عمليات نجات و حمل مصدوم

1. جلسه دهم عمليات نجات و حمل مصدوم در برخورد با حوادث بايد به وجود موارد خطر در صحنة حادثه، وضعيت مصدومين و چگونگي دستيابي به آنان و دسته بندي آنان از نظر اولويت دادن كمكهاي اوليه توجه كافي داشت. مصدومين را از نظر اولويت مراقبت دسته‏بندي كنيد: دسته اول : آسيبهاي جزئي مثل : كوفتگي ، بريدگيهاي كوچك‌ ، خراش و 000 دسته دوم : آسيبهاي محدود مثل زخم‏هاي نيازمند به بخيه ، شكستگي‏هاي بسته ، سوختگي با سطح كمتر از 10 درصد . دسته سوم : آسيبهاي شديد نيازمند به مراقبتهاي كامل و فوري پزشكي مثل آسيبهاي وارده به سينه شكم و اندام‏ها. دسته چهارم : آسيبهاي شديدتر به سينه ، شكم ، مغز و 000 كه احتمال زنده ماندن آنها كم است. اصول اوليه در عمليات نجات در تصادفات وسايل نقليه : يكي از حوادث مهم و شايع ، تصادفات وسايل نقليه است . اصول اوليه در عمليات نجات عبارتند از : þبا توجه به توانمندي ، تجارب و تجهيزات همراه و وجود خطرات در اطراف به امر كمك‏رساني بپردازيد. þدر صورت وجود نشت بنزين يا گازوئيل و خطر آتش‏سوزي و انفجار به انتقال اورژانسي مصدومين و خارج كردن سريع آنها از صحنة حادثه اقدام نماييد . þدر صورت برخورد وسيلة نقليه با تير چراغ برق ( و يا دكل فشار قوي) احتمال برق‏گرفتگي وجود دارد. در اين شرايط هرگز قبل از قطع برق اقدام به نجات مصدومين از درون وسيلة نقليه نكنيد. þبا احتياط به سمت وسيلة نقليه رفته و مصدومين را صدا بزنيد و در اولين فرصت وسيله نقليه را خاموش كنيد.

2. حمل مصدومين : يكي از وظايف مهم امدادگران پس از رسيدن به محل حادثه و ارائه كمكهاي اوليه در محل ، انتقال مصدومين به مراكز درماني است. انتقال بايد به شيوة صحيح صورت گيرد تا از صدمات بيشتر جلوگيري كرده و مصدوم احساس درد و ناراحتي بيشتر ننمايد . راهنماي كلي در انتقال مصدومين : 1-هنگام انتقال به مصدوم صدمة بيشتري وارد نشود. 2-تا زماني كه انتقال مصدوم ضرورت نداشته باشد ، او را جابجا نكنيد. 3-در موارد وجود خطر آتش‏سوزي ، انفجار ، ريزش كوه 000 به انتقال فوري مصدومين اقدام كنيد. 4-قبل از انتقال مصدومين موارد زير را به اجرا در آوريد. -باز نگه داشتن راه تنفسي ، مهار خونريزي ، ثابت كردن شكستگي‏ها، پانسمان موقت زخم رفع شوك ، گرم نگهداشتن مصدوم 5-توجه به وضعيت علايم حياتي مصدومين مهمتر از انتقال سريع آنان است انتقال اضطراري و فوري تنها در شرايطي كه خطر جدي جان مصدومين و امدادگران را تهديد مي كند ، انجام شود. 6-با در نظر گرفتنوضعيت و وزن مصدوم و مسافتي كه بايد او را حمل كرد و قدرت جسماني كمك دهنده و وسايل در دسترس ، شيوة حمل متفاوت است. براي جلوگيري از بدتر شدن وضع مصدوم ، انتخاب دقيق و استفادة صحيح از طرز حمل او لازم است. 7-به فكر ضايعات نخاعي باشيد و با احتياط برخورد كنيد.

3. انتقال مصدومين به صورت اضطراري : باز نگه داشتن راه تنفسي ، حفظ گردش خون و ثابت كردن شكستگي‏ها و مهار خونريزي مهمتر از انتقال سريع مصدومين است، ولي هنگامي كه خطرات جدي مثل آتش سوزي و 000 تهديد كنندة زندگي مصدومين و امدادگران باشد، سريعاً نسبت به انتقال مصدومين اقدام نماييد. حمل و نقل يك نفره : در مواردي كه مصدوم صدمات جدي نداشته باشد و كم وزن باشد مي‏توانيد به تنهايي جهت انتقال مصدوم اقدام نماييد. حمل و نقل يك نفره مشكل است و انواع آن عبارتند از شيوه كشيدن : در اين روش بدون بلند كردن مصدوم او را روي زمين بكشيد. از اين روش جهت خارج كردن مصدوم از محل خطر استفاده مي‏شود. دو دست مصدوم را روي سينه‏اش قرار داده و پشت سر مصدوم زانو بزنيد. سپس با گرفتن زير بغل مصدوم و قرار دادن ساعدهاي خود به عنوان تكيه‏گاه او را به عقب بكشيد.

