ซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ จำแนกได้เป็น 10 ประเภท (ตามลำดับความสำคัญ)

1. การประชุมรับฟังความคิดเห็นต่อร่างยุทธศาสตร์การจัดการซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์เชิงบูรณาการระยะที่ ๒ปี พ.ศ. ๒๕๕๕-๒๕๕๙(ร่างครั้งที่ ๒)วันที่ ๑๘ ตุลาคม ๒๕๕๕ห้องกิ่งเพชร โรงแรมเอเชีย กรุงเทพฯ

2. 2

3. ซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์จำแนกได้เป็น 10 ประเภท (ตามลำดับความสำคัญ) 1. หลอดฟลูออเรสเซนต์ 2. แบตเตอรี่แห้ง 3. ตู้เย็น 4. โทรทัศน์ 5. เครื่องปรับอากาศ 6. กล้องถ่ายภาพ/วีดีโอ 7. อุปกรณ์เล่นภาพ/เสียงขนาดพกพา 8. เครื่องพิมพ์และเครื่องโทรสาร 9. โทรศัพท์ 10. คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล

4. ระบบการจัดการภายในประเทศยังไม่ได้มาตรฐาน

5. ระบบการจัดการภายในประเทศยังไม่ได้มาตรฐาน Photo by PCD

6. ระบบการจัดการภายในประเทศยังไม่ได้มาตรฐาน

7. ระบบการจัดการภายในประเทศยังไม่ได้มาตรฐาน

8. แหล่งทรัพยากรที่มีมูลค่า 8

9. คพ. ร่วมกับ ๑๓ หน่วยงาน ยกร่างยุทธศาสตร์ฯ ระยะที่ ๑ (๒๕๕๐-๒๕๕๔) เสนอ คณะรัฐมนตรี เห็นชอบ ๒๔ ก.ค. ๕๐ 9

11. คณะทำงานเพื่อพิจารณาปรับปรุงยุทธศาสตร์ฯคณะทำงานเพื่อพิจารณาปรับปรุงยุทธศาสตร์ฯ ยกร่างยุทธศาสตร์การจัดการซากผลิตภัณฑ์ครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์เชิงบูรณาการ ระยะที่ ๒ ระหว่างปี ๒๕๕๕-๒๕๕๙ (ร่างครั้งที่ ๒) คณะอนุกรรมการกำกับการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์ฯ กก.วล. / คณะรัฐมนตรี

12. กำหนดการจัดประชุมรับฟังความคิดเห็นฯ ๓ ครั้ง

13. ร่างยุทธศาสตร์ฯ ระยะที่ ๒ บทที่ ๑ สถานการณ์และปัญหาการจัดการซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ บทที่ ๒ การดำเนินงานที่ผ่านมา บทที่ ๓ ปัจจัยที่เกี่ยวข้อง บทที่ ๔ ร่างยุทธศาสตร์ฯ ระยะที่ ๒ 13

14. บทที่ ๑ ๑.๑ รายงานภาวะอุตสาหกรรม ๑.๒ ข้อมูลปริมาณการผลิต การนำเข้า การส่งออก และการบริโภค ผลิตภัณฑ์ที่มีความสำคัญ ๑๐ ผลิตภัณฑ์ ๑.๓ ข้อมูลการถือครองและระยะเวลาใช้งาน ๑.๔ พฤติกรรมของผู้บริโภค ๑.๕ การคาดการณ์ปริมาณซากผลิตภัณฑ์ฯ ๑.๖ ผลการจัดซื้อจัดจ้างของภาครัฐ ๑.๗ เทคโนโลยีการจัดการซากผลิตภัณฑ์ฯ ๑.๘ วัฏจักรชีวิตของผลิตภัณฑ์ฯ ๑.๙ ปัญหาของการจัดการซากผลิตภัณฑ์ฯ 14

15. ๑.๑ ภาวะอุตสาหกรรม : มีการขยายตัวอย่างต่อเนื่อง แต่มีอัตราการขยายตัวที่ไม่สูงมากนักเมื่อเทียบกับปี ๒๕๕๓ โดยอุตสาหกรรมเครื่องใช้ไฟฟ้าคาดว่าจะปรับตัวเพิ่มขึ้นร้อยละ ๑๒ ส่วนอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์คาดว่าจะปรับตัวเพิ่มขึ้นร้อยละ ๑๐ 15

16. ๑.๒ ปริมาณการบริโภคผลิตภัณฑ์ฯ : ปริมาณการบริโภคผลิตภัณฑ์ฯ ที่มีความสำคัญ ๑๐ ประเภทในปี ๒๕๕๓ มีอัตราเพิ่มขึ้นประมาณร้อยละ ๒.๖ จากปี ๒๕๕๒ 16

17. ๑.๓ ข้อมูลการถือครองและระยะเวลาใช้งานเฉลี่ย: ๓ ลำดับแรก ที่มีการถือครองสูง คือ โทรทัศน์ ตู้เย็น และโทรศัพท์มือถือ 17

