1 / 24

agClnjNocjc’/ lnjdnj[miU lnjdnjwiHfRekYfcj;| pTma{kimj hcj{kf;po.KYapjehf Bud%abiDmMfhcjtnj;

agClnjNocjc’/ lnjdnj[miU lnjdnjwiHfRekYfcj;| pTma{kimj hcj{kf;po.KYapjehf Bud%abiDmMfhcjtnj; apFtjsOj ( 16 ) ( 26/ 11/ 2011 ). နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသ မၺဳဒၶႆ. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ. ကမၻာပ်က္ပုံ

orly
Download Presentation

agClnjNocjc’/ lnjdnj[miU lnjdnjwiHfRekYfcj;| pTma{kimj hcj{kf;po.KYapjehf Bud%abiDmMfhcjtnj;

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. agClnjNocjc’/ lnjdnj[miU lnjdnjwiHfRekYfcj;| pTma{kimj hcj{kf;po.KYapjehf Bud%abiDmMfhcjtnj; apFtjsOj ( 16 ) ( 26/ 11/ 2011 ) နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ

  2. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • ကမၻာပ်က္ပုံ • ျဖစ္ျဖစ္သမွ်အရာ၀တၳဳအစုစုသည္ တစ္ေန႔က်လွ်င္ ဧကန္ ပ်က္ရမည့္ အနိစၥတရားသာ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုိ႔တည္ေနရာ ဤကမၻာေလာကႀကီးလည္း ထုိအနိစၥနယ္တြင္ ပါ၀င္ရကား ခုိင္ျမဲတည္တံ႔ႏုိင္မည္ မဟုတ္။ တစ္ေန႔က်လွ်င္ ဧကန္ ပ်က္ရေခ်မည္။ ကမၻာေလာကပ်က္ဖုိ႔ရာအေၾကာင္းမွာ မီး၊ ေရ၊ ေလ အားျဖင့္ ၃-မ်ဳိးရွိ၏။ မီးေၾကာင့္ ပ်က္ရ မည့္ ကမၻာႀကီး၌ ပ်က္ခ်ိန္တန္လွ်င္ ေရွးဦးစြာ ေန ၂-စင္းထြက္လာ၏။ ရုိးရုိးေနက ေန႔အခါ ထြက္၍ ေနသစ္က ညဥ့္အခါ ဆက္လက္တက္လာသျဖင့္ ညဥ့္အခါဟု မရွိေတာ့ၿပီ။ ထုိေန အသစ္၏ ပူေလာင္မွဳေၾကာင့္ ျမစ္ငယ္ ေခ်ာင္းငယ္၌ရွိေသာ ေရေတြ ေျခာက္ခန္းရေလေတာ့ သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ၃-စင္းေျမာက္ ေနအသစ္ေပၚလာျပန္ေသာအခါ ျမစ္ႀကီးမ်ား၌ရွိေသာ ေရ ေတြ ေျခာက္ခန္း၏။ ၄-စင္းေျမာက္ေန ေပၚလာျပန္လွ်င္ ဟိမ၀ႏၲာအတြင္းရွိ အုိင္ႀကီး ၇-အုိင္ လည္း ေျခာက္ခန္းရေတာ့သည္။

  3. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • ထုိ႔ေနာက္ ၅-စင္းေျမာက္ေန ေပၚလာျပန္လွ်င္ သမုဒၵရာေရေျခာက္ခန္း၏။ ၆-စင္း ေျမာက္ေန ထြက္ေသာအခ်ိန္မွာ ကမၻာေလာက၌ အစုိအေစးဟူ၍ လုံး၀မရွိေတာ့။ ၇-စင္းေျမာက္ေန ေပၚလာေသာအခါ ဤကမၻာေလာကမ်ဳိး တစ္သိန္းမွ် မီးဟုန္းဟုန္း ထလ်က္ ကာလ အေတာ္ၾကာလွ်င္ ကမၻာေျမျပင္မွ ပထမစ်ာန္ ျဗဟၼာ့ဘုံတုိင္ေအာင္ မီးေတာက္မီးလွ်ံ စြဲရကား ဟိမ၀ႏၲာေတာင္၊ ျမင္းမုိရ္ေတာင္၊ စၾက၀ဠာေတာင္ႀကီးမ်ားႏွင့္တကြ ေငြ ေရႊ ရတနာ နီလာ ျမသား အလြန္ႀကီးမားေသာ ဗိမာန္မ်ားလည္း မတိမ္းသာ မေရွာင္သာ ေလာင္စာခ်ည္း ျဖစ္ၾကရေလေတာ့၏။ မီးေလာင္စာမရွိ၍ မီးေတာက္ မီးလွွ်ံၿငိမ္းလ်က္ ျပာအမွဳန္႔မွ် မက်န္ ေတာ့သည့္အခါက်မွ ကမၻာပ်က္ျခင္းကိစၥၿပီးေတာ့သည္။ (ေရဖ်က္ ေလဖ်က္ဖုိ႔ အလွည့္ၾကံဳသည့္ အခါ၌လည္း ဆားငန္ေရထိ၍ ျမည့္ျမည့္ေၾကရပုံ၊ ေလမုန္တုိင္းက်၍ မြမြေၾကရပုံမ်ားကုိ သိပါေလ။)

