Επαλήθευση Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου: Εμπειρίες από την Εφαρμογή στην Ελλάδα

1. Επαλήθευση Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου: Εμπειρίες από την Εφαρμογή στην Ελλάδα Απόστολος Π. Σίσκος Γεωπόνος, MSc. Environmental Management Γενικός Διευθυντής

2. Δομή Παρουσίασης • Ιστορική αναδρομή • Επιστημονικό υπόβαθρο • Συνθήκες – πρωτόκολλο – νομοθεσία • Ευρωπαϊκές Δράσεις • Εθνικές δράσεις • Εμπορία ρύπων • Επαλήθευση • Ελληνική εμπειρία

3. Ιστορική αναδρομή • Η πρώτη αναφορά στο φαινόμενο του θερμοκηπίου έγινε το 1827 από το γάλλο μαθηματικό J.B. Fourrier • Το 1979 πραγματοποιείται η πρώτη συζήτηση για τις πιθανές επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου στον ΟΗΕ • Το 1988 ιδρύεται από τον ΟΗΕ η «Διακυβερνητική Επιτροπή για τις Κλιματικές Αλλαγές» (IPCC) • Το 1992 υπογράφεται η «Συνθήκη Πλαίσιο για τις Κλιματικές Αλλαγές» (UNFCCC) στο πλαίσιο της παγκόσμιας διάσκεψης για το περιβάλλον στο Ρίο Ντε Τζανέϊρο της Βραζιλίας. • Το 1997 υπογράφτηκε στο πλαίσιο της 3ης Συνδιάσκεψη των Συμβαλλόμενων Μερών (COP3) στο Kyoto η συνθήκη για τις κλιματικές αλλαγές, το λεγόμενο «Πρωτόκολλο του Kyoto».

4. Επιστημονικό υπόβαθρο • Η γήινη ατμόσφαιρα αποτελείται κυρίως από άζωτο (78,1%), οξυγόνο (20,9%) και αργό (0,93%). Πολλά ακόμη αέρια περιλαμβάνονται σε ίχνη (CO2, CH4, N2O, H2O, O3 κλπ). Ωστόσο, κάποια από τα τελευταία έχουν την ιδιότητα να απορροφούν την υπέρυθρη ακτινοβολία και να επιδρούν σημαντικά στο ενεργειακό ισοζύγιο του πλανήτη. • Συγκεκριμένα, η απορρόφηση της υπέρυθρης ακτινοβολίας που εκπέμπεται από την επιφάνεια της γης έχει ως αποτέλεσμα την «παγίδευση» ενέργειας στην ατμόσφαιρα και, επομένως, την αύξηση της θερμοκρασίας της – Φαινόμενο θερμοκηπίου. • Εκτός από την αύξηση της μέσης τιμής της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας, αλλάζει συνολικά το προφίλ (κατανομή) της θερμοκρασίας με αποτέλεσμα τοπικές αλλαγές στην πυκνότητά της και, επομένως, αλλαγές στο παρατηρούμενο κλίμα.

5. Συνθήκη – Πλαίσιο για τις κλιματικές αλλαγές • Υπογράφτηκε το 1992. • Είναι η πρώτη διεθνής συνθήκη για το θέμα αυτό και τυγχάνει ευρείας αποδοχής από τη διεθνή κοινότητα (μέχρι σήμερα την έχουν επικυρώσει 189 χώρες) • Σκοπός (άρθρο 2): «…να επιτευχθεί… η σταθεροποίηση των συγκεντρώσεων αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα σε ένα επίπεδο που θα προλαμβάνει επικίνδυνες ανθρωπογενείς επεμβάσεις στο κλίμα. Αυτό το επίπεδο πρέπει να επιτευχθεί σε χρονικό ορίζοντα ικανό να επιτρέψει στα οικοσυστήματα να προσαρμοστούν με φυσικό τρόπο στις κλιματικές αλλαγές, να εξασφαλίζει ότι δεν θα απειληθεί η παραγωγή τροφίμων και να επιτρέψει στην οικονομική ανάπτυξη να συνεχιστεί με βιώσιμο τρόπο

