1 / 46

Programowanie urządzeń mobilnych

Programowanie urządzeń mobilnych. Paweł Fiderek 2011. Wykład drugi: Połączenia sieciowe w J2ME.

Download Presentation

Programowanie urządzeń mobilnych

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Programowanie urządzeń mobilnych Paweł Fiderek 2011

  2. Wykład drugi: • Połączenia sieciowe w J2ME Paweł Fiderek 2011

  3. Urządzenia mobilne prawie zawsze posiadają na możliwość komunikacji z innym urządzeniami tego typu oraz często także z Internetem. W przypadku J2ME problem ten rozwiązano tworząc Interfejs Connection, któryreprezentuje dowolne połączenie (np. za pomocą protokołu http czy też innego). Z interfejsu tego wywodzą się interfejsy realizujące różne rodzaje połączenia. Jest on klasą bazową dla wielu metod przesyłania danych zarówno w sieci jak i w obrębie urządzenia. Interfejs Connection ma tylko jedną metodę: public abstract void close() throws IOException Interfejs reprezentujący dowolne połączenie nie ma metody otwierającej takie połączenie. Zestawienie połączenia jest możliwe za pomocą odpowiednich metod klasy Connector. Klasa Connector zawiera tylko statyczne metody i są to metody pozwalające utworzenie referencji  do interfejsuConnection i realizacji połączenia danego typu.  Metody te wyglądają następująco : public static Connection open(String nazwa) throwsIOException public static Connection open(String nazwa,inttryb_dostepu ) throwsIOException public static Connection open(String nazwa,inttryb_dostepu,booleanczas) throwsIOException Paweł Fiderek 2011

  4. Metody przedstawione powyżej zwracają referencję do interfejsu Connection oraz pozwalają na nawiązanie połączenia z innym urządzeniem. Urządzenie jest określane w pierwszym argumencie.  Połączenie może zachodzić w trybie czytania, pisania, lub obydwu jednocześnie, przy czym tryb połączenia w obie strony jest przyjmowany domyślnie. Oprócz tego czas oczekiwania na połączenie może być ograniczany. Każda z metod open zwraca referencję do obiektu utworzonego na podstawie klasy implementującej Connection. Mogą to być referencje klasuHttpConnection (dla protokołu http), StreamConnection (dla gniazd),  DatagramConnection (dla datagramów). Postać nazwy urządzenia, z którym chcemy nawiązać polaczenie wygląda następująco : {protokół}:[{adres_sieciowy}][{parametry}] Poniżej przekłady nazw dla różnych urządzeń : http://www.wp.pl:80/http://www.strona.com/strona?page=indexsocket://www.kojot.test.com:8080datagram://:555file:///home/user/plik Paweł Fiderek 2011

  5. Protokół HTTP Protokół ten wykorzystywany jest do przesyłania danych pomiędzy serwerem WWW, a klientem, a w tym celu korzysta z gniazd. Jest też jest jedynym protokołem, o którym się zakłada, że jest obsługiwany przez każde urządzenie spełniające założenia MIDP. Jednakże w przypadku małych urządzeń takich jak telefon komórkowy istnieje problem braku wbudowanej przeglądarki WWW. Wprawdzie producent ma obowiązek implementacji protokołu http, ale czasem jest to rodzaj bramy ,która tłumaczy komunikaty http na postać rozumianą przez urządzenie. Poniżej przykład obrazujący sposób nawiązania połączenia z danym adresem internetowym : hc = (HttpConnection)Connector.open("http://www.wp.pl Connector.READ_WRITE"); Jak widać podaliśmy dwa parametry metodzie open: nazwę urządzenia (http), adres (www.wp.pl), oraz tryb dostępu. Nie narzuciliśmy ograniczenia czasu dostępu (np. zakładamy, że dysponujemy dobrym łączem). • Podstawowe czynności które należy wykonać, aby skorzystać z HttpConection do pobrania strony www : • Tworzymy łańcuch zawierający adres URL strony WWW którą chcemy pobrać, następnie wywołać metodę open() i utworzyć obiekt klasy HttpConnection.  • Czasem trzeba ustalić rodzaj żądania oraz parametry . Domyślnym żądaniem jest GET. • Następnie należy sprawdzić za pomocą metody getResponseCode() czy serwer odpowiedział pozytywnie na żądanie. • Podobnie jak w przypadku magazynów musimy posłużyć się strumieniami, zatem wywołujemy metodę openInputStream() lub openDataInputStream() i w ten sposób uzyskujemy dostęp do strumienia wejściowego. Na koniec zamykamy strumień wejściowy. Paweł Fiderek 2011

