Ιόνιο Πανεπιστήμιο – TEI Αθήνας Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Επιστήμη Πληροφορίας

1. Ιόνιο Πανεπιστήμιο – TEI ΑθήναςΠρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Επιστήμη Πληροφορίας Πληροφοριακά Συστήματα Μ. Δενδρινός Χ. Παπαθεοδώρου

2. Βιβλιογραφία • Ε. Κιουντούζη, Μεθοδολογίες Ανάλυσης και Σχεδιασμού Συστημάτων, β’ έκδοση • E. Downs, P. Clare, I. Coe, Structured Systems Analysis and Design Method. Application and Context, Prentice Hall, 1988. • P. Checkland, Systems Thinking systems practice, 1981 • D. Smith, Systems Thinking in Library and information management, Saur Int. Publ.1980 • L. Osborne, M. Nakamura Systems Analysis for Librarians and Information Professionals, Englewood, 1994.

3. Στοιχεία Πληροφοριακού Συστήματος Δεδομένα Άνθρωποι Υλικό Λογισμικό Διαδικασίες

4. Πληροφοριακό σύστημα • Είναι ο συνεκτικός κρίκος των υποσυστημάτων ενός οργανισμού (απαίτηση για ευελιξία) • Λειτουργεί όπως το κυκλοφοριακό σύστημα σε ένα οργανισμό • Στοχεύει στη βέλτιστη λειτουργία του όλου συστήματος • Συνεισφέρει στη δημιουργία αλλαγών ώστε ο οργανισμός να προσαρμόζεται στο περιβάλλον του (απαίτηση για προσαρμοστικότητα)

5. Συμπεράσματα • Το Π.Σ. είναι ένα κοινωνικο-τεχνικό σύστημα. • Υποστηρίζει τις λειτουργίες ενός οργανισμού. • Πρέπει να συνεξετάζεται με τον οργανισμό. • Βασικές παράμετροι μελέτης οργανισμού: δομή, διαδικασίες, άνθρωποι, τεχνολογία. • Μέγεθος, οργάνωση, πόροι, ψυχολογία, βαθμός χρήσης νέων τεχνολογιών και εμπιστοσύνη στις νέες τεχνολογίες • Υπάρχουν πληροφοριακά συστήματα που δεν εξυπηρετούν τον οργανισμό στον οποίο λειτουργούν ή ανεβάζουν το κόστος λειτουργίας του.

6. Προβλήματα (1/3) • Προσδιορισμός και ανάλυση αναγκών των χρηστών. • Σχεδιασμός μοντέλου αναγκών των χρηστών. • Ανάπτυξη προδιαγραφών υλικού / λογισμικού / διαδικασιών ενός συστήματος που θα ικανοποιεί τις ανάγκες των χρηστών.

7. Προβλήματα (2/3) • Προσδιορισμός των αναγκών των χρηστών (αντικειμενικότητα) • Υποκειμενικότητα (σωστό – λάθος), ερμηνεία με διαφορετικές οπτικές γωνίες • Στα ανθρώπινα συστήματα τα περισσότερα προβλήματα δεν είναι καλά ορισμένα • Διαφορετική ερμηνεία των συλλογικών στόχων του οργανισμού από κάθε άτομο

8. Προβλήματα (3/3) • Δημιουργία συστήματος επεξεργασίας δεδομένων για τη συνεχή ικανοποίηση των αναγκών των χρηστών • Απόκτηση, αποθήκευση, επεξεργασία, διάδοση και παρουσίαση πληροφοριών • Παροχή μέσων και περιβάλλοντος μάθησης στους χρήστες • Υποστήριξη διαδικασιών ελέγχου και στρατηγικού σχεδιασμού του οργανισμού

9. Ενέργειες • Τοποθέτηση του προβλήματος • Απαιτήσεις χρηστών • Απαιτήσεις σε αυτόματη επεξεργασία δεδομένων • Λειτουργικές απαιτήσεις – λειτουργίες συστήματος και απαιτήσεις απόδοσης • Προδιαγραφές υλικού, λογισμικού και διαδικασιών • Υλικό, λογισμικό, διαδικασίες

10. Κύκλος ζωής Π.Σ. (1/3)

11. Κύκλος ζωής Π.Σ. (2/3)

12. Κύκλος ζωής Π.Σ. (3/3)

