ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

1. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥΣΧΟΛΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΝΕΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΟΥΛΤΣΙΔΗ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΏΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ Α/ΘΜΙΑ Σ ΚΑΙ Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ

2. ΟΡΙΣΜΟΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ • Ως επιμόρφωση μπορούμε να ορίζουμε «το σύνολο των δραστηριοτήτων και διαδικασιών που συνδέονται με τη σύλληψη, το σχεδιασμό και την εφαρμογή ειδικών προγραμμάτων, που έχουν ως πρωταρχικό σκοπό τον εμπλουτισμό, την αναβάθμιση και την περαιτέρω ανάπτυξη των ακαδημαϊκών – θεωρητικών ή πρακτικών επαγγελματικών και προσωπικών ενδιαφερόντων, ικανοτήτων, γνώσεων και δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών κατά τη διάρκεια της θητείας τους» (Μαυρογιώργος, 1999 σ.101)

3. Αναγκαιότητα της επιμόρφωσης • Η ταχύτητα με την οποία η γνώση παράγεται, εξελίσσεται, διαχέεται, απαξιώνεται, συμπληρώνεται και αντικαθίσταται από άλλη, αλλά και η ανάγκη διατήρησης της ανταγωνιστικότητας • Η πολυμορφία και την αυξανόμενη κοινωνική και πολιτισμική ετερογένεια του μαθητικού δυναμικού. • Η βασική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών είναι αδύνατον να καλύψει όλο το φάσμα των γνώσεων, ενδιαφερόντων, ικανοτήτων και δεξιοτήτων που απαιτούνται ώστε εκπαιδευτικοί να ασκήσουν αποτελεσματικά το έργο του

4. ΤΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ

5. Μοντέλα επιμόρφωσης • Το μοντέλο της εξυπηρέτησης των αναγκών του εκπαιδευτικού συστήματος • Το μοντέλο της εξυπηρέτησης των ποσωπικών εκπαιδευτικών αναγκών των εκπαιδευτικών

6. Τυπολογία των μορφών επιμόρφωσης • Με κριτήριο το περιεχόμενο • Με κριτήριο το στόχο • Με κριτήριο το σχήμα (σύντομες ή μακράς διάρκειας, υποχρεωτική ή προαιρετική κ.ά.) • Με κριτήριο το χώρο διεξαγωγής (στο σχολείο, έξω από το σχολείο κ.ά.).

7. Επιμόρφωση με βάση το κριτήριο του περιεχομένου. • Η επιμόρφωση στην τυπολογία αυτή, είναι δυνατόν να κατηγοριοποιηθεί ανάλογα με το περιεχόμενο των στόχων το οποίο μπορεί να αφορά την απόκτηση νέων γνώσεων, την απόκτηση και ενίσχυση δεξιοτήτων και την αλλαγή στάσεων και ενδιαφερόντων.

8. Επιμόρφωση με βάση το κριτήριο του στόχου • Την επιμόρφωση με στόχο τη βελτίωση του επιπέδου της βασικής εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών. • Την επιμόρφωση με στόχο την προώθηση και επίτευξη των αλλαγών του εκπαιδευτικού συστήματος.

9. Επιμόρφωση με βάση το κριτήριο του σχήματος. • Υποχρεωτική – προαιρετική επιμόρφωση. • Διάρκεια και χρόνος διεξαγωγής. • Προγράμματα σύντομης ή μακράς διαρκείας • Μερικής ή πλήρους απασχόλησης των εκπαιδευτικών. • Εντός ή εκτός του ωραρίου εργασίας. • Εντός ή εκτός του χρόνου εργασίας

10. Επιμόρφωση με βάση το κριτήριο του χώρου διεξαγωγής. • Επιμόρφωση έξω από το σχολείο. • Επιμόρφωση μέσα στο σχολείο (ενδοσχολική επιμόρφωση). • Επιμόρφωση με επίκεντρο το σχολείο. • Εξ αποστάσεως επιμόρφωση.

11. ΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ

12. Καταγραφή ευρωπαϊκών πρακτικών σε θέματα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών • Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη δια βίου μάθηση • Ανάμεσα στις σημαντικές τάσεις είναι η προσπάθεια ένταξης της επιμόρφωσης σε ένα ευρύτερο σχήμα διά βίου μάθησης

13. Το ευρύτερο σχήμα διά βίου μάθησης αφορά : • (α) την επιστημονική κατάρτιση των νεοδιόριστων ή των ήδη υπηρετούντων/-υπηρετουσών εκπαιδευτικών σε όλες τις βασικές πτυχές της σχολικής πράξης • (β) τη συστηματική ενημέρωση και εκπαίδευσή τους σε νέες εκπαιδευτικές προσεγγίσεις • γ) την εξοικείωσή τους με τις νέες εκπαιδευτικές τεχνολογίες • (δ) τη συστηματική πληροφόρηση και εκπαίδευσή τους σχετικά με τα νέα εκπαιδευτικά αντικείμενα που εντάσσονται στα αναλυτικά προγράμματα σπουδών ή το διαποτίζουν • ε) την επαγγελματική επιμόρφωσή τους με στόχο την επαγγελματική τους εξέλιξη σε θέσεις διοίκησης ή ηγεσίας της εκπαίδευσης στο επίπεδο της σχολικής μονάδας ή της εκπαιδευτικής διοίκησης (Schratz, 2005)

14. Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων Δράσης • Πρόγραμμα Σωκράτης στοχεύει στην προώθηση της ευρωπαϊκής διάστασης και στη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης ενθαρρύνοντας τη συνεργασία μεταξύ των συμμετεχουσών χωρών.

15. Φιλοδοξία του προγράμματος είναι η ανάπτυξη της Ευρώπης της Γνώσης μέσω: • - Tης προώθησης της δια βίου εκπαίδευσης • - Tης πρόσβασης όλων στην εκπαίδευση και • - Tης απόκτησης τυπικών προσόντων και αναγνωρισμένων δεξιοτήτων.

16. Σημαντικά Προγράμματα που συμπεριλήφθηκαν στο πρόγραμμα Σωκράτης • ARION (πρόγραμμα επισκέψεων μελέτης που απευθύνεται κυρίως σε στελέχη και ειδικούς της εκπαίδευσης) • Comenius (ενδοϋπηρεσιακή κατάρτιση εκπαιδευτικών – ατομικές υποτροφίες κατάρτισης) • Grundtvig. («καλύπτει τις ανάγκες διδασκαλίας και μάθησης όσων ακολουθούν οποιαδήποτε μορφή εκπαίδευσης ενηλίκων, καθώς και τα ιδρύματα και τους οργανισμούς που παρέχουν ή διευκολύνουν αυτή την εκπαίδευση».)

17. (European Network On Teacher Education Policies - ENTEP) Οι δραστηριότητες του Δικτύου εντάσσονται σε τέσσερις θεματικές κατηγορίες: • Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για το νέο ρόλο τους • Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για τη χρήση των Νέων Τεχνολογιών • Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στο πλαίσιο της Διά Βίου Μάθησης • Ελκυστικότητα του εκπαιδευτικού επαγγέλματος

18. Πρακτικές Χωρών – Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών

19. Τα βασικά θέματα γύρω από τα οποία επικεντρώνονται οι εθνικές πολιτικές των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διαρκή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είναι: • (α) Η σύνδεση μεταξύ βασικής κατάρτισης και διαρκούς επιμόρφωσης. • (β) Η ενίσχυση της ευελιξίας των υπαρχόντων εκπαιδευτικών μηχανισμών και θεσμών και η σύνδεση τους με τις σχολικές μονάδες. Ιδιαίτερα τονίζεται η στροφή της επιμόρφωσης στη σχολική μονάδα . (Π. Ξωχέλης-Ζ. Παπαναούμ, 2000) • (γ) Η αποκέντρωση των κεντρικών δομών και δραστηριοτήτων. • (δ) Η εξεύρεση, κατανομή και αξιοποίηση πόρων.