  4. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • ပ်က္ေနရာ အခ်ိန္အခါ • ဤသုိ႔ ကမၻာေလာကဓာတ္ႀကီး၏ ပ်က္စီးေနရာ အခ်ိန္အခါသည္ “ႏွစ္ေပါင္းမည္မွ်ၾကာသည္” ဟု မခန္႔မွန္းႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပင္ ၾကာ၏။ ၁၀-ႏွစ္တန္းမွ တျဖည္းျဖည္းတက္၍ အသက္ အသေခၤ်တမ္းသုိ႔ေရာက္။ ထုိအသေခၤ်တမ္းမွ တျဖည္းျဖည္းဆုတ္၍ ၁၀-ႏွစ္တမ္းသုိ႔ေရာက္၊ ဤတက္ကပ္ ဆုတ္ကပ္တစ္စုံကုိ အႏၲရကပ္ (အၾကားကပ္) ဟုေခၚ၏။ ကမၻာေလာကႀကီး မီး ေလာင္၍ ပ်က္စီးရာေနရာ အခ်ိန္အခါသည္ ထုိ အႏၲရကပ္ေပါင္း ၆၄-ကပ္မွ် ၾကာသတဲ႔။ ထုိကဲ႔ သုိ႔ ပ်က္စီးၿပီးေနာက္ (အိမ္တစ္ေဆာင္ကုိ မီးေလာင္ၿပီးေနာက္ အိမ္အသစ္ မေဆာက္ခင္ ပ်က္ျမဲအတုိင္း တည္ေနသကဲ႔သုိ႔) ကမၻာအသစ္ မတည္ခင္ ပ်က္ျမဲအတိုင္းတည္ေသာ အခ်ိန္ လည္း အႏၲရကပ္ ၆၄-ကပ္မွ်ပင္ ၾကာသတဲ႔။

  5. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • သတၱ၀ါတုိင္း ျဗဟၼာ့ျပည္မွာ • ထုိ႔သုိ႔ ကမၻာပ်က္ေနတုန္းအခါ ပ်က္ျမဲတိုင္း တည္ေနေသာအခါ၀ယ္ သတၱ၀ါတုိ႔လည္း မီးမ ေလာင္ေသာ အထက္ျဗဟၼာ့ဘုံသုိ႔ ေရာက္ေနၾက၏။ “ကမၻာပ်က္လိမ့္မည္” ဟု အႏွစ္တစ္သိန္း ေလာက္ကပင္ နတ္မ်ား ေၾကြးေၾကာ္ထားၾကေသာေၾကာင့္ ၾကားၾကားသမွ် သတၱ၀ါေတြ ေရွးက လုိ မေမ႔မေလ်ာ့ႏုိင္ၾကဘဲ ကုသုိလ္တရား ပြားမ်ား၍ ေနၾကေလရာ ကမၻာပ်က္ခါနီးအခါ၀ယ္ အားလုံးပင္ ျဗဟၼာ့ျပည္သုိ႔ ေရာက္ဖုိ႔ရန္ စ်ာန္ကုိ ရၾကေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ နိယတမိစၧာဒိ႒ိ အယူရွိသူမွတစ္ပါး သတၱ၀ါဟူသမွ် တစ္ကမၻာလွ်င္ တစ္ခါေတာ့ ျဗဟၼာ့ျပည္၌ ျဖစ္ၾက၏။ (နိယတမိစၧာ အယူရွိသူတုိ႔ကား ငရဲသက္မေစ႔ေသးလွ်င္ မပ်က္ေသာ ကမၻာသုိ႔ ေျပာင္းေရြ႕၍ ငရဲခံရသတဲ႔။)

  6. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • ကမၻာတည္ပုံ • ထုိကဲ႔သုိ႔ ကမၻာပ်က္ၿပီးေနာက္ တည္ခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ၌ ကမၻာျပဳမုိးႀကီး ရြာသြန္းလာေလ သည္။ ေရွးဦးစြာ မုိးဖြဲကေလးကစၿပီး တျဖည္းျဖည္းႀကီးမား၍ အိမ္လုံး ေတာင္လုံးေလာက္ မုိးေပါက္ေတြက်သျဖင့္ ပ်က္စီးေသာေနရာတြင္ ျဗဟၼာ့ျပည္အထိေအာင္ ေရအလ်ဥ္ျပည့္လာ ၏။ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာ၍ ထုိေရမ်ား တျဖည္းျဖည္း ခန္းေျခာက္ေလေသာ္ မီးေလာင္ေသာ ျဗဟၼာ့ဘုံ နတ္ဘုံတုိ႔တည္ရာ အရပ္သုိ႔ေရာက္လွ်င္ ျဗဟၼာ့ဘုံ နတ္ဘုံမ်ားလည္း တည္ၿပီး ျဖစ္ ေတာ့၏။ ထုိ႔ေနာက္ တျဖည္းျဖည္း ေရေလ်ာ့လာခဲ႔ရာ လူ႔ဘုံတည္ရာသုိ႔ေရာက္လာလွ်င္ ေရအလ်ဥ္ မေလ်ာ့က်ေသးဘဲ ျမင့္ေမာက္ေသာ ေနရာ၌ ေတာင္ႀကီး ေတာင္ငယ္၊ ခ်ဳိင့္၀ွမ္း ေသာေနရာ၌ ျမစ္ႀကီး ျမစ္ငယ္၊ ညီညြတ္ေသာေနရာ၌ ေျမျပင္ျဖစ္ဖုိ႔ရာ ေရ၏အထက္ေပၚမွာ (ႏြားႏုိ႔ မလုိင္တက္သကဲ႔သုိ႔) ခပ္ပ်စ္ပ်စ္ ခပ္ခဲခဲျဖစ္ရာမွ ကာလၾကာလွ်င္ ေက်ာက္ေတာင္ ေက်ာက္သား ေျမသားေတြ ျဖစ္ၾကရေလသည္။