4. حمل عصايي : از اين روش جهت حمايت از مصدومين هوشيار و بزرگسال كه مي‏توانند راه بروند استفاده مي‏شود. استفاده از اين شيوه در موارد آسيب اندام فوقاني مناسب نيست. براي انجام آن ابتدا در سمت آسيب ديدة مصدوم بايستيد. دست مصدوم را بگيريددور گردن خود بياندازيد و با دست آزاد خود دست مصدوم را بگيريد. سپس دست ديگر خود را دور كمر مصدوم قرار داده و لباس او را نزديك باسن محكم بگيريد. كول كردن : در مواردي كه مصدوم سبك و بيهوش باشد و بتواند خود را نگه دارد و نوع ضايعه اجازه مي‏دهد، از اين شيوه جهت حمل مصدوم به پشت خود استفاده كنيد. دستهاي مصدوم را روي شانة خود نگه داشته و با دستان خود و عبور آنها از زير زانوهاي مصدوم او را محكم بگيريد .

5. حمل مصدوم به روش آتش نشان : از اين روش جهت حمل مصدوم به هوش يا كودك يا بالغ سبك وزن استفاده مي‏شود. كمك كننده بايد قدرت جسماني كافي جهت اين كار داشته باشد. ابتدا مصدوم را به حالت سرپا در آوريد و دستهاي خود را زير بغل او قرار داده و بلند كنيد و مصدوم را روي شانة‌ خود بياندازيد و با دست راست خود دست راست مصدوم را بگيريد. در اين حالت دست چپ شما آزاد خواهد ماند .

6. حمل گهواره اي : از اين شيوه جهت حمل مصدومين سبك وزن و خصوصاً بچه‏ها استفاده مي‏شود. يك دست خود را زير زانوها و دست ديگر را زير پشت مصدوم قرار داده و در حالي كه او را به بدن خود مي‏چسبانيد، او را حمل كنيد.

7. حمل دو نفره : حمل چهار مچ : از اين شيوه جهت حمل مصدومين هوشيار كه مي‏توانند به حمل كنند‏ه‏اي خود كمك كنند و فقط دچار آسيب پا شده‏اند و نيازي به خوابيدن ندارند، استفاده مي‏شود. دراين صورت دو امدادگر در حاليكه روبروي هم قرار گرفته، هر كدام با دست راست، مچ دست چپ و با دست چپ ، مچ دست راست طرف مقابل را گرفته و يك مربعي مي‏سازند كه مصدوم روي آن نشسته و دستهاي خود را به گردن دو امدادگر حلقه مي‏نمايد( شكل شماره 8-9) ابتدا كمك كننده‏ها خم شده و پس از قرار گرفتن مصدوم روي دستهاي قلاب شده با هم و هماهنگ بر مي‏خيزند و مصدوم را بلند مي‏كنند.

8. حمل دو مچ : از اين شيوه جهت حمل مصدومين هوشيار كه نمي‏توانند با بازوهاي خود به حمل كننده‏هاي خود كمك كنند، استفاده مي‏شود. و امدادگران با دو دست خود در قسمت فوقاني پشت مصدوم از او حمايت مي‏كنند.

9. حمل صندلي: از اين شيوه جهت حمل مصدومين هوشيار و بدون جراحات جدي و براي بالا و پايين بردن از پله‏ها و انتقال دادن آنها از جاهاي باريك استفاده مي‏شود. مصدوم را روي صندلي نشانده و صندلي را كمي مايل قرار دهيد. يك امدادگر از پشت و ديگري از جلو صندلي را گرفته و مصدوم را حمل مي‏نمايند. هنگام استفاده از اين شيوه مراقب ليزخوردن و زمين خوردن باشيد.

10. نكات مهم در حمل و نقل مصدومين با برانكارد : þبرانكارد به روش صحيح آماده شده باشد ( باز كردن كامل برانكارد) þبا استفاده از پتو ، برانكارد را تبديل به يك وسيلة راحت‏تر و گرمتر نماييد. þجهت انتقال مصدوم به روي برانكارد از تعداد بيشتري امدادگر استفاده شود. þحمل با برانكارد توسط حداقل 2 نفر ( و بهتر توسط 4 نفر) صورت گيرد. جهت حركت هميشه از طرفي است كه پاي مصدوم در آن طرف است. þهنگام حركت دقت كنيد كه دست و پاي مصدوم از اطراف آويزان نباشد.