20. Τα «ανοιχτά» προβλήματα που διαπιστώνεται να υπάρχουν είναι: • (α) Η σχέση διαρκούς επιμόρφωσης και νέων επαγγελματικών εφαρμογών • (β) Η αξιολόγηση της μέχρι τώρα εμπειρίας και το γεγονός ότι η αξιολόγηση των επιμορφωτικών προγραμμάτων βρίσκεται σε «εμβρυακό» επίπεδο. • (γ) Η διάρκεια της επιμόρφωσης ώστε αυτή να είναι αποτελεσματική. • (δ) Η σταθερότητα των δομών της επιμόρφωσης. • (ε) Το γεγονός ότι δεν έχει ικανοποιητικά αναπτυχθεί η επιμόρφωση των στελεχών της εκπαίδευσης . . (Απ. Ανδρέου-Π. Μαντζούφας, 1999, σ 251-267) • Τα πεδία στα οποία αναπτύσσονται οι πολιτικές για τη επιμόρφωση που ασκούνται στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι: • (α) Προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών. • (β) Βελτίωση των εκπαιδευτικών συστημάτων και των διδακτικών μεθόδων. • (γ) Παιδαγωγικές, κοινωνιολογικές και ψυχολογικές διαστάσεις • (δ) Γνώση του κοινωνικού περιβάλλοντος.

21. Οι στόχοι των επιμορφωτικών προγραμμάτων μπορούν να κωδικοποιηθούν στους ακόλουθους: • (α) Ενημέρωση των βασικών προσόντων και των διδακτικών και επιστημονικών γνώσεων. • (β) Απόκτηση νέων προσόντων. • (γ) Κατάρτιση των εκπαιδευτικών στη διδακτική για συγκεκριμένους τομείς σπουδών. • (δ) Μύηση των εκπαιδευτικών σε νέες μεθόδους και εκπαιδευτικά υλικά. • (ε) Βελτίωση των εκπαιδευτικών συστημάτων. • (στ) Βελτίωση των διδακτικών μεθόδων. • (ζ) Προώθηση της διεπιστημονικότητας και την ανάπτυξη της συλλογικής εργασίας. • (η) Ενθάρρυνση των καινοτομιών και Εφαρμογή εκπαιδευτικών και παιδαγωγικών προτεραιοτήτων. • (θ) Κατάρτιση στη διοίκηση, διαχείριση των σχολικών μονάδων και την επίλυση προβλημάτων και ανάπτυξη της ικανότητας διαχείρισης των ανθρωπίνων σχέσεων. • (ι) Προσέγγιση του εκπαιδευτικού συστήματος και του οικονομικού συστήματος, με ιδιαίτερη έμφαση στις επιχειρήσεις. • (ια) Μελέτη των οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων που επηρεάζουν τη στάση και τις επιλογές των νέων. • (ιβ) Προσαρμογή των εκπαιδευτικών συστημάτων στις κοινωνικές και πολιτιστικές μεταβολές και αλλαγές.

22. Πίνακας 1: Πρακτικές επιμορφωτικής πολιτικής σε χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης

26. Από την παραπάνω καταγραφή και αποτύπωση παρατηρούνται τα ακόλουθα : • Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σχεδιασμός της επιμορφωτικής πολιτικής και ο καθορισμός των στόχων των επιμορφωτικών δράσεων πραγματοποιείται σε κεντρικό επίπεδο όπου καθορίζεται η εθνική στρατηγική σε θέματα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών. • Παράλληλα ενισχύεται η αποκέντρωση του σχεδιασμού επιμορφωτικών προγραμμάτων μέσα στο πλαίσιο που καθορίζει η εθνική στρατηγική. Με τον τρόπο αυτό αποκτούν αρμοδιότητες φορείς και οργανισμοί περιφερειακού ή/και τοπικού επιπέδου με καλύτερη γνώση των αναγκών του πληθυσμού- στόχου. • Ενδυναμώνεται ο ρόλος της σχολικής μονάδας στην επιμορφωτική διαδικασία. Η σχολική μονάδα πλέον, καταρτίζει τα επιμορφωτικά προγράμματα για τις επιμορφωτικές ανάγκες του προσωπικού της, διαχειρίζεται τα σχετικά κονδύλια και επιλέγει τον φορέα υλοποίησης των προγραμμάτων αυτών. • Είναι φανερή η αναγνώριση της ανάγκης διαρκούς επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, η τάση ενίσχυσης κάθε επιμορφωτικής δράσης και η αύξηση της παροχής επιμορφωτικών προγραμμάτων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, ανάλογα με την πολιτική κάθε χώρας. • Τα επιμορφωτικά προγράμματα υλοποιούνται από πλήθος διαφορετικών φορέων που δραστηριοποιούνται στο χώρο της παροχής δια βίου μάθησης.