  7. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • ထုိကဲ႔သုိ႔ျဖစ္ေနေသာ ေျမသားသည္ အထုယူဇနာ ၂-သိန္း ၄-ေသာင္းရွိ၏။ ထုိေျမသားကုိ ခံေနေသာေရ ကား အလြန္ေအးျမ၍ ေလပူ ေနပူမေတြ႔ရေသာ ေရခဲျပင္ႀကီးျဖစ္ေနဖြယ္ရွိ၏။ ေရျပင္ႀကီးသည္ ယူဇနာ ၄-သိန္း ၈-ေသာင္းထူရကား ယူဇနာ ၂-သိန္း ၄-ေသာင္းမွ်သာထူေသာ ေျမျပင္ႀကီးကုိ ေဆာင္ရြက္ထား ဖုိ႔ရန္ တာ၀န္ႀကီးဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီ။ ထုိယူဇနာ ၄-သိန္း ၈-ေသာင္းထူေသာ ေျမျပင္ႀကီးကုိကား ယူဇနာ ၉- သိန္း ၆-ေသာင္းထူေသာ ေလျပင္ႀကီးက ပင့္ေျမွာက္၍ထားသတဲ႔။ ထုိေလျပင္၏ ေအာက္မွလည္း မဆုံး ႏုိင္ေသာ ဟာလာဟင္းလင္းႀကီး ရွိေလေသးသည္။ • ဤကဲ႔သုိ႔ ေလထု ေရထု ေျမထုႏွင့္ လူ႔ဘုံ နတ္ဘုံ ျဗဟၼာ့ဘုံ အစုံအလင္ရွိၾကေသာ ကမၻာေလာကလည္း ငါတုိ႔ေနရာ ဤကမၻာ တစ္ခုသာမက ေရတြက္၍ မကုန္းမဆုံးႏုိင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားျပားေလ၏။ ထုိ႔ ေၾကာင့္ အနႏၲစၾက၀ဠာ (အဆုံးမရိွေသာ စၾက၀ဠာ) ဟုေခၚစမွတ္ျပဳၾကသည္။ ထုိစၾက၀ဠာမ်ားတြင္ ကု ေဋတစ္သိန္းေလာက္ေသာ စၾက၀ဠာတုိ႔မွာ ပ်က္လည္းအတူ ျဖစ္လဲအတူပင္တည္း။ စၾက၀ဠာ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု ကြဲျပားေအာင္ စၾက၀ဠာ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးက မဟာရံတံတုိင္းခတ္သလုိ ရံပတ္၍ ေနေလသည္။

  8. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • ေလာကႏၲရိက္ငရဲ • စၾက၀ဠာ ၃-ခုအၾကား၌ (လင္ပန္း ၃-ခ်ပ္စပ္ေနသလုိ) အၾကားတစ္ခုရွိ၏။ ထုိအၾကား၌ ေနေရာင္ လေရာင္မထြန္းႏုိင္ဘဲ အျမဲေမွာင္၍ေန၏။ ထုိအၾကားကုိ “ေလာကႏၲရိက္ငရဲ” ဟုေခၚ၏။ မိဘသူေတာ္ေကာင္းမ်ားကုိ ေစာ္ကားသူတုိ႔ ၿပိတၱာ အသူရကာယ္ျဖစ္လ်က္ မစားရ မေသာက္ရဘဲ ထုိေလာကႏၲရိက္ငရဲ၌ျဖစ္ကာ သစ္ပင္ကုိ လင္းႏုိ႔မ်ား တြဲေနသလုိ စၾက၀ဠာ နံရံကုိ တြယ္ကပ္ေနရာမွ တစ္ေကာင္ ႏွင့္တစ္ေကာင္ ေမွာင္အတြင္း ေတြ႔ၾကေသာအခါ အစာမွတ္၍ လွမ္း အဟပ္ လုိက္တြင္ ေအာက္ခံေရျပင္ေပၚသုိ႔က်သျဖင့္ မြမြေၾကရေလသတဲ႔။

