1 / 22

O wyższości Javy nad Loglanem

O wyższości Javy nad Loglanem. czyli o zasadach widoczności atrybutów i metod gdy w języku mamy i dziedziczenie i zawieranie modułów. Co oznacza identyfikator id ?. Znaczenie identyfikatora jest zasadniczą sprawą dla rozumienia programu.

yvonne
Download Presentation

O wyższości Javy nad Loglanem

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. O wyższości Javy nad Loglanem czylio zasadach widoczności atrybutów i metod gdy w języku mamy i dziedziczenie i zawieranie modułów

  2. Co oznacza identyfikator id? Znaczenie identyfikatora jest zasadniczą sprawą dla rozumienia programu. W programie identyfikator idnt może występować wiele razy i w różnych znaczeniach. Zacznijmy od zróżnicowania wystąpień idenyfikatora na wystąpienia definiujące czyli deklaracje identyfikatora, oraz na wystąpienia aplikacyjne. Deklaracja określa rodzaj i typ identyfikatora np. zmienna typu integer, funkcja zwracająca wartośc boolowską o trzech argumentach typu real, etc. Inne wystąpienia identyfikatora muszą być związane z odpowiednią deklaracją by wiadomo było co znaczą. 2

  3. Dynamiczne czy statyczne wiązanie Sprawa jest pozornie prosta, ale mechanizmy zawierania jednego modułu w drugim, dziedziczenia modułów i przekazywania parametrów mogą ją potężnie skomplikować. Jeżeli pewien identyfikator idnt występuje w module M razem z deklaracją tego identyfikatora, to oczywiście znaczenie identyfikatora idnt jest opisane w deklaracji zawartej w tym module. Gorzej jest gdy moduł M nie zawiera deklaracji identyfikatora idnt. Czytelnik programu (człowiek) i kompilator powinni zastosować taki sam algorytm odszukiwania deklaracji identyfikatora. W jednym z najwcześniejszych języków programowania, w LISPie poszukiwania odbywają się wzdłuż łańcucha dynamicznych ojców. Nie wchodząc na razie w szczegóły stwierdźmy, że znaczenie identyfikatora ustalane jest podczas wykonywania programu. Oznacza to niemożność przeprowadzenia analizy programu bez jego wykonania, gorzej różne wykonania tego samego programu mogą mieć różne znaczenia. 3

  4. pouczająca historia Język LISP wyszedł dziś z użycia, przywiązani do niego programiści posługują się dziś językiem SCHEME. Składnia tych dwu języków jest identyczna, różnica polega tylko i aż na statycznym wiązaniu wystąpień aplikacyjnych z deklaracjami funkcji. (Lisp i Scheme są językami programowania funkcyjnego.) W języku Scheme znaczeniem nazwy funkcji nielokalnej jest ta którą znajduje się w module obejmującym moduł zawierający wystąpienie aplikacyjne identyfikatora funkcji. W Lispie nazwa funkcji nielokalnej szukana jest w rekordzie aktywacji funkcji, która wywołała funkcję aktualnie wykonywaną. Czyli znaczenie zależy od historii obliczenia. 4

  5. Przykład Co zostanie wydrukowane? Program SDBinding;unit A: class; var x: integer; end A; unit B: A class; unit G: class; begin writeln(x) end G; unit C: A class; unit H: G class; begin writeln(x) end H; var gg: G, hh: H begin x := 2; gg := new G; hh := new H; end C; var cc: C begin x := 1; cc := new C End B; Var bb: B Begin bb := new B End 6

  6. Drzewo zawierania modułów main B A C G x H 7

  7. Las dziedziczenia modułów main B A C G H 8

  8. Graf zawierania i dziedziczenia modułów main B A C G x H 9

  9. Historia wykonania 1/6 Unit A: class; var x: integerend A Na początku mamy jednostkę Dynamiczną rekord aktywacjiprogramu Main Unit B: A class; ...end B Bb: b Bb := new b main 10

  10. Historia wykonania 2/6 Unit A: class; var x: integerend A SLx : integer 1unit G: class; ...unit C: A class ...cc: C x := 1 Cc := new C Unit B: A class; ...end B Bb: B Bb := new b B Teraz procesor wykonuje konstruktor obiektu bb klasy B main 11

  11. Historia wykonania 3/6 Unit A: class; var x: integerend A SLx : integer = 1 Aunit G: class; ...unit C: A class ...cc: C x := 1 Cc := new C SLx: integer = 2 Aunit H: G class ......Hh: Hgg: Gx := 2;gg := new G;hh := new H; Unit B: A class; ...end B Bb: B Bb := new b B C main Teraz procesor wykonuje konstruktor obiektu cc klasy C 12