13. Ο ρόλος του αναλυτή • Επικοινωνία με χρήστες και ειδικούς • Ικανότητα άντλησης γνώσης από διαφορετικές πηγές • Στοχοθέτηση, οργάνωση και έλεγχος έργου • Υπευθυνότητα και καινοτομία • Αποτελεσματικότητα: εντοπισμός, ανάλυση και επίλυση προβλημάτων • Καθορισμός προδιαγραφών συστήματος • Εκπαίδευση χρηστών

14. Απαιτούμενες δεξιότητες • Τεχνικές γνώσεις και δεξιότητες • Διαχείριση τεχνικών γνώσεων • Αντίληψη των τεχνολογικών τάσεων • Προσαρμογή και εκμάθηση τεχνολογίας • Η τεχνολογία ως μέσο • Γνώσεις για τις λειτουργίες των οργανισμών • Διοικητικές και διαπροσωπικές δεξιότητες • Συνεργασία, λειτουργία σε ομάδα, δυνατότητα εκπαίδευσης, οργάνωση, διαχείριση έργων, ικανότητα σε γραπτό και προφορικό λόγο

15. Συστημική προσέγγιση • Σύστημα = ένα σύνολο από αντικείμενα μαζί με τις μεταξύ τους σχέσεις και τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα, έτσι ώστε να σχηματίζεται μια ενιαία ολότητα, η οποία είναι σε συνεχή επικοινωνία με το περιβάλλον. • Αλληλεξάρτηση: Η συμπεριφορά του στοιχείου έχει επίδραση στη συμπεριφορά του όλου και αντίστροφα.

16. Σκοπός • Η αλληλοσυσχέτιση και αλληλεξάρτηση των στοιχείων συνεισφέρουν στην επίτευξη κάποιου σκοπού ή κάποιας τελικής σταθερής κατάστασης ή κάποιας κατάστασης ισορροπίας. • Υπάρχουν οι δηλωθέντες και οι πραγματικοί στόχοι που πρέπει να βρίσκονται σε συμφωνία, διαφορετικά έχουμε απόκλιση, δηλ. πρόβλημα.

17. Είσοδος-έξοδος-επεξεργασία • Είσοδος: εισαγωγή ενέργειας. • Επεξεργασία: μετασχηματισμός εισόδου σε έξοδο. • Έξοδος: αποτέλεσμα επεξεργασίας προσέγγιση (ή απόκλιση) του στόχου του συστήματος. • Στα ζωντανά συστήματα η διαδικασία είναι επαναληπτική.

18. Δομή συστήματος • Τα συστήματα αποτελούνται από μικρότερα υποσυστήματα που μπορεί να εκτελούν ειδικές λειτουργίες (διαφοροποίηση ρόλων). • Μέσα σε ένα σύστημα υπάρχει μια ιεραρχία υποσυστημάτων, ενώ το σύστημα μπορεί να ανήκει σε ένα υπερσύστημα. • Η ιεραρχία είναι σχετική και εξαρτάται από το επίπεδο διερεύνησης του παρατηρητή. • Η ιεραρχία του συστήματος δεν εκφράζει επίπεδα εξουσίας αλλά επίπεδα συμπλοκότητας.

19. Περιβάλλον • Περιβάλλον = οτιδήποτε είναι έξω από τον έλεγχο του συστήματος αλλά επηρεάζει τη συμπεριφορά του. • Περιβάλλον: προσφέρει τα δεδομένα εισόδου και δέχεται τα αποτελέσματα της εξόδου. • Ανοικτά συστήματα: αυτά που επικοινωνούν με το περιβάλλον. Τα κλειστά συστήματα δεν έχουν εισαγωγή ενέργειας για αυτό και δε μπορούν να ζήσουν. Η Γενική Θεωρία Συστημάτων ασχολείται με τα ανοικτά συστήματα.

20. Όρια συστήματος • Η νοητή διαχωριστική γραμμή που οριοθετεί (ξεχωρίζει) το σύστημα από το περιβάλλον του. • Καθορισμός ορίων: • Έχει το συγκεκριμένο στοιχείο (ή δραστηριότητα) κάποια άμεση σχέση με τους στόχους του συστήματος; • Μπορεί το σύστημα, να κάνει άμεσα κάτι για το συγκεκριμένο στοιχείο (ή δραστηριότητα);

21. Έλεγχος • Εσωτερική διαδικασία του συστήματος. • Έλεγχος αποτελεσμάτων εξόδου και σύγκριση με τα αναμενόμενα αποτελέσματα (αναμενόμενη συμπεριφορά η επίτευξη του σκοπού). • Εντοπισμός και διόρθωση αποκλίσεων. • Απαιτούμενη ποικιλία: ο μηχανισμός ελέγχου πρέπει να διαθέτει τόσους εναλλακτικούς τρόπους δράσης, όσα και τα ενδεχόμενα γεγονότα που μπορεί να συμβούν.

22. είσοδος επεξεργασία έξοδος Σύγκριση/διόρθωση ανιχνευτής πρότυπα Έλεγχος Επανατροφοδότησης Σύστημα Ανάδραση: Δεδομένα σχετικά με την απόκλιση της εξόδου επαναεισάγονται στο σύστημα, αναγκάζοντάς το να αλλάξει τρόπο λειτουργίας ή συμπεριφορά.

23. Συστημικά μοντέλα • Μοντέλο: μια περιγραφή του πώς κατανοείται μια πραγματικότητα (κατάσταση) • Το μοντέλο απλοποιεί την πραγματικότητα. Η βέλτιστη λύση του μοντέλου δε σημαίνει ότι είναι βέλτιστη λύση της πραγματικής κατάστασης • Επιλογή συστημικού μοντέλου: εξαρτάται από την κατάσταση • Κριτήρια επιλογής • Η αξιοπιστία του μοντέλου σε διαφορετικές καταστάσεις • Η γνώση εφαρμογής του μοντέλου στην πράξη

24. Δύσκαμπτα – εύκαμπτα συστήματα • Δύσκαμπτα (hard) • Δεδομένος στόχος, αναμφισβήτητος, μετρήσιμος • Το σύστημα περιγράφεται με αυστηρά τυποποιημένη γλώσσα (μαθηματικές σχέσεις) • Εύκαμπτα (soft) • Γενικός στόχος, όχι δεδομένος, όχι μετρήσιμος • Αφαίρεση (απόκλιση στον τρόπο που οι παρατηρητές «βλέπουν» το σύστημα) • Διατηρούν την ταυτότητά τους υιοθετώντας διάφορες καταστάσεις λόγω της επίδρασης με το περιβάλλον

25. Δομημένα (hard) προβλήματα • Συγκεκριμένος και περιορισμένος χώρος λύσεων, κλειστοί περιορισμοί • Έμφαση στο ερώτημα «πώς θα επιτευχθεί κάτι» • Οι λύσεις προκύπτουν με λογική συνέπεια βάσει μοντέλου επίλυσης • Η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα των τρόπων λύσης μπορεί να εκτιμηθεί ποσοτικά

26. Αδόμητα (soft) προβλήματα • Δεν υπάρχει σαφής διατύπωση και ορισμός του προβλήματος (η διατύπωση είναι μέρος του προβλήματος) – προβληματική κατάσταση • Υπάρχουν καλές και κακές λύσεις • Δεν υπάρχει άμεσος και πλήρης έλεγχος της λύσης, οι λύσεις είναι ad hoc κατόπιν ενός συνδυασμού ερωτήσεων «τι» και «πώς» • Δεν ενδείκνυται η τεχνική «δοκιμή-λάθος» (trial and error) • Δεν υπάρχει κριτήριο που να διαβεβαιώνει ότι εξετάστηκαν όλες οι λύσεις • Διαφορετικοί τρόποι ερμηνείας του προβλήματος ανάλογα με την οπτική γωνία εξέτασής του

27. Μεθοδολογία-μέθοδος-τεχνική • Μεθοδολογία • Οργανωμένο σύνολο διαδικασιών, τεχνικών, εργαλείων και μέσων τεκμηρίωσης που καθοδηγεί τις ενέργειες σε ένα χώρο γνώσης. • Περιγράφεται από φάσεις, στάδια, βήματα, δραστηριότητες κ.λπ. • Βασίζεται σε θεωρητικές αρχές (φιλοσοφική βάση) χρησιμοποιεί μεθόδους κάτω από μια οπτική γωνία • Μέθοδος • Εξέταση ενός αντικειμένου σύμφωνα με ορισμένους κανόνες • Συστηματικός τρόπος εκτέλεσης μιας εργασίας χρησιμοποιώντας (πολλές) τεχνικές • Τεχνική • Χρήση τεχνικής για την επίτευξη ενός έργου • Μια τεχνική μπορεί να χρησιμοποιείται από πολλές μεθόδους