  6. stałe klasy HttpConnection Znaczenie HTTP_OK Zasób dostępny bez błędu (200) HTTP_MOVED_PERM Zasób przeniesiony pod inny adres i jest podany w nagłówku (301) HTTP_SEE_OTHER Należy wysłać żądanie GET pod adres podany w nagłówku (303) HTTP_BAD_REQUEST Żądanie dotarło w postaci zniekształconej i nie może być zrealizowane (400) HTTP_FORBIDDEN Żądanie nie może być zrealizowane (403) HTTP_NOT_FOUND Zasób nie istnieje (404) Obiekt typu HttpConection może być wykorzystywany do przesyłania danych w postaci strumieni danych wejściowych i wyjściowych, dodatkowo można określić ich długość, typ i sposób kodowania. Metody te pochodzą z klasy ContentConnection. Serwer www wysyła odpowiedź, którą można odebrać za pomocą metody getResponseCode(), poniżej przykłady odpowiedzi : Paweł Fiderek 2011

  7. Żądanie Znaczenie Wartość GET HttpConnection.GET Prośba o przesłanie pliku o podanej ścieżce HEAD HttpConnection.HEAD Jak wyżej, z tą różnica, że wysyłane są jedynie nagłówki, bez danych POST HttpConnection.POST Metoda stosowana, gdy na stronie są formularze. Zapytania i odpowiedzi w protokole http • Komunikat przesyłający żądanie do serwera www składa się z trzech elementów • Wiersz zawierający żądanie HTTP, po nim nowa linia, • Nagłówki żądania, każdy w nowym wierszu, po nich linia wolna – jest to element opcjonalny, • Dane dodatkowe potrzebne do wykonania żądania - występuje gdy jest niezbędny. • Przykłady żądań : Paweł Fiderek 2011

  8. Bluetooth Paweł Fiderek 2011

  9. Bluetooth– technologia bezprzewodowej komunikacji krótkiego zasięgu pomiędzy różnymi urządzeniami elektronicznymi, takimi jak klawiatura, komputer, laptop, palmtop, telefon komórkowy i wieloma innymi. • Jest to darmowy standard opisany w specyfikacji IEEE 802.15.1. Jego specyfikacja obejmuje trzy klasy mocy nadawczej 1-3 o zasięgu 100, 10 oraz 1 metra w otwartej przestrzeni. Najczęściej spotykaną klasą jest klasa druga. Technologia korzysta z fal radiowych w paśmie ISM 2,4 GHz. Paweł Fiderek 2011

  10. Architektura systemu Bluetooth • Podstawową jednostką technologii Bluetooth jest pikosieć (ang. piconet), która zawiera węzeł typu master oraz maksymalnie 7 węzłów typu slave. Wiele pikosieci może istnieć w jednym pomieszczeniu, a nawet mogą być ze sobą połączone przy pomocy węzła typu bridge. Połączone ze sobą pikosieci określa się mianem scatternet. • Dodatkowo, oprócz siedmiu węzłów typu slave, w jednej pikosieci może pracować do 255 węzłów, pozostających w stanie synchronizacji z urządzeniem typu master (jest to tzw. tryb wyczekiwania i niskiego poboru mocy). Urządzenia te nie uczestniczą w wymianie danych. Mogą tylko otrzymać sygnał aktywacyjny lub nawigacyjny od węzła typu master. Istnieją jeszcze dwa przejściowe stany hold oraz sniff. Przyczyną podziału węzłów na master i slave jest minimalizacja kosztów technologii. Konsekwencją tego jest fakt, że węzły typu slave są w 100% podporządkowane węzłom master. Pikosieć jest scentralizowanym systemem TDM, urządzenie master kontroluje zegar i określa, które urządzenie i w którym slocie czasowym (szczelina czasowa) może się z nim komunikować. Wymiana danych może nastąpić tylko pomiędzy węzłem master i slave. Komunikacja slave – slave nie jest możliwa. Paweł Fiderek 2011

  11. Paweł Fiderek 2011

  12. Zasięg • klasa 1 (100 mW) ma największy zasięg, do 100 m • klasa 2 (2,5 mW) jest najpowszechniejsza w użyciu, zasięg do 10 m • klasa 3 (1 mW) rzadko używana, z zasięgiem do 1 m Paweł Fiderek 2011

  13. Przepustowość • Bluetooth 1.0 – 21 kb/s • Bluetooth 1.1 – 124 kb/s • Bluetooth 1.2 – 328 kb/s • Bluetooth 2.0 – transfer maksymalny przesyłania danych na poziomie 2,1 Mb/s, wprowadzenie Enhanced Data Rate wzmocniło transfer do 3,1 Mb/s • Bluetooth 3.0 + HS (High Speed) – 24 Mb/s (3 MB/s) • Bluetooth 3.1 + HS (High Speed) – 40 Mb/s(5 MB/s) Paweł Fiderek 2011

  14. Przykłady Paweł Fiderek 2011

  15. Programowanie j2me bluetooth • Po stronie klienta: LocalDevicelocalDevice = LocalDevice.getLocalDevice(); discoveryAgent = localDevice.getDiscoveryAgent(); discoveryAgent.startInquiry(DiscoveryAgent.GIAC,this); Paweł Fiderek 2011

  16. Discovery Listener Paweł Fiderek 2011

  17. for(int i=0;i &nbspserviceUrl = servRecord[i].getConnectionURL(0,false);} // pobranie adresu URL potrzebnego do utworzenia połączenia z urządzeniem Stringmsg = "SayHelloWorld"; conn = (StreamConnection)Connector.open(serviceUrl); OutputStreamoutput = conn.openOutputStream(); output.write(msg.length()); output.write(msg.getBytes()); output.close(); //standardowe połączenie przez klasę Connector Paweł Fiderek 2011

  18. Programowanie od strony serwera Bt privatestaticStringserverUrl = "btspp://localhost:" + BluetoothEchoDemo.RFCOMM_UUID + ";name=rfcommtest;authorize=true"; . . . conn = null; localDevice = LocalDevice.getLocalDevice(); localDevice.setDiscoverable( DiscoveryAgent.GIAC ); notifier = (StreamConnectionNotifier)Connector.open(serverUrl); Paweł Fiderek 2011

  19. scheme://host:port;parameters Paweł Fiderek 2011

  20. //czekamy na odpowiedź klienta conn = notifier.acceptAndOpen(); • //gdy klient odpowie // czytamy przesłane dane Stringmsg = BluetoothEchoDemo.readData(conn); System.out.println("ReceivedMessagefromClient: " + msg); // wysyłamy wiadomość zwrotną msg = "Hello Back from Server"; output = conn.openOutputStream(); output.write(msg.length()); // lengthis 1 byte output.write(msg.getBytes()); output.close(); Paweł Fiderek 2011

  21. Programowanie połączeń sieciowych w J2ME importjavax.microedition.lcdui.*; importjavax.microedition.midlet.MIDlet; importjavax.microedition.io.*; importjava.io.*; Paweł Fiderek 2011

  22. publicclassKursEuroextendsMIDletimplementsCommandListener { privateTextBoxtb; publicKursEuro() { StringBuffersb = newStringBuffer(); try { HttpConnectionc = (HttpConnection) Connector.open("http://rss.nbp.pl/kursy/TabelaA.xml", Connector.READ, true); InputStreamis = c.openInputStream(); int ch=0; while ((ch = is.read()) != -1) { sb.append((char) ch); } } catch (IOException x){ System.out.println ("Błąd wejścia wyjścia"); } Paweł Fiderek 2011

  23. Stringwyn = sb.toString(); int i = wyn.indexOf("EUR") + 14; //szukamy wystąpienia EUR StringsKurs = wyn.substring(i, i + 6); //wycinamy wartość sKurs = sKurs.replace(',','.'); float kurs = Float.parseFloat(sKurs); i = wyn.indexOf("Tabela nr") + 10; StringsTabela = wyn.substring(i, i + 32); tb = newTextBox("Aktualny kurs EUR", "EUR: " + kurs + " wg kursu z tabeli nr " + sTabela, 100, TextField.ANY); tb.setCommandListener(this); } publicvoidstartApp() { Display.getDisplay(this).setCurrent(tb); } publicvoidpauseApp() { } publicvoiddestroyApp(boolean u) { } } Paweł Fiderek 2011

  24. Wykorzystanie wątków w programowaniu w języku J2ME Paweł Fiderek 2011

  25. Teoria wątków w J2ME • Działający wątek jest to nic innego jak kod wykonywalny • Gotowy wątek jest gotowy do wykonywania kodu • Wątek zawieszony czeka na wystąpienie konkretnego zdarzenia. Na przykład może on czekać na dostarczenie danych z innego urządzenia, gdy oczekiwanie zdarzenie wystąpi wątek zmienia swój stan na aktywny • Zakończony wątek skończył wykonywać kod Paweł Fiderek 2011

  26. W J2ME klasą odpowiedzialną za tworzenie i zarządzanie wątkami jest klasa: java.lang.Thread • Użytkownik może uzyskać dostęp do aktualnie przetwarzanego wątku w każdej chwili poprzez odwołanie: Thread.currentThread(). Paweł Fiderek 2011

  27. Metody znajdujące się w klasie Thread to: • activeCount() • currentThread() • getPriority() • isAlive() • join() • run() • setPriority() • sleep() • start() • yield() Paweł Fiderek 2011

  28. Rozpoczęcie pracy z wątkami public class DoSomething implements Runnable { public void run(){ // tutaj znajduję się kod wykonywalny } } Paweł Fiderek 2011

  29. Tworzenie obiektów wykonywalnych DoSomethingdoIt = new DoSomething(); Thread myThread = new Thread( doIt ); myThread.start(); Paweł Fiderek 2011

  30. Inna metoda tworzenia wątków public class DoAnotherThing extends Thread { public void run(){ // Tutaj znajduję się kod wykonywalny } } I analogicznie: ... DoAnotherThingdoIt = new DoAnotherThing(); doIt.start(); ... Paweł Fiderek 2011

  31. Zatrzymywanie wykonywania wątków public classMyThreadimplementsRunnable { privatebooleanquit = false; public void run(){ while( !quit ){ // tutaj znajduję się kod wykonywalny } } public voidquit(){ quit = true; } } Paweł Fiderek 2011

  32. public classAnotherThreadimplementsRunnable { privateThreadmostRecent = null; public Thread restart(){ mostRecent = newThread( this ); mostRecent.start(); } public void run(){ ThreadthisThread = Thread.currentThread(); while( mostRecent == thisThread ){ // do something } } public voidstopAll(){ mostRecent = null; } } Paweł Fiderek 2011

  33. Kolejkowanie, pętla nieskończona w wątku import java.util.Vector; public classWorkerimplementsRunnable { privatebooleanquit = false; privateVectorqueue = newVector(); privateThreadthread; public Worker(){ newThread( this ).start(); } Paweł Fiderek 2011

  34. public void run(){ Object o; while( !quit ){ // zajęty, czekaj! o = null; synchronized( queue ){ if( queue.size() > 0 ){ o = queue.elementAt( 0 ); queue.removeElementAt( 0 ); } } if( o != null ){ // kolejne polecenia } } } Paweł Fiderek 2011

  35. public booleanaddToQueue( Object o ){ if( !quit ){ queue.addElement( o ); return true; } return false; } public voidquit(){ quit = true; } } Paweł Fiderek 2011

