ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ

1. ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ Ακριτίδου Ελισσάβετ Ειδ/μενη Ιατρικής Βιοπαθολογίας Γ.Ν Πέλλας Φορέας Γιαννιτσών Συντονίστρια: Ιωακειμίδου Αλίκη Βιοπαθολόγος, Επιμελήτρια Β΄ Νοσοκομειακής Υπηρεσίας Αιμοδοσίας Γ.Ν Πέλλας Φορέας Γιαννιτσών

2. Η μετάγγιση αίματος είναι μια μη αναστρέψιμη και συνήθως απαραίτητη διαδικασία για την επιβίωση του ασθενούς.Ως κατ’ ουσίαν μεταμόσχευση ιστού, δυνητικά ελλοχεύει επιπλοκές. Οι αντιδράσεις που μπορεί να εμφανίσει ένας οργανισμός, διακρίνονται σε Άμεσες και σε Απώτερες.

3. Αντιδράσεις μετά από Μετάγγιση • Άμεσες Αντιδράσεις οποιαδήποτε επιπλοκή που μπορεί να συσχετισθεί άμεσα με την μετάγγιση αίματος ή παραγώγου του, εντώς των 24 ακολούθων ωρών. • Απώτερες Αντιδράσεις κάθε ανεπιθύμητη αντί-δραση αιτιολογικά συνδεόμενη με την μετάγγιση, που εμφανίζεται από 24 ώρες εώς και μήνες μετα την μετάγ-γιση.

4. ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΑΜΕΣΕΣ ΑΠΩΤΕΡΕΣ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΗ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΗ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΕΣ ~ Υπερφόρτωση κυ- κλοφορίας. ~ Βακτηριακή επιμο- λυνση. ~ Οξεία αιμολυτική ~ Πυρετική μή αιμο- λυτική ~ Αλλεργική αναφυ- λακτική ~ Trali • ~ Υπερερφόρτωση • με Σίδηρο • ~ Μετάδωση Νοση- • μάτων: • Ιογενή • Βακτηριακά • Παρασιτικά ~ Άλλοανοσοποίη- ση ~ Επιβραδυνόμενη Αιμολυτική ~ Πορφύρα μετά από μετάγγιση ~ GVHD

5. Η θνησιμότητα από επιπλοκές της μετάγγισης σε αντιπαράθεση με άλλους κινδύνους Πηγή: Carson JL et al. Red blood cell transfusion: a clinical practice guideline from the AABB.

6. ΑΜΕΣΕΣ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ Οξεία Αιμολυτική Αντίδραση Προκαλείται συνήθως από μετάγγιση ασύμβατων ερυ-θρών αιμοσφαιρίων σε ασθενή με φυσικάαντι~Α ή/και αντι~Β αντισώματα. Μετά το σχηματισμό του συμπλέγματοςαντιγόνου~αντι-σώματος μπορεί να ενεργοποιηθεί η κλασσική οδόςτου συμπληρώματος.

7. Οξεία Αιμολυτική Αντίδραση Η πλήρης ενεργοποίηση του συμπληρώματος στην επιφάνεια των ερυθροκυττάρων οδηγεί στο σχηματισμό του συμπλόκου έναντι της μεμβράνης (C5b6789) και προκαλεί πόρους στην ερυθρο-κυτταρική μεμβράνη με επακόλουθη βαριά ενδαγγειακή αιμόλυση.

8. Οξεία Αιμολυτική Αντίδραση • Συνήθως εμφανίζεται τα πρώτα 10~15 λεπτά μετά την έναρξη τηςμετάγγισης. Ποσότητα 10~15 ml ασύμβατων ερυθρών είναι ικανή ναπροκαλέσει σοβαρά συμπτώματα. • Αιτιολογία • γραφικό σφάλμα στη σήμανσητου δείγματος • γραφικό σφάλμα στη σήμανση της μονάδος αίματος • μη επιβεβαίωσητων στοιχείων του ασθενούς, προ της μετάγγισης.

