Wprowadzenie do technik efektywnego uczenia się Spotkanie 1

1. Wprowadzenie do technik efektywnego uczenia się Spotkanie 1

2. Z tym dziś zmagamy się wszyscy – nauczyciele, uczniowie Niepewność, nieprzewidywalność, gwałtowne, niespotykane na dotychczasową skalę tempo zmian (Bauman, Luhmann, Giddens). Nieprawdopodobny przyrost informacji. Intensywność komunikacji, różnice w operowaniu technologiami, w tym Internetem, walka o uwagę. Niedostosowanie instytucji do skali, tempa i kierunku zmian – w tym – niestety – dzisiejszej szkoły (Robinson, Fischer, Giddens). Brak fundamentów, oparcia, podstawy, zaufania (Sztompka). Paradoks wielości wyboru – zagubienie – chaos.

3. Grzechy szkoły Brak wsparcia szkoły w rozwoju umiejętności – taniec, sztuka, teatr, film, sport itd. (Mamy nie tylko mózgi, ale i ciała, K. Robinson). Przeładowanie wiedzą, jej rozłączność i fragmentaryczność. Brak nauki uczenia (Przepis, w którym zawarto składniki, ale pominięto instrukcję). Zaniedbywanie nowych technologii i nowych mediów w nauczaniu. Brak wsparcia motywacyjnego i celowościowego ucznia (Dlaczego mam się tego uczyć? Bo tak! Ucz się!). Nakierowanie na jeden rodzaj inteligencji. Pomijanie twórczości, kreatywności, wynalazczości.

4. 5 najważniejszych „rozpoznań”

5. 5 najważniejszych „rozpoznań” Jak się uczę – rozpoznanie indywidualnego stylu uczenia – wzrokowiec, słuchowiec, kinestetyk – oraz sposobu uczenia – planowe, systematyczne, niesystematyczne. Co mnie interesuję – rozpoznanie zainteresowań; tego, co autentycznie angażuje, czemu poświęcam najwięcej czasu, uwagi. Jakie są moje cele szkolne (teraźniejszość i bliska przyszłość) oraz życiowe (dalsza przyszłość).

6. 5 najważniejszych „rozpoznań” Czemu/komu poświęcam najwięcej czasu i jak go spędzam – pracy/ nauce (produktywnie, nieproduktywnie), przyjemnościom własnym, rodzinie/ przyjaciołom/ znajomym. Co/ kto mnie motywuję – co powoduje, że mimo trudności, nie poddaje się – jestem konsekwentny i wytrwały, a jeśli tak nie jest, dlaczego.

7. Pytania, których nie zadajemy Kim chcę być i co chcę robić za 15, 10, 5 lat, 3 lata, za 1 rok, 0,5 roku – jakie są moje cele krótko- i długoterminowe? Dlaczego chcę to robić – jaka jest moja motywacja? Czy jeśli nie mam pomysłu na przyszłość, czy poszukuję swojej drogi i zastanawiam się nad nią? Czy znam swoje silne i słabe strony? Co robię, by realizować swoje cele (jeśli je znam)? Czy wystarczająco dobrze znam siebie? Dlaczego – mimo że wiem, czego chcę – nie udaje mi się wytrwać w postanowieniach? Mam słabą silną wolę? Kto jest dla mnie drogowskazem/ mentorem, przewodnikiem? Czy mam osobę, która wspiera i konstruktywnie krytykuje?

8. Jak się uczyć? Podstawowa mapa

9. Czego używać w nauce, bez względu na styl uczenia Wyobraźni, myślenia obrazowego – zobacz to, czego się uczysz. Emocji – poczuj to, czego się uczysz, doświadcz tego. Zabawy, humoru, żartu, ironii, sarkazmu, anegdoty, opowiastki. Doświadczenia, eksperymentu – czy udałoby się sprawdzić to w działaniu lub zobaczyć w naturze (chemia, biologia, fizyka itd.). (Samo)poznania – nie bój się pytać, stawiaj pytania sobie i innym. Łącz zmysły – ucz się wyobrażając sobie, dotykając/ czując, smakując, wąchając, słysząc, robiąc/ wykonując. Wiary w siebie i własne możliwości – wspieraj je motywacją zewnętrzną i wewnętrzną.

10. Czego używać w nauce, bez względu na styl uczenia Pasji i zaangażowania – krytykuj, nie zgadzaj się, dyskutuj. Nowych technologii i mediów – blogów, czytników RSS, podcastów, poczty elektronicznej, wirtualnych słowników i encyklopedii, forów internetowych, czatów tematycznych. Twórczości – namaluj to, narysuj, stwórz, skonstruuj, zbuduj, opracuj.

11. Moje silne i słabe strony umiejętności uczenia się

12. Powtórki Materiał niepowtórzony – choćbyś używał/ używała najdoskonalszych technik uczenia się – zostanie zapomniany

13. Nauka sesjami po 30 min

14. 4 stopnie nabywania umiejętności

15. Polecana literatura Gordon Dryden, Jeannete Vos, Rewolucja w uczeniu, przeł. Beata Jóźwiak, Poznań 2003. Monika Łukasiewicz, Sukces w szkole, Poznań 2005. Robert Fischer, Uczymy jak myśleć, przeł. Krzysztof Kruszewski, Warszawa 1999. [dostępna w antykwariatach – nakład wyczerpany]. Robert Fischer, Uczymy jak się uczyć, przeł. Krzysztof Kruszewski, Warszawa 1999. [dostępna w antykwariatach – nakład wyczerpany]. Ken Robinson, Oblicza umysłu. Ucząc się kreatywności, przeł. Aleksander Baj, Kraków 2010.

16. Dziękuję za Twój poświęcony czas