1 / 30

Barbara Nowakowska

Nobel w 1969 roku za opracowanie i zastosowanie modeli dynamicznych dla potrzeb analizy procesów gospodarczych. Jan Tinbergen & Ragnar Frisch. Barbara Nowakowska. Nagroda Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii.

ranee
Download Presentation

Barbara Nowakowska

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Nobel w 1969 roku za opracowanie i zastosowanie modeli dynamicznych dla potrzeb analizy procesów gospodarczych.Jan Tinbergen & Ragnar Frisch Barbara Nowakowska

  2. Nagroda Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii Jest to nagroda w dziedzinie nauk ekonomicznych przyznawana przez Komitet Noblowski. Są to nagrody ufundowane przez Szwedzki Bank Narodowy, czyli nie pochodzą z funduszy, z których pochodzą Nagrody Nobla.

  3. Ragnar Anton Kittil Frisch(1895-1973)

  4. Ragnar Anton Kittil Frisch(1895-1973 ) • Ur. 3 marca w Oslo, Norwegia • Syn jubilera Antona Frischa i Ragny Fredrikke Kittilsen • Żonaty w 1920r. Z Marie Smedal( córka Ragna, wnuczka Nadia córki i Hasnaoui) • Żonaty w 1953r. z Astrid Johannessen • Zm. 31 stycznia w Oslo, Norwegia

  5. Kariera • Staż w Andersen David – firma biżuterii w Oslo; w 1920r. Dyplom rzemieślniczy jubilera; • 1919r. tytuł mgr inż. Ekonomii; • 1926r. tytuł profesora we Francji na Uniwersytecie; • 1931r. tytuł profesora, Założył Wydział Ekonomii na Uniwersytecie w Oslo; • 1932 dyrektor Instytutu Ekonomicznego w Oslo.

  6. W latach 1933-1955 wydawał pismo "Econometrica", był także współtwórcą międzynarodowego Towarzystwa Ekonometrycznego (Econometric Society).

  7. Należał do członków Komisji Cowles’a, instytucji naukowej, w której opracowywano przyjęte później powszechnie zasady ekonometrii.

  8. Pracował jako doradca oraz członek międzynarodowych komitetów eksperckich, zajmujących się gospodarką w krajach rozwijających się, m.in. w Egipcie i Indiach.

  9. Wykładał gościnnie na renomowanych uczelniach światowych (m.in. Yale, Minnesota, Paryż, Pittsburgh).

  10. Praca naukowa • Koncentrował się na problematyce statystyki matematycznej oraz teorii i metodologii ekonomii; • prowadził badania z zakresu teorii produkcji i teorii popytu.

  11. Dokonania • Wymyślił termin „ekonometria”; • Wprowadził pojęcia: analiza mikro- i makroekonomiczna, statyczna i dynamiczna, zmienne endogeniczne i egzogeniczne, identyfikacja relacji czy modele decyzyjne; • Próbował zbudować teorie postępowania konsumenta na podstawie aksjomatycznej; • Wprowadził określenie „playometrics”; • Autor kilku schematów mnemotechnicznych, np. techniki odwracania macierzy(bez użycia macierzy liczącej);

  12. Jest uznawany za twórcę systemu rachunkowości narodowej, który miał duży wpływ na norweskie planowanie gospodarcze. Za opracowanie i zastosowanie modeli dynamiki do analizy procesów gospodarczych (przełomowe artykuły z ekonometrii) otrzymał pierwszą w historii Nagrodę Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1969 roku (razem z Holendrem Janem Tinbergen’em).

  13. Wybrane publikacje Badania cykli koniunkturalnych: • Business Cycles in the United States of America 1919–1932 1939, • Business Cycles in the United Kingdom 1870–1914 1956, Badania polityki gospodarczej i planowania: • On the Theory of Economic Policy 1952, • Centralization and Decentralization in Economic Policy 1954, Badania planowania rozwoju i międzynarodowych stosunków gospodarczych: • Development Planning 1969, • International Economic Integration 1965, • Shaping the World Economy. Suggestions for an International Economic Policy 1962)

  14. Zainteresowania • Politycznie związał się z lewicą społeczną pozostając gorliwym chrześcijaninem. • Zajmował się pszczelarstwem