  36. Składowanie danych w urządzeniach mobilnych przy wykorzystaniu J2ME Paweł Fiderek 2011

  37. „Pamięć nieulotna” Midlety niekiedy muszą zapamiętywać i przechowywać informacje na stałe, są to dane wprowadzane przez użytkowników(np. dane konfiguracyjne aplikacji). Specyfikacja MIDP wymaga, by wszystkie urządzenia posiadały pamięć nieulotną, czyli taką, w której  będzie przechowywana informacja nawet wtedy, gdy midlet kończy swoje działanie lub w sytuacji, gdy urządzenie zostanie fizycznie wyłączone. W praktyce problem ten rozwiązywany jest różnie przez różne urządzenia, chociaż dla programisty nie ma to żadnego zdarzenia, ponieważ interfejs jest jeden. Informacje są przechowywane w  postaci kolekcji rekordów (recordstore). Każda kolekcja rekordów jest identyfikowana przez nazwę, która jest rzecz jasna unikalna. Midlety dostęp mają jedynie do „swoich” kolekcji, nie mają za to dostępu do kolekcji rekordów innych Milletów. Nie mają również dostępu do danych utworzonych przez inne aplikacje. Sposób zapisu danych może być różny na różnych modelach u różnych producentów. Jednak dla J2ME został opracowany uniwersalny sposób dla wszystkich urządzeń o nazwie RMS - Record Management System. Paweł Fiderek 2011

  38. Nad zbiorami rekordów w J2ME czuwa klasa RecordStore. Aby utworzyć jakiś zbiór należy wywołać jej statyczną metodę: public staticRecordStoreopenRecordStore(String nazwa, booleantryb) Pierwszy parametr określa nazwę zbioru (nazwa może być dowolna) Drugi parametr oznacza tryb dostępu / tworzenia do zbioru -Jeśli ustawiony jest na „true” wtedy, gdy w momencie próby otwarcia nie istnieje – zostanie utworzony nowy. W przypadku wartości „false” można otworzyć jedynie istniejący magazyn. W przypadku ,gdy nie istnieje – wyrzucany jest wyjątek. W MIDP 2.0 dodano dwie nowe metody openRecordStore o innych parametrach i bardziej specjalistycznych zadaniach. M.in. z ustawieniem uprawnień i przypisywaniem danego zbioru do konkretnego MIDletu.Metoda zwraca nam utworzony (lub otworzony) zbiór na którym możemy wykonywać operacje zapisu i odczytu. W razie błędów generowane są następujące wyjątki: RecordStoreNotFoundException- zbiór nie istnieje (w przypadku gdy nie ma być automatycznie utworzony)RecordStoreFullException - brak dostępnej pamięciIllegalArgumentException- błędna nazwa zbioruRecordStoreException - inny błąd Paweł Fiderek 2011

  39. Zatem: RecordStorestore = RecordStore.openRecordStore(„ZbiorTestowy", true);    //wyrzuci wyjątek  „RecordStoreNotFoundException” jeśli zbiór nie istnieje   RecordStoresecondStore = RecordStore.openRecordStore(„ZbiorTestowy", false); Po zakończeniu pracy z kolekcją można ją zamknąć : public static void closeRecordStore(); lub także skasować : public static void deleteRecordStore() ; // O tym w dalszej części wykładu Paweł Fiderek 2011

  40. Zatem: RecordStorestore = RecordStore.openRecordStore(„ZbiorTestowy", true);    //wyrzuci wyjątek  „RecordStoreNotFoundException” jeśli zbiór nie istnieje   RecordStoresecondStore = RecordStore.openRecordStore(„ZbiorTestowy", false); Po zakończeniu pracy z kolekcją można ją zamknąć : public static void closeRecordStore(); lub także skasować : public static void deleteRecordStore() ; // O tym w dalszej części wykładu Paweł Fiderek 2011

  41. Każdy rekord, jak wspomniano wyżej ,jest tablicą bajtów.Zatem aby umieść w nim jakieś dane, trzeba je najpierw zamienić na tablicę bajtów. Można to oczywiście przeprowadzić na wiele sposób, przykładowo za pomocą klas DataOutputStream i ByteArrayOutputStream. Przykład 1.Sposób zapisu rekordu 1. Tworzymy nowy magazyn : RecordStore nowy_magazyn = null; Klasa “Dane” będzie służyć to tworzenia obiektów zawierających dane do zapisu w magazynie class Dane{ String DaneTxt; int DaneNum; Dane(String a,int b){ DaneTxt = a; } } Paweł Fiderek 2011