9. Οξεία Αιμολυτική Αντίδραση Κλινικά συμπτώματα • Καύσος στο σημείο της παρακέντησης. • Πυρετός με ή χωρίς ρίγος. • Ανησυχία. • Αίσθημα πίεσης και συχνά οπισθοστερνικό άλγος. • Κοιλιακό ή οσφυϊκό άλγος. • Ταχυκαρδία, δύσπνοια, υπόταση. • Αδυναμία, καταβολή, ναυτία, έμετοι, διάρροια. • Ολιγουρία, ανουρία ΟΝΑ. • ΔΕΠ, αιμορραγικές εκδηλώσεις .

10. Οξεία Αιμολυτική Αντίδραση Εργαστηριακά Ευρήματα • Αιμοσφαιριναιμία • Αιμοσφαιρινουρία • Υπερχολερυθριναιμία • Αύξηση της LDH • Πτώση της αιμοσφαιρίνης

11. Οξεία Αιμολυτική Αντίδραση Κλινική Αντιμετώπιση Βασικός στόχος είναι η πρόληψη της υπότασης και ΟΝΑ. Επιτυγχάνεται με : • Άμεση διακοπή της μετάγγισης. • Χορήγηση υγρών (ΝaCl 0,9%) και διουρητικών (φουροσεμίδη). • Ινοτρόπα.

12. Οξεία Αιμολυτική Αντίδραση Εργαστηριακή Διερεύνηση • Έλεγχος για τυχόν γραφικό σφάλμα (ταυτοποίηση ασθενούς~μεταγγιζόμενης μονάδας ΣΕ) • Έλεγχος για αιμόλυση σε δείγμα αίματος~ούρωντουασθενούς μετά τη μετάγγιση • Προσδιορισμός Hb, LDH, απτοσφαιρίνης, χολερυθρίνης ορού, ΡΤ,ΑΡΤΤ, Ινωδογόνου, D-Dimer ασθενούς • Επανέλεγχος ΑΒΟ/RhD του ασθενούς σε δείγματα αίματος πριν καιμετά τη μετάγγιση.

13. (συνέχεια Εργαστηριακής Διερεύνησης) Οξεία Αιμολυτική Αντίδραση • Επανέλεγχος ΑΒΟ/RhD της μονάδος, καθώς και επανάληψη τηςδοκιμασίας συμβατότητας με δείγματα αίματος του ασθενούς πρινκαι μετά τη μετάγγιση. • Διενέργεια άμεσης Coombs σε δείγματα αίματος του ασθενούςπριν και μετά τη μετάγγιση. • Έλεγχος αντιερυθροκυτταρικών αντισωμάτων (έμμεση Coombs) σεδείγματα αίματος του ασθενούς πριν και μετά τη μετάγγιση, καθώςκαι της μεταγγιζόμενης μονάδος. (συνέχεια)

14. Οξεία Αιμολυτική Αντίδραση: (συνέχεια Εργαστηριακής Διερεύνησης) • Έλεγχος της μονάδος και της συσκευής μετάγγισης για αιμόλυσηή άλλο εύρημα (αλλαγή χρώματος, πήγματα κ.λπ.). • Καλλιέργεια του περιεχόμενου της μονάδος και λήψη αιμοκαλλιεργειών από τον ασθενή.

15. Πυρετική μη Αιμολυτική Αντίδραση Εκδηλώνεται,συνήθως, με άνοδο της θερμοκρασίας>1οC του ασθενούς κατά τη διάρκεια της μετάγγισης ή λίγες ώρες μετά. Οφείλεται στην ύπαρξη λευκοκυτταρικών αντισωμάτων στον ασθενή. Συνήθως πρόκειται για HLA αντισώματα τα οποία αντιδρούν με τα λευκο-κύτταρα του δότη με τη μεσολάβηση κυτταροκινών (TNF-α, IL-1b, IL-6 και IL-8) που απελευθερώνονται κατά την αποθήκευση του αίματος. Εκτός από τον πυρετό, άλλα συμπτώματα που μπορεί να συνυπάρχουν είναι, ρίγος, κεφαλαλγία, ναυτία, έμετος, αίσθημα ψύχους. Δεν συνοδεύεται από αιμόλυση. Παρουσιάζεται συχνότερα στους πολυμεταγγίζομενους και στις πολύ-τοκες. Σπάνια είναι επικίνδυνη. Η διάγνωσή γίνεται δια αποκλεισμού άλλων αιτιών πυρετού.

