1 / 20

Lactarius helvus

Lactarius helvus. Sınıf :Basidiomycetes Takım : Russulales Familya : Russulaceae Makroskobik Özellikleri Şapka 4-15 cm çapında, genç iken yaygınlaşmış konveks, bazen genişçe, sonradan daha düz hale gelir ve hatta biraz basıklaşıp huni biçimini de alabilir.

kenyon
Download Presentation

Lactarius helvus

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Lactarius helvus Sınıf :BasidiomycetesTakım : Russulales Familya : Russulaceae Makroskobik Özellikleri Şapka • 4-15 cm çapında, genç iken yaygınlaşmış konveks, bazen genişçe, sonradan daha düz hale gelir ve hatta biraz basıklaşıp huni biçimini de alabilir. • Yüzeyi mat, kuru, bazı yerleri biraz mikamsı görünüştedir. • Rengi kahverengi et rengi, kırmızımsı tarçın veya pembe tonlarda, nemli iken parlak kahverengi-turuncu ve aynı zamanda şarabi-pas renginde de olabilir.

  2. Lactarius helvus • Kuru şartlarda pembemsi gri, yaşlandıkça solar ve her taraf aynı renk alır, • ancak genelde kenarlara doğru daha açık veya daha sarımsı tonlardadır. • Şapkanın kenarları gençlerde aşağıya doğru kıvrık iken yaşlı örneklerde düzleşir ve yukarıya doğru kalkıp şapkanın huni görünüşünü kazanmasına yardımcı olur. Sap • 4-12 x 0,5-2,5 cm, silindirik, hafifçe eğri, sapın içi dolgun iken sonradan orta kısımları süngersi bir hal alıp oldukça kolay kırılır hale gelir.

  3. Lactarius helvus • Sapın yüzeyi kuru, mat veya hafifçe parlak, pudramsı • uç kısmı tanecikli, çıplak • Sap rengi şapka rengine benzer ancak hafifçe açık tonlarda veya bazen biraz daha kırmızı tonlarda, yaşlandıkça kirli kızılımsı kahverengileşir, • uç kısım daha açık renkli ve dip kısmı ise beyazımsı veya açık sarımsı görünüşte, ezilen yerler kahverengiye döner. Eti • beyazımsı, açık ten rengi, başlangıçta kokusuz, daha sonra veya kuruyunca kuvvetli bir baharat kokusunda veya hindiba ya da kereviz kokusunda, tadı hoştur.

  4. Lactarius helvus • Sütü az, hatta yaşlı örneklerde hiç yoktur, • sulu taze mantarlarda su görünüşünde, • kuru genç örneklerde sulu beyaz renkte, • tadı hoş veya az olarak boğazı irrite eder. Lameller • gençlerde soluk toprak sarısından turuncu-toprak sarısı renklere kadar farklı renklerde, • seyrek, enli, sap üzerindeki lamel kısımları tekrarlayan çatallanmalar veya damarlanmalar yapabilir. • Lamellerin kanarı kıvrık, dalgalı, pamuğumsu görünüşte ve diğer lamel kısımlarına göre soluk renktedir.

  5. Habitat Kayın, çam gibi ağaçların altında veya karayosunları arasında gruplar halin­de yetişir. Sonbahar aylarında ortaya çıkar.

  6. Entoloma sinuatum Sınıf:BasidiomycetesTakım: Agaricales Familya: Entolomataceae Makroskobik Özellikleri Şapka • 6-15 çapında, • genç iken yarıküresel-konik, olgun mantarlarda konveks ve yaşlı mantarlarda ise düzleşmiş bir durumdadır. • bazen merkezi biraz basık • Yüzeyi kuru, parlak, • Renk açık sarımsı toprak kahverenginden grimsi toprak kahverengine kadar değişen renklerde, bazen güderi rengi gri, ya da açık kırmızımsı kahverengi olabilir.

  7. Makroskobik Özellikleri • Şapkanın kenarı genç örneklerde uzun süre aşağıya kıvrık kalır, sonradan hafifçe düzleşir. Sap • 5-14x1,2-2 cm, silindirik, dip kısmına doğru hafifçe şişkinleşmiş, sapın içi gözenek şeklinde oyuklu veya tünel biçiminde oyuklu durumdadır. • Başlangıçta katı ve lifli yapılıdır. • Sapın yüzeyi çoğu zaman tüysüz veya çıplak ya da boyuna çizgilidir. • Renk beyazdan kirli beyaz, krem tonlarda ve yaşlı mantarlarda gri kahverengimsi bir renk alır.

  8. Eti • beyaz, merkezde kalın, kenarlara doğru ince, tadı ve kokusu unumsu, bazen kavunsudur. Doğada yayılma alanı • Tek tek veya gruplar halinde özellikle kayın ve meşe ormanlarında, bazen de kumlu, tebeşirli ve silikatlı topraklarda yetişir. • Sonbahar aylarında ortaya çıkarlar. Yayılışı Muğla, İstanbul ve Muş civarında belirlenmiştir.

  9. Muskarin Sendromuna Neden Olan Türler Inocybe fastigiata Sınıf :BasidiomycetesTakım :Agaricales Familya :Cortinariaceae Makroskobik Özellikleri Şapka • 3-7 cm çapında, genç iken oval, konik veya çan şekilli ve şapkanın kenarları bariz bir tarzda sapa bitişik, • mantar olgunlaştığında şapka bir şemsiye gibi açılıp düzleşir ve yaygınlaşır, • Yüzeyi kuru, radyal olarak düzenlenmiş saman sarısı renkli uzun ipeksi fibriller veya çizgilere sahiptir. • şapkanın tipik rengi saman sarısı veya açık toprak sarısıdır.

  10. Bazen zeytuni sarı veya daha açık ya da kahverenginin tonları şeklinde daha koyu, kahverengi-sarı, gri-kahverengi gibi renklerdedir. • Şapkanın kenarı çok yaşlı örneklerde yarılır veya yukarıya doğru hafifçe kıvrılır • bu görüntü hemen hemen tipik bir özelliktir. Sap • 3-9x0,4-0,8 cm, silindirik, aşağıya doğru nadiren hafifçe kalınlaşabilir. • Sapın uç kısmı kepeğimsi veya pamuğumsu ve beyaz renkli iken diğer sap kısımlarının yüzeyi boylu boyunca fibrilöz, bazen fibrilöz-pullu ve kösele rengindedir. • Çok genç mantarlarda zayıf, geçici bir kortina vardır.

  11. Eti • beyaz, ince ve hoşa gitmeyen bir tadı vardır. Lameller • başlangıçta soluk renklerde veya beyazımsı, sonra nadiren zeytuni sarı veya zeytuni yeşil renk alır iken kenarları beyaz kalır. • Lameller daha da sonra açık kahverengiye dönebilir. • hemen hemen serbest tarzda sapa bağlanan lameller arasında lamelcikler bulunur, • enleri 4 mm kadardır. • Kenarı pamuğumsu ve beyazdır.

  12. Habitat • Genellikle kayın, meşe ve çam ormanlarında ilkbahar sonlarından sonbahar sonlarına kadar, patika yolların kenarlarında kireç taşlı ve silikatlı topraklarda tek tek ya da çok sayıda yetişir. • Yaygın bir türdür. Yayılışı Sinop, Samsun, Elazığ, Van, Isparta, Kars, Diyarbakır, Muş, Bitlis, Uşak, Bolu, Manisa ve Malatya'da yaygındır.

More Related