6. Συνθήκη – Πλαίσιο για τις κλιματικές αλλαγές • Στη συνθήκη πλαίσιοοι χώρες ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες: • Οι ανεπτυγμένες χώρες (Ε.Ε.-15, ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Ιαπωνία, Ν. Ζηλανδία, Νορβηγία, Ελβετία, Ισλανδία) γνωστές και ως Annex II countries • Οι ανεπτυγμένες χώρες μαζί με τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης και τις χώρες που προέκυψαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ, γνωστές και ως Annex I countries • Όλες τις υπόλοιπες (υπό ανάπτυξη χώρες), γνωστές και ως Non Annex countries

7. Το πρωτόκολλο του Kyoto • Υπογράφτηκε στην 3η Συνδιάσκεψη των Συμβαλλόμενων Μερών (COP3) στο Kyoto το 1997. • Στο Πρωτόκολλο του Kyoto • Ορίζονται τα αέρια του θερμοκηπίου (CO2, CH4, N2O, SF6, PFCs, HFCs) • Ορίζονται συγκεκριμένες ποσοτικές δεσμεύσεις για τη μείωση των εκπομπών ΑΘ από τις χώρες του Παραρτήματος Ι. Οι μειώσεις υπολογίζονται σύμφωνα με τις εκπομπές ενός έτους βάσης (συνήθως το 1990) και πρέπει να επιτευχθούν την περίοδο 2008 – 2012. • Καθορίζονται τρεις ευέλικτοι μηχανισμοί, οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να επιτευχθεί η μείωση των εκπομπών κατά οικονομικά αποδοτικό τρόπο.

8. Το πρωτόκολλο του Kyoto • Το πρωτόκολλο του Kyoto περιελάμβανε τον εξής πολύ βασικό όρο: • Άρθρο 25: Το πρωτόκολλο θα τεθεί σε εφαρμογή όταν επικυρωθεί από 55 συμβαλλόμενα μέρη της συνθήκης, συμπεριλαμβανομένων τόσων χωρών του Παραρτήματος Ι ώστε οι συνολικές εκπομπές των τελευταίων να αποτελούν τουλάχιστο το 55% των συνολικών εκπομπών των χωρών του Παραρτήματος Ι σε σχέση με τις εκπομπές που έχουν δηλώσει για το 1990 • Το πρωτόκολλο μπήκε τελικά σε εφαρμογή τον Φεβρουάριο του 2005 μετά την επικύρωσή του από τη Ρωσία. Μέχρι σήμερα αρνούνται να το επικυρώσουν οι ΗΠΑ και η Αυστραλία.

9. Ευέλικτοι Μηχανισμοί Πρωτοκόλλου του Kyoto • Από κοινού εφαρμογή (Joint ImplementationJI): Μια χώρα του Παραρτήματος ΙΙ (επενδυτής) υλοποιεί ένα έργο σε μια χώρα του Παραρτήματος Ι (υποδοχέας). Το έργο αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των εκπομπών (πέρα από τις μειώσεις που αναφέρονται στο εθνικό πρόγραμμα δράσης της χώρας – υποδοχέα). Η προκύπτουσα διαφορά εκπομπών «πιστώνεται» ως μείωση στη χώρα επενδυτή. • Μηχανισμός Καθαρής Ανάπτυξης (Clean Development Mechanism CDM): Αντίστοιχο με το προηγούμενο αλλά ο επενδυτής είναι χώρα του Παραρτήματος Ι και ο υποδοχέας χώρα non-annex

