ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ

1. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣΤΜΗΜΑ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΜΥΞΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΑΣΗΣ ΣΕ ΕΝΤΑΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΥΔΡΟΒΙΩΝΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΕΙΔΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Γουρζιώτη Γ. Ευγενία, DVM, MSc, Υποψήφια διδάκτορας του Π.Θ. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ IΧΘΥΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ, ΙΧΘΥΟΛΟΓΙΑΣ & ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ Καρδίτσα 2014

2. Οι υδατοκαλλιέργειες αποτελούν μια από τις σημαντικότερες οικονομικές δραστηριότητες των Μεσογειακών χωρών • Στην Ελλάδα αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους τομείς εξαγωγών • Το λαβράκι και η τσιπούρα αποτελούν το 95% περίπου της συνολικής παραγωγής • Η Ελλάδα παγκοσμίως κατέχει την υψηλότερη θέση στην παραγωγή μεσογειακών ειδών

3. ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ • Aλληλεπίδραση παθογόνων παραγόντων, ψαριών και συνθηκών περιβάλλοντος (διαχείριση, καταπόνηση) • Νοσήματα που οφείλονται σε βακτήρια μεγάλες απώλειες • ΜΥΞΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΑΣΗ

4. ΜΥΞΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΑΣΗ • Αποτελεί περιοριστικό παράγοντα εκτροφής πολλών θαλασσινών ψαριών παγκοσμίως • Στα θαλασσινά είδη, αίτιο της νόσου είναι το Gram (-) βακτήριο Tenacibaculummaritinum(πρώηνFlexibactermaritimus) • Η νόσος έχει αναφερθεί στα είδη: Φαγκρί, Τσιπούρα, Λαβράκι, Σαργό, Συναγρίδα, σολομό του Ατλαντικού, μυτάκι, Γλώσσα, Καλκάνισε όλο τον κόσμο • Η νόσος είναι πολύ συχνή με μεγάλες θνησιμότητες στις εντατικές καλλιέργειες, όμως στην Ελλάδα δεν υπάρχουν εκτεταμένες αναφορές της μέχρι σήμερα

5. ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ • Ελκωτικές , ωχροκίτρινες δερματικές αλλοιώσεις • Νέκρωση των πτερυγίων και της ουράς • Στα ιχθύδια, αιμορραγίες στις γνάθους, αιμορραγική στοματίτιδα, διάβρωση των γνάθων • Είναι δυνατόν εστιακές νεκρώσεις στα βράγχια • νεαρά ψάρια περισσότερο ευαίσθητα στην ασθένεια • Θνησιμότητα σε ιχθύδιαλαβρακιού μέχρι 20%

6. Εικόνα1. Λαβράκι. Προσβεβλημένο με μυξοβακτηριδίαση. Ωχροκίτρινη, δερματική αλλοίωση και νέκρωση του ουραίου πτερυγίου. Προσωπικό αρχείο.

7. Εικόνα 2. Λαβράκι. Προσβεβλημένο με μυξοβακτηριδίαση. Ωχροκίτρινες, νεκρωτικές διαβρώσεις του ουραίου πτερυγίου.

8. Θεραπεία - Πρόληψη • Μείωση της ιχθυοπυκνότητας και της καταπόνησης, συνθήκες υγιεινής • Αντιβιοτικά (αμοξυκιλλίνη, τριμεθοπρίμη) • Επιφανειακά αντισηπτικά (φορμόλη, ιωδιούχα διαλύματα) • ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ (H2O2) & ΧΛΩΡΑΜΙΝΗ-Τ Ψάρια γλυκού νερού, σολομός του Ατλαντικού, εξωτερικά παράσιτα (Lepeophtheirussalmonis), ιοί, μύκητες και βακτήρια (Flavobacteriumcolumnare, A. Salmonicida),εμβάπτιση

9. ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ • 1. ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΞΟΒΑΚΤΗΡΙΟ TenacibaculummaritimumΣΕ ΕΚΤΡΕΦΟΜΕΝΟΥΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΨΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ • 2. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΒΑΚΤΗΡΙΟ Tenacibaculummaritimum ΣΕ ΙΧΘΥΔΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑΣ ΚΑΙ ΛΑΒΡΑΚΙΟΥ • 3. ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΜΙΝΗΣ Τ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΤΗΣ ΜΥΞΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΑΣΗΣ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΛΥΝΣΕΙΣ ΣΕ ΤΣΙΠΟΥΡΕΣ ΚΑΙ ΛΑΒΡΑΚΙΑ • 4. ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ (LC50) ΤΟΥ ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΜΙΝΗΣ Τ, ΣΕ ΙΧΘΥΔΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑΣ ΚΑΙ ΛΑΒΡΑΚΙΟΥ

10. 1. ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΞΟΒΑΚΤΗΡΙΟ TenacibaculummaritimumΣΕ ΕΚΤΡΕΦΟΜΕΝΟΥΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΨΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ • Σκοπός της έρευνας ήταν να διερευνηθεί η παρουσία του βακτηρίου Tenacibaculummaritimumσε 7 εκτρεφόμενα είδη θαλάσσιων ψαριών σε δύο χαρακτηριστικές περιοχές της Ελλάδας και να εκτιμηθεί η κατάσταση της μυξοβακτηριδίασης. • Συλλέχθηκαν στελέχη του βακτηρίουT. maritimum, από τα εκτρεφόμενα ψάρια με σκοπό να διερευνηθεί και αν τα στελέχη εμφανίζουν παρόμοιο βιοχημικό προφίλ, εντός των ελληνικών συνόρων.

11. Τέσσερες (4) Εποχικές Δειγματοληψίες(άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας) • Στόχος η μελέτη του ποσοστού μόλυνσης, της εποχικότητας και της παθολογίας των μυξοβακτηριδίων σε εκτρεφόμενα είδη όπως: • λαβράκι (Dicentrarchuslabrax) • τσιπούρα (Sparusaurata) • λυθρίνι (Pagelluserythrinus) • φαγκρί (Parguspargus • μυλοκόπι (UmbrinaCirrosa) • μυτάκι (Diploduspuntazzo) • συκιός (Sciaena umbra)

12. Εικόνα 3. Περιοχές δειγματοληψιών (μαύρες κουκίδες). Μονάδα Εκτροφής 1-Α, Αιγαίο πέλαγος & Μονάδα Εκτροφής 2-Β, Ιόνιο πέλαγος.

13. Τα βακτήρια απομονώθηκαν, ταυτοποιήθηκαν βιοχημικά και μοριακά, ελέγχθηκε η λοιμογόνος δύναμή τους και στη συνέχεια κωδικοποιήθηκαν και αποθηκεύτηκαν.

14. Πίνακας 1. Εποχιακές δειγματοληψίες και σύνολο ψαριών ανά δειγματοληψία.

15. Πίνακας 2. Εποχιακές δειγματοληψίες ανά είδος εκτρεφόμενων ψαριών και ανά εκτροφή.

16. Πίνακας 3. Τα είδη και ο ακριβής αριθμός των εκτρεφόμενων ψαριών σε κάθε εποχιακή δειγματοληψία.

17. Πίνακας 4. Μέσα βάρη ανά είδος εκτρεφόμενων ψαριών στην Μονάδα Εκτροφής 1.

18. Πίνακας 5. Μέσα βάρη ανά είδος εκτρεφόμενων ψαριών στην Μονάδα Εκτροφής 2.