27. Επιμόρφωση στην Ελλάδα ιστορική αναδρομή • Η περίοδος από την απελευθέρωση έως το 1922. • Η περίοδος από το 1922 έως το 1979. • Η περίοδος από το 1979 έως το 1994 • Πολιτικές επιμόρφωσης στο πλαίσιο του ΕΠΕΑΕΚ Ι (1994-1999) • Πολιτικές επιμόρφωσης στο πλαίσιο του ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ (2000-2006)

28. Η περίοδος από την απελευθέρωση έως το 1922. • Ο όρος μετεκπαίδευση ή επιμόρφωση εισάγεται για πρώτη φορά με το διάταγμα της 16ης.3.1881. Υποχρεώθηκαν όλοι οι δάσκαλοι των δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων να ασκηθούν, κατά περιφέρειες, για έξι τουλάχιστον εβδομάδες • ο Ν.2145/1920 δίνει το δικαίωμα στον Υπουργό Παιδείας να εκδίδει εντολή για τη διοργάνωση ταχύρυθμων επιμορφωτικών μαθημάτων, διαλέξεων πρακτικών ασκήσεων διάρκειας μέχρι τριών μηνών, για την συμπληρωματική μόρφωση και κατάρτιση των δασκάλων

29. Η περίοδος από το 1922 έως το 1979. • 2875/1922 η επιμόρφωση – στο εξής μετεκπαίδευση – των δασκάλων λαμβάνει χώρα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. • Με το νομοθετικό διάταγμα της 2ας.7.1923 στο Τεχνικό Διδασκαλείο δημιουργείται ένα μονοτάξιο τμήμα, όπου μετεκπαιδεύονται 25 δάσκαλοι κάθε χρόνο. • Με τους νόμους 3600 και 4397 του 1929, θεσπίστηκε και η γεωργική μετεκπαίδευση. • Με το νόμο 4379/1964 «περί οργανώσεως και διοικήσεως της Γενικής Εκπαιδεύσεως (Στοιχειώδους και Μέσης)» (Ανδρέου, 1982 σ.36), της διετούς μετεκπαίδευσης των δασκάλων στο νεοσύστατο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι.). • Με το νόμο 129/25-9-1967 καταργείται το Π.Ι. και «από του σχολικού έτους 1967-1968 ιδρύεται εν Αθήναις Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαιδεύσεως, αποστολή του οποίου ορίζεται η διετής μετεκπαίδευση των λειτουργών της Δημοτικής» • Το 1972 με το νόμο 1222 ιδρύθηκε στην Αθήνα το Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης (Μ.Δ.Δ.Ε.)

30. Η περίοδος από το 1979 έως το 1994. • τις Σχολές Λειτουργών Δημοτικής Εκπαίδευσης (ΣΕΛΔΕ) Π.Δ. 255/1979 • τις Σχολές Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΣΕΛΜΕ ) Π.Δ. 255/1979 • τα Περιφερειακά Επιμορφωτικά Κέντρα (Π.Ε.Κ.), νόμο 1566/1985 • , ο νόμος 1824/88 επιφέρει ορισμένες αλλαγές στις μορφές τους φορείς και τη λειτουργία των Π.Ε.Κ • ο νόμος 2009/92 (Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης) • ο νόμος 1824/88, που τροποποιεί θέματα επιμόρφωσης του Ν. 1566/85 και στη συνέχεια υπογράφεται το Π.Δ. 348/89 που δεν υλοποιήθηκε ποτέ • ο Ν. 2009/92, που ρυθμίζει σε νέα βάση την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και στη συνέχεια υπογράφεται το Π.Δ. 250/92.

31. Πολιτικές επιμόρφωσης στο πλαίσιο του ΕΠΕΑΕΚ Ι (1994-1999) • Π.Δ. 398/95 «Κριτήρια επιλογής στελεχών εκπαίδευσης», • υπουργικές αποφάσεις Γ2/2322/29-3-95 και Γ2/7578/12-10-95 εισάγεται ο θεσμός των ευέλικτων προγραμμάτων επιμόρφωσης, σε πιλοτική μορφή. • Η Υπουργική Απόφαση 52/2954 του 1998 «Πραγματοποίηση β’ φάσης Ταχύρυθμων Υποχρεωτικών Επιμορφωτικών Προγραμμάτων που αφορούν την υποδοχή και την υποστήριξη εκπαιδευτικών αλλαγών • Το Π.Δ. 45/1999 «Εισαγωγική Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών» που έθεσε το πλαίσιο οργάνωσης της εισαγωγικής επιμόρφωσης