28. Μεθοδολογίες Συστημάτων • Υπάρχει μια παρούσα κατάσταση (state) στο σύστημα S0 • Υπάρχει μια επιθυμητή κατάσταση S1 του συστήματος η οποία είναι γνωστή • Υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι να φτάσουμε από το S0στοS1 • Αποστολή του μελετητή είναι να βρει τους εναλλακτικούς τρόπους μετάβασης από το S0στοS1

29. Μεθοδολογίες δύσκαμπτων συστημάτων • Παραδοχές • Ο φυσικός κόσμος περιέχει συστήματα που προσδιορίζονται με σαφήνεια (ακριβής οριοθέτηση), έχουν συγκεκριμένο στόχο (ποσοτικοποιημένο) περιγράφονται με αυστηρότητα (μαθηματικές σχέσεις) και παράγουν συγκεκριμένη εκροή. • Η κατασκευή τέτοιων συστημάτων επιτυγχάνεται ακολουθώντας μια σειρά από διατεταγμένα και καλά ορισμένα βήματα (όπως οι εργασίες ενός μηχανικού).

30. Ανάλυση Συστημάτων • Πρόκειται για μια μεθοδολογία επίλυσης προβλημάτων χρησιμοποιώντας τη συστημική προσέγγιση. • Βασίζεται στις παραδοχές: • Ο φυσικός κόσμος απαρτίζεται από συστήματα τα οποία προσδιορίζονται με σαφήνεια, έχουν συγκεκριμένο στόχο (ποσοτικοποιημένο), παράγουν συγκεκριμένο output και περιγράφονταιμε αυστηρότητα. • Η κατασκευή συστημάτων επιτελείται από μια συστηματική διαδικασία με καλά καθορισμένα βήματα. • Στοχεύει στην επιλογή της βέλτιστης λύσης

31. Βήματα μεθοδολογίας • Καθορισμός των στόχων που θέλουμε να επιτευχθούν (προσδιορισμός του προβλήματος). • Προσδιορισμός εναλλακτικών «συστημάτων» που επιτυγχάνουν τους στόχους και οικονομική ανάλυση, επιλογή βέλτιστης λύσης (μελέτη σκοπιμότητας). • Ανάλυση Απαιτήσεων (λειτουργικές απαιτήσεις) • Σχεδιασμός του συστήματος (προδιαγραφές συστήματος) • Υλοποίηση • Έλεγχος • Χρήση – Συντήρηση του συστήματος

32. Μια εφαρμογή: Ανάπτυξη λογισμικού • Διερεύνηση • Ανάλυση απαιτήσεων (λειτουργικές απαιτήσεις) • Σχεδιασμός του συστήματος (προδιαγραφές συστήματος) • Υλοποίηση (κωδικοποίηση) • Έλεγχος • Εγκατάσταση • Λειτουργία (χρήση) – Συντήρηση του συστήματος • Απόσυρση

33. SSADM (1/3) • Structured Systems Analysis and Design Method • Data – driven • Οι πληροφορίες του οργανισμού (Logical Data Structure LDS) • Η ροή των δεδομένων (Data flow diagrams) εξάρτηση με διαδικασίες • Η μεταβολή στο χρόνο (Entity life history)

34. SSADM (2/3) • Διασταύρωση αποτελεσμάτων • Για την επικύρωση παραδοτέων που έχουν αναπτυχθεί ξεχωριστά (DFDs – ELHs) • Ευρεία η συμμετοχή των χρηστών • Διάκριση λογικού – φυσικού συστήματος • Στην ανάλυση λογικός σχεδιασμός (ιδεατό σύστημα) • Στο σχεδιασμό φυσικός σχεδιασμός, επικέντρωση στο τι μπορεί να επιτευχθεί, με ποιους περιορισμούς

35. SSADM (3/3) • Ιεραρχική Δομή • Φάσεις (ανάλυση, σχεδιασμός, προαιρετικά η μελέτη σκοπιμότητας) • Στάδια (stages) • Βήματα (steps) σειρά εξαρτώμενων βημάτων • Εργασίες (tasks) • Χρήση τεχνικών (DFD, LDST, ELH)

36. Στάδια (Stages) • Φάση 1: Μελέτη σκοπιμότητας • Καθορισμός προβλήματος • Προσδιορισμός έργου • Φάση 2: Ανάλυση συστήματος • Ανάλυση λειτουργιών και προβλημάτων συστήματος • Προδιαγραφές απαιτήσεων • Τεχνικές επιλογές • Φάση 3: Σχεδιασμός συστήματος • Σχεδιασμός δεδομένων • Σχεδιασμός διαδικασιών • Φυσικός σχεδιασμός