16. Πυρετική μη Αιμολυτική Αντίδραση Αντιμετώπιση • Διακοπή της μετάγγισης • Χορήγηση αντιπυρετικών • Σπάνια διαρκεί πάνω από 8-10 ώρες • Συνήθως αυτοπεριοριζόμενη.

17. Πυρετική μη Αιμολυτική Αντίδραση Πρόληψη • Αργή χορήγηση • Χορήγηση λευκαφαιρεμένων προϊόντων • Προφυλακτική χορήγηση αντιπυρετικών και κορτικοστεροειδών • Χρήση φίλτρων για την μείωση των λευκοκυττάρων της μονάδας πριν από την αποθήκευσή της.

18. Αλλεργική ή αναφυλακτική αντίδραση • Οι αλλεργικές αντιδράσεις ποικίλλουν σε κλινική σοβαρό-τητα από ελάσσονες, εώς αναφυλακτικό shock και θάνατο. Συνήθως δεν εμφανίζεται πυρετός. Οι κυριώτερες πρώιμες εκδηλώσεις μίας αλλεργικής αντίδρασης είναι: • Κνησμός • Ερύθημα • Δερματικό εξάνθημα (ουρτικάρια).

19. Αλλεργική ή Αναφυλακτική Αντίδραση • Παρατηρούνται μέσα σε 20-30 λεπτά από την έναρξη της μετάγγισης. • Οφείλονται στην ύπαρξη αντισωμάτων στο πλάσμα του ασθενούς έναντι πρωτεϊνών, τροφών ή φαρμάκων του πλάσματος του δότη. • Συχνότητα : • -FFP 1-3% • -PLT 0,3-1% • -ΣΕ 0,03-0,61%

20. Αλλεργική ή Αναφυλακτική Αντίδραση • Εκδηλώνεται συνήθως σε ευαισθητοποιημένους ασθενείς που έχουν αναπτύξει IgΕ αντισώματα μετά από επαναχορήγηση αντιγόνου. • Υψηλότερος κίνδυνος εκδήλωσης αναφυλαξίας σε επαναλαμβανόμενες μεταγγίσεις σε ασθενείς με συγγενή IgΑ ανεπάρκεια που αναπτύσουν αντι~IgΑ.

21. Αλλεργική ή Αναφυλακτική Αντίδραση Αναφυλακτική αντίδραση • Αιφνίδια έναρξη. • Αγγειοοίδημα, οίδημα λάρυγγα. • Κοιλίακο άλγος, ναυτία, έμετοι, διάρροια. • Βρογχόσπασμος, δύσπνοια. • Υπόταση, καταπληξία, θάνατος.

22. Αλλεργική ή Αναφυλακτική Αντίδραση Αντιμετώπιση • Άμεση διακοπή της μετάγγισης. • Οι ήπιες αντιδράσεις αντιμετωπίζονται επιτυχως με την χορήγηση αντιισταμινικών. • Στις σοβαρότερες αντιδράσεις απαιτείται χορήγηση αδρεναλίνης και κορτικοστεροειδών. Πρόληψη • Χορήγηση πλυμμένων ερυθρών.

23. T R A L I(Transfusion Related Acute Lung Injury) • Το TRALI (Σύνδρομο Οξείας Πνευμονικής Βλάβης από Μετάγγιση) είναι μια σπάνια επιπλόκη γνωστή και ως μηκαρδιογενές πνευμονικό οίδημα ή οξεία πνευμονική βλάβη έπειτα από μετάγγιση. • Εκδηλώνεται μέσα σε 2-4 ώρες από την μετάγγιση. • Οφείλεται σε αντισώματα του αιμοδότη (συνήθως πολύτοκες γυναίκες και άτομα που έχουν μεταγγισθεί) με ειδικότητα κατά αλλοαντιγόνων των ουδετερόφιλων (Hyman neutrophil antigens ή HNAs) ή κατά των λευκοκυτταρικών αντιγόνων τύπου Ι (Human leukocyte antigens – HLAs).