32. Σημαντικές Ελλείψεις ΕΠΕΑΕΚ Ι, • (α) στην έλλειψη σχεδιασμού της επιμορφωτικής πολιτικής σε κεντρικό επίπεδο, • (β) στην έλλειψη συντονισμού των διαφόρων μορφών και τύπων της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα την αποσπασματική υλοποίηση των έργων επιμόρφωσης, • (γ) στην έλλειψη αξιολόγησης των επιμορφωτικών δράσεων και των επιμορφωθέντων, και • (δ) στην έλλειψη ανατροφοδότησης (feedback) με στοιχεία και αποτελέσματα αξιολόγησης έτσι ώστε να βελτιωθεί ο σχεδιασμός της επιμορφωτικής πολιτικής και να επιτευχθεί η αύξηση της ποιότητας και αποτελεσματικότητάς των επιμορφωτικών δράσεων..

33. Πολιτικές επιμόρφωσης στο πλαίσιο του ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ (2000-2006) • ιδρυτικός Νόμος Οργανισμού Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών –Ο.ΕΠ.ΕΚ. 2986/13-2-2002, άρθρο 6 • το ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ επιμορφωτική δραστηριότητα υλοποιείται κυρίως στο πλαίσιο του Άξονα Προτεραιότητας 2 «Προώθηση και βελτίωση της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης στα πλαίσια της δια βίου μάθησης», και πιο συγκεκριμένα στο Μέτρο 2.1 «Αναβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης» προϋπολογισμού 344.669.600 €. Στο Μέτρο 2.1 εντάσσεται η Ενέργεια 2.1.1 «Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών» που περιλαμβάνει Κατηγορίες Πράξεων για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και των στελεχών της εκπαίδευσης.

34. Εμπλεκόμενοι Φορείς σε θέματα Επιμόρφωσης • Δ/νση Σπουδών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΣΔΕ) του ΥΠΕΠΘ. • Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (ΠΙ). • Διεύθυνση Συμβουλευτικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού και Εκπαιδευτικών Δραστηριοτήτων (ΣΕΠΕΔ) • Γραφείο της Κοινωνίας της Πληροφορίας του ΥΠΕΠΘ • Ειδική Υπηρεσία Εφαρμογής Προγραμμάτων Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΕΥΕ/ΥΠΕΠΘ)

35. Λειτουργίες φορέων που εμπλέκονται στην επιμορφωτική διαδικασία

36. Διαδικασίες για την υλοποίηση επιμορφωτικών δράσεων • Καθορισμός των στόχων της επιμόρφωσης, • Καθορισμός του πληθυσμού στόχου της επιμόρφωσης, δηλαδή των εκπαιδευτικών που θα συμμετέχουν • Καθορισμός του περιεχομένου των επιμορφωτικών προγραμμάτων

37. Το περιεχόμενο των προγραμμάτων καθορίζεται : • Προετοιμασία του εκπαιδευτικού υλικού για τη χρήση του στο επιμορφωτικό πρόγραμμα, η οποία μπορεί να γίνει με τους ακόλουθους τρεις τρόπους : • Τη χρήση έτοιμου υλικού είτε από το εμπόριο είτε από προηγούμενα υλοποιηθέντα επιμορφωτικά προγράμματα • Την εκπόνηση του υλικού από τον Τελικό Δικαιούχο με τη χρήση εμπειρογνωμόνων καθώς και του προσωπικού του • Την ανάθεση σε εξωτερικό ανάδοχο όπου θα του δοθούν αναλυτικές προδιαγραφές και θα ακολουθηθεί από τον Τελικό Δικαιούχο η μέθοδος των πολλαπλών φάσεων εγκρίσεων των παραδοτέων έτσι ώστε να διατηρηθεί ο πλήρης έλεγχος επί του παραγόμενου υλικού.

