ΜΕΜΑ ΣΤΗ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ

1. ΜΕΜΑ ΣΤΗ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ - ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΜΕΘ/ΜΑΦ, Α΄ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΓΝΝΘΑ ΄ΣΩΤΗΡΙΑ΄

2. ΟΡΙΣΜΟΣ ΜΕΜΑ: εφαρμογή μηχανικού αερισμού των πνευμόνων με την χρησιμοποίηση τεχνικών που δεν απαιτούν διασωλήνωση της τραχείας

3. ΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ… • 1838: tank-type body ventilator, αναπνευστήρας αρνητικής πίεσης από τον σκωτσέζο John Dalziel. • Αρχές 20ου αιώνα: εφαρμογή ηλεκτρισμού → 1928:ο πρώτος ηλεκτρικός αναπνευστήρας από τον Philip Drinker: iron lung • 1931: J. H. Emerson: ηλεκτρική συσκευή iron lung με δυνατότητα για χειροκίνητη λειτουργία σε διακοπή ρεύματος. Emerson lung:χρησιμοποιήθηκε στην επιδημία πολιομυελίτιδας 1930-1950 • 1940s: αναπνευστήρες τύπου cuirass ή chest lung (εξέλιξη του πρώτου cuirass από τον Αυστριακό Ignez Von Haukeτο 1876) • 1960ς: ανάπτυξη επεμβατικού μηχανικού αερισμού (Κοπεγχάγη, Δανία, επιδημία πολιομυελίτιδας) • 1960-1970ς: εφαρμογή ΜΕΜΑ κυρίως σε ασθενείς με κυφοσκολίωση και νευρομυϊκές παθήσεις, ως ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ της οξυγονοθεραπείας και του μηχανικού αερισμού • 1980ς:χρησιμοποίηση ρινικών μασκών σε συνδυασμό με αναπνευστήρες θετικής πίεσης (CPAP) για την αποφρακτική άπνοια στον ύπνο και από το 1984 (Rideau) στην μυϊκή δυστροφία Duchenne • Σήμερα βρίσκει ευρεία εφαρμογή σε μια πληθώρα καταστάσεων και νοσημάτων

4. ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΜΕΜΑ • Δεν καταργεί τους μηχανισμούς άμυνας των ανώτερων αεραγωγών • Αποφυγή επιπλοκών διασωλήνωσης και μηχανικού αερισμού • Λιγότερες λοιμώξεις (πνευμονία, παραρρινοκολπίτιδα) από τον μηχανικό αερισμό • Επιτρέπει την λήψη τροφής και υγρών, την ομιλία και την απόχρεμψη • Άνεση, πρακτικότητα, δυνατότητα μεταφοράς με το ίδιο ή λιγότερο κόστος από τον μηχανικό αερισμό • Εφαρμογή ΜΕΜΑ εκτός ΜΕΘ

5. ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΕΜΑ Οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια Χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια Περιοριστικά νοσήματα του θώρακα Κεντρικός υποαερισμός Ασθενείς που δεν θα διασωληνωθούν

7. ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΤΛΙΑ • ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Εγκεφαλικό στέλεχος (προμήκης, γέφυρα), φλοιός • ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ κύτταρα του πρόσθιου κινητικού νευρώνα του ΝΜ περιφερικοί νευρώνες νευρομυϊκή σύναψη ομάδα μυϊκών ινών των αναπνευστικών μυών • ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΙ ΜΥΕΣ (εκτελεστικά όργανα): • Εισπνευστικοί μύες: - Διάφραγμα (Α3,Α4,Α5) - Έξω μεσοπλεύριοι μύες (Θ1-Θ12) - Επικουρικοί αναπνευστικοί μύες: σκαληνοί μύες (Α4-Α8), στερνοκλειδομαστοειδείς μύες (ΧΙ, Α1-Α2), τραπεζοειδείς μύες (ΧΙ, Α2-Α3), μείζονες θωρακικοί μύες (Α5-Α7) • Εκπνευστικοί μύες: επικουρικοί μόνο - Μύες κοιλιακού τοιχώματος: ορθοί κοιλιακοί , έσω και έξω λοξοί, εγκάρσιοι κοιλιακοί μύες (Θ7-Ο1) - Έσω μεσοπλεύριοι μύες (Θ1-Θ12) • ΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΘΩΡΑΚΙΚΟΥ ΤΟΙΧΩΜΑΤΟΣ

8. ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΥΡΟΜΥΙΚΗΣ ΟΔΟΥ • Κυψελιδικός υποαερισμός • Διαταραχές της σχέσης αερισμού-αιμάτωσης • Κόπωση των αναπνευστικών μυών • Απόφραξη των ανώτερων αεροφόρων οδών • Διαταραχές της αναπνευστικής λειτουργίας στον ύπνο • Επιπλοκές από το αναπνευστικό, της βασικής νόσου (πνευμονική εμβολή, λοιμώξεις)

9. ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΤΑΡΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ 1. Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια 2. Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις (κώμα με GCS <8) 3. Φάρμακα - Οπιοειδή - Βαρβιτουρικά - Βενζοδιαζεπίνες - Τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά - Φαινοθειαζίνες - Σαλικυλικά 4. Τοξικές ουσίες - Χημικά προϊόντα - Δηλητήρια φιδιών, αραχνών 5. Λοιμώξεις - Μηνιγγίτιδα - Εγκεφαλίτιδα - πολιομυελίτιδα 6. Παθήσεις του ΚΝΣ - Σκλήρυνση κατά πλάκας - Νόσος Parkinson - Ανοξαιμική εγκεφαλοπάθεια - Status Epilepticus 7. Διάφορα - Μυξοιδηματικό κώμα - Υπερκαπνία - Ηλεκτροπληξία

10. ΝΕΥΡΟΜΥΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ 1. Βλάβες νωτιαίου μυελού (ΑΜΣΣ) - Τραύμα - Όγκος - Έμφρακτονωτιαίας αρτηρίας, οξεία εγκάρσια μυελίτιδα - Πολιομυελίτιδα και μεταπολυομυελιτιδικό σύνδρομο - Πλάγια μυατροφική σκλήρυνση (Charcot) - Τέτανος 2. Παθήσεις περιφερικών νεύρων - Σύνδρομο GuillainBarre - Οξεία διαλείπουσα πορφυρία - Διφθερίτιδα - Νόσος Lyme - Τοξίνες (βαρέα μέταλλα: αρσενικό, μόλυβδος, θάλλιο, saxatoxin) - Κολλαγονώσεις - Φάρμακα: βινκριστίνη, αμιοδαρόνη, δαψόνη, φαινυτοϊνη, νιτροφουραντοϊνη - Κληρονομική αισθητικοκινητική νευροπάθεια (ν. Charcot Marie Tooth) 3. Παθήσεις νευρομυϊκής σύναψης - Μυασθένεια Gravis - Μυασθενικό σύνδρομο τύπου Lambert Eaton - Αλλαντίαση - Υπερμαγνησιαιμία - Παράταση νευρομυϊκού αποκλεισμού (μυοχαλαρωτικά) - Δηλητηριάσεις (οργανοφωσφορικά, στρυχνίνη, κατιονικά, απορρυπαντικά, φθόριο, χλωραμίνη) - Δηλητήρια φιδιών - Παράλυση Tick 4. Διαταραχές μυών: Μυοπάθειες Κληρονομικές: - Μυϊκές δυστροφίες: ν. Duchenne, μυοτονική δυστροφία - Μεταβολικές: ανεπάρκεια όξινης μαλτάσης, μιτοχονδριακή μυοπάθεια, ανεπάρκεια καρνιτίνηςπαλμιτυλτρανσφεράσης - Περιοδική οικογενής παράλυση Επίκτητες - Φλεγμονώδεις (δερματομυοσίτιδα, πολυμυοσίτιδα, ΣΕΛ) - Ενδοκρινικές (υπο- και υπερ-θυρεοειδισμός, σ. Cushing) -Φάρμακα (οξεία στεροειδική μυοπάθεια, αμιοδαρόνη, χλωροκίνη, β-διεγέρτες, κλοφιβράτη, Ε-αμινοκαπροϊκό οξύ, κολχικίνη, κυκλοσπορίνη, L-τρυπτοφάνη) - Τοξικές (αλκοολισμός) - Ραβδομυόλυση - Λοιμώξεις (λεπτοσπείρωση, τριχίνωση) - Ηλεκτρολυτικές διαταραχές (υποκαλιαιμία, υποφωσφαταιμία, υπομαγνησιαιμία) - Αμφοτερόπλευρη διαφραγματική παράλυση (τραύμα, ΚΡΧ επεμβάσεις, έρπης ζωστήρα, ιδιοπαθής)

11. ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΩΡΑΚΑ ΟΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΜΕΜΑ • Ανωμαλίες του θωρακικού κλωβού • Κυφοσκολίωση • Μετά από θωρακοπλαστική λόγω TB • Βραδέως εξελισσόμενα νευρομυϊκά νοσήματα • Σύνδρομο μετά από πολιομυελίτιδα • Κακώσεις ανώτερης μοίρας ΣΣ • Βραδέως εξελισσόμενες μυϊκές δυστροφίες • Multiple sclerosis • Αμφοτερόπλευρη πάρεση του διαφράγματος • Spinal muscular atrophy • Μετρίως εξελισσόμενα νευρομυϊκά νοσήματα (σε προχωρημένα στάδια συνίσταται τραχειοστομία) • Duchenne muscular dystrophy (DMD) • Amyotrophic lateral sclerosis (ALS) • Ταχέως εξελισσόμενα νευρομυϊκά νοσήματα(όπου διατηρείται η λειτουργία των μυών του φάρυγγα) • Guillain-Barrè syndrome • Myasthenia Gravis

12. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ • ΓΕΝΙΚΑ • Μείωση τενόντιων αντανακλαστικών • Μυϊκή ατροφία • Δεσμιδώσεις • Πτώση βλεφάρων • Δυσαρθρία, εξασθενημένος βήχας • Εύκολη μυϊκή κόπωση • ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΙ ΜΥΕΣ • Παράδοξη αναπνοή (εισολκή κοιλιακού τοιχώματος στην εισπνοή) • Ταχύπνοια • Δύσπνοια, ορθόπνοια, χρήση επικουρικών μυών • Μειωμένη ένταση βήχα • Δυσφωνία, δυσφαