Download
1 / 12
E N D
Broń jądrowa to rodzaj broni masowego rażenia wykorzystującej wewnątrz jądrową energię wydzielaną podczas łańcuchowej reakcji rozszczepienia jąder ciężkich pierwiastków (uranu i plutonu - broń atomowa) lub reakcji termojądrowej syntezy lekkich pierwiastków z wodoru - bomba wodorowa – o sile wybuchu znacznie większej niż broni atomowej. Dzięki istnieniu tej broni powstało przekonanie o możliwości pokonania przeciwnika bez użycia ogromnych armii, do zadania dużych zniszczeń na obszarze przeciwnika wystarczy samolot bombowy, pocisk artyleryjski lub rakieta przenosząca atomowe głowice bojowe.
Podstawowe rodzaje broni nuklearnej: • Bomba atomowa Bomba atomowa czerpie swoją energię z reakcji rozszczepienia ciężkich jąder atomowych (np. uranu lub plutonu) na lżejsze pod wpływem bombardowania neutronami. Rozpadające się jądra emitują kolejne neutrony, które bombardują inne jądra, wywołując reakcję łańcuchową. • Bomba wodorowa (termojądrowa) Zasada działania bomby wodorowej opiera się na wykorzystaniu reakcji termojądrowej, czyli łączenia się lekkich jąder atomowych (np. wodoru lub helu) w cięższe, czemu towarzyszy wydzielanie ogromnej ilości energii • Brudna bomba To określenie na rodzaj broni radiologicznej, której działanie polega na rozrzuceniu materiału radioaktywnego na dużej przestrzeni za pomocą konwencjonalnej eksplozji. Powoduje to skażenie promieniotwórcze terenu
Historia broni jądrowej: • Eksplozja próbna: • 16 lipca 1945 – pustynia w stanie Nowy Meksyk (USA), miejsce próby nazywano nieoficjalnie Jornada del Muerto (Podróż Umarłego); • Użycie bojowe: • 6 sierpnia 1945 – Hiroszima (bomba Little Boy); • 9 sierpnia 1945 – Nagasaki (bomba Fat Man).
Czynnikami rażenia broni jądrowej są: • fala uderzeniowa, • promieniowanie przenikliwe, • promieniowanie cieplne (świetlne), • skażenie promieniotwórcze, • impuls elektromagnetyczny.
Siła rażenia jest daleko większa niż w przypadku konwencjonalnego materiału wybuchowego -- największe bomby są zdolne zniszczyć całe miasta.
Bomby atomowe zostały zastosowane dwukrotnie w celach wojennych przez armię Stanów Zjednoczonych przeciwko japońskim miastom Hirosima i Nagasaki, w trakcie II wojny światowej. Od tego czasu użyto ich około 2000 razy, jedynie w ramach testów, przeprowadzanych przez dziesięć państw:
Państwa przeprowadzające próby jądrowe: • USA, • Związek Radziecki, • Wielka Brytania, • Francja, • Chińska Republika Ludowa, • Indie, • Pakistan i Korea Północna, • RPA • Izrael
Mocarstwami nuklearnymi są: • Stany Zjednoczone, • Rosja, • Wielka Brytania, • Francja, • Chińska Republika Ludowa, • Indie, Pakistan, • Korea Północna i Izrael, którego władze nie potwierdzają ani nie zaprzeczają tym podejrzeniom. • RPA wyprodukowała 4 bomby atomowe, lecz po upadku apartheidu jej arsenał nuklearny został zdeponowany w Izraelu.
Najpotężniejsza bomba atomowa: • Najpotężniejszą bombą atomową była Bomba Cara. Eksplozji dokonał Związek Radziecki 30 października 1961 r. na wyspie Nowa Ziemia położonej na Morzu Arktycznym, na północnych krańcach obecnej Rosji. • Była to jednostopniowa bomba termojądrowa, czyli oparta na pojedynczej fazie syntezy lekkich jąder atomowych, zainicjowanej detonacją jądrową. Miała moc 57 megaton czyli w przybliżeniu 4000 bomb zrzuconych na Hiroszimę. Mimo że zmniejszono jej moc ze względów bezpieczeństwa (Bomba Cara zaprojektowana została jako broń trójfazowa i mogła ona osiągnąć nawet 150 megaton, ale wówczas obszar objęty zniszczeniami, mimo dużego odosobnienia, objąłby kilka większych miast północnej Rosji, a opad radioaktywny zagroziłby całej Europie, toteż zrezygnowano z trzeciej fazy rozszczepiania), część skalistych wysepek, w otoczeniu których dokonano detonacji wyparowała, a sam wybuch był odczuwalny nawet na Alasce. Bomba ta nazywana była także złowieszczo "Zabójcą Miast". Bomba mogłaby zniszczyć miasto wielkości Londy
Grzyb atomowy Grzyb po wybuchu bomby atomowej tworzy się po naziemnym, powietrznym lub płytkim podziemnym wybuchu jądrowym. Jest to chmura w kształcie ogromnego grzyba składająca się z drobnych pyłów i aerozoli (w tym promieniotwórczych), powstała po wybuchu atomowym w wyniku unoszenia się nagrzanego eksplozją powietrza, wraz ze stopionymi, odparowanymi i rozproszonymi drobinami gleby i resztkami bomby powodującymi promieniotwórcze skażenie terenu. Źródłem skażenia są też izotopy promieniotwórcze powstałe w czasie rozszczepienia jądra atomowego. Grzyb może powstać po każdej silnej eksplozji, nie tylko jądrowej, a także po upadku meteoru.