24. TRALI : Σύνδρομο Οξείας Πνευμονικής Βλάβηςαπό Μετάγγιση Για την παθογένεση του TRALI επικρατέστερη είναι η υπόθεση του“διπλού πλήγματος” (two hit). Το “πρώτοπλήγμα” που οφείλεται στηνυποκείμενη παθολογία του ασθενούς (χειρουργική επέμβαση, σήψη,τραύμα, μαζική μετάγγιση, καρδιαγγειακή νόσος, αορτο-στεφανιαίαπαράκαμψη, αιματολογική κακοήθεια), οδηγεί στη μετανάστευσηκαι προσκόλληση πολυμορφοπυρή-νων μέσω της β2~ιντεγκρίνης(CD11b/CD18) στους υποδοχείς PECAM-1, ICAM-1, P-selectin καιL-selectin του πνευμονικού ενδοθηλίου.

25. TRALI : Σύνδρομο Οξείας Πνευμονικής Βλάβηςαπό Μετάγγιση Το “δεύτερο πλήγμα”, πουπυροδοτείται από τημετάγ-γιση, οδηγεί στην ενεργοποίηση των πολυμορφοπυρήνων αυτών και στην απελευθέρωση δραστικών ουσιών,που προκαλούν τριχοειδική διαφυγή και κυψελιδική εξοίδηση.Γιατοντρόποενεργοποίησης των πολυμορφοπυρήνων έχουν ενοχοποιηθείδύο μηχανισμοί: i) η μεσολάβηση αντιλευκοκυτταρικών αντισωμάτων (άνοσο TRALI) και ii) η δράση βιολογικά ενεργών λιπιδίων και κυττα- ροκινών (μη άνοσο TRALI).

26. Μηχανισμός Eκδήλωσης TRALI 2ο ΠΛΗΓΜΑ Υποδοχείς PECAM-1, ICAM-1, P-selectin καιL-selectin στο Ενδοθήλιο των Πνευμονικων Τριχοειδων Μετάγγιση β2 Ιντεγκρίνη 1ο ΠΛΗΓΜΑ Bλάβη του ενδοθηλίου ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ Ενεργοποί-ηση πολυμορφοπύρηνων Πνευμονικό Oίδημα Τριχοειδική διαφυγή Και κυψελιδική εξοίδηση

27. TRALI : Σύνδρομο Οξείας Πνευμονικής Βλάβηςαπό Μετάγγιση • Κλινικά συμπτώματα • Αιφνίδια έναρξη δύσπνοιας και ταχύπνοιας • Ταχυκαρδία, κυάνωση, υποξαιμία • Μη παραγωγικός βήχας • Πυρετός με ή χωρίς ρίγος • Συνήθως υπάρχει υπόταση Η κλινική εικονά του ασθενούς μπορεί να εκληφθεί ως εικόνα μιας καρδιακής κάμψης.

28. TRALI : Σύνδρομο Οξείας Πνευμονικής Βλάβηςαπό Μετάγγιση • Εργαστηριακά Ευρήματα • Πρόσκαιρη ουδετεροπενία οφειλόμενη στον μαζικό εγκλωβισμό των ουδετερόφιλων στην πνευμονική κυκλοφορία. • Χαρακτηριστική είναι η ακτινολογική εικόνα με την απεικόνηση διάχυτων αμφοτερόπλευρων διηθήσεων.