10. Ευέλικτοι Μηχανισμοί Πρωτοκόλλου του Kyoto • Μηχανισμός εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών (emissions trading) • Χώρες του Παραρτήματος ΙΙ έχουν το δικαίωμα να εφαρμόσουν υποχρεωτικά ή/και εθελοντικά συστήματα εμπορίας ρύπων. Η βασική ιδέα είναι ότι ένα κράτος ορίζει κάποιες υπόχρεες δραστηριότητες (π.χ. όλες οι εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας) και με κάποιο τρόπο υπολογίζει μια ποσότητα εκπομπών την οποία οι υπόχρεοι δεν πρέπει να ξεπεράσουν (cap). Στη συνέχεια εκχωρεί τις εκπομπές αυτές στους υπόχρεους (είτε δωρεάν είτε έναντι τιμήματος). Κάθε υπόχρεος έχει το δικαίωμα να συναλλάσσεται με τους υπόλοιπους (trade) αγοράζοντας και πουλώντας εκπομπές έτσι ώστε στο τέλος κάθε χρονικής περιόδου, οι εκπομπές του να μην ξεπερνούν την ποσότητα που του έχει εκχωρηθεί • Ο μηχανισμός εμπορίας μπορεί να επεκταθεί και στις χώρες εκτός του Παραρτήματος ΙΙ υπό προϋποθέσεις

11. Μηχανισμός εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών • Η εφαρμογή της εμπορίας ρύπων έχει τα εξής πλεονεκτήματα • Μεταφέρει την υποχρέωση μείωσης των εκπομπών από το κράτος στις δραστηριότητες που τελικά ευθύνονται για την εκπομπή ΑΘ. Με τον τρόπο αυτό αφενός μειώνεται το κόστος εφαρμογής του ίδιου του κράτους και αφετέρου εφαρμόζεται η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» • «Εμπορευματικοποιεί» τη ρύπανση. Κάθε τόνος εκπομπών έχει συγκεκριμένη τιμή (η οποία καθορίζεται από την ίδια την αγορά) και αποτελεί κόστος για τις ρυπογόνες βιομηχανίες • Επιβραβεύει αυτούς που σπεύδουν να μειώσουν τις εκπομπές τους. Τα δικαιώματα παραχωρούνται για χρονικά διαστήματα 5 ετών και επομένως, όποιος μειώσει έγκαιρα τις εκπομπές του έχει περίσσεια την οποία μπορεί να πουλήσει στην αγορά και να κερδίσει

12. Δράσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης • Το πρωτόκολλο του Kyoto εγκρίθηκε με την Απόφαση 2002/358/ΕΚ. • Από αυτή προκύπτει ότι η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να αυξήσει τις εκπομπές της έως και +25% για την πενταετία 2008 – 2012. Το έτος βάσης για τον υπολογισμό είναι το 1990 (CO2, CH4, N2O) και το 1994 (HFCs, PFCs, SF6) • Το 2003 υιοθετήθηκε η Οδηγία 2003/87/ΕΚ (σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής..). Με βάση την οδηγία αυτή, η εφαρμογή του μηχανισμού εμπορίας δικαιωμάτων είναι υποχρεωτική για όλα τα κράτη μέλη από τις αρχές του 2005 • Το 2004 υιοθετήθηκε η Οδηγία 2004/101/ΕΚμε βάση την οποία καθορίζεται η σχέση του συστήματος εμπορίας ρύπων με τους άλλους δύο ευέλικτους μηχανισμούς του Kyoto

13. Οι δράσεις της Ελλάδας • Η Ελλάδα έχει υπογράψει και επικυρώσει τόσο τη συνθήκη – πλαίσιο όσο και το πρωτόκολλο του Kyoto. Με βάση αυτά έχει μέχρι σήμεραέχει: • Καταθέσει στο UNFCCC Secretariat τρεις εθνικές εκθέσεις εκπομπών, στις οποίες αναφέρονται λεπτομερώς οι εκπομπές της χώρας από το 1990 έως και το 2004 (η τελευταία έκθεση κατατέθηκε τον Απρίλιο του 2006) • Ετοιμάσει και καταθέσει εθνικό σχέδιο μείωσης των εκπομπών. Το πρώτο σχέδιο ετοιμάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και αναθεωρήθηκε το 2006 • ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο τις σχετικές ευρωπαϊκές οδηγίες