  9. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • ျမင္းမုိရ္ေတာင္စသည္ • ထုိျပခဲ႔ေသာ စၾက၀ဠာ ကမၻာေလာကႀကီး၏ အလယ္ဗဟုိ၌ ယူဇနာ တစ္သိန္း ေျခာက္ ေသာင္း ရွစ္ေထာင္ျမင့္ေသာ ျမင္းမုိရ္ေတာင္တည္ရွိ၏။ (ထုိ ၁၆၈၀၀၀ တြင္ ရွစ္ေသာင္းေလး ေထာင္မွာ သမုဒၵရာတြင္း နစ္ျမဳပ္ေနေသာေၾကာင့္ သမုဒၵရာေရျပင္မွ အထက္သုိ႔ ျမင့္တက္ ေနေသာ အထက္ပုိင္းကုိသာ ေရတြက္၍ “ယူဇနာ ရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္ အျမင့္ေဆာင္ ေသာ ျမင္းမုိရ္ေတာင္” ဟုဆုိၾက၏။) ထုိျမင္းမုိရ္ေတာင္၏ ပတ္၀န္းက်င္၌ “သီဒါ” ေခၚျမစ္ တစ္စင္းက တံတုိင္းခတ္သလုိ ရံပတ္လ်က္ေနေလသည္။ ထုိသီဒါ၏ ျပင္ဘက္၌ ယုဂႏၶိဳရ္ ေတာင္ရွိ၏။ အျမင့္မွာ ျမင္းမုိရ္ေတာင္၏ တစ္၀က္သာ ျမင့္၍ သမုဒၵရာေရအတြင္းသုိ႔လည္း တစ္၀က္မွ်၀င္ေလသည္။ ထုိယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္၏ ျပင္ဘက္၌ သီဒါျမစ္ျခား၍ ဤသႏၶိဳရ္ေတာင္ တည္ျပန္၏။ ဤနည္းအတုိင္း ျမင္းမုိရ္ေတာင္ကုိ သီဒါ ၇-တန္ႏွင့္ ေတာင္စဥ္ ၇-ထပ္တုိ႔ ရံပတ္တည္ရွိၾကေလသည္။

  10. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • ကြ်န္းႀကီး ကြ်န္းငယ္ • ထုိေတာင္မ်ား၏ ျပင္ဘက္၌ သမုဒၵရာေရျပင္ႀကီးသည္ စၾက၀ဠာတံတုိင္းအထိ တည္ရွိေလ၏။ ထုိေရျပင္ ၏ အလယ္၌ ကြ်န္းႀကီး ကြ်န္းငယ္အသြယ္သြယ္ ေပၚထြန္းလ်က္ရွိရကား ျမင္းမုိရ္ေတာင္ အေရွ႕ဘက္၌ ေပၚထြန္းေသာ ကြ်န္းမ်ားကုိ အေရွ႕ကြ်န္း၊ ထုိ႔အတူ ေတာင္၊ အေနာက္၊ ေျမာက္ဘက္၌ ေပၚထြန္းေသာ ကြ်န္းမ်ားကုိ ေတာင္ကြ်န္း၊ အေနာက္ကြ်န္း၊ ေျမာက္ကြ်န္းဟု ေခၚေ၀ၚရေလသည္။ • နတ္ျပည္ ျဗဟၼာ့ျပည္ • ျမင္းမုိရ္ေတာင္၏တစ္၀က္ ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ထိပ္၌ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္ တည္ရွိ၏။ ယခုျမင္ရေသာ ေန လ နကၡတ္တုိ႔သည္ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္၀ယ္ ပါ၀င္ေသာ ဘုံဗိမာန္မ်ားဟု ဗုဒၶဘာသာ က်မ္းစာ မ်ား၌ဆုိ၏။ ျမင္းမုိရ္ေတာင္ထိပ္ႏွင့္ ညီမွ်ေသာအရပ္၀ယ္ “တာ၀တႎသာ” နတ္ျပည္ တည္ရွိ၏။ • သိၾကာမင္းစံရာ သုဒႆနေခၚ နတ္ၿမိ့ဳေတာ္သည္ ျမင္းမုိရ္ေတာင္ထိပ္မွာ တည္ရွိသတဲ႔။ ယာမာ။ တုသိ တာ၊ နိမၼာနရတိ၊ ပရနိမိၼတ၀သ၀တၱိနတ္ျပည္ေလးထပ္ကား ေျမႀကီးႏွင့္လုံး၀မစပ္ဘဲ ေကာင္းကင္မွာပင္ အဆင့္ဆင့္ျမင့္ကာ တည္ရွိၾကေလသည္။ ျဗဟၼာ့ဘုံမ်ားလည္း ထုိ႔အတူပင္။