29. TRALI : Σύνδρομο Οξείας Πνευμονικής Βλάβηςαπό Μετάγγιση • Αντιμετώπιση • Άμεση διακοπή της μετάγγισης • Χορήγηση Ο2 • Αναπνευστική υποστήριξη • Δεν οφελεί η χορήγηση διουρητικών και κορτικοστερο-ειδών

30. TRALI : Σύνδρομο Οξείας Πνευμονικής Βλάβηςαπό Μετάγγιση Θνητότητα Φτάνει το 5-15 % αποτελώντας την τρίτη αιτία θανάτου των επιπλοκών των μεταγγίσεων μετά από την ασύμβατη μετάγγιση (50%) και την βακτηριακή σήψη. • Πρόληψη • Αποκλεισμός των αιμοδοτών που έχουν προκαλέσει το σύνδρομο • Μη παραγωγή (Αποφυγή λήψης) παραγώγων από πολύτοκες γυναίκες • Μετάγγιση μόνο σε απόλυτη ένδειξη.

31. ΑΜΕΣΕΣ ΜΗ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ • Υπερφόρτωση της κυκλοφορίας • Βακτηριακή Επιμόλυνση

32. Υπερφόρτωση της κυκλοφορίας Η κάθε μετάγγιση προκαλεί (με εξαίρεση ασθενείς αφυδατωμένους ή με ενεργό αιμορραγία) παροδική αύξηση του κυκλοφορούντος όγκου αίματος και της αρτηριακής πίεσης. Άμεση συνέπεια αυτής της αύξησης είναι η κυκλοφορική επιβάρυνση και οξύ πνευμονικό οίδημα ,ειδικά όταν μεγάλη ποσότητα αίματος χορηγηθεί σε μικρό διάστημα ή όταν ο ασθενής πάσχει από καρδιακή ή νεφρική ανεπάρκεια.

33. Υπερφόρτωση της Κυκλοφορίας • Κλινικάσυμπτώματα • Δύσπνοια • Ορθόπνοια • Κυάνωση • Ταχυκαρδία • Υπέρταση • Βήχας • Αιμόπτυση • Εφίδρωση, ανησυχία

34. Υπερφόρτωση της Κυκλοφορίας Αντιμετώπιση • Διακοπή της μετάγγισης • Καθιστική θέση • Χορήγηση Ο2 • Χορήγηση διουρητικών και καρδιοτονοτικών

35. Υπερφόρτωση της Κυκλοφορίας Πρόληψη • Μετάγγιση με αργό ρυθμό (ο ρυθμός του μεταγγιζόμενου αίματος δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 30 σταγόνες το λεπτό) • Χορήγηση διουρητικών με την έναρξη της μετάγγισης • Δεν μεταγγίζονται πάνω από 2 ΜΣΕ το 24ωρο • Στενή παρακολούθηση των ασθενών • Οι ασθενείς αυτοί δεν μεταγγίζονται κατά τη διάρκεια της νύχτας.

36. Βακτηριακή επιμόλυνση • Αποτελεί την συχνότερη λοιμώδη επιπλοκή των μεταγγίσεων. Αφορά ιδιαίτερα τους ασκούς ΑΜΠ (καθώς διατηρούνται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος) και λιγότερο τους ασκούς ΣΕ. • Οφείλεται συνήθως στη μικροβιακή μόλυνση της μονάδας και σπανιότερα σε μετάγγιση μεγάλης ποσότητας ερυθροκυττάρων κοντά στη λήξη τους.

37. Βακτηριακή Επιμόλυνση • Η μόλυνση των ασκών συλλογής μπορεί να συμβεί: • Από το χέρι του αιμοδότη (donor arm derived) : Σ’ αυτήν οφείλεται το 80% των επιμολύνσεων λόγω ανεπαρκούς αποστείρωσης. • Από βακτηριαιμία του δότη (donor bacteraemia) : H πλειοψηφία των περιπτώσεων βακτηριαιμίας παρουσιάζει συμπτωματολογία οπότε και οι υποψήφιοι αιμοδότες αποκλείονται. Όμως υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι δότες μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί, όπως σε μια ήπια υποκλινική λοίμωξη ή κατά την ανάρρωση από μια μικροβιακή λοίμωξη. • Από μη σωστές συνθήκες αποθήκευσης και μεταφοράς των ασκών. • Κατά την διαδικασία επεξεργασίας του αίματος και των παραγώγων του.

