek molasından sonra Burdur'a, oradan da saat 16.00 da Antalya'ya girdi.

3. Antalyalılar, iki gündür hazırlık içindeydiler. Önce Atatürk'ün geçebileceği bütün cadde ve sokakları elektrik lambalarıyla donattılar. Büyük yapıları süslediler. Şehrin girişine üç büyük tak kurulmuş, Tophane meydanından Atatürk'ün kalacağı köşke kadar halılar serilmişti. Geleceği gün öğleden sonra, Kepez'den şehre kadar halk, yolun iki yanını doldurmuştu. Saat tam 16.00 da Tophane meydanına gelen Atatürk, buradan doğruca kalacağı köşke gitti. Kısa bir süre dinlendikten sonra balkona çıktı, Köşkün önü mahşerdi. Atatürk'ü çılgınca alkışlıyorlardı. Atatürk, halkı selamlayarak teşekkür etti.

4. 09.03.1930 günü, Antalya Müzesini gezdi. Aspendos'a giderek incelemelerde bulundu. Müze Müdürüne: “- Bu tiyatroyu restore ediniz ama, kapısına kilit vurmayınız. Burada temsiller veriniz, güreşler düzenleyiniz” dedi. O gün bir yürük çadırında öğle yemeğini yiyen Atatürk, Antalya'ya dönerken, yol üzerinde Osman Ağa'nın narenciye bahçesini de gezdi. 12.03.1930 sabahı saat 10.00 da Antalya'dan ayrılarak Burdur üzerinden Ankara'ya gitti. .

5. O akşam Türk Ocağı’ndaki toplantıya katılmış, gençlerle memleket sorunları üzerinde görüşmeler yapmıştı. Atatürk ertesi 07.03.1930 gününden 12.03.1930 sabahına kadar Antalya'da kalmıştı. Bu süre içinde; Antalya ve çevresinde geziler yaptı. Rüstemiye Vapuru ile bir çiftliğe giderek çalışmaları izledi. Yemeği açık havada, bir ağacın altında yedi. Yolda Antalya’nın gezinti yerlerinden Rumkuş'a götürmüşlerdi. Buranın adını beğenmedi, Erenkuş'a çevirdi. Konya altı plajından denizi seyretti.

6. ATATÜRK ANTALYA’ DA Tabiat ve güzellikler beldesi;Her karış toprağından tarih fışkıran ANTALYA…Bugün O’nu sinene basmış; Türk olmanın haklı gururuyla“Altın Körfezine”Bey dağlarının Bey’i olarak yaslanmıştın!..O  GÜNŞan bağrındaydı!..Şeref tahtındaydı!..Topların gümbürdemişti, o gün ilk kez…Davulların vurmuştu şevkle…Zeybeklerin diz vurdu yere…O gün kıvançla…Mutluluğun düğümlendi Atan’da…O da seni sevdi;Okşadı seni, denizin gibi gözleriyleKucakladı seni, sıra dağların gibi, körfezinde’..Ayrılmadı bir daha…Bağrında kaldı senin, Ülkü olarak!..ANTALYA’daANTALYA’lı olarak.

7. ATATÜRK’ÜM • Bereketli toprağın üzerine serilmiş yemyeşil çimler,Atatürk'ümün adımlarını huzurla bekler.Hoş geldin diye Antalyalının sesiyle,Mutluluktan yok olmuş yüzüdeki çizgiler.Gözlerinde Akdeniz var...Dostlarına berrak bir pınar,Düşmaınafırtınaı bir umman.Titrer,kükreyen sesini duyan!Saçlarında sanki bir güneş,Yüzü gül bahçesine eş.Adım adım gezip güzel Antalya'mıÇekiyor ciğerlerine turunç kokularını.

8. Ne yazık sona erdi bu büyülü gün!Yüreğinde tarifsiz,buruk bir hüzün.Ayrılmak istemiyor bu cennet diyarındanKorkuyor bir daha kavuşamamaktanDalgalar kıyıya vursa daAyak izlerin hala kumsalda...Çınlıyor billur sesin kayalıklarda.Unutulmayacaksın Atatürk'üm tüm cihanda.

9. GÖRÜŞÜRÜZ MUSTAFA KEMALİM

10. HAZIRLAYAN Adı:Mert Yiğit Soyadı:ÇOBAN Sınıfı:6/B Numarası:337