18. ๑.๔ พฤติกรรมของผู้บริโภค : เมื่อไม่ใช้งานผลิตภัณฑ์ฯ แล้ว จะ - ขาย (ร้อยละ ๕๑.๒๗) - เก็บไว้ (ร้อยละ ๒๕.๓๒) - ทิ้งรวม (ร้อยละ ๑๕.๖๐) - ให้ผู้อื่น (ร้อยละ ๗.๘๔) 18

19. ๑.๕ การคาดการณ์ปริมาณซากผลิตภัณฑ์ : ปี ๒๕๕๙ คาดว่าจะเกิดซากWEEE (ไม่รวม DC FL)๒๔.๓ ล้านเครื่อง 19

20. แบตเตอรี่: ปี ๒๕๕๙ คาดว่าจะซากประมาณ ๖๕๐ล้านก้อน 20

21. หลอดฟลูออเรสเซนต์: ปี ๒๕๕๙ คาดว่าจะซากประมาณ ๒๘๐ล้านหลอด 21

22. ๑.๖ ผลการจัดซื้อจัดจ้างที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม : 22

23. ๑.๗ เทคโนโลยีการจัดการซาก : มีผู้ประกอบการจัดการซากฯ จำนวน๒๒ แห่ง(ภาคกลางและภาคตะวันออก) ส่วนใหญ่ถอดแยกชิ้นส่วนและวัสดุแล้วส่งไปรีไซเคิลยัง ตปศ. ส่วนน้อยที่มีเทคโนโลยีสกัดโลหะมีค่าจากซาก WEEE (ผู้ประกอบการในประเทศยังมิได้ลงทุนวิธีการและเทคโนโลยีในการบำบัดสารอันตรายที่มีอยู่ในชิ้นส่วนของซาก เนื่องจากต้องใช้เงินลงทุนสูง) 23

24. ๑.๘ วัฏจักรชีวิตของผลิตภัณฑ์ : -การเกิดเป็นของเสีย ทั้งจากในประเทศและต่างประเทศ - การถูกจัดการขั้นที่ ๑ โดยการเก็บรวบรวมของเทศบาล - การจัดการขั้นที่ ๒ โดยสถานที่ฝังกลบขยะมูลฝอย และการบำบัด/กำจัดโดยโรงงานประเภท ๑๐๑ ๑๐๕ และ ๑๐๖ 24

25. ๑.๙ ปัญหา(ก่อนมียุทธศาสตร์ฯ ระยะที่ ๑ ปี ๕๐-๕๔) กลไกตลาด กำกับดูแลโดย อปท. กำกับดูแลโดย อก. • การนำเข้า EEE คุณภาพต่ำ- ข้อกำหนดด้านการค้าและสิ่งแวดล้อมจำหน่าย - ขาดกลไกทางการเงินสนับสนุนการจัดการซากฯ • ระบบการจัดการซากภายในประเทศไม่ได้มาตรฐาน • ข้อจำกัดด้านกฎระเบียบในการจัดการซาก (คัดแยก ถอดแยก เก็บรวบรวม) • การกำจัดไม่ถูกต้อง ประชาชน • การออกแบบและผลิตชิ้นส่วน/ผลิตภัณฑ์ฯ ที่เป็นมิตรกับ สวล. อยู่ในวงจำกัด- การนำเข้า used/WEEE- ไม่มีโรงงานรีไซเคิลครบวงจร สถานที่กำจัดไม่ได้รับอนุญาต • ขาดความตระหนักด้านสวล. การเลือกซื้อเลือกใช้สินค้าที่เป็นมิตรกับ สวล.- ซากเกิดขึ้นมากและมีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นทุกปี ฐานข้อมูลมีข้อจำกัด ที่มาของยุทธศาสตร์ฯ ระยะที่ ๑ ปี ๕๐-๕๔ 25

26. เสริม ความสามารถ วิจัย ออกแบบ PP + PPP PP + PPP ด้าน ด้านกฎหมาย บริหารจัดการ ปรับปรุงกฎระเบียบ พัฒนาเทคโนโลยี การผลิต ด้านเทคนิค / ด้าน เศรษฐ ศาสตร์ กลไกการเงิน วิชาการ และการลงทุน บริหารจัดการ ยุทธศาสตร์ฯ ระยะที่ ๑ ปี ๕๐-๕๔ • เป้าหมาย: • อัตราการรวบรวมร้อยละ ๕๐ ในปี๒๕๕๔ • อัตราการรีไซเคิลร้อยละ ๕๐ในปี๒๕๕๔ • มีโรงงานคัดแยก+รีไซเคิล WEEE ที่เกิดขึ้นในประเทศ • อุตสาหกรรมไฟฟ้าฯไทยออกแบบ/ผลิตเพื่อคัดแยก+ • รีไซเคิลเพื่อเพิ่มศักยภาพการแข่งขันในตลาดโลก • มีศูนย์จัดการ HW ชุมชนของอปท. ๑แห่งในปี๒๕๕๔ • มีการจัดการซากมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลทั่วประเทศภายในปี ๒๕๖๐ วัตถุประสงค์ :เพื่อจัดการ WEEE ในประเทศ ถูกต้องครบวงจร มีประสิทธิภาพ ยั่งยืน ทุกภาคส่วนมีส่วนร่วมลด HWเพิ่มการแข่งขันทางการค้า การจัดการมี ประสิทธิภาพและประสิทธิผลทั่วประเทศภายใน ปี ๒๕๖๐ วัตถุประสงค์ : เป้าหมาย : ? 50% 1. อัตราการรวบรวม ภายใน ปี 2554 ? 50 % 2 . อัตราการหมุนเวียนกลับมาใช้ใหม่ WEEE ของ ที่เกิดขึ้นแต่ละปี ภายในปี 2554 WEEE 3. สนับสนุนโรงงานคัดแยก + รีไซเคิล ยุทธศาสตร์ ๑ พัฒนาเทคโนโลยีและวิธีการที่เหมาะสมในการจัดการ WEEEยุทธศาสตร์ ๒ เสริมสร้างขีดความสามารถการเรียนรู้และการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนในการจัดการ WEEE ยุทธศาสตร์ ๓เสริมสร้างประสิทธิภาพการบังคับใช้ ก.ม.และพัฒนาระบบ ก.ม.ที่เอื้ออำนวยต่อการจัดการ WEEEยุทธศาสตร์ ๔พัฒนากลไกทางการเงินการคลังและส่งเสริมการลงทุนเพื่อสนับสนุนการจัดการ WEEEยุทธศาสตร์ ๕พัฒนาระบบการบริหารจัดการ WEEE แนวคิด ปรับปรุงกฎระเบียบ แปลงไปสู่การปฏิบัติ : ๑๙ มาตรการ และ ๑๔ โครงการ