38. Βακτηριακή Επιμόλυνση • Η βακτηριακή επιμόλυνση παρουσιάζεται με συχνότητα 1:100.000 στις μεταγγίσεις ερυθρών • Διάφορα μικρόβια μπορεί να εμπλέκονται . Έτσι μπορεί να είναι Gram (+) μικρόβια της φυσιολογίκης χλωρίδας του δέρματος όπως Corynebacteriumspecies,Staphylococcus epidermidis.

39. Βακτηριακή Επιμόλυνση • Αλλά και Gram(–) από παροδική βακτηριαιμία.Το μικρόβιο Gram(–) που πιο συχνά ευθύνεται είναι η Yersinia enterocolitica που συνήθως προκαλεί ήπιες γαστρεντερίτιδες. Η μετάγγιση με μολυσμένο ασκό προκαλεί στον ασθενή συμπτωματολογία που χαρακτηρίζεται από υψηλό πυρετό, ρίγος, ταχυκαρδία, κοιλιακό άλγος, ναυτία, διάρροια, νεφρική ανεπάρκεια, σηπτική καταπληξία και θάνατο.

40. Βακτηριακή Επιμόλυνση • Gram (+) -Corynebacterium species -Micrococcus species -Staphylococcus aureus -Staphylococcus epidermidis -Streptococcus pneumoniae -Streptococcus viridans • Gram (-) -Yersinia enterocolitica -Pseudomonas -E.Coli -Enterobacter -Salmonella species -Serratia Marsescens

41. Βακτηριακή Επιμόλυνση • Η επιβεβαίωση ότι πρόκειται για σηψαιμία οφειλόμενη στη μετάγγιση, δίνεται με την καλλιέργεια και ταυτοποίηση του μικροβίου στο αίμα του ασθενούς αλλά και την καλλιέργεια του περιεχόμενου της μονάδος.

42. Βακτηριακή Επιμόλυνση • Αντιμετώπιση της βακτηριακής επιμόλυνσης • Άμεση αναγνώριση και αντιμετώπιση της κατάστασης. • Χορήγηση αντιβιοτικών ευρέως φάσματος. • Λήψη καλλιεργειών από τον ασθενή και τον ασκό.

43. Βακτηριακή Επιμόλυνση • Πρόληψη της βακτηριακής επιμόλυνσης • Σωστή επιλογή των αιμοδοτών. • Τήρηση των κανόνων αντισηψίας. • Χρησιμοποίηση εντός 24 ωρών των συστημάτων που έχουν ανοιχτεί. • Αυστηρή παρακολούθηση της θερμοκρασίας των ψυγείων. • Περιορισμο στον χρόνο αποθήκευσης (ΜΣΕ < 25 ημέρες). • Η επιμόλυνση μπορεί να προκαλέσει αιμόλυση ή πήγματα στο αίμα οπότε η επισκόπηση αυτών πριν από την χορήγηση είναι σημαντική.

44. ΑΠΩΤΕΡΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ Ανοσολογικές • Αλλοανοσοποίηση • Επιβραδυνόμενη αιμολυτική αντίδραση • Πορφύρα μετά από μετάγγιση • GVHD ΜηΑνοσολογικές • Υπερφόρτωση με σίδηρο • Μετάδοση νοσημάτων

45. ΑΠΩΤΕΡΕΣ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ Αλλοανοσοποίηση • Είναι μια σοβαρή επιπλοκή που αφορά τα μεταγγιζόμενα ερυθροκύτταρα, λευκοκύτταρα ή αιμοπετάλια. • Τα ερυθροκύτταρα καταστρέφονται από παθολογικές συγκολλητίνες του δέκτη (αντι~D,Kell,Duffy,E,c,κ.λ.π) • Τα λευκοκύτταρα και τα αιμοπετάλια καταστρέφονται από αντισώματα κατά αντιγόνων του συστήματος HLA αλλά και από αντισώματα κατά αντιγόνων του αιμοπεταλικού συστήματος HPA (συνήθως αντι~HPA~1a).