  11. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • လူမ်ားျဖစ္ေပၚလာပုံ • ထုိကဲ႔သုိ႔ လူ႔ဘုံ နတ္ဘုံ ျဗဟၼာ့ဘုံတုိ႔ တည္မိေသာအခါ အထက္ျဗဟၼာ့ျပည္၌ရွိေသာ ျဗဟၼာ တုိ႔တြင္ အသက္တမ္းေစ႔၍ျဖစ္ေစ၊ ကံကုန္၍ျဖစ္ေစ အခ်ဳိ႕ျဗဟၼာတုိ႔ စုေတၾကေလ၏။ ထုိစု ေတသူတုိ႔တြင္ တခ်ဳိ႕ ေအာက္ျဗဟၼာ့ဘုံမွာ ျဖစ္ၾက၏။ တခ်ဳိ႕ကား နတ္ဘုံ၌ ျဖစ္ၾက၏။ တခ်ဳိ႕ ကား ဤလူ႔ဘုံ၀ယ္ လူျဖစ္လာၾကေလသည္။ ထုိကဲ႔သုိ႔ ျဗဟၼာ့ျပည္မွ စုေတ၍ လူ႔ျပည္၌ ျဖစ္ၾကေသာ ကမၻာဦးလူတုိ႔၌ မိဘမရွိၾက။ နတ္ျပည္၌ နတ္ျဖစ္ၾကသလုိ လူ႔ျပည္၌လည္း ကံ၏အစြမ္းေၾကာင့္ လူကုိယ္ႀကီး အထင္အရွားျဖစ္လာၾကသည္။ ထုိကမၻာဦး လူတုိ႔၌ ေယာက္်ား မိန္းမဟု ခြဲျခားဖုိ႔ရာ ေယာက္်ားအဂၤါ မိန္းမအဂၤါမ်ားလည္း မပါၾကေသးေခ်။ မည္သည့္ အစားအစာကုိမွ်လည္း မစားေသာက္ဘဲ ေနႏုိင္ၾက၏။ ေန လ နကၡတ္တုိ႔လည္း မရွိၾကေသး။ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္ေရာင္ ကုိယ္၀ါျဖင့္သာ ထြန္းလင္းေတာက္ပကုန္လ်က္ ျဗဟၼာ ျဖစ္တုန္းကကဲ႔သုိ႔ ေကာင္းကင္း၌ လွည့္လည္ သြားလာႏုိင္ၾကေလသည္။

  12. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • ေရွးဦးစြာ စားေသာက္ၾက • ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္၀ါျဖင့္ ေကာင္းကင္၌ လွည့္၍ေနၾကစဥ္ ေျမအျပင္၌ မလုိင္တက္ သလုိ အလြန္ ၀ါ၀င္းေသာ ေျမဆီမ်ား ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ထုိေျမအဆီကုိ လက္မၿငိမ္သူ တစ္ေယာက္က “အဆင္းကျဖင့္ လွပါေပသည္။ အရသာမွာ ဘယ္လုိေနပါလိမ့္” ဟုလက္ျဖင့္တုိ႔၍ လ်က္ၾကည့္ ေလေသာ္ အလြန္ခ်ဳိစိမ့္ေသာ အရသာရွိေသာေၾကာင့္ “ေကာင္းမွန္းသိ-သာအိတစုိစို” ျဖစ္ေနသည္ကုိ အျခားလူတုိ႔ျမင္လ်င္ “အတုျမင္-အတတ္သင္” ကာ ေလြးၾကေလ၏။ ထုိအခါ အရသာကုိ တပ္မက္ေမာေသာ တဏွာ၏ ပူေလာင္မွဳေၾကာင့္ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္၀ါ ကြယ္ေပ်ာက္၍ အမုိက္ေမွာင္ႀကီး က်ေရာက္ေလေတာ့သည္။

  13. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • ေနလမ်ား ေပၚေပါက္လာပုံ • ထုိအေမွာင္ႀကီးက်ေရာက္ေသာအခါ ကမၻာဦးသူတုိ႔ အလြန္ေၾကာက္ရြံ႕ၾကေလေသာ္ ထုိသူ တုိ႔ ကံအားေလ်ာ္စြာ ရဲရင့္ျခင္းကုိ ျဖစ္ေစတတ္၍ “သူရိယ” ဟု ေခၚေ၀ၚအပ္ေသာ ယူဇနာ ၅၀-အ၀န္းက်ယ္ေသာ ေနဗိမာန္ႀကီးသည္ အေရွ႕ေလာကဓာတ္မွထြက္ေပၚလာ၏။ ထုိေန ၀န္းႀကီးက ေန႔အဖုိ႔ထြန္းလင္း၍ ေတာင္စြယ္ကုိ ကြယ္သြားေသာအခါ “အေရာင္တစ္ခုေပၚ လာလွ်င္ ေကာင္းေလစြ” ဟုဆႏၵျဖစ္ၾကသျဖင့္ ဆႏၵအားေလ်ာ္စြာ ၄၉-ယူဇနာ အ၀န္းရွိ ေသာ လဗိမာန္ေပၚလာျပန္သည္။ ထုိေနလတုိ႔ ေပၚထြက္လာေသာအခါ နကၡတ္မ်ားလည္း တစ္ပါတည္းပါလာ၏။ ထုိေန လ နကၡတ္တုိ႔ လွည့္လည္သြားလာရာ ပထမဆုံးအခါသည္ မဇၥ်ိမေဒသအေခၚအားျဖင့္ တေပါင္းလကြယ္ေန႔ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကမၻာ၏ လဆန္းစအခါ သည္ တန္ခူးလျဖစ္ရကား “ကမၻာတည္ဦး တန္ခူးရက္မစုံ” ဟုေျပာစမွတ္ ျပဳၾကရသည္။