27. มาตรการภายใต้ยุทธศาสตร์ฯ ๑๙ มาตรการ ยุทธศาสตร์ที่ ๑ (๑) ส่งเสริม SME ในการพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตฯ (๒) สนับสนุนการวิจัยเพื่อออกแบบและผลิต Green Production (๓) สนับสนุนการวิจัยเพื่อทำฐานข้อมูลผลิตภัณฑ์และซากฯ (๔) สนับสนุนการนำเทคโนโลยีมาจัดการซากฯ ในประเทศ (๕) พัฒนาระบบจัดการซากฯ ในพื้นที่นำร่อง ยุทธศาสตร์ที่ ๒ (๑) รณรงค์สร้างความรู้ความเข้าใจผลิตภัณฑ์และการจัดการซากฯ (๒) จัดทำแผนงาน/เครือข่ายแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสาร (๓) สนับสนุนประชาชนคัดแยก จัดเก็บ และรวบรวมซากฯ ยุทธศาสตร์ที่ ๓ (๑) ให้มีกฎระเบียบกำหนดมาตรฐานผลิตภัณฑ์ฯ และคุมการนำเข้าคุณภาพต่ำ (๒) กำหนด Guideline โรงงานคัดแยกและรีไซเคิล (๓) กำหนดให้ผู้ผลิต-ผู้นำเข้า-ผู้รับรีไซเคิล-ผู้รับกำจัด แจ้งข้อมูลที่เกี่ยวข้อง (๔) ให้มี กม. เพื่อสร้างระบบการจัดการและกลไกทางการเงินเพื่อจัดการซาก (๕) ปรับปรุงข้อบัญญัติ อปท. ในการทิ้งซาก 27

28. มาตรการ (ต่อ) ยุทธศาสตร์ที่ ๔ (๑) สนับสนุนทางการเงินเพื่อตั้งศูนย์ทดสอบมาตรฐานผลิตภัณฑ์ฯ (๒) สนับสนุนการตั้งกลไกทางการเงินในการบริหารจัดการซากฯ (๓) ส่งเสริมการผลิตและให้สิทธิประโยชน์ด้านภาษีจูงใจให้มีการใช้วัสดุหมุนเวียน (๔) สนับสนุนทางการเงินตั้งศูนย์จัดการของเสียอันตรายจากชุมชน (๕) สนับสนุนมาตรการทางการตลาดในการเลือกซื้อเลือกใช้ผลิตภัณฑ์ทีเป็นมิตรกับ สวล. ยุทธศาสตร์ที่ ๕ (๑) การสร้าง/จัดระเบียบองค์กรการบริหารจัดการซาก ให้ประสานกับส่วนกลางและ อปท. ในการจัดการซากอย่างครบวงจรและมีประสิทธิภาพ 28

29. แผนปฏิบัติการ ๑๔ โครงการ ยุทธศาสตร์ที่ ๑ (๑) โครงการ Eco-design (๒) โครงการพัฒนาเครือข่ายศูนย์ปฏิบัติการทดสอบฯ (๓) โครงการกำหนดและจัดลำดับผลิตภัณฑ์ฯ (๔) โครงการจัดทำฐานข้อมูลผลิตภัณฑ์ฯ (๕) โครงการนำร่อง FL (๖) โครงการจัดระบบบริหารจัดการซากฯ ยุทธศาสตร์ที่ ๒ (๗) โครงการปรับปรุงและกำหนดมาตรฐานฯ ยุทธศาสตร์ที่ ๓ (๘) กิจกรรมควบคุมการนำเข้าฯ (๙) กิจกรรมการกำหนดหลักเกณฑ์คัดแยกและรีไซเคิล (๑๐) การออกกฎหมายการจัดการซาก (อยู่ระหว่างดำเนินการ) (๑๑) กิจกรรมการพัฒนาข้อบัญญัติของ อปท. (ยังไม่ได้ดำเนินการ) ยุทธศาสตร์ที่ ๔ (๑๒) โครงการจัดตั้งศูนย์กลางการรีไซเคิล (ยังไม่ได้ดำเนินการ) (๑๓) โครงการรณรงค์ Recycle/Reuse - Green Product (๑๔) โครงการกระตุ้นการเลือกซื้อฯ 29