46. Βακτηριδιακή Επιμόλυνση • Αλλοανοσοποίηση εμφανίζει περίπου το 1% των νοσηλευομένων ασθενών ενώ το ποσοστό ανεβαίνει πάνω από 5% στους πολυμεταγγιζόμενους και στο 35% στους πάσχοντες από δρεπανοκυτταρική νόσο. • Η αλλοανοσοποίηση κλινικά εμφανίζεται ως ήπια επιβραδυνόμενη αιμολυτική αντίδραση μετά την μετάγγιση. • Τα αλλοαντισώματα κατά των αιμοπεταλίων μπορεί να προκαλέσουν μη αποδοτική μετάγγιση ή πορφύρα μετά την μετάγγιση. • Τα αλλοαντισώματα κατά των πολυμορφοπύρηνων μπορει να προκαλέσουν πυρετική αιμολυτική αντίδραση ή TRALI.

47. Αλλοανοσοποίηση • Παράγοντες όπως το υποκείμενο νόσημα,η γενετική προδιάθεση,η ανοσολογική κατάσταση του λήπτη, ο αριθμός μεταγγίσεων, ο βαθμός αντιγονικής διαφοράς μεταξύ δότη και λήπτη σχετίζονται με τον κίνδυνο εμφάνισης αντιερυθροκυτταρικών αλλοαντισωμάτων. • Η ευαισθητοποίηση στα λευκοκυτταρικά αντιγόνα είναι συνηθέστερη από την ευαισθητοποίηση στα αιμοπεταλιακά αντιγόνα και μπορεί να συμβεί μετά από έκθεση του λήπτη σε λευκοκύτταρα από προηγούμενη μετάγγιση ή μετά από προηγηθείσα κύηση.

48. Επιβραδυνόμενη Αιμολυτική Αντίδραση • Οφείλεται σε αναμνηστική ανοσιακή απάντηση.Ασθενείς πρόσφατα ευαισθητοποιημένοι αναπτύσουν αντισώματα που βρίσκονται σε χαμηλό τίτλο μη ανιχνεύσιμο πριν τη μετάγγιση. Τα μεταγγισμένα ερυθρά διεγείρουν αναμνη-στικά Β-κύτταρα και τα διαφοροποιούν σε πλασματο-κύτταρα τα οποία παράγουν νέα IgG αντισώματα που αντιδρούν με τα ερυθρά του δότη που φέρουν το αντίστοιχο αντιγόνο. Τα IgG επενδυμένα ερυθρά κατα-στρέφονται ταχέως με εξωαγγειακή αιμόλυση στο ΔΕΣ. • Καταστροφή των ερυθρών 1-28 ημέρες μετά την μετάγγιση (συνήθως 7 ημέρα)

49. Επιβραδυνόμενη Αιμολυτική Αντίδραση • Κλινικά συμπτώματα • Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά της οξείας αιμό-λυσης αλλά λιγότερο σοβαρά. • Πυρετός • Παροδικός ίκτερος Εργαστηριακά Ευρήματα • Πτώση της αιμοσφαιρίνης • Αύξηση της LDH,ΔΕΚ • Αύξηση της χολερυθρίνης • Αιμοσφαιρινουρια • Έμμεση Coombs θετική(ανιχνεύεται το νέο αντίσωμα) • Άμεση Coombs θετικοποιείται μετά την μετάγγιση και παρα-μένει θετική μέχρι την καταστροφή των μεταγγισμένων ερυ-θρών στο ΔΕΣ (περίπου 2 εβδομάδες)

50. Επιβραδυνόμενη Αιμολυτική Αντίδραση Αντιμετώπιση Συνήθως δεν απαιτείται κάποια θεραπεία εκτός και αν η αναιμία είναι βαρία Πρόληψη Ασθενείς πολυμεταγγιζόμενοι που ανήκουν σε ομάδες αυξημένου κινδύνου (π.χ ασθενείς με δρεπανοκυτταρική νόσο) καλό είναι να μεταγγίζονται με φαινοτυπικά όμοια ερυθρά.