19. Μακροσκοπική και Νεκροτομική εξέταση • Μικροσκοπική εξέταση νωπών επιχρισμάτων και επιχρισμάτων μετά από χρώση Gram & Giemsa (δέρμα, βράγχια, αποικίες) • Βακτηριολογική εξέταση • Λήψη δειγμάτων από δέρμα, βράγχια, νεφρό, σπλήνα • Χρησιμοποιήθηκαν τα θρεπτικά υποστρώματα: • Τροποποιημένο Anacker και Ordal agar (AOA), διαλύτης 50% θαλασσινό νερό • Flexibactermaritimus medium (FMM), διαλύτης 50% θαλασσινό νερό • Marine agar (MA) • + φλουμεκίνη συγκέντρωσης 2 ppm (2mg/lt) και νεομυκίνη συγκέντρωσης 4 ppm (4mg/lt) στο Μ.Α . και στο F.M.M. • Tryptone Soy Agar (TSA+2% NaCl) • Thiosulphate Citrate Bile Salt Agar (TCBS) • Επώαση στους 19-20°C για 48 - 72 ώρες

20. Βιοχημική ταυτοποίηση • Για τον έλεγχο του βιοχημικού προφίλ των βακτηρίων επιλέχθηκαν καθαρές αποικίες και χρησιμοποιήθηκαν τα εμπορικά αντιδραστήρια API 20E, API ZYM και API 50CH (biomérieux) • Διαλύτης αποστειρωμένο θαλασσινό νερό 50%, επώαση στους 19°C και 25°C για 24-48 ώρες • Παρασιτολογική εξέταση (δέρμα, βράγχια, έντερο, χοληδόχος κύστη) • Ιστοπαθολογική εξέταση

21. Αντιβιόγραμμα • Απομονωμένα στελέχη τουT. maritimum για το λαβράκι και την τσιπούρα • Θρεπτικά υποστρώματα FMM, MA, τροποποιημένο AOA • Τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιήθηκαν, σύμφωνα με τις οδηγίες της Εθνικής Επιτροπής για Κλινικά Εργαστηριακά Πρότυπα (NCCLS, 2001) ήταν: • 1.Οξυτετρακυκλίνη (10μg) (TE10) • 2.Τριμεθοπρίμη-σουλφαμεθοξαζόλη (25μg) (SXT25) • 3.Οξολινικό οξύ (2μg) (OA2) • 4.Φλουμεκίνη (30μg) (UB30) • 5.Νεομυκίνη (30μg) (N) • 6.Βιμπριοστατικό, Vibriostatic (0.129) • 7.Αμοξυκιλλίνη (10μg) (AML) • Επώαση για 24-48 ώρες, στους 19-21οC

22. Απομόνωση Γενετικού υλικού • Για την μοριακή ταυτοποίηση πραγματοποιήθηκε απομόνωση γενετικού υλικού (DNA)από αποικίες T. maritimum και από δείγματα από εξωτερικές αλλοιώσεις (δέρμα, βλεννογόνοι , βράγχια) • Αλυσιδωτή Αντίδραση Πολυμεράσης (PCR) για την ανίχνευση του T. maritimum, χρησιμοποιώντας τους εκκινητές: • MAR1 (5΄-AATGGCATCGTTTTAAA-3΄) • MAR2(5΄-CGCTCTCTGTTGCCAGA-3΄), οι οποίοι ενισχύουν ένα τμήμα DNA (κλάσμα) 1088 νουκλεοτιδίων

23. Μοριακή ταυτοποίηση • MAR1 (5΄-AATGGCATCGTTTTAAA-3΄) • MAR2(5΄-CGCTCTCTGTTGCCAGA-3΄) • Toyama et al., 1996 • Αvendano – Herrera et al., 2004c 1088bp