30. ผลการดำเนินงานของยุทธศาสตร์ฯ ระยะที่ ๑ ปี ๕๐-๕๔ : จำเป็นต้องดำเนินการต่อเนื่อง ปี ๕๕-๕๙ ประเด็นที่เน้นดำเนินการต่อเนื่อง กลไกตลาด กำกับดูแลโดย อปท. กำกับดูแลโดย อก. • การนำเข้า EEE คุณภาพต่ำ- ข้อกำหนดด้านการค้าและสิ่งแวดล้อม - ขาดกลไกทางการเงินสนับสนุนการจัดการซากฯ • ระบบการจัดการซากภายในประเทศไม่ได้มาตรฐาน • ข้อจำกัดด้านกฎระเบียบในการจัดการซาก (คัดแยก ถอดแยก เก็บรวบรวม) • การกำจัดไม่ถูกต้อง ประชาชน • การออกแบบและผลิตชิ้นส่วน/ผลิตภัณฑ์ฯ ที่เป็นมิตรกับ สวล. ขยายวงกว้าง- การนำเข้า used เข้มงวดขึ้น- ไม่มีโรงงานรีไซเคิลครบวงจร สถานที่กำจัด- ระบบควบคุมโรงงานรับกำจัดเข้มงวดขึ้น • ขาดความตระหนักด้านสวล. การเลือกซื้อเลือกใช้สินค้าที่เป็นมิตรกับ สวล.- ซากเกิดขึ้นมากและมีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นทุกปี- ฐานข้อมูลมีข้อจำกัด หมายเหตุ ได้รับการแก้ไข/มีแนวโน้มคลี่คลาย จำเป็นต้องให้ความสำคัญ/แก้ปัญหาต่อ 30

31. ๑.๙ ปัญหา : (ปัจจุบัน+แนวทางแก้ไข) จัดการไม่ถูกต้อง?ถอดแยกเฉพาะวัสดุมีค่า? ซากที่มีมูลค่า ปริมาณการเกิด? ซาเล้ง/ร้านรับซื้อของเก่า ทิ้งซากที่ไม่มีมูลค่า?ลักลอบทิ้ง? ทิ้งรวมกับขยะทั่วไป? ซากที่ไม่มีมูลค่า ภาระของ อปท. /ส่งกำจัดที่ไหน? ปริมาณการเกิด? 31

32. ๑.๙ ปัญหา : (ปัจจุบัน+แนวทางแก้ไข) จัดการไม่ถูกต้อง?ถอดแยกเฉพาะวัสดุมีค่า? ซากที่มีมูลค่า ปริมาณการเกิด? ยุทธศาสตร์ที่ ๑ความเข้มแข็งในการควบคุมการนำเข้า-ส่งออก ยุทธศาสตร์ที่ ๖ความตระหนักและความรู้เกี่ยวกับการจัดการซาก WEEE ยุทธศาสตร์ที่ ๓ฐานข้อมูลปริมาณซาก WEEE ซาเล้ง/ร้านรับซื้อของเก่า ทิ้งซากที่ไม่มีมูลค่า?ลักลอบทิ้ง? ยุทธศาสตร์ที่ ๒สนับสนุนการผลิตและเลือกซื้อฯ ยุทธศาสตร์ที่ ๔ ปรับปรุงกลไกการคัดแยก เก็บรวบรวมและขนส่งซากฯ ทิ้งรวมกับขยะทั่วไป? ซากที่ไม่มีมูลค่า ยุทธศาสตร์ที่ ๕ มีโรงงานคัดแยกและรีไซเคิลครบวงจร ภาระของ อปท. /ส่งกำจัดที่ไหน? ปริมาณการเกิด? 32

33. บทที่ ๔ ๔.๑ วัตถุประสงค์ ๔.๒เป้าหมาย ๔.๓แนวคิดในการจัดการ ๔.๔ยุทธศาสตร์และมาตรการ ๔.๕แผนปฏิบัติการ 33

34. บทที่ ๔ ร่างยุทธศาสตร์ฯ ยุทธศาสตร์การจัดการซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้า และอิเล็กทรอนิกส์เชิงบูรณาการ ระยะที่ ๒ (๒๕๕๕-๒๕๕๙) วัตถุประสงค์ ๑) ซากได้รับการจัดการที่ถูกต้องและครบวงจร ๒) มีระบบเก็บรวบรวมอย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน ๓) ส่งเสริมและสนับสนุนการออกแบบและผลิตฯ ลดการเกิดของเสียอันตรายในผลิตภัณฑ์ฯ อย่างต่อเนื่อง ๔) จัดตั้งโรงงานรีไซเคิลซากฯ อย่างครบวงจร ๕) ส่งเสริมความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อมฯ และด้านการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า โดยการมีส่วนร่วมทุกภาคส่วน ๖) เสริมสร้างความเข้มแข็งในการควบคุมการนำเข้าผลิตภัณฑ์คุณภาพต่ำ ๗) พัฒนาฐานข้อมูลปริมาณซากผลิตภัณฑ์ฯ 34