  14. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • ထမင္းစတင္ေပၚေပါက္လာပုံ • ထုိကဲ႔သုိ႔ ေျမဆီကုိ စားခဲ႔ၾကရာမွ ရသတဏွာ (အကုသုိလ္အတြက္) ေျမဆီမ်ား ယုတ္ေလ်ာ့၍ အလွပ္လွပ္ အလႊာလႊာျဖစ္ေနေသာ ေျမလႊာမ်ားကုိ စားေသာက္ၾကရ ၏။ ထုိေျမလႊာလည္း တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့ပါး၍ အစိတ္စိတ္အျမႊာျမႊာ ႏြယ္ေခ်ာင္း ကေလးမ်ားကဲ႔သုိ႔ ျဖစ္လာ၏။ ထုိေျမႏြယ္မ်ားကုိ ႏြယ္ခ်ဳိဟုေခၚ၏။ ထုိႏြယ္ခ်ဳိမ်ား ကြယ္ပေသာအခါ အခြံမပါေသာ သေလးဆန္ ေပၚလာ၏။ ထုိဆန္ကုိ အုိး၌ထည့္၍ “ေဇာတိပါသာဏ” ေခၚ ေက်ာက္တုံးေပၚသုိ႔ တင္လုိက္လွ်င္ မီးအလုိလို္ေတာက္၍ က်က္ခ်ိန္ေရာက္က အလုိလုိ မီးၿငိမ္းေလသည္။

  15. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • ေယာက်္ား မိန္းမတုိ႔စတင္ေပၚေပါက္လာပုံ • ေျမဆီ ေျမလႊာ ေျမႏြယ္တုိ႔ကုိ စားသုံးေသာ အခါ၀ယ္ ခႏၶာကုိယ္တြင္ အဆီအသားမ်ားျဖစ္ၿပီး ေနာက္ အဖတ္အကာ အနည္းငယ္သာ ၾကြင္းက်န္၏။ ထုိၾကြင္းက်န္ေသာ အဖတ္အကာ ကေလးမ်ားမွာ ၀မ္းမီးေလာင္ရုံမွ်ျဖင့္ ကုန္ခန္းႏုိင္ၾကေလသည္။ သေလးထမင္းကုိ စားသုံးေသာ အခါကား ၀မ္းမီးေလာင္ရုံျဖင့္ မကုန္ခန္းႏုိင္ဘဲ အရည္အဖတ္ (က်င္ႀကီး က်င္ငယ္) မ်ားစြာ ၾကြင္းက်န္၏။ ကမၻာဦးလူတုိ႔ျဖစ္စက က်င္ငယ္လမ္း က်င္ႀကီးလမ္းမ်ားလည္း မပါခဲ႔ၾကေခ်။ ယခုအခါ ခႏၶာကုိယ္အတြင္းမွာရွိေသာ ၀ါေယာဓာတ္က ထုိအရည္အဖတ္မ်ားကုိ မွဳတ္ထုတ္ ေလၿပီ။ သုိ႔ျဖစ္၍ အရည္အဖတ္မ်ား ထြက္ဖုိ႔ က်င္ငယ္လမ္းေပါက္ က်င္ႀကီးလမ္းေပါက္မ်ား ေပၚေပါက္လာရေလသည္။ ထုိသုိ႔ေပၚေပါက္ရာ၌ ျဗဟၼာ့ျပည္သုိ႔ မေရာက္မီက မိန္းမျဖစ္ခဲ႔သူမွာ ဣတိၳဘာ၀ရုပ္ ေပၚလာ၍ ေယာက္်ားျဖစ္ခဲ႔သူမွာ ပုရိသဘာ၀ရုပ္ ေပၚလာသတဲ႔။

  16. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • အိမ္ရာေထာင္လာၾကပုံ • ကုိယ္အဂၤါ ေပၚေပါက္ပုံ မတူၾကသျဖင့္ တစ္ေယာက္ဥစၥာကုိ တစ္ေယာက္က တစိမ့္ စိမ့္ၾကည့္ရွဳလ်က္ စိတ္ကုိ မခ်ဳပ္တည္းႏုိင္ဘဲ ကာမကိစၥမွီ၀ဲမွဳေၾကာင့္ ပညာရွိလူတစ္ စုက တားျမစ္၍ မရသျဖင့္ ကဲ႔ရ့ဲရွဳတ္ခ်၊ ခဲ တုတ္စသည္ျဖင့္ ပစ္ခတ္ၾကေလရာ ပုန္း ေအာင္းခုိကပ္ဖုိ႔ရာ အိမ္ေနရာမ်ားကုိ တည္ေထာင္ၾကရေလသည္။ (ကမၻာဦးက ဤအေလ့အထကုိစြဲ၍ ယခုကာလ မဂၤလာေဆာင္​၌ ခဲေပါက္ရုိးျပဳၾကသည္။) • ဤနည္းအားျဖင့္ လူမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီးေနာက္ ကံအားေလ်ာ္စြာ တိရစၧာန္ သတၱ၀ါတုိ႔လည္း ေပၚေပါက္ကာ ကမၻာအသစ္တည္မိေလသည္။