24. 2. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΒΑΚΤΗΡΙΟ Tenacibaculummaritimum ΣΕ ΙΧΘΥΔΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑΣ ΚΑΙ ΛΑΒΡΑΚΙΟΥ • Σκοπός των πειραματικών μολύνσεων ήταν ο έλεγχος της παθογόνου δράσης των απομονωμένων βακτηριδιακών στελεχώνT. maritimum σε ιχθύδια τσιπούρας και λαβρακιού, με στελέχη καθαρών μυξοβακτηριδίων, που απομονώθηκαν κατά τις εποχιακές δειγματοληψίες. • Η διάρκεια παρακολούθησης της 1ης πειραματικής μόλυνσης για κλινικά συμπτώματα και θνησιμότητα, ήταν 10 ημέρες και της 2ης πειραματικής μόλυνσης ήταν 30 ημέρες • Εικόνες 4 & 5. Ενυδρεία των 250lt νερού, που χρησιμοποιήθηκαν για τις πειραματικές μολύνσεις

25. Πίνακας 6. Ανάπτυξη πειραματικού μοντέλου μόλυνσης με το μυξοβακτηρίδιοT. maritimum σε ιχθύδια τσιπούρας και λαβρακιού.

26. Εξέταση των πειραματικά μολυσμένων ιχθύων • Καταγραφή θνησιμότητας και ταυτοποίηση των στελεχών μυξοβακτηριδίων από τις πειραματικές μολύνσεις των ψαριών, με κλασσικές, βιοχημικές και μοριακές μεθόδους, με τελικό σκοπό, την ταυτοποίηση, κωδικοποίηση και ταξινόμηση των απομονωθέντων μυξοβακτηριδίων. • Δείγματα νερού λαμβάνονταν από τα ενυδρεία, 6 ώρες μετά την εμβάπτιση των ψαριών, για βακτηριολογική ανάλυση. • Δείγματα από ιστούς των ψαριών (δέρμα, βλέννα, βράγχια) και από τις αποικίες που αναπτύχθηκαν υποβλήθηκαν σε απομόνωση DNA και PCR για την ανίχνευση και ταυτοποίηση του T. maritimum. • Δείγματα (δέρμα, βράγχια, νεφρό) λαμβάνονταν για ιστοπαθολογικές εξετάσεις με σκοπό την ιστοπαθολογική διερεύνηση των αλλοιώσεων

27. 3. ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΜΙΝΗΣ Τ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΤΗΣ ΜΥΞΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΑΣΗΣ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΛΥΝΣΕΙΣ ΣΕ ΤΣΙΠΟΥΡΕΣ ΚΑΙ ΛΑΒΡΑΚΙΑ • Σκοπός των πειραματικών εμβαπτίσεων με υπεροξείδιο του υδρογόνου και χλωραμίνη-Τ ήταν η διερεύνηση της δυνατότητας χρήσης τους στην αντιμετώπιση της μυξοβακτηριδίασης σε πειραματικά μολυσμένα ψάρια (ιχθύδια τσιπούρας και λαβρακιού). • Πραγματοποιήθηκαν εμβαπτίσεις πειραματικά μολυσμένων ιχθυδίων τσιπούρας (2 επαναλήψεις) και λαβρακιών (3 επαναλήψεις) με: υπεροξείδιο του υδρογόνου στην δόση: 200ppm/30min και χλωραμίνη-Τ στην δόση: 12-15ppm/60min, με εμβάπτιση • Προηγήθηκε πειραματική μόλυνση με εμβάπτιση για 18 ώρες, από 1.0x106cells/ml έως 1.5x106cells/ml, στα 30 ιχθύδια τσιπούρας και στα 120 ιχθύδιαλαβρακιού

28. Πίνακας 7. Επίδραση του υπεροξειδίου του υδρογόνου και της χλωραμίνης-Τ, στην αντιμετώπιση της νόσου της μυξοβακτηριδίασης, μετά από πειραματικές μολύνσεις σε τσιπούρες και λαβράκια.