38. Η Υλοποίηση των επιμορφωτικών προγραμμάτων, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί ενδεικτικά με τους ακόλουθους τρόπους : • στα 16 ΠΕΚ της χώρας • από ΑΕΙ που θα επιλεγεί μέσω ανοιχτών διαδικασιών • από τον ίδιο τον Τελικό Δικαιούχο, ο οποίος πρέπει να αναλάβει την ενοικίαση χώρων, κλπ., • από άλλο φορέα που θα επιλεγεί από τον Τελικό Δικαιούχο (π.χ. ΚΣΕ)

39. ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

40. Σκοπός της παρούσας έρευνας • Η διερεύνηση των βασικών χαρακτηριστικών που αφορούν το σχεδιασμό της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπως το περιεχόμενο, οι μορφές, το σχήμα και οι χώροι διεξαγωγής, αλλά και ο εντοπισμός στοιχείων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν τους εκπαιδευτικούς φορείς σε αναγκαίες προσαρμογές και πιθανές βελτιώσεις..

41. Επιμέρους στόχοι της μελέτης • Η διερεύνηση της βιβλιογραφίας και άλλων διαθέσιμων πηγών σε ό,τι αφορά τις πολιτικές επιμόρφωσης και της θεωρούμενες «καλές πρακτικές» σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε επίπεδο επιμέρους χωρών για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. • Η καταγραφή και αποτύπωση των επιμέρους μοντέλων, τύπων και κατηγοριών της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών που εφαρμόζονται στη χώρα μας • Η καταγραφή όλων των παραγόντων που λαμβάνονται υπόψη κατά το σχεδιασμό επιμορφωτικών προγραμμάτων και ο συσχετισμός τους με τα μοντέλα τους τύπους και τις κατηγορίες της επιμόρφωσης

42. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

43. Στάδια διεξαγωγής της έρευνας • (α) Διερεύνηση της βιβλιογραφίας και των «καλών πρακτικών» για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο • (β) Διεξαγωγή ποιοτικής έρευνας με χρήση ημιδομημένης συνέντευξης.

44. Διερεύνηση της βιβλιογραφίας • διερεύνηση της σύγχρονης διεθνούς αρθογραφίας και βιβλιογραφίας για τα ζητήματα επιμόρφωσης αλλά και αξιολόγησης και πιστοποίησης της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, • διερεύνηση των επίσημων κειμένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναφέρονται άμεσα ή έμμεσα στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, αλλά και προσβάσιμων επίσημων κειμένων επιλεγμένων ευρωπαϊκών χωρών, και • διερεύνηση των δεδομένων που καταγράφονται σε διεθνείς βάσεις δεδομένων για την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς, για τη συστηματική αποτύπωση της παρούσας κατάστασης και των τάσεων που παρατηρούνται στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). • Διερεύνηση της ελληνικής βιβλιογραφίας για την ιστορική εξέλιξη της επιμόρφωσης στην Ελλάδα.

45. Διεξαγωγή ποιοτικής έρευνας με χρήση ημιδομημένης συνέντευξης. • Η συνέντευξη απευθύνθηκε σε τεχνοκράτες, εμπειρογνώμονες και ανθρώπους που κατέχουν πολιτικές θέσεις στο σχεδιασμό της επιμόρφωσης στη χώρα μας.

46. Αναφορικά με τις ερωτήσιες ακολουθήθηκαν κανόνες σύμφωνα με τη Jennifer Mason (2003:103-104), δηλαδή: • Να είναι κατανοητές από τους ερωτώμενους ή να έχουν νόημα γι’ αυτούς • Να είναι σχετικές με τις εμπειρίες τους • Να διακρίνονται από ευαισθησία απέναντι στους ερωτώμενους • Να βοηθούν στην επικοινωνία • Να εστιάζονται στα ερευνητικά ερωτήματα.

47. Στη δόμηση του ερωτηματολογίου της συνέντευξης ακολουθήθηκαν οι ενότητες: • Η πρώτη ενότητα αποτελείται από ερωτήσεις που αφορούσαν δημογραφικά και προσωπικά στοιχεία των συμμετεχόντων/ουσών. • Η δεύτερη ενότητα αφορά την καταγραφεί παραγόντων που έχουν να κάνουν με την οργάνωση της επιμόρφωσης και περιλαμβάνουν ισχύοντα μοντέλα τους τύπους και τις κατηγορίες επιμόρφωσης. • Η Τρίτη ενότητα αφορά την καταγραφεί παραγόντων που έχουν να κάνουν με την επιλογή του περιεχομένου των επιμορφωτικών προγραμμάτων

