هدف: تعیین سختی نسبی قیرهای خالص و دمیده

1. آزمایش درجه نفوذ قیر هدف: تعیین سختی نسبی قیرهای خالص و دمیده درجه نفوذ قیر عبارت است از مقدار طولی ( بر حسب دهم میلیمتر ) است که یک سوزن استاندارد با شکل معین تحت اثر باری معادل 100 گرم در مدت 5 ثانیه در قیری که در درجه حرارت 25 درجه سانتیگراد است ، نفوذ نماید.

2. آزمایش تعیین کندروانی قیر هدف: تعیین خواص روانی قیر در دماهای بالا و تعیین عملکرد آسفالت در روش سی بولت- فورل، کندروانی برابر است با زمان لازم بر حسب ثانیه برای آنکه مقدار 60 سانتی متر مکعب قیر مایع در دمای 135 درجه سانتیگراد از مجرای دستگاه سی بولت- فورل فرو ریزد.

3. آزمایش درجه اشتعال قیر هدف: تعیین درجه حرارتی است که در آن قیر مشتعل می شود با عبور دادن شعله از روی قیر در دمای بالای 250 درجه سانتیگراد، دمایی را که به ازای آن در سطح قیر جرقه ایجاد می شود، را به عنوان درجه اشتعال در نظر می گیریم.

4. آزمایش افت وزنی قیر هدف: تعیین میزان کاهش وزن قیر در اثر حرارت 163 درجه ای و همچنین تعیین میزان فراریت نسبی حلال های قیر افت وزنی قیر عبارت است از درصد افت وزنی نمونه 50 گرمی قیر مذاب که در مدت 5 ساعت در درجه حرارت 163 درجه سانتیگراد در دستگاه مجهز به تهویه قرار می گیرد.

5. آزمایش خاصیت شکل پذیری قیر هدف: تعیین میزان شکل پذیری یک نمونه قیر در دمای معین شکل پذیری قیر عبارتند از مقدار ازدیاد طول یک نمونه قیر بر حسب سانتیمتر که با سرعت 5 سانتیمتر بر دقیقه و در دمای 25 درجه سیلسیوس تا انقطاع کامل کشیده میشود.

6. آزمایش تعیین وزن مخصوص قیر هدف: ، تعیین وزن مخصوص قیر در دمای مشخص وزن مخصوص قیر عبارت است از نسبت وزن حجم معینی از قیر به وزن آب هم حجم آن در درجه حرارت معین. وزن پیکنومتر خالی W1 وزن پیکنومتر پر شده از آب با درجه حرارت 25 درجه سانتیگراد Ww وزن پیکنومتر خالی+ حدود 60 گرم قیرW2 وزن پیکنومتر حاوی قیر و پر شده از آبW3 وزن مخصوص قیرهای نفتی در دمای 15.6 درجه سانتیگراد حدود 1 است.

7. آزمایش تعیین درجه نرمی قیر هدف: محاسبه مقاومت قیر خالص نسبت به تغییرات درجه حرارت نقطه نرمی درجه حرارتی است که در آن گلوله ها از حلقه عبور نموده و به سطح برنجی تحتانی در فاصله 25 میلیمتری برسد.

8. آزمایش فضای خالی آسفالت( رایس ) هدف: تعین درصد فضای خالی نمونه متراکم شده آسفالت (میزان حباب های هوای درون نمونه بصورت درصد حجمی نسبت به حجم نمونه کوبیده شده) و همچنین درصد فضای خالی مصالح سنگی عوامل موثر در میزان فضای خالی آسفالت: دانه بندی مصالح سنگی، درصد قیر آسفالت و کوبیدگی قشر آسفالت Gmm: وزن مخصوص ماکزیمم آسفالت A: وزن نمونه آسفالت در هوا B: وزن ارلن حاوی نمونه بدون هوا و پر شده از آب C: وزن ارلن پر شده از آب Gmb: وزن مخصوص واقعی آسفالت فضای خالی بعنوان معیاری برای تعین میزان تراکم آسفالت نیز بکار می رود

9. آزمایش تجزیه آسفالت هدف: تفکیک قیر و مصالح سنگدانه ای جهت تعیین پارامترهای مختلف قیر و سنگدانه از جمله نوع قیر، دانه بندی مصالح، درصد قیر و... : درصد قیر آسفالت A: وزن کل نمونه D: وزن مصالح بدون قیر C: وزن پیاله به همراه مخلوط آسفالت B: وزن پیاله خالی

10. آزمایش تعیین وزن مخصوص آسفالت، مقاومت فشاری و تغییر شکل نسبی هدف: تعین وزن مخصوص واقعی آسفالت، مقاومت فشاری مارشال، تغییر شکل نسبی آسفالت و رسم نمودار این پارامترها نسبت به درصد قیر وزن مخصوص واقعی آسفالت: نسبت وزن آسفالت مورد آزمایش در هوا به حجم واقعی آن (شامل فضاهای خالی قابل نفوذ و غیر قابل نفوذ) مقاومت فشاری مارشال: حداکثر باری که نمونه تحت آزمایش مارشال بدون اینکه شکستگی در آن ایجاد شود، تحمل می نماید. روانی یا تغییر شکل نسبی آسفالت: میزان تغییر شکل آسفالت تحت بار وارده در لحظه شکست نمونه های استوانه ای به قطر 10 سانتیمتر و ارتفاع 6.25 سانتیمتر تراکم نمونه آسفالت ساخته شده با چکش4.5 کیلوگرمی و ارتفاع سقوط 45 سانتی متر