35. เป้าหมาย ๑) มีระบบการคัดแยกและเก็บรวบรวมซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์เป้าหมาย จำนวน ๑๐ ประเภท/ชนิด คือ (๑) FL (๒) DC (๓) R/F (๔) TV (๕) A/C (๖) Camera (๗) Player (๘) Printer/Fax (๙) โทรศัพท์ และ (๑๐) PCที่มีประสิทธิภาพและถูกต้องตามหลักวิชาการ ในเทศบาลนคร ๒๖ แห่ง กรุงเทพมหานคร และเมืองพัทยา โดยมีอัตราการรวบรวมซากผลิตภัณฑ์เป้าหมาย ไม่น้อยกว่าร้อยละ ๕ ของปริมาณซากผลิตภัณฑ์ฯ ที่คาดว่าจะเกิดขึ้น ภายในปี พ.ศ. ๒๕๕๙ ๒) มีการรับคืนซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์เป้าหมาย จำนวน ๔ ประเภท/ชนิด คือ (๑) FL (๒) DC (๓) R/F และ (๔) TV โดยผู้ผลิตและผู้นำเข้า อย่างน้อยร้อยละ ๕ ของปริมาณการจำหน่ายผลิตภัณฑ์ดังกล่าว ภายในปี พ.ศ. ๒๕๕๙ ๓) มีโรงงานคัดแยกและรีไซเคิลซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์เป้าหมาย จำนวน ๑ ประเภท ที่มีกระบวนการเหมาะสมกับประเภทผลิตภัณฑ์ฯ อย่างครบวงจร อย่างน้อย ๑ แห่ง ภายในปี พ.ศ. ๒๕๕๙ 35

36. แนวคิด ๑) การใช้หลักการเชิงป้องกัน และ EPR ๒) การใช้หลักการ 3R และ SCP ๓) การแก้ไขกฎระเบียบให้ไม่ซ้ำซ้อน ๔) การสร้างกลไกทางเศรษฐศาสตร์และการเงินการคลัง และหลักการผู้ก่อมลพิษและผู้ได้รับประโยชน์เป็นผู้รับผิดชอบ ๕) การพัฒนาแนวทางฯ ในรูปโครงการนำร่อง ๖) การสนับสนุนอื่นๆ เช่น การเสริมสร้างขีดความสามารถของ อปท. ในการจัดการซากฯ การสนับสนุนการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ฯลฯ 36

37. บทที่ ๔ ร่างยุทธศาสตร์ฯ ๔.๔ ยุทธศาสตร์และมาตรการ ยุทธศาสตร์การจัดการซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้า และอิเล็กทรอนิกส์เชิงบูรณาการ ระยะที่ ๒ (๒๕๕๕-๒๕๕๙) ยุทธศาสตร์ ๓ การพัฒนา ระบบฐาน ข้อมูล ปริมาณซาก WEEE ยุทธศาสตร์ ๑การเสริม สร้างความ เข้มแข็ง ในการ ควบคุมการนำเข้า-ส่งออก ยุทธศาสตร์ ๒ การสนับสนุน การผลิต และเลือกซื้อ ผลิตภัณฑ์ฯ ที่เป็นมิตร กับสิ่งแวดล้อม ยุทธศาสตร์ ๔ การพัฒนา ปรับปรุงกลไก การคัดแยก เก็บรวบรวม และขนส่ง ซาก WEEE ยุทธศาสตร์ ๕ การเสริมสร้าง ขีดความ สามารถของ โรงงานคัดแยก และรีไซเคิล ซาก WEEE อย่างครบวงจร และปลอดภัยต่อ สิ่งแวดล้อม ยุทธศาสตร์ ๖ การส่งเสริม ความตระหนัก และความรู้ เกี่ยวกับการ จัดการซาก WEEE และด้านการ ใช้ทรัพยากร อย่างคุ้มค่า อย่างเป็นระบบ และต่อเนื่อง ๖ มาตรการ ๔ มาตรการ ๓ มาตรการ ๕ มาตรการ ๕ มาตรการ ๔ มาตรการ 37

