1 / 59

PARAMYXOVIRIDAE

PARAMYXOVIRIDAE. PROF.DR IVANA HRNJAKOVIĆ CVJETKOVIĆ INSTITUT ZA JAVNO ZDRAVLJE VOJVODINE. KLASIFIKACIJA. GRUPA V jednolančani RNK virusi sa negativnim lancem Dele se u dve podporodice 1) podporodica PARAMYXOVIRINAE 2) podporodica PNEUMOVIRINAE. KLASIFIKACIJA.

yardley
Download Presentation

PARAMYXOVIRIDAE

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. PARAMYXOVIRIDAE PROF.DR IVANA HRNJAKOVIĆ CVJETKOVIĆ INSTITUT ZA JAVNO ZDRAVLJE VOJVODINE

  2. KLASIFIKACIJA • GRUPA V jednolančani RNK virusi sa negativnim lancem • Dele se u dve podporodice 1) podporodica PARAMYXOVIRINAE 2) podporodica PNEUMOVIRINAE

  3. KLASIFIKACIJA • 1) podporodica PARAMYXOVIRINAEgenus Rubulavirus virus mumpsa i virus parainfluenzae 2 , 4 a i 4b genus Respirovirus virus parainfluenzae 1 i 3 genus Morbillivirus virus morbilla genus Henipavirus visusi Nipah i Hendra • 2) podporodica PNEUMOVIRINAE genus Pneumovirus respiratorni sincicijalni virus RSV genus Metapneumovirushumani metapneumovirus

  4. OPŠTE OSOBINE PORODICE PARAMYXOVIRIDAE • GENOMjednostruka linearna RNK u vidu negativnog lanca u vidu jedinstvene molekule • Strukturni deo viriona je i enzim RNK polimeraza zavisna od RNK • Nukleokapsid je helikalne simetrije i obavijen je omotačem • OMOTAČ izgrađen je od dugih peplomera glikoproteinske i glikolipidne građe • Virusi imaju 6 – 10 velikih polipeptida • Razmnožavaju se u citoplazmi ćelije za razliku od Orthomyxovirida

  5. POVRŠINSKI GLIKOPROTEINI • Imaju enzimsku aktivnost i to NEURAMINIDAZA v.parainfluenzae v.mumpsa HEMAGLUTININ v.parainfluenzae, v. mumpsa i v.morbilla AKTIVNOST ĆELIJSKE FUZIJE svi virusi

  6. VIRUS MUMPSA • Podporodica PARAMYXOVIRINAE genus Rubulavirus

  7. Morfologija virusa mumpsa • Pleomorfne čestice, osobine familije • Tri proteina su vezana za kapsid L(large), NP(nukleoprotein) i P (fosfoprotein -uloga RNK polimeraze) U unutrašnjem sloju virusnog omotača je membranski matrix ili M protein i od njega zavisi strukturni integritet ovojnice. Na površini su izraštaji od glikoproteina i to su hemaglutinin H, neuraminidaza N, faktor ćelijske fuzije F(stvaraju se gigantske i sincicijalne ćelije) i hemolizin

  8. KULTIVISANJE VIRUSA MUMPSA • U EMBRIONISANIM KOKOŠIJIM JAJIMA u amnionskoj kesi primokulture i u alantoisnoj šupljini (subpasaže) • U KULTURAMA ĆELIJA poreklom od ćelija majmuna gde stvara džinovske ćelije, sincicijume i intracitoplazmatske inkluzije

  9. VIRUS MUMPSA CPE

  10. ANTIGENI VIRUSA MUMPSA • 1 ANTIGENSKI TIP VIRUSA • Antitela na površinske antigene virusa su zaštitna

  11. PATOGENOST ZA ČOVEKA • TROPIZAM za pljuvačne žlezde, testise, ovarijume, pankreasm, meninge • ULAZNA VRATA: usta I

  12. PATOGENOST ZA ČOVEKA • I TEORIJA: iz usta virus dospeva u parotidnu žlezdu preko njenog izvodnog kanala i tu se razmnožava VIREMIJA pa u ostale organe za koje ima tropizam • II TEORIJA: primarno se razmnožava u ćelijama gornjih delova respiratornog trakta VIREMIJA pljuvačne žlezde i organi prema kojima ima tropizam

  13. KLINIČKE MANIFESTACIJE • Trećina infekcija su asimptomatske • EPIDEMIJSKI PAROTITIS u 95% obolelih • EPIDIDIMOORHITIS u 25% slučajeva parotitisa odraslih muškaraca • MENINGOENCEFALITIS sa ili bez parotitisa • PANKREATITIS blag ili težak sa posledičnim juvenilnim dijabetesom • UNILATERALNO oštećenje slušnog živca sa potpunim i trajnim oštećenjem sluha