29. Ιχθύδια τσιπούρας • Υπεροξείδιο του υδρογόνου (35% = 35gr - 100ml), 1ppm = 1mg/1lt • 1η Εμβάπτιση: 20/06/12. 200ppm/40min = 200mg - 1lt/40min • 2η Εμβάπτιση: 30/06/12. 200ppm/30min • Χλωραμίνη-Τ • 1η Εμβάπτιση: 20/06/12. 15ppm/60min = 15mg - 1lt/60min • 2η Εμβάπτιση: 30/06/12. 12ppm/60min = 12mg - 1lt/60min • Η διάρκεια παρακολούθησης της πειραματικής μόλυνσης ήταν 20 ημέρες, από 20/06/12 έως 10/07/12. • Ιχθύδιαλαβρακιού • Υπεροξείδιο του υδρογόνου (35% = 35gr - 100ml), 1ppm = 1mg/1lt • 1η Εμβάπτιση: 15/06/12. 200ppm/40min = 200mg - 1lt/40min • 2η Εμβάπτιση: 17/06/12. 200ppm/30min • 3η Εμβάπτιση: 19/06/12. 200ppm/30min • Χλωραμίνη-Τ • 1η Εμβάπτιση: 15/06/12. 15ppm/60min = 15mg - 1lt/60min • 2η Εμβάπτιση: 17/06/12. 12ppm/60min = 12mg - 1lt/60min • 3η Εμβάπτιση: 19/06/12. 12ppm/60min = 12mg - 1lt/60min • Η διάρκεια παρακολούθησης της πειραματικής μόλυνσης ήταν 30 ημέρες, από 15/06/12 έως 15/07/12.

30. Εξέταση των πειραματικά μολυσμένων ιχθύων, μετά τις εμβαπτίσεις των ουσιών • Τα ψάρια παρατηρούνταν για αλλαγές στην συμπεριφορά και θνησιμότητα. Καταγραφή της θνησιμότητας και μικροβιολογική εξέταση για να διαπιστωθεί η παρουσία ή απουσία του T. maritimum. • Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας με τα δύο αντισηπτικά διαλύματα, υπολογίστηκε με βάση τον αριθμό των νεκρών ψαριών, συγκριτικά με τους μάρτυρες.

31. 4. ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ (LC50) ΤΟΥ ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΜΙΝΗΣ Τ, ΣΕ ΙΧΘΥΔΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑΣ ΚΑΙ ΛΑΒΡΑΚΙΟΥ • Σκοπός των πειραματικών εμβαπτίσεων σε ιχθύδια τσιπούρας και λαβρακιού, με υψηλές συγκεντρώσεις υπεροξειδίου του υδρογόνου και χλωραμίνης-Τ, ήταν ο προσδιορισμός της μέγιστης θανατηφόρας συγκέντρωσης (Lethal Concentration 50) (LC50), δηλ. η συγκέντρωση των δύο διαλυμάτων στην οποία πεθαίνει το 50% ενός πληθυσμού ιχθυδίων δοκιμής κατά την διάρκεια ενός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. • Η μεσαία θανατηφόρα συγκέντρωση (LC50) σε διαφορετικές περιόδους έκθεσης και συγκεντρώσεις, υπολογίστηκε με βάση την μέθοδο Reed & Muench (1938). • Προηγήθηκαν πειράματα σε μικρό αριθμό ιχθυδίων τσιπούρας, 6 ιχθύδια σε κάθε ομάδα, με διαφορετικές συγκεντρώσεις των 2 ουσιών σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες, για να καταλήξουμε στην συγκέντρωση που θεωρήθηκε θανατηφόρος. • Συγκεκριμένα για το Υπεροξείδιο Υδρογόνου, η συγκέντρωση άρχισε από τα 480ppm έως 700ppm, ενώ για την Χλωραμίνη Τ, η συγκέντρωση άρχισε από τα 50ppm έως 120ppm. • Η διάρκεια παρακολούθησης του πειράματος, ήταν 10 ημέρες

32. Πίνακας 8. Προσδιορισμός της θανατηφόρου συγκέντρωσης (LC50) του υπεροξειδίου του υδρογόνου και της χλωραμίνης-Τ, σε ιχθύδια τσιπούρας και λαβρακιού.