  12. Historia wykonania 4/6 Unit A: class; var x: integerend A SLx : integer = 1 Aunit G: class; ...unit C: A class ...cc: C x := 1 Cc := new C SLx: integer = 2 Aunit H: G class ......Hh: Hgg: Gx := 2;gg := new G;hh := new H; Unit B: A class; ...end B Bb: B Bb := new b B C SLwriteln(x) main G Skąd odczytać x? Jeśli wg SL, to wydrukuje się 1 13

  13. Historia wykonania 4a/6 Unit A: class; var x: integerend A SLx : integer = 1 Aunit G: class; ...unit C: A class ...cc: C x := 1 Cc := new C SLx: integer = 2 Aunit H: G class ......Hh: Hgg: Gx := 2;gg := new G;hh := new H; Unit B: A class; ...end B Bb: B Bb := new b B C SL DLwriteln(x) main G Skąd odczytać x? Wg DL wydrukuje się 2 14

  14. Historia wykonania 5/6 Unit A: class; var x: integerend A SLx : integer = 1 Aunit G: class; ...unit C: A class ...cc: C x := 1 Cc := new C SLx: integer = 2 Aunit H: G class ......Hh: Hgg: Gx := 2;gg := new G;hh := new H; Unit B: A class; ...end B Bb: B Bb := new b B SLwriteln(x) SLwriteln(x); Gwriteln(x) main G A co teraz? Ta instr. odziedziczona z G H 15

  15. Historia wykonania 6/6 Unit A: class; var x: integerend A SLx : integer = 1 Aunit G: class; ...unit C: A class ...cc: C x := 1 Cc := new C SLx: integer = 2 Aunit H: G class ......Hh: Hgg: Gx := 2;gg := new G;hh := new H; Unit B: A class; ...end B Bb: B Bb := new b B SLwriteln(x) SLwriteln(x); Gwriteln(x) main G A co teraz? Powinno być 2 H 16

  16. Historia wykonania 17

  17. program semiStaticBinding;unit A: class; var x: integer begin writeln(" w warstwie A, x= ",x) end A;unit B: A class;unit G: class; begin writeln(" w warstwie G tego obiektu x= ",x:3) end G;unit C: A class;unit H: G class;begin writeln("w warstwie H tego obiektu x= ",x:3); end H; var gg: G, hh: H; begin x := 2; writeln(" w obiekcie klasy C wykonano x := 2"); writeln(" tworze obiekt klasy G, G zawarte w B "); gg := new G; writeln(" tworze obiekt klasy H, H zawarte w C, dziedziczy z G"); hh := new H; end C; var cc: C; begin x := 1; writeln(" w obiekcie klasy B wykonano x := 1"); writeln(" tworze obiekt klasy C, C dziedziczy z A, jest zawarte w B"); cc := new C; end B; var bb: b;begin writeln("This is semistatic semantic of inheritance: 1, 2, 2"); writeln(" tworze obiekt klasy B, B dziedziczy z A"); bb := new B; writeln(" end of example semiStatic semantic");end

  18. Wykonanie tego programu daje This is semistatic semantic of inheritance: 1, 2, 2 tworze obiekt klasy B, B dziedziczy z A w warstwie A, x= 0 w obiekcie klasy B wykonano x := 1 tworze obiekt klasy C, C dziedziczy z A, jest zawarte w B w warstwie A, x= 0 w obiekcie klasy C wykonano x := 2 tworze obiekt klasy G, G zawarte w B w warstwie G tego obiektu x= 1 tworze obiekt klasy H, H zawarte w C, dziedziczy z G w warstwie G tego obiektu x= 2 w warstwie H tego obiektu x= 2 end of example semistatic semantic

  19. Obejrzyjmy teraz odpowiedni program w Javie file:///c|/andrzej/progobi/staticbinding.java.sdw

  20. Wyniki programu w Javie Wyniki:

  21. Wnioski • Java ma lepszą semantykę dziedziczenia zagnieżdżonych klas – static binding, • Loglan prezentuje semantykę semi-static binding, • w zastosowaniach różnicy nie widać (przykład jest chyba bardziej skomplikowany niż potrzeby zastosowań) • w 1993 prof. A. Kreczmar zbudował maszynę wirtualną Loglanu z semantyką static binding, • są w Javie możliwości o jakich się programistom nie śniło!

More Related