38. ยุทธศาสตร์ ๑ การเสริมสร้างความเข้มแข็งในการควบคุมการนำเข้า-ส่งออก เป้าหมาย มีระบบควบคุมการนำเข้าผลิตภัณฑ์ฯ คุณภาพต่ำจากต่างประเทศซึ่งจะกลายเป็นของเสียในประเทศ และป้องกันการลักลอบนำเข้า-ส่งออกซากผลิตภัณฑ์ฯ มาตรการ ๑. การจัดทำระบบการเชื่อมโยงข้อมูลการนำเข้า-ส่งออกผลิตภัณฑ์ฯ และซากผลิตภัณฑ์ฯ ระหว่างหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อนำไปใช้วิเคราะห์สมดุลมวลรวมของประเทศ ๒. การขึ้นทะเบียนผู้นำเข้าผลิตภัณฑ์ฯ ใหม่และซากผลิตภัณฑ์ฯ ๓. การจัดทำระบบการประกันการนำเข้าผลิตภัณฑ์ฯ ที่มีความเสี่ยงต่อการส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมสูง อาทิ แบตเตอรี่แห้งและหลอดฟลูออเรสเซนต์ ๔. การสนับสนุนการนำเข้าผลิตภัณฑ์ฯ ที่ได้มาตรฐาน ๕. การติดตามและควบคุมการนำเข้า-ส่งออกผลิตภัณฑ์ฯ ที่ใช้แล้ว ๖. การเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจด้านการนำเข้า-ส่งออกซากผลิตภัณฑ์ฯ และผลกระทบจากการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ให้แก่ผู้ที่เกี่ยวข้อง 38

39. ยุทธศาสตร์ ๒ การสนับสนุนการผลิตและการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้า และอิเล็กทรอนิกส์ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม เป้าหมาย เป้าหมาย ภายในปี พ.ศ. ๒๕๕๙ หน่วยงานภาครัฐมีการจัดซื้อจัดจ้างผลิตภัณฑ์ฯ ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม เพิ่มขึ้นร้อยละ ๒๐ จากปริมาณการจัดซื้อจัดจ้างในปี พ.ศ. ๒๕๕๔ มาตรการ ๑. การสนับสนุนการผลิตและการใช้ผลิตภัณฑ์ฯ ที่มีมาตรฐานด้านสิ่งแวดล้อม ๒. การพัฒนาเครือข่ายศูนย์ปฏิบัติการทดสอบมาตรฐานผลิตภัณฑ์ฯ ๓. การเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจแก่ผู้บริโภคในการเลือกซื้อหรือเลือกใช้ผลิตภัณฑ์ฯ ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ๔. การส่งเสริมให้มีการใช้ระบบเช่าผลิตภัณฑ์ฯ แทนการซื้อ 39

40. ยุทธศาสตร์ ๓ การพัฒนาระบบฐานข้อมูลปริมาณซากผลิตภัณฑ์ เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ เป้าหมาย มีฐานข้อมูลปริมาณซากฯ และวัสดุที่ได้จากการ รีไซเคิลซากผลิตภัณฑ์ฯ ใน ทน. ๒๖ แห่ง กทม. เมืองพัทยา และ ทม. ที่มีความพร้อม ภายในปี พ.ศ. ๒๕๕๙ มาตรการ ๑. การพัฒนาระบบฐานข้อมูลการคาดการณ์ปริมาณซากฯ และผลิตภัณฑ์ฯ ๒. การศึกษาทบทวนและปรับปรุงกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องกับการรายงานข้อมูลปริมาณการเกิดซากฯ ๓. การพัฒนาระบบฐานข้อมูล ปริมาณซากฯ ที่เข้าสู่กระบวนการรีไซเคิลและวัสดุที่ได้จากการรีไซเคิล 40

41. ยุทธศาสตร์ ๔ การพัฒนาปรับปรุงกลไกการคัดแยก เก็บรวบรวม และขนส่งซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ เป้าหมาย ๑. ทน. ๒๖ แห่ง กทม. เมืองพัทยา และ ทม. ที่มีความพร้อม มีกลไกการรับคืนและเก็บรวบรวมซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์เป้าหมาย ๑๐ ประเภท/ชนิด ได้แก่ (๑) FL (๒) DC (๓) R/F (๔) TV (๕) A/C (๖) camera (๗) player (๘) Printer/Fax (๙) โทรศัพท์ และ (๑๐) PC ที่มีประสิทธิภาพ และส่งซากผลิตภัณฑ์ดังกล่าว ไปรีไซเคิลหรือบำบัดกำจัดอย่างถูกต้อง ๒. ภาคเอกชนที่เป็นผู้ผลิตและนำเข้าผลิตภัณฑ์ฯ มีกลไกการเรียกคืนซากผลิตภัณฑ์ฯ เป้าหมาย จำนวน ๔ ประเภท/ชนิด คือ (๑) FL (๒) DC (๓) R/F และ (๔) TV อย่างน้อยประเภทละ ๑ ราย และส่งไปรีไซเคิลหรือบำบัดกำจัดอย่างถูกต้อง มาตรการ ๑.การสนับสนุน อปท. ทางด้านเทคนิคและการเงิน ให้มีขีดความสามารถในการคัดแยก รับคืนและเก็บรวบรวมซากฯ จากแหล่งต่าง ๆ ในชุมชน ๒. การพัฒนาข้อกำหนดเกี่ยวกับการคัดแยก รับคืน เก็บรวบรวมและขนส่ง เพื่อนำซากฯ ไปจัดการอย่างเหมาะสม ทั้งจากครัวเรือนและร้านซ่อม ๓. การพัฒนากฎหมายเพื่อกำหนดให้ผู้ผลิตและผู้นำเข้า รับผิดชอบในการจัดการซากฯ ๔. การพัฒนาระบบการกำกับตรวจสอบการรับคืน เก็บรวบรวมและขนส่ง ๕. การพัฒนาหลักเกณฑ์การร่วมเป็นเครือข่ายการรับคืนซากฯ สำหรับสถานประกอบการร้านค้าและผู้ประกอบการรายย่อย 41

42. ยุทธศาสตร์ ๕ การเสริมสร้างขีดความสามารถของโรงงานคัดแยกและรีไซเคิลซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ที่ได้จากระบบคัดแยก เก็บรวบรวม และขนส่ง ไปจัดการอย่างครบวงจรและปลอดภัยต่อสิ่งแวดล้อม เป้าหมาย มีโรงงานคัดแยกและรีไซเคิลซากฯ อย่างน้อย ๑ ประเภท ที่มีกระบวนการเหมาะสมกับประเภทผลิตภัณฑ์อย่างครบวงจรอย่างน้อย ๑ แห่ง ภายในปี พ.ศ. ๒๕๕๙ มาตรการ ๑. การสนับสนุนการวิจัยพัฒนาเทคโนโลยีการรีไซเคิลที่มีประสิทธิภาพและไม่ก่อผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ๒. การส่งเสริมและสนับสนุนการใช้เทคโนโลยีการรีไซเคิลที่เหมาะสมและสามารถใช้ประโยชน์จากชิ้นส่วนหรือวัสดุต่าง ๆ ได้อย่างคุ้มค่าสำหรับผลิตภัณฑ์ฯกลุ่มเป้าหมาย ๓. การสนับสนุนการลงทุนสร้างโรงงานรีไซเคิลหรือขยายกระบวนการให้ครอบคลุมการรีไซเคิลซากฯ ให้เหมาะสมกับประเภทผลิตภัณฑ์ฯ ที่ยังเป็นปัญหาหรือในพื้นที่ที่ยังขาดแคลน โดยอาจใช้สิทธิพิเศษทางภาษี หรือการใช้กองทุนสิ่งแวดล้อมสนับสนุนการลงทุนสร้างโรงงาน ๔. การพัฒนาข้อกำหนดที่เหมาะสมด้านสิ่งแวดล้อมเกี่ยวกับการคัดแยกและรีไซเคิลซากฯ ๕. การบังคับใช้กฎหมายหรือกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องกับโรงงานหรือสถานประกอบการที่ไม่ได้มาตรฐาน 42

43. ยุทธศาสตร์ ๖ การส่งเสริมความตระหนักและความรู้เกี่ยวกับการจัดการซากผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์และด้านการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า อย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง เป้าหมาย มีช่องทางการสื่อสารสาธารณะเพื่อการเข้าถึงข้อมูลการจัดการซากฯ อย่างถูกต้อง มาตรการ ๑. การจัดเตรียมช่องทางการสื่อสารแก่ประชาชน ผู้ประกอบการ ภาครัฐทั้งส่วนกลางและท้องถิ่น และสื่อมวลชน ในเรื่องเกี่ยวกับการจัดการซากฯ ๒. การบูรณาการและจัดกระบวนการเรียนรู้ในหลักสูตรการศึกษา เพื่อสร้างความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อมจากการจัดการซากฯ และด้านการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า ๓. การจูงใจให้มีการเผยแพร่ข้อมูลที่เป็นความรู้เกี่ยวกับการจัดการซากฯ อย่างถูกต้องผ่านช่องทางต่าง ๆ เช่น สิ่งพิมพ์ อินเตอร์เน็ต คู่มือการใช้งานผลิตภัณฑ์ฯ และพนักงานขาย เป็นต้น ๔. การสร้างเครือข่ายเพื่อสร้างความตระหนักและความรู้เกี่ยวกับการจัดการซากฯ 43

44. การแปลงยุทธศาสตร์ไปสู่การปฏิบัติ ๒๕ โครงการ ยุทธศาสตร์ที่ ๑ ๑. การปรับปรุงการเชื่อมโยงข้อมูลการนำเข้า-ส่งออกซากฯ ระหว่างหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ๒. การทบทวนกฎหมายและนิยามของเสียของประเทศภาคีของอนุสัญญาบาเซลในส่วนที่เกี่ยวข้องกับซากฯ หรือผลิตภัณฑ์ฯ ใช้แล้ว ๓. การศึกษาความเป็นไปได้ในการในการจำกัดการส่งออกซากฯ ๔. การพัฒนาหลักสูตรอบรม/สื่อการสอน ในเรื่องของผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม และสุขภาพอนามัยฯ ๕. การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมผู้ควบคุมการนำเข้า-ส่งออกซากฯ ๖. การศึกษาผลกระทบของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) ต่อการเคลื่อนย้ายของเสียในระดับภูมิภาค ยุทธศาสตร์ที่ ๒ ๗. การปรับปรุงนโยบายการจัดซื้อจัดจ้างที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมของภาครัฐฯ ๘. การรณรงค์การเลือกซื้อ/เลือกใช้ผลิตภัณฑ์ฯ ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมสำหรับผู้บริโภคทั่วไป ๙. การพัฒนามาตรการให้สิทธิพิเศษ/ให้รางวัลแก่ผลิตภัณฑ์ฯ ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม 44