  42. Ważne jest aby zamykać strumień i zbiór, urządzenia mobilne nie posiadają dużo pamięci więc należy je oszczędzać (nie zamykanie strumieni może być jedną z przyczyn tzn. wycieków pamięci). Podczas każdej operacji addRecord, setRecord i deleteRecord na zbiorze inkrementowana jest jego wersja. Wersję zbioru można otrzymać poprzez wywołanie intgetVersion(). Odczyt danych z rekordów można realizować na kilka sposobów, na przykład podając identyfikator rekordu w magazynie. Metoda to wykonująca wygląda następująco : byte[] dane = nowy_magazyn.getRecord(id); Jeśli nie znamy zbiorów MIDletu możemy pobrać ich nazwy za pomocą metody statycznej RecordStore.listRecordStores(); Zwraca ona tablicę Stringów lub nullw przypadku gdy nie ma żadnego dostępnego zbioru. Przydatną może okazać się tutaj metodaenumerateRecord(): enumerateRecord(RecordFilterfiltr, RecordComparator porownaj, boolean kontrolowac); Paweł Fiderek 2011

  43. Argument  RecordFilter filtr pozwala zdefiniować sposób wyboru rekordów z magazynu. Jest to interfejs wymagający określenia metody o nazwie matches() . Dzięki niemu można dokładnie ustawić jakie kryteria muszą spełnić rekordy, aby zostały odczytane, np. wybrać wszystkie rekordy (z przykładu przedstawionego wyżej, które zawierają liczbę dodatnią.) Podanie wartości null spowoduje, że rekordy odczytywane będą bez ograniczeń. • Argument RecordComparatorporownaj pozwala na uporządkowanie wg wybranego kryterium, np.: uporządkuj rosnąco według wartości liczb. Podanie wartości null spowoduje, że rekordy odczytywane będą kolejno zgodnie z natywną implementacją. • Argument booleankontrolowac pozwala na podjęcie decyzji , czy sposób odczytu rekordów (kryteria, kolejność) będą mogły się zmieniać za każdym razem, gdy nastąpi zmiana w magazynie. W takiej sytuacji zmianie musi ulec obiekt pozwalający na wyliczanie, jest to jednak dosyć czasochłonne. W przypadku, gdy ten parametr przyjmuje wartość false, należy budować na nowo obiektenumerteRecordprzy każdej zmianie. Paweł Fiderek 2011

  44. A oto przykład odczytu danych z magazynu, trzeba oczywiście pamiętać o zamianie danych z postaci tablicy bajtów do postaci oryginalnej: private Dane getDane(int id,RecordStore nowy_magazyn)throws IOException,RecordStoreException { byte[] dane = nowy_magazyn.getRecord(id); DataInputStream is = new DataInputStream( new ByteArrayInputStream(dane)); Dane przyklad2 = new Dane(is.readUTF(), is.readInt()); return przyklad2; } Paweł Fiderek 2011

  45. Poniżej przykład metody odczytującej dane z całego magazynu (ze wszystkich rekordów danego magazynu, przy wykorzystaniu metody enumerateRecord(); ) private String czytajMagazyn(String nazwa) throws Exception { RecordStorenowy_magazyn = null; int id; String ret; try{ nowy_magazyn = RecordStore.openRecordStore(nazwa,true); }catch(Exception e){ System.out.println("Blad Otwarcia magazynu!"); } RecordEnumeration wyl = nowy_magazyn.enumerateRecords(null,null,false); while(wyl.hasNextElement()){ id = wyl.nextRecordId(); Dane przyklad = getDane (id,spis); ret = id + " " + przyklad.daneTxt + " " + przyklad.daneNum; System.out.println(id + " " + przyklad.daneTxt + " " + przyklad.daneNum + "\n";); } try{ wyl.destroy(); nowy_magazyn.closeRecordStore(); }catch(Exception e){ System.out.println("Blad zamkniecia" + e); } return ret; } Paweł Fiderek 2011

  46. Na koniec usuwanie. Mamy do dyspozycji dwie proste metody: voiddeleteRecord(intrecordID); usuwa rekord o podanym ID ze zbioru staticvoiddeleteRecordStore(StringrecordStoreName); usuwa cały zbiór rekordów o podanej nazwie. Ale uwaga - zbiór musi być zamknięty inaczej otrzymamy wyjątek RecordStoreException. Paweł Fiderek 2011

More Related