33. Εφαρμογή στην πράξη • Εξετάστηκε η αποτελεσματικότητα της χλωραμίνης-Τ στην θεραπευτική αντιμετώπιση μολυσμένων με μυξοβακτηρίδιαιχθυδίων τσιπούρας, σε μια μονάδα εκτροφής, στην περιοχή της Στυλίδας, με βάση τα αποτελέσματα των πειραματικών μας μολύνσεων. Η εφαρμογή της θεραπείας με εμβαπτίσεις με χλωραμίνη-Τ πραγματοποιήθηκε σε μια δεξαμενή, χωρητικότητας 50m3 που περιείχε περίπου 25.000 ιχθύδια τσιπούρας, βάρους 1gr. Τα ιχθύδια τσιπούρας εμφάνισαν θνησιμότητα 2% και έπειτα από την πραγματοποίηση μικροβιολογικών εξετάσεων αποδείχθηκε πως ήταν μολυσμένα με μυξοβακτηρίδια. • Πραγματοποιήθηκαν 2 εμβαπτίσεις με χλωραμίνη-Τ ανά 2 ημέρες, σε συγκέντρωση 12ppm/60min. Η θερμοκρασία του νερού ήταν 17-18ºC. Η διάρκεια παρακολούθησης των πειραματικών εμβαπτίσεων ήταν 10 ημέρες • Στατιστική ανάλυση • Για την στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων, χρησιμοποιήθηκαν η Ανάλυση της Διακύμανσης (ANOVA), ο έλεγχος τετραγώνου X παράγοντα (Chi square-test) και ο έλεγχος t-test. Το επίπεδο σημαντικότητας τέθηκε στο α=0.05. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το λογισμικό πρόγραμμα Statistix. 8.1 και οι διαφορές θεωρήθηκαν στατιστικά σημαντικές για P < 0.05.

34. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ • 1. ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΞΟΒΑΚΤΗΡΙΟ TenacibaculummaritimumΣΕ ΕΚΤΡΕΦΟΜΕΝΟΥΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΨΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ • Μακροσκοπική και Νεκροτομική εξέταση • Τα ασθενή ιχθύδια εμφάνισαν κοινή συμπτωματολογία: ανορεξία, αιμορραγίες στις γνάθους, αιμορραγική στοματίτιδα, ωχροκίτρινες νεκρωτικές αλλοιώσεις στο δέρμα και στην ουρά, νέκρωση στα βράγχια και θνησιμότητα που κυμαίνονταν 5-10% έως 20-30% επί του συνολικού αριθμού ψαριών ανά δεξαμενή. Δεν παρατηρήθηκαν συμπτώματα και αλλοιώσεις συστηματικής μόλυνσης • Στο μυλοκόπι (36/60), το έντερο εμφάνισε εικόνα εντερίτιδας με ορώδες κίτρινο περιεχόμενο

35. Εικόνα 6. Ιχθύδιολαβρακιού, προσβεβλημένο με μυξοβακτηριδίαση. Ωχροκίτρινη δερματική αλλοίωση στην περιοχή της κεφαλής.

36. Εικόνα 7 Λαβράκια, προσβεβλημένα με μυξοβακτηριδίαση. Ωχροκίτρινες, φαιές δερματικές αλλοιώσεις στην περιοχή του ουραίου πτερυγίου.

37. Εικόνα 8. Ιχθύδια τσιπούρας, προσβεβλημένα με μυξοβακτηριδίαση. Φαιές δερματικές αλλοιώσεις στην περιοχή του ουραίου πτερυγίου

40. Εικόνα 9. Λαβράκι. Προσβεβλημένο με μυξοβακτηριδίαση. Ελκωτική, διαβρωτική αλλοίωση και νέκρωση του ουραίου πτερυγίου.

41. Εικόνες 10 έως 13. Λαβράκια. Προσβεβλημένα με μυξοβακτηριδίαση. Ωχροκίτρινες, νεκρωτικές διαβρώσεις του ουραίου πτερυγίου.