37. Καθορισμός προβλήματος • Επισκόπηση συστήματος • Επισκόπηση δομής δεδομένων • Ανάπτυξη λογικού μοντέλου συστήματος • Μετατροπή φυσικών σε λογικά DFDs με διαγραφή μη σημαντικών επεξεργασιών επεξεργασιών • Διασταύρωση και μετατροπή DFDs και LDS • Δημιουργία αρχικής λίστας προβλημάτων / απαιτήσεων

38. Προσδιορισμός – αξιολόγηση έργου • Περιληπτικές εναλλακτικές λύσεις (DFDs επιπέδου-1, περιγραφές h/w) • Περιληπτικές προδιαγραφές έργου (DFDs επιπέδου-2, LDS και οντότητες, δυνατότητες και ποσότητες h/w,απαιτήσεις για s/w και επικοινωνίες, αλλαγές στο περιβάλλον του οργανισμού) • Για κάθε εναλλακτική λύση Cost/benefit, μειονεκτήματα – πλεονεκτήματα • Επιλογή και αιτιολόγηση επιλεχθέντος έργου

39. Ανάλυση λειτουργιών -προβλημάτων • Εξέταση υπάρχοντος συστήματος (φυσικό επίπεδο) • Αναλυτικά DFDs επίπεδα-2,3 • Περιγραφή οντοτήτων και ανάπτυξη λεξικού δεδομένων • Κατάλογος προβλημάτων/απαιτήσεων • Επισκόπηση αποτελεσμάτων εξέτασης

40. Προδιαγραφές απαιτήσεων (1/2) • Ανάπτυξη λογικού συστήματος • Μετατροπή DFDs ελαχιστοποιώντας φυσικούς περιορισμούς και πλεονασμούς δεδομένων και επεξεργασιών • Τα LDS είναι λογικές δομές εξ’ορισμού, χρήση για διασταύρωση, επικύρωση • Απαιτήσεις ελέγχου – ασφάλειας (συνεργασία με χρήστες) • Περιορισμοί στην πρόσβαση δεδομένων • Έλεγχοι και μηχανισμοί ανάκαμψης (recovery) • Καθορισμός απαιτήσεων

41. Προδιαγραφές απαιτήσεων (2/2) • Εναλλακτικές υλοποίησης του συστήματος και οι επιδράσεις στον οργανισμό (Business Systems Options BSO) • Παρουσίαση και επιλογή από εκπροσώπους χρηστών • Περαιτέρω ανάλυση επιλεχθείσης λύσης • Ενημερωμένοι κατάλογοι απαιτήσεων • Αναλυτικά DFDs, κατάλογοι και περιγραφές λειτουργιών • Δημιουργία απαιτούμενης δομής δεδομένων • Λεπτομερής εξέταση «λογικής» του συστήματος • Επισκόπηση προδιαγραφών συστήματος

42. Τεχνικές επιλογές • Κατάρτιση τεχνικών επιλογών (δυνατές υλοποιήσεις που συναντούν τις απαιτήσεις) • Διαμόρφωση περιβάλλοντος επεξεργασίας • Λειτουργικές περιγραφές • Ανάλυση κόστους/ωφέλειας • Επιλογή χρηστών • Επισκόπηση λειτουργικών προδιαγραφών • Κριτήρια απόδοσης (χωρητικότητα, ταχύτητα, ανάκαμψη κλπ)

43. Σχεδιασμός δεδομένων – διαδικασιών • Σχεσιακή ανάλυση δεδομένων • Κανονικοποίηση 3ου κανόνα • Λεξικό δεδομένων • Διαδικασίες ερωτημάτων για δεδομένα • Διαδικασίες ενημέρωσης δομής δεδομένων

44. Φυσικός σχεδιασμός • Προδιαγραφές προγραμμάτων • Διάκριση batch και on-line διαδικασιών • Αναλυτική περιγραφή προγραμμάτων (ψευδοκώδικας) • Περιγραφή transaction files • Σχεδιασμός διαλόγων και επιλογών • Χρονικά κριτήρια και εκτιμήσεις απόδοσης • Κριτήρια ελέγχου σε κάθε πρόγραμμα • Σχέδιο ελέγχου συστήματος • Σχέδιο υλοποίησης συστήματος • Κατάρτιση εγχειριδίων συστήματος

45. Συστήματα Ανθρώπινης Δραστηριότητας • Οι δραστηριότητες αυτών των συστημάτων εκτελούνται από ανθρώπους. • Είναι ιδεατά συστήματα (μοντέλα συστημάτων), δεν υπάρχουν αυτά καθ’ εαυτά στον κόσμο. • Συνδέονται με την οπτική γωνία του παρατηρητή τους.