  17. မွတ္သားဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ • လူဦးေရ တုိးပြားလာပုံ • ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိေတာ္မူစဥ္ကာလမွသည္ ယေန႔ေခတ္ကာလတုိင္ ေအာင္ ဘ၀ဇာတ္သိမ္း ခ်ဳပ္ျပတ္ၿငိမ္း၍ ရုပ္သိမ္းရာမွန္ ျမတ္နိဗၺာန္သုိ႔ မ်က္ေမွာက္ ျပဳသြားၾကသည့္ လူဦးေရ အေရအတြက္မွာ သိန္းႏွင့္ သန္းႏွင့္ ခ်ီ၍ ရွိခဲ႔ပါေသာ္ လည္း ယခုကာလ မ်က္ေမွာက္ေခတ္လူဦးေရမွာ သန္းေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္ထိတုိး ပြားလ်က္ရွိေနေပသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ အဘယ္သုိ႔ လူဦးေရမွာ တုိးပြားလာရပါသနည္း ဟု ေမးဖြယ္ရွိသည္။ ထုိအေမးကုိ ေျဖရေသာ္...............

  18. ပကိဏ္းပုိင္း ပုိ႔ခ်ခ်က္ ၀တၳဳသဂၤဟ မွီရာ၀တၳဳအလုိက္ စိတ္ ေစတသိက္တုိ႔ကုိ တြဲစပ္ ေပါင္းရုံး ေရတြက္ျခင္း။ ၁။ စကၡဳ၀တၳဳ = (စကၡဳပသာဒ) ၂။ ေသာတ၀တၳဳ = (ေသာတပသာဒ) ၃။ ဃာန၀တၳဳ = (ဃာနပသာဒ) ၄။ ဇိ၀ွါ၀တၳဳ = (ဇိ၀ွါပသာဒ) ၅။ ကာယ၀တၳဳ = (ကာယပသာဒ) ၆။ ဟဒယ၀တၳဳ = (ႏွလုံးအိမ္အတြင္းရွိႏွလုံးေသြး၌တည္ေသာ၀တၳဳရုပ္)

  19. ပကိဏ္းပုိင္း ပုိ႔ခ်ခ်က္ ဘုံႏွင့္၀တၳဳ ၁။ ကာမ ၁၁-ဘုံ၌ ၀တၳဳ ၆-ပါးလုံးကုိ ရႏုိင္သည္။ ၂။ ရူပဘုံ၌ စကၡဳ၀တၳဳ၊ ေသာတ၀တၳဳႏွင့္ဟဒယ၀တၳဳတုိ႔ကုိသာ ရႏုိင္၏။ ရူပျဗဟၼာတုိ႔တြင္ ကာမဂုဏ္ကုိ တပ္မက္ျခင္းကင္းေသာ ဘာ၀နာ၏အစြမ္းေၾကာင့္ ဃာန၀တၳဳ၊ ဇိ၀ွါ၀တၳဳ၊ ကာယ၀တၳဳတုိ႔ မရွိၾကကုန္။ ဘုရားဖူးျမင္ရန္ႏွင့္ တရားနာၾကားရန္အတြက္မူ စကၡဳ၀တၱဳ ႏွင့္ေသာတ၀တၱဳတုိ႔ ရွိၾက၏။ ဟဒယ၀တၳဳမွာ မေနာဒြါရိကစိတ္မ်ား မွီရန္လုိအပ္၏။ ၃။ အရူပဘုံ၌ ၀တၳဳတစ္ခုမွ်မရွိေခ်။ အရူပျဗဟၼာတုိ႔၌ ရုပ္၌ တပ္မက္မွဳကင္းေသာ ဘာ၀နာ၏အစြမ္းေၾကာင့္ ရုပ္မရွိဘဲ နာမ္သာရွိၾက၏။ ထုိနာမ္တုိ႔သည္ ၀တၳဳရုပ္ကုိ မမွီဘဲ ျဖစ္ႏုိင္ၾက၏။

  20. ပကိဏ္းပုိင္း ပုိ႔ခ်ခ်က္ ၀ိညာဏဓာတ္ ၇-ပါး ၁။ စကၡဳ၀ိညာဏဓာတ္ = စကၡဳ၀ိညာဏ္ေဒြ၊ စကၡဳ၀တၳဳကုိ မွီ၏။ ၂။ ေသာတ၀ိညာဏဓာတ္ = ေသာတ၀ိညာဏ္ေဒြ၊ ေသာတ၀တၳဳကုိ မွီ၏။ ၃။ ဃာန၀ိညာဏဓာတ္ = ဃာန၀ိညာဏ္ေဒြ၊ ဃာန၀တၱဳကုိ မွီ၏။ ၄။ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏဓာတ္ = ဇိ၀ွါ၀ိညာဏ္ေဒြ၊ ဇိ၀ွါ၀တၳဳကုိ မွီ၏။ ၅။ ကာယ၀ိညာဏဓာတ္ = ကာယ၀ိညာဏ္ေဒြ၊ ကာယ၀တၳဳကုိ မွီ၏။ ၆။ မေနာဓာတ္ = ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨန္းႏွင့္သမၸဋိစၧိဳန္းေဒြ၊ ဟဒယ၀တၱဳကုိ မွီ၏။ ၇။ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္ = ေဒြပဥၥ၀ိညာဏ္ ၁၀ႏွင့္မေနာဓာတ္ ၃-ပါးတုိ႔မွၾကြင္းသည့္စိတ္ ၇၆- ပါး၊ ဟဒယ၀တၳဳရုပ္ကုိ မွီၾက၏။