14. Εθνικές Δράσεις - Στόχοι • Ενέργεια: χάραξη ενεργειακής πολιτικής που να ενσωματώνει τη διάσταση του κινδύνου της κλιματικής αλλαγής • προώθηση των Ανανεώσιμών Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) • προώθηση της χρήσης φυσικού αέρίου σε όλους τους τομείς • εξοικονόμηση ενέργειας • εκσυγχρονισμός του συστήματος ηλεκτροπαραγωγής και • απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας. • Βιομηχανία • δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια να ζητηθούν περαιτέρω μειώσεις των εκπομπών με πρόσθετα μέτρα για τους κλάδους που συμμετέχουν στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών(Οδηγία 2003/87/ΕΚ) • Για τους λοιπούς κλάδους και εγκαταστάσεις που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2003/87 απαιτείται η ευρεία εισαγωγή και χρήση του φυσικού αερίου, καθώς και συστηματικές παρεμβάσεις για την εξοικονόμηση ενέργειας κατά την παραγωγή προϊόντων.

15. Εθνικές Δράσεις - Στόχοι • Γεωργία - Δασοπονία • Μείωση της συμμετοχής της γεωργίας στις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου • Στοχεύουμε στον εμπλουτισμό της οργανικής ουσίας των εδαφών μέσω της εφαρμογής φιλικών προς το περιβάλλον γεωργικών πρακτικών. • Αυξηση της καλλιέργειας ενεργειακών φυτών (για παραγωγή βιοκαυσίμων κλπ.) • Μεταφορές • Ενίσχυση μέσων σταθερής τροχιάς. • Ενίσχυση των βιοκαυσίμων στις μεταφορές. • Μεσο-μακροπρόθεσμα μέτρα αποθάρρυνσης της χρήσης του ΙΧ στα αστικά κέντρα.

16. Εθνικές Δράσεις - Στόχοι • Εξοικονόμηση ενέργειας • Η εξοικονόμηση της ενέργειας στον τριτογενή τομέα αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προκλήσεις. Πρέπει να εφαρμοστεί η οδηγία 2002/91/ΕΚ, που αφορά την ενεργειακή συμπεριφορά των κτιρίων και στοχεύει στην ορθολογική χρήση και εξοικονόμηση ενέργειας. • Επίσης, έμφαση θα πρέπει να δοθεί και στις σχετικές υποστηρικτικές δράσεις, τόσο στην κατεύθυνση της ευαισθητοποίησης των πολιτών στα θέματα εξοικονόμησης ενέργειας και ΑΠΕ όσο και – συνεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία - σε στην κατεύθυνση της οικονομικής ενίσχυσης των σχετικών ενεργειακών τεχνολογιών. • Αξιοποίηση των ευέλικτων μηχανισμών του πρωτοκόλλου του Κυότο • Προκειμένου να αξιοποιηθούν οι ευέλικτοι μηχανισμοί του Πρωτοκόλλου στην κάλυψη των εθνικών δεσμεύσεων, ιδιαίτερο βάρος πρέπει να δοθεί στην αποτελεσματική λειτουργία του Εθνικού Μητρώου Καταγραφής Συναλλαγών (National Registry), στη δημιουργία εθνικού φορέα για τους 2 μηχανισμούς έργων (CDM, JI) και στην αξιοποίηση ευκαιριών για έργα CDM/JI στις γειτονικές χώρες.

17. Εθνικές Δράσεις - Στόχοι

18. Εθνικές Δράσεις - Στόχοι Μείωση εκπομπών από εφαρμογή νέων προτεινόμενων μέτρων

19. Εμπορία ρύπων - Συμμετέχοντες • Αδειοδοτούσα αρχή (ΓΕΔΕ/ΥΠΕΧΩΔΕ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή): μοιράζει την τράπουλα και επιβλέπει την εφαρμογή των κανόνων • Βιομηχανικές εγκαταστάσεις (καύσεις >20 MW, διυλιστήρια, τσιμέντα, χαλυβουργίες, κεραμικά, παραγωγή ασβέστη, παραγωγή γυαλιού, χαρτί) • Μητρώο (ΕΚΠΑΑ, CITL, ITL): Οι «τραπεζίτες» του συστήματος, μοιράζουν τις «μάρκες» • Φορείς διαπίστευσης και επαλήθευσης: Οι «εγγυητές» των κανόνων του παιχνιδιού • Χρηματιστήρια ρύπων (ECX, NORDPOOL, EEX, EXAA, POWERNEXT): εξαργυρώνουν τις «μάρκες» • Χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και σύμβουλοι

