BİR ÖYKÜMÜZ VAR

1. BİR ÖYKÜMÜZ VAR

2. Adam, yaşamının bir döneminde herşeyin ona nasıl bayat ve tatsız geldiğini hissetmeye başlamış. Hiçbirşeye istek duymamaya, çalışma çabaları boşa gitmeye başlamış. Durumu her gün biraz daha kötüye gidiyormuş. Adam, sonunda bir doktordan yardım istemeye karar vermiş.

3. Doktor onda fiziksel bir bozukluk bulamayınca, "Talimatımı bir gün boyunca uygulayabilir misiniz?" diye sormuş. Adam bunu yapabileceğini belirtince, doktor ona, ertesi günü çocukken en mutlu olduğu yerde geçirmesini söylemiş. "Yanınıza yiyecek alabilirsiniz." demiş. "Ama kimseyle konuşmak, okumak, yazmak ya da radyo dinlemek yok." Sonra dört reçete yazmış. Adama bunları sırayla saat dokuz, oniki, onbeş ve onsekizde açmasını tembih etmiş. Adam doktora, "Ciddi misiniz? diye sormuş. Doktor, "Faturamı aldığınız zaman şaka etmediğimi anlayacaksınız." diye yanıtlamış.

4. Böylece Adam ertesi gün kumsala gidip ilk reçeteyi açmış. Reçetede "Dikkatle dinleyin" yazılıymış. Adam, doktorun deli olduğunu düşünmüş. Üç saat dinlemek mi? Ama doktorun talimatına uymayı kabul ettiği için dinlemeye başlayıp her zamanki kuş seslerini ve denizin şıpırtısını duymuş. Bir süre, başlangıçta o kadar belirli olmayan diğer sesleri işitmiş. Dinlerken denizin ona çocukken verdiği dersleri düşünmeye başlamış; sabır, saygı, her şeyin birbiriyle karşılıklı bağımlılığı. Adam sesleri - ve sessizliği - daha dikkatle dinleyerek gitgide artan bir huzur duymuş.

5. Öğleyin ikinci reçeteyi açmış. Bunda da, "Geriye uzanmaya çalışın" yazılıymış. Adam, "Neye uzanmaya?" diye merak etmiş. Belki de çocukluğuna, belki de daha mutlu günlerin anılarına. Adam geçmişini, sevinç dolu pek çok kısa anı düşünmüş. Onları olanca canlılıklarıyla anımsamaya çalışırken de içinin ısınmaya başladığını hissetmiş.

6. Öğleden sonra saat üçte, üçüncü reçeteyi açmış. Doktorun o ana kadar önerdikleri kolaylıkla yerine getirebilecek şeyler olduğu halde bu seferki farklıymış. Kağıtta, "Hedeflerinizi inceleyin" yazılıymış. Adam önce kendisini savunmaya çalışmış. İstediklerini düşünmüş: Başarı, ün, güven. Bütün bunlara birer gerekçe bulmuş. Ama sonra bu hedeflerin yeteri kadar iyi olmadığını, belki de yaşamının durağanlaşmasının nedeninin bu olduğunu düşünmüş.

7. Hedeflerini derinlemesine, iyiden iyiye incelemiş. Geçmişteki mutluluğunu anımsamış ve sonunda yanıtı bulmuş."Bir insanın hedefleri hatalıysa, hiçbir şeyin doğru olmayacağını birden kavradım. İster postacı, ister berber ya da sigortacı veya ev kadını, ister başka birşey olun, bu durumu değiştirmez. Başkalarına hizmet ettiğinize inandığınız sürece işinizi iyi yaparsınız. Amacınız yalnızca kendinize hizmet etmekse, işi daha kötü yaparsınız. Bu, yerçekimi kadar kaçınılmaz bir yasadır."

8. Akşamüstü saat altı olduğunda, Adam son talimatı yerine getirmekte hiç zorluk çekmemiş. Bunda, "Endişelerinizi kuma yazın." deniyormuş. Adam yere diz çöküp kırık bir midye kabuğuyla birkaç sözcük yazmış. Sonra dönerek uzaklaşmış. Arkasına dönüp bakmamış, çünkü gel-gitle sular kabarırken denizin kumsalı kaplayacağını, sonra her şeyi silip geri çekileceğini biliyormuş.

9. Evet sevgili gençler; Yaşam boyunca tüm endişe ve üzüntülerinizi dalgaların götürmesi dileğimizle ….….