42. Εικόνα 14. Λαβράκια. Προσβεβλημένα με μυξοβακτηριδίαση. Διακρίνεται η νέκρωση του ουραίου πτερυγίου, σε όλα τα ψάρια.

43. Εικόνα 15. Λαβράκια. Προσβεβλημένα με μυξοβακτηριδίαση. Ερυθρότητα στόματος, αιμορραγία στις γνάθους, αιμορραγική στοματίτιδα.

44. Εικόνα 16. Ιχθύδια τσιπούρας. Προσβεβλημένα με μυξοβακτηριδίαση. Νέκρωση του ουραίου πτερυγίου (μαύρο βέλος). Αιμορραγική δερματική αλλοίωση στο πίσω μέρος του σώματος (κόκκινο βέλος).

45. Εικόνα 17. Μυλοκόπι. Προσβεβλημένο με μυξοβακτηριδίαση. Αιμορραγικές αλλοιώσεις στο δέρμα και στις γνάθους.

46. Εικόνα 18. Λαβράκι. Προσβεβλημένο με μυξοβακτηριδίαση. Αιμορραγική νέκρωση στα βράγχια

47. Βακτηριολογική εξέταση • Πιο αποτελεσματικά θρεπτικά υποστρώματα αποδείχθηκαν από δείγματα δέρματος, το FMM θρεπτικό υπόστρωμα (n=108) και από δείγματα βραγχίων το τροποποιημένο AOA (n=76). • Προσπάθειες να αναπτυχθούν μυξοβακτηρίδια, παίρνοντας δείγμα από νεφρό και σπλήνα δεν είχαν αποτέλεσμα. • Το FMM αποδείχθηκε το πιο κατάλληλο θρεπτικό υπόστρωμα. Επίσης, οι αποικίες αναπτύχθηκαν πιο γρήγορα στο δέρμασε σχέση με τα βράγχια • Η παρασκευή των υποστρωμάτων FMM & AOA πραγματοποιήθηκε με προσθήκη 50% θαλασσινό νερό. • Η προσθήκη των αντιβιοτικών φλουμεκίνη και νεομυκίνη στα υποστρώματα δεν ευνόησε την ανάπτυξη των μυξοβακτηριδίων. • Η καλλιέργεια των μυξοβακτηριδίων αποδείχθηκε δύσκολη μιας και ο αργός ρυθμός ανάπτυξης που τα χαρακτηρίζει, δίνει την ευκαιρία σε λοιπά ευκαιριακά βακτήρια να υποστείλουν την ανάπτυξη τουςListonella (Vibrio) anguillinarum • Η πραγματική βέλτιστη θερμοκρασία επώασης για τα μυξοβακτηρίδια, καθορίστηκε στους 19 με 21°C. • Η απομόνωση του Listonellaanguillarum από το μυλοκόπι, από δείγμα νεφρούέγινεγια πρώτη φορά

48. Εικόνες 19 έως 21. Αποικίες, ωχροκίτρινες με άνισες προεκτάσεις Tenacibaculummaritimum σε FMM θρεπτικό υπόστρωμα (μαύρα βέλη) ανάμεσα σε λευκές αποικίες από αλλόφιλα, ετερότροφα βακτήρια.

49. Εικόνες 22-23. Αποικίες Tenacibaculummaritimum, στρογγυλές, κίτρινες και ημιδιαφανείς σε MA θρεπτικό υπόστρωμα. Εικόνα 24. Αποικίες Tenacibaculummaritimum ,κίτρινες με άνισες προεκτάσεις σε τροποποιημένο AOA θρεπτικό υπόστρωμα.

50. Πίνακας 9. Σύνολο θετικών ψαριών στο Tenacibaculummaritimum, ανεξάρτητα από το είδος ψαριών, αλλά στο σύνολο των ψαριών ανά δειγματοληψία και για τις τέσσερες (4) εποχιακές δειγματοληψίες.