20. Εμπορία ρύπων - Συμμετέχοντες

21. Εμπορία ρύπων - Συμμετέχοντες

22. ACCREDITATION BODY ……… Verification Body ……… Verification Body ……… Verification Body ……… Verification Body Διαδικασία Διαπίστευσης Φορέων Επαλήθευσης Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου

23. Έκθεση εκπομπών • Εφαρμοζόμενα πρότυπα: ΣΔΠ-ΠΑΘ. • Στοιχεία αδειοδότησης: άδεια λειτουργίας, ΑΕΠΟ, κλπ. • Αλληλογραφία με ΓΕΔΕ: Οριστικές άδειες εκπομπών, βαθμίδες, πηγές. • Πιστοποιητικά ελέγχου και διακρίβωσης μετρητικών οργάνων: Για κάθε συσκευή μέτρησης που χρησιμοποιεί η εγκατάσταση και σχετίζεται με τις εκπομπές CO2 δίνονταν τα σχετικά πιστοποιητικά διακρίβωσης. Αυτά συνήθως αφορούν γεφυροπλάστιγγες, δεξαμενές καυσίμων, μετρητές καυσίμων και φασματογράφους. • Βεβαιώσεις καταναλώσεων και παραγωγής. • Πιστοποιητικά, βεβαιώσεις και αναλύσεις σχετικά με τα υλικά διεργασίας που συνεισφέρουν στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. • Ηλεκτρονικά αρχεία. Τόσο η έκθεση των εκπομπών όσο και οι υπολογισμοί που την αφορούσαν έπρεπε να δίνονται και σε ηλεκτρονική μορφή.

24. Ο ρόλος του Επαληθευτή • Έγινε σαφές ότι οι φορείς επαλήθευσης και ο επαληθευτής είναι ένας διακριτός επαγγελματικός «κλάδος» ο οποίος απαιτεί ένα συνδυασμό δεξιοτήτων που περιλαμβάνουν γνώσεις ΣΔΠ, ελέγχου ποιότητας, βιομηχανικών διεργασιών, στατιστικής, λογιστικών, χημικών αναλύσεων και διακρίβωσης μετρητικών συσκευών. • Ο επαληθευτής οφείλει να έχει • Επαγγελματική κρίση και • Τεχνική επάρκεια • Στόχος: tnCO2 (ΕΝΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ)

25. Η επιτόπια επίσκεψη του επαληθευτή • Αρχική συζήτηση με ανασκόπηση της μεθόδου που είχε ακολουθήσει η εγκατάσταση για τον υπολογισμό των εκπομπών • Αναλυτικό έλεγχο των αποδείξεων που συνόδευαν την έκθεση • Επίσκεψη στους χώρους των εγκαταστάσεων για ταυτοποίηση των πηγών και των σημείων εκπομπών • Επαλήθευση των αριθμητικών εκπομπών • Αναφορά στην αβεβαιότητα • Έλεγχο του συστήματος διασφάλισης ποιότητας για την παρακολούθηση και την αναφορά των εκπομπών

26. Διαδικασία Επαλήθευσης • Στόχος: tnCO2 (ΕΝΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ) • tnCO2= tnCO2(κ)+tnCO2(δ) • κ= Καύση • δ= Διεργασία • Εκπομπές διεργασίας • Διάσπαση ανθρακικών:tnCO2(δ)= Α2(CO3)x xCO2 + Α2Ox • Α είναι συνήθως Ca, Mg, K, Na • Τη καύση του περιεχομένου άνθρακα C των α΄ υλών