  14. EPIDEMIJSKI PAROTITIS

  15. IMUNITET • Solidan i doživotan

  16. DIJAGNOZA INFEKCIJE VIRUSOM MUMPSA • IZOLACIJA iz pljuvačke do 8 dana bolesti, iz urina do 14 dana bolesti i iz likvora u kulturama ćelija i u embrionisanom kokošijem jajetu • SEROLOŠKI RVK,RIH,ELISA IgM i IgG

  17. PROFILAKSA MUMPSA • MRTVA VAKCINA • ŽIVA VAKCINA primenjuje se u nas MMR(morbili, mumps, rubela) daje se deci od godinu dana

  18. EPIDEMIOLOGIJA • REZERVOAR samo čovek oboleo manifestno ili subklinički • IZVOR pljučvačka i mokraća • PRENOŠENJE direktnim kontaktom sa osobe na osobu, ili kontaminiranim predmetima

  19. VIRUS PARAINFLUENCE • VIRUSI RESPIRATORNOG TROPIZMA • 4TIPA 1,2,3,4 • MORFOLOGIJA na površini virusnog omotača su glikoproteinski izraštaji N,H i F. Uz delovanje F faktora virus penetrira u ćeliju i u kojoj će se razmnožavati i nastaju džinovske i sincicijalne ćelije unutrašnji strukturni proteini virusa

  20. Šema virusa parainfluence 3

  21. KULTIVISANJE VIRUSA PARAINFLUENZAE • TIP 1 i 3 na KULTURAMA ĆELIJA I U EMBRIONISANOM KOKOŠIJEM JAJETU (amnionska kesa) • TIP 2 i 4 na KULTURAMA ĆELIJA • Prisustvo virusa u kulturama ćelija se dokazuje reakcijom hemadsorpcije a tek u kasnijim pasažama CPE u vidu sincicijuma

  22. PATOGENOST VIRUSA PARAINFLUENZAE • Prenosi se direktnim kontaktom sa osobe na osobu ili preko velikih kapljica aerosola • Replikacija je ograničena na respiratorni epitel

  23. KLINIČKE MANIFESTACIJE VIRUSA PARAINFLUENZAE • U odraslih PREHLADA infekcija zahvata samo nos i ždrelo • Primarna infekcija u male dece zahvata nos, ždrelo i bronhije uz povišenu temperaturu • Infekcija može da zahvati larinks i gornji deo traheje i da se manifestuje kao LARINGOTRAHEITIS = KRUP tip 1i 2

  24. KLINIČKE MANIFESTACIJE VIRUSA PARAINFLUENZAE • Infekcija može da se proširi i u donje delove bronhija, traheje što kulminira pojavom PNEUMONIJE ili BRONHIOLITISA .Posebno tip 3. Ove teške forme bolesti javljaju se kao primarne infekcije tokom prvih 5 godina života. Reinfekcije su česte ali obično izazivaju blažu, nefebrilnu infekciju gornjeg dela respiratornog trakta.

  25. IMUNITET PROTIV VIRUSA PARAIFLUENZAE • NESOLIDAN, TIPSKI SPECIFIČAN • Antitela na prethodnu infekciju ne daju potpunu zaštitu od reinfekcije ali modifikuju tok bolesti koja se javlja kasnije

  26. DIJAGNOZA • IZOLACIJA iz brisa ili ispirka • na KULTURI ĆELIJA (humani embrionalni bubreg ili bubreg majmuna) Umnožavanje virusa se dokazuje hemadsorpcijom. • ili u EMBRIONISANOM KOKOŠIJEM JAJETU (amnionska kesa)

  27. VIRUS MORBILLA • Podporodica PARAMYXOVIRINAE genus Morbillivirus • MORFOLOGIJA pleomorfizam Spoljni omotač virusa je radijalne strukture. U njemu su glikoproteini HEMAGLUTININ, HEMOLIZIN I F GLIKOPROTEIN. Ovi glikoproteini omogućavaju viropexu i penetraciju virusa. Na njih se stvaraju neutrališuća antitela. Vrši hemaglutinaciju eritrocita majmuna

  28. VIRUS MORBILLA • M protein je u unutrašnjem sloju virusnog omotača • Imaju i nukleokapsidni protein i dva manja strukturna proteina L i P oba uključena u funkciju RNK polimeraze

  29. VIRUS MORBILA • RAZMNOŽAVANJE I KULTIVISANJE na KONTINUIRANIM KULTURAMA ĆELIJA slabo je citocidan, daje sincicijume • ANTIGENSKA GRAĐA postoji samo jedan tip