  21. ပကိဏ္းပုိင္း ပုိ႔ခ်ခ်က္

  22. ကုိးကားေသာ က်မ္းစာအုပ္မ်ားစာရင္း ၁။ အႏုရုဒၶါ၊ အရွင္၊ (၁၉၉၅) အဘိဓမၼတၳသဂၤဟပါဌ္၊ သာသနာေရးဦးစီး႒ာန ပုံႏွိပ္တုိက္၊ ရန္ကုန္။ ၂။ ဇနကာဘိ၀ံသ၊ အရွင္၊ (၂၀၀၄) ကုိယ္က်င့္အဘိဓမၼာ၊ ေသာဠသမ အႀကိမ္ မဟာဂႏၶာရုံစာေပ ပုံႏွိပ္တုိက္၊ မႏၲေလး။ ၃။ ဇနကာဘိ၀ံသ၊ အရွင္၊ (၁၉၉၅) သၿဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာ၊ န၀မ အႀကိမ္ မဟာဂႏၶာရုံစာေပ ပုံႏွိပ္တုိက္၊ မႏၲေလး။ ၄။ သီလာနႏၵာဘိ၀ံသ၊ အရွင္၊ (၂၀၀၃) အဘိဓမၼာသင္တန္းပုိ႔ခ်ခ်က္မ်ား၊ ပထမတြဲ၊ ဒုတိယတြဲ၊ ပထမအႀကိမ္၊ ေရႊစႏၵာထြန္းစာေပ ပုံႏွိပ္တုိက္၊ ရန္ကုန္။ ၅။ နာရဒ၊ ဘဒၵႏၲ၊ အဘိဓမၼာ သၿဂႋဳဟ္ကုိးပုိင္း သရုပ္ခြဲဇယားနည္း (ဆုိရုိး)၊ ဓမၼဗ်ဴဟာ၊ ရန္ကုန္။

  23. ကုိးကားေသာ က်မ္းစာအုပ္မ်ားစာရင္း ၆။ နာရဒ၊ ဘဒၵႏၲ၊ အဘိဓမၼာ (ရုိးရုိး) သင္တန္း၊ သၿဂႋဳဟ္ကုိးပုိင္းဇယား၊ ဓမၼဗ်ဴဟာ၊ ရန္ကုန္။ ၇။ ၀ါယာမသာရ၊ ဘဒၵႏၲ၊ (၂၀၀၃) အဘိဓမၼာ ပုိ႔ခ်စဥ္ႏွင့္ေမးခြန္းေဟာင္း ႏွင့္အေျဖမွန္မ်ား၊ တတိယအႀကိမ္၊ သာသနာေတာ္ထြန္းကားျပန္႔ပြား ေရး ဦးစီး႒ာန၊ ရန္ကုန္။ ၈။ မင္းတင္မြန္၊ ေဒါက္တာ၊ (၁၉၉၃) ဗုဒၶအဘိဓမၼာ အႏွစ္ခ်ဳပ္၊ တတိယ အႀကိမ္၊ ရတနာမင္းစာေပ၊ ရန္ကုန္။ ၉။ ဓမၼဗ်ဴဟာ၊ (၂၀၀၁) အဘိဓမၼာ (ပထမဆင့္) ေမးခြန္းေဟာင္းႏွင့္စံျပ အေျဖမ်ား၊ ပထမအႀကိမ္၊ တုိင္းလင္းစာေပ၊ ရန္ကုန္။ ၁၀။ ခင္လွတင္၊ေဒၚ၊ ဓမၼဗ်ဴဟာ၊ (၁၉၉၅) အဘိဓမၼာ (ပထမဆင့္) မွတ္စု၊ ပထမအႀကိမ္၊ ေရႊပုရပုိက္စာေပ၊ ရန္ကုန္။

  24. နိဂုံးခ်ဳပ္ အဘိဓမၼာ (ပထမဆင့္) စိတ္ ေစတသိက္ ပကိဏ္း ပုိ႔ခ်ခ်က္ ၿပီး၏။ (၃၀၊ ၀၇၊ ၁၁ မွ ၂၆၊ ၁၁၊ ၁၁ ထိ) ************* ********** ဗုဒၶသာသနံ စိရံ တိ႒တု။ ဗုဒၶသာသနံ-ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္၊ စိရံ-အႏွစ္ငါးေထာင္ ရွည္ျမင့္ၾကာေအာင္၊တိ႒တု-အရွည္ခန္႔၍ တည္တံ့ႏုိင္ပါေစသတည္း။ သာဓု သာဓု သာဓု

More Related