27. Δήλωση Επαλήθευσης Τεχνική Ανασκόπηση Έκθεση Επαλήθευσης Ανάλυση Διεργασίας Σχέδιο Επαλήθευσης Προκαταρκτική Ανάλυση Κινδύνου Στρατηγική Ανάλυση Ανασκόπηση Σύμβασης Αίτηση Επαλήθευσης Διαδικασία Επαλήθευσης Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου

28. Η ελληνική εμπειρία • Σε σχέση με την εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας υπήρξαν αρκετά και σοβαρά προβλήματα, ιδιαίτερα με την Απόφαση 2004/156. Τα προβλήματα εντοπίζονται σε τρεις κυρίως περιπτώσεις: • Περιπτώσεις κατά τις οποίες οι άδειες εκπομπών των εγκαταστάσεων επέτρεπαν παρεκκλίσεις, ιδιαίτερα σημαντικές. Τέτοιες περιπτώσεις αφορούσαν i) τις βαθμίδες προσέγγισης και ii) το πλήθος και το είδος των αναλύσεων που απαιτούνται για τον προσδιορισμό των δεδομένων δραστηριότητας και του περιεχόμενου άνθρακα • Η διαφορετική ανάγνωση της Απόφασης μεταξύ διαφορετικών επαληθευτών και εγκαταστάσεων. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το πρόβλημα που εμφανίστηκε στον κλάδο των κεραμικών όπου κάποιοι επαληθευτές απαίτησαν από τις εγκαταστάσεις να συνυπολογίσουν στις εκπομπές την καύση της βιομάζας που υπάρχει στην πρώτη ύλη. • Η έννοια της αβεβαιότητας, ο υπολογισμός της οποίας δεν περιγράφεται στη νομοθεσία και ελάχιστοι επαληθευτές ήξεραν πώς να την υπολογίσουν μαθηματικά. Συνήθως, ανέφεραν ότι είναι μικρότερη από το όριο του 5% βασιζόμενοι στην «εμπειρία» τους.

29. Η ελληνική εμπειρία • Δεν υπήρχε προηγούμενη εμπειρία στη διενέργεια επαλήθευσης και λίγοι είχαν αντιληφθεί την πολυπλοκότητα και το ρίσκο που αναλάμβαναν. • Δεν υπάρχει ουσιαστικός έλεγχος των επαληθευμένων εκθέσεων καθώς και των φορέων (ΕΣΥΔ, ΓΕΔΕ) • Παραδείγματα • Υπάρχουν εμφανή αριθμητικά λάθη • Τα χρησιμοποιούμενα καύσιμα δεν πληρούν τους όρους των αντίστοιχων ΑΕΠΟ • Αναφέρουν εκπομπές από βιομάζα • Δεν αναφέρουν την αβεβαιότητα • Αναφέρουν μηδενικές εκπομπές • Αναφέρουν εκπομπές από ανθρακικό μαγνήσιο χωρίς να έχουν ελέγξει αν το μαγνήσιο της χημικής ανάλυσης προέρχεται από ανθρακικά άλατα

30. Η ελληνική εμπειρία • Δεν αναφέρουν περιεχόμενη υγρασία στο αργιλόχωμα • Όλες οι μεγάλες εγκαταστάσεις ακολούθησαν μια αρκετά μελετημένη στρατηγική την οποία οι επαληθευτές δεν ήταν σε θέση να αποκαλύψουν. • Οι μικρές εγκαταστάσεις δεν ήταν σε κατάσταση επαλήθευσης με αποτέλεσμα οι επαληθεύσεις να καθυστερήσουν σημαντικά. • Πολλές από αυτές δεν είχαν οργανωμένα λογιστήρια και η διασταύρωση των στοιχείων καταναλώσεων και παραγωγών ήταν πολύ δύσκολη • Κάποιες εγκαταστάσεις ζύγιζαν μεν αλλά στη γεφυροπλάστιγγα του γείτονα, ο οποίος δεν την είχε διακριβώσει ποτέ ή δεν γνώριζε τι είναι η διακρίβωση

31. Ελληνική αγορά

32. Ελληνική αγορά

33. Ευχαριστώ