  15. Jan Tinbergen(1903-1994) • Ekonomista • Ekonometryk

  16. Jan Tinbergen(1903-1994) • Ur. 12 kwietnia w Hadze, Holandia • Zm. 9 czerwca w Hadze, Holandia • 1929- tytuł doktora fizyki w Uniwersytecie Leyden • W 1930r. Inicjator i współzałożyciel Międzynarodowego Towarzystwa Ekonometrycznego;

  17. Kariera • Od 1933r. profesor ekonomii w Holenderskiej Szkole Ekonomii w Rotterdamie oraz Uniwersytetu w Leyden. • 1929-45 pracownik Centralnego Biura statystycznego Holandii • Przed wojną współpracował jako ekspert z Ligą Narodów w Genewie(1936-38) • 1945-55 Przez 10 lat kierował Centralnym Biurem Planowania rządu w Hadze

  18. Doradca ekonomiczny kilku rządów krajów Trzeciego Świata (Egiptu, Indonezji, Pakistanu, Surinamu, Wenezueli, Turcji) • Współpracował z Europejską Wspólnota Węgla i Stali; • Współpracował z Międzynarodowym Bankiem Odbudowy i Rozwoju oraz Organizacją Narodów Zjednoczonych

  19. Członek Królewskiej Holenderskiej Akademii Nauk i Sztuki • 1976 kierownik zespołu specjalistów i współautor Trzeciego Raportu Klubu Rzymskiego O nowy ład międzynarodowy. • Do wiedzy doszedł samodzielnie dlatego nie wiąże się go z konkretna szkołą ekonomii.

  20. Badania naukowe Badania rozpoczął od badania cen w rolnictwie, gdzie pokazał użyteczność modelu pajęczyny, obrazujący reakcje podaży na zmiany cen pojawiające się z widocznym opóźnieniem.

  21. Pracował nad problemem optymalnego międzynarodowego podziału pracy rozwijając zasadę Heckschera-Ohlina oraz nad propozycją utworzenia towarowej waluty rezerwowej, rozpatrywana później przez N.Kaldora i A.G.Harta. • Większość zmatematyzowanych analiz Tinbergena polegała na zastosowaniu liniowych równań różniczkowych.

  22. Zapoczątkował teorie konwergencji, głoszącą powstanie w następstwie długiej ewolucji i wzajemnego przenikania się swoich elementów, systemu ekonomicznego stanowiącego połączenie kapitalizmu i gospodarki planowej.

  23. Wybrane prace • Badania cykli koniunkturalnych: „Statisyical Testing of Buissness Cycles Theories”(1939); • „International Economic Cooperation”(1945) • „On the theory of Economic Policy”(1952) • „Economic Policy: Principles and Design” (1956); • „Shaping the World Economy”(1962) • „Development Planning”(1968) • „Income Distribution”(1975). • „Reshaping the International Order”

  24. „Do Communist and Free Economies Show a Converging Pattern?”(Soviet Studies, Vol. XII, No 4. April 1961, pp. 333-41) Istnieją dwa radykalnie różnie ekonomiczne systemy: • komunistyczna(socjalistycznej) i • wolna(kapitalistycznej) ekonomia. Oba systemy reprezentują zmiany.

  25. każdy system rozwija się z doświadczenia i próbuje pokonywać swoje słabości. • każdy system wywiera wpływ na inny system.

  26. Podsumowanie • Tinbergena i Frisch’a uważa się za pionierów współczesnej ekonomii. • Tinbergen i Frisch działali niezależnie od siebie, pomimo iż znali swoje wyniki pracy. • W latach 30-tych przedstawiali nowatorskie prace w obszarze makroekonomii

  27. Monety Ragnar Anton Kittil Frisch Jan Tinbergen

  28. Bibliografia • Rysunki: • http://www.studio.zp.ua/chapter4_economics.htm • http://econc10.bu.edu/economic_systems/Lecture_notes/Introduction/intro_types_convergence.htm • http://www.shutterstock.com/pic-42285160/stock-photo-netherlands-circa-jan-tinbergen-dutch-economist-was-awarded-the-first-bank-of-sweden-prize.html • Beata Tarnowska (red.), Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Warszawa 2001 • K. Niemczycki Teoria polityki ekonomicznej Jana Tinbergena, Warszawa 1987; • M. Geldner Jan Tinbergen, w: Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii 1969–1986, red. Z. Matkowski, Warszawa 1990.

  29. Dziękuję za uwagę Barbara Nowakowska

More Related