45. การแปลงยุทธศาสตร์ไปสู่การปฏิบัติ ๒๕ โครงการ ยุทธศาสตร์ที่ ๓ ๑๐. การพัฒนาเครือข่ายศูนย์ปฏิบัติการทดสอบฯ ของประเทศ ๑๑. การพัฒนาฐานข้อมูลการคาดการณ์ปริมาณซากฯ ที่เกิดขึ้นในประเทศ ๑๒. การพัฒนาฐานข้อมูลด้านวัสดุและทรัพยากรทดแทนจากซากฯ ยุทธศาสตร์ที่ ๔ ๑๓. การกำหนดมาตรการและออกกฎหมายการรับคืนซากฯ ให้สอดคล้องกับพฤติกรรมผู้บริโภคและเหมาะสมกับแต่ละประเภทผลิตภัณฑ์ ๑๔. การสนับสนุน อปท. ในการจัดเตรียมระบบคัดแยกและเก็บรวบรวมซากฯ ๑๕. การพัฒนาข้อกำหนดเกี่ยวกับการคัดแยก รับคืน และเก็บรวบรวมซากฯ จากครัวเรือนและร้านซ่อม และการขนส่งซากไปบำบัดกำจัด ๑๖. การพัฒนาระบบการติดตามตรวจสอบการเก็บรวบรวม ขนส่งและบำบัดซากผลิตภัณฑ์ฯ ๑๗. การยกระดับสถานประกอบการร้านค้าให้เป็นเครือข่ายการรับคืนซากผลิตภัณฑ์ฯ ที่ได้มาตรฐาน 45

46. การแปลงยุทธศาสตร์ไปสู่การปฏิบัติ ๒๕ โครงการ ยุทธศาสตร์ที่ ๕ ๑๘. การพัฒนาข้อกำหนดสำหรับโรงงานคัดแยกและรีไซเคิลที่มีกระบวนการเหมาะสมกับประเภทผลิตภัณฑ์อย่างครบวงจร ๑๙. การพัฒนาศูนย์เทคโนโลยีการแปรรูปของเสียเป็นทรัพยากรทดแทนด้านแร่ โลหะและพลังงานทดแทน ๒๐. การศึกษาเพื่อยกระดับขีดความสามารถของโรงงานคัดแยกและรีไซเคิลซากผลิตภัณฑ์ฯ อย่างครบวงจร ๒๑. การพัฒนาเทคโนโลยีและการสนับสนุนการลงทุนในเทคโนโลยีการรีไซเคิลที่สามารถนำวัสดุมีค่ากลับมาใช้ประโยชน์ในประเทศ ยุทธศาสตร์ที่ ๖ ๒๒. การนำร่องการเรียกคืนและจัดการซากฯ ที่มีความร่วมมือจากทุกภาคส่วน ๒๓. การจัดตั้งศูนย์เรียนรู้และสาธิตด้านการจัดการซากฯ ๒๔. การประกาศเกียรติคุณแก่ อปท. หรือภาคเอกชนที่มีกลไกการรับคืนซากฯ และดำเนินการอย่างต่อเนื่อง และมีระบบการจัดซื้อจัดจ้างที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ๒๕. การติดตามการดำเนินงานโครงการภายใต้ยุทธศาสตร์ฯ 46

47. ประเด็นเพื่อพิจารณา (๑) ความเหมาะสมของโครงสร้างเนื้อหา จำนวน ๔ บท (๒) ความเหมาะสมและสอดคล้องของสาระสำคัญของวัตถุประสงค์ เป้าหมาย แนวคิด ยุทธศาสตร์ มาตรการ และแผนปฏิบัติการ (๓) ประโยชน์หรือผลกระทบของผู้ที่เกี่ยวข้องต่อการแปลงยุทธศาสตร์ฯ ไปสู่การปฏิบัติ ความเห็นที่ประชุม… THE END 47

48. ๑.๘ ปัญหา : (ปัจจุบัน ที่มาของยุทธศาสตร์ฯ ระยะที่ ๒) ๑)มีข้อจำกัดด้านกฎระเบียบและแนวทางการปฏิบัติเพื่อการจัดการซากผลิตภัณฑ์ฯ ในภาพรวม ๒)ประชาชนยังไม่มีความตระหนักและไม่มีความรู้ความเข้าใจ 48

49. ๓)อปท. ส่วนใหญ่ยังไม่มีระบบคัดแยก เก็บขนและเก็บกัก ๔)ภาคเอกชนไม่มีแรงจูงใจในการลงทุนและดำเนินงานโรงงานคัดแยกและรีไซเคิลอย่างครบวงจร ๕)กลุ่มผู้ประกอบการรายย่อยที่ไม่ได้จดทะเบียนโรงงาน ๖)โรงงานกระจุกตัว 49

50. ๗)ยังคงมีการลักลอบหรือหลีกเลี่ยงการนำเข้าส่งออกซากผลิตภัณฑ์ฯ๗)ยังคงมีการลักลอบหรือหลีกเลี่ยงการนำเข้าส่งออกซากผลิตภัณฑ์ฯ ๘)ยังไม่มีระบบการจัดการซากผลิตภัณฑ์ฯ และชิ้นส่วนที่เกิดจากร้านซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า 50