  30. PATOGENOST VIRUSA MORBILA • ZA LJUDE veoma kontagiozan pa obole svi koji su bili u kontaktu sa bolesnikom a nemaju imunitet protiv malih boginja • PRIMARNO UMNOŽAVANJE u epitelnim ćelijama respiratornog trakta limfni čvorovi retikuloendotelni sistem viremija • Razmnožava se u limfocitima, makrofagima, leukocitima čime se omogućava brza diseminacija po čitavom telu

  31. KLINIČKE MANIFESTACIJE • Morbilli • Komplikacija morbila: bronhopneumonia i encefalitis • Subakutni sklerozirajući panencefalitis perzistentna infekcija godinama oisle malih boginja dovodi do SSP. Serum i likvor sadrže velike količine antitela protiv malih boginja. U mozgu su partikule identične virusu morbila

  32. OSIP kod MORBILLA

  33. IMUNITET PROTIV MORBILLA • IMUNITET JE KLASIČNI, DOŽIVOTAN

  34. DIJAGNOZA INFEKCIJA VIRUSOM MORBILA • 1) IZOLACIJA iz nazofaringealnog sekreta, brisa guše, mokraće uzeth do 4. dana od početka bolesti • Na kulturi ćelija humanog embrionalnog bubrega i ćelijama bubrega majmuna CPE džinovske ćelije i sincicijumi sa acidofilnim inkluzijama • 2) Tehnike za DIREKTNO DOKAZIVANJE VIRUSA: ELISA, IFA I IEM

  35. DIJAGNOZA INFEKCIJA VIRUSOM MORBILA • 3) SEROLOŠKI RVK, RIH ELISA, IFA, NEUTRALIZACIONI TEST

  36. PROFILAKSA MORBILA • VAKCINACIJA živa vakcina

  37. RESPIRATORNI SINCICIJALNI VIRUS • Podporodica PNEUMOVIRINAE genus PNEUMOVIRUS • Morfološki kao i drugi paramiksovirusi no nema neuraminidazu ni hemaglutinin, od antigena umetnutih u omotač ima samo faktor ćelijske fuzije F

  38. ŠEMA RSV

  39. Kultivisanje RSV • Samo u kulturama ćeliija humanog porekla • Izaziva sincicijume

  40. RSV CPE

  41. PATOGENOST RSV • Novorođenčad i odojčad: najčešći uzročnik respiratornih oboljenja je RSV. Izaziva 50% bronhiolitisa i do 30% pneumonia što je praćeno teškim opštim stanjem • Mala deca: bronhiolitisi i pneumoniae • Odrasli: običnu prehladu • Stariji od 60 godina: teške pneumonije kao u male dece

  42. PATOGENOST RSV • Pneumonia: direktno delovanje virusa na plučno tkivo • Bronhiolitis: reakcija preosetljivosti ranog tipa slična Artusovom fenomenu. Stvaraju se imuni kompleksi: virus – antitela majke koji precipitiraju unutar venula u plućima

  43. IMUNITET • Lokalni imunitet IgA antitelima

  44. DIJAGNOZA INFEKCIJE RSV • 1) IZOLACIJA iz brisa i ispirka guše nazofaringealnog aspirata i aspirata bronha. Inokulacija u kultire se vrši pored bolesničke postelje zbog neotpornosti RSV. CPE sincicijumi se javljaju tek posle dve nedelje. Ne daje hemadsorpciju jer nema H pa se pre pojave CPE radi dokazivanje antigena imunofluorescentnim testom

  45. DIJAGNOZA INFEKCIJE RSV • 2) DIREKTNO IMUNOFLUORESCENTNI TEST • 3) SEROLOŠKE REAKCIJE: RVK, ELISA, NEUTRALIZACIONI TEST

  46. INDIREKTNI IMUNOFLUORESCENTNI TEST RSV bris grla

  47. INDIREKTNI IMUNOFLUORESCENTNI TEST At na RSV negativna At na RSV POZITIVNA

  48. PROFILAKSA , PREVENCIJA LEČENJE INFEKCIJE RSV • MRTVE VAKCINE: rezultati su bili loši jer su vakcinisana deca teže oboljevala • ŽIVE VAKCINE se ispituju • TERAPIJA: ribavirin aerosol

  49. EPIDEMIOLOGIJA RSV • Epidemije u zimskim mesecima, u odeljenjima za nedonoščad, u dečjim bolnicama, jaslicama • Infekcije su najčešće i sa najtežom kliničkom slikom u prva dva meseca života

  50. HUMANI METAPNEUMOVIRUS hMPV • OTKRIVEN U HOLANDIJI 2001 • PARAMYXOVIRUS GENUS METAPNEUNOVIRUs • DELI SE U DVE GRUPE A I B i 4 PODGRUPE

More Related