48. Ταυτότητα του δείγματος: στο δείγμα συμπεριληφθήκαν • ο νυν και η τέως Πρόεδρος του Οργανισμού Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών Ο.ΕΠ.ΕΚ. , • ο εντεταλμένος της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ υπεύθυνος για το προγράμματος PISA και μέλος των Δ.Σ. του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας ΚΕΕ και του Ο.ΕΠ.ΕΚ., • ο Αντιπρόεδρος Α/θμιας Εκπ/σης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Π.Ι. και καθηγητής του ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, • η τέως Αντιπρόεδρος Επιμόρφωσης και Αξιολόγησης του Π.Ι. και ειδική σύμβουλος σε θέματα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών της τέως Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρηκευμάτων, • ο Πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος ΔΟΕ και μέλος του Δ.Σ. του Ο.ΕΠ.ΕΚ • ο τέως Πρόεδρος και νυν μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης ΟΛΜΕ και μέλος του Δ.Σ. του Ο.ΕΠ.ΕΚ. , • ο Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών και μέλος του Δ.Σ. του Ο.ΕΠ.ΕΚ.,., • ένας τέως Πάρεδρος του ΠΙ , τέως μέλος του Δ.Σ. του Ο.ΕΠ.ΕΚ. και μέλος της επιτροπής σχεδιασμού της τρίμηνης υποχρεωτικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών το 1992, • το μέλος του Δ.Σ. του Ο.ΕΠ.ΕΚ. αντιδήμαρχος Κομοτηνής και καθηγήτρια Β/θμιας Εκπ/σης, • ένας μόνιμος Πάρεδρος τεχνολογικής εκπαίδευσης του Π.Ι., • ο εκπρόσωπος του τεχνικού συμβούλου του Ο.ΕΠ.ΕΚ., • ένας Δ/ντής Περιφερειακού Επιμορφωτικού Κέντρου ΠΕΚ και Σχολικός Σύμβουλος Β/μιας Εκπ/σης, • ένας Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Εκπ/σης.

49. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ • η έλλειψη ενός βασικού πλάνου σχεδίασης και υλοποίησης της επιμόρφωσης • έλλειψη οργάνωσης και συντονισμού της επιμόρφωσης

50. Επιμέρους συμπεράσματα • Η ανάγκη της περιοδικότητας στην επιμόρφωση • Η ανάγκη δημιουργίας θεσμικού πλαισίου που να δίνει επιπλέον κίνητρα για την επαγγελματική του εξέλιξη στους εκπαιδευτικούς • Η σημαντικότητα της συνεχούς εκπαίδευσης στις ΤΠΕ και τη χρήση τους ως εκπαιδευτικό εργαλείο αλλά και την εκμετάλλευσή τους ως εργαλεία επιμόρφωσης με ανάπτυξη συστημάτων εξ αποστάσεως εκπαίδευσης όπου δεν είναι δυνατή η δια ζώσης επιμόρφωση • Η ανάγκη μελέτης της Ευρωπαϊκής και Διεθνούς εμπειρίας στην επιμόρφωση χωρίς όμως να φτάνουμε στο άλλο άκρο της αντιγραφής συστημάτων επιμόρφωσης άλλων χωρών τα οποία συνήθως είναι μη εφαρμόσιμα στην ελληνική πραγματικότητα • Η δημιουργία συστήματος επιμόρφωσης βασισμένο στις αρχές της εκπαίδευσης ενηλίκων που θα λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις σύγχρονες ανάγκες των 2 φύλων καθώς επίσης και τον κοινωνικό τους ρόλο ως γονείς • Η ανάγκη ενός σύγχρονου συστήματος πιστοποίησης της επιμόρφωσης που θα μπορεί πραγματικά να συμβάλει στην αποτελεσματικότητά της. • Το περιεχόμενο της επιμόρφωσης δεν μπορεί να αναφέρεται μόνο στο γνωστικό αντικείμενο, αλλά και στην επιστημονική γνώση που αφορά την εκπαιδευτική πράξη καθώς και στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Η όλη διαδικασία θα πρέπει να μην περιορίζεται στην παροχή κάποιων νέων πληροφοριών, αλλά να αναδεικνύει την αναγκαιότητα και τη σημασία της αυτομόρφωσης του εκπαιδευτικού και της επαγγελματικής του ανάπτυξης.