46. Soft Systems Methodology (1/5) • Η προβληματική κατάσταση περιγράφεται με αδόμητο τρόπο, όπως έχει γίνει αντιληπτή. • «Πλούσια (παραστατική) εικόνα» προβληματικής κατάστασης με τις αλληλοεξαρτώμενες παραμέτρους που την επηρεάζουν. Βοηθά τη διερεύνηση ενώ αποτελεί βάση επικοινωνίας • Οργανωτική δομή, περιβάλλον, λειτουργίες • Ρόλοι, σχέσεις και συγκρούσεις υποσυστημάτων και ατόμων • Αξίες, προτεραιότητες, κανόνες, επιδιώξεις και συγκρούσεις • Περιπτώσεις-διαδικασίες ελέγχου συμπεριφοράς

47. Soft Systems Methodology (2/5) • Βασικοί ορισμοί (root definitions): Ιδεατά συστήματα που συγκεντρώνουν τις διαφορετικές απόψεις για την προβληματική κατάσταση. Είναι αφαιρετική διαδικασία • Εστιάζουν στο ΤΙ είναι (κάνει) το σύστημα (όχι στο ΠΩΣ) • Μορφή βασικού ορισμού: • Ένα σύστημα που κάνει το Χ • Με τη βοήθεια των Υ • Για να πετύχει το Ζ

48. Soft Systems Methodology (3/5) • Απαραίτητα στοιχεία για τη διατύπωση βασικού ορισμού: • C (πελάτες, συνδέονται με τα στοιχεία εξόδου) • A (αυτοί που δρουν μέσα στο σύστημα) • T (μετασχηματισμός εισόδου σε αποτελέσματα εξόδου, είναι μοναδικός) • W (η οπτική γωνία στην οποία αντιστοιχεί ο ορισμός του συστήματος, είναι μια και μοναδική και εκφράζει τις υπάρχουσες παραδοχές και αντιλήψεις που δεν αντιφάσκουν μεταξύ τους) • O (ιδιοκτήτες, αποφασίζουν για τη διάλυση του συστήματος) • E (περιβάλλον)

49. Soft Systems Methodology (4/5) • Δημιουργία εννοιολογικών μοντέλων: Το σύνολο των δραστηριοτήτων των συστημάτων που προκύπτουν από κάθε βασικό ορισμό • Χρησιμοποιούμε τα άκρως απαραίτητα ενεργητικά ρήματα που περιγράφουν τις δραστηριότητες κάθε συστήματος • Συνδέουμε με βέλη τις αλληλοεξαρτώμενες δραστηριότητες • Βασικό ερώτημα: ποιες δραστηριότητες προηγούνται από ποιες • Δεν παραλείπουμε τις δραστηριότητες ελέγχου, λήψης αποφάσεων και συλλογής πληροφοριών • Το μοντέλο πρέπει να είναι (τουλάχιστον) συμβατό με τις αρχές της Θεωρίας συστημάτων ή και άλλων συστημικών προσεγγίσεων (βιώσιμα συστήματα, ζώντες οργανισμοί)

50. Soft Systems Methodology (5/5) • Σύγκριση των μοντέλων με την πραγματικότητα (όπως περιγράφηκε στο στάδιο 2) με σκοπό τη συζήτηση – διαπραγμάτευση και το συγκερασμό των διαφορετικών απόψεων – οπτικών γωνιών • Συγκρίνουμε μεθοδικά τα στοιχεία εξόδου κάθε εννοιολογικού μοντέλου με αυτά της πραγματικότητας • Εναλλακτικά κατασκευάζεται νοητικό μοντέλο που απεικονίζει το «τι υπάρχει» (πραγματικότητα) και συγκρίνεται με τα υπόλοιπα νοητικά μοντέλα • Καταγραφή επιθυμητών και εφικτών αλλαγών που βελτιώνουν την προβληματική κατάσταση • Υλοποίηση ενεργειών (προκύπτει νέα προβληματική κατάσταση) • Συμπέρασμα: Η SSM είναι μια διαρκής διαδικασία μάθησης και βελτίωσης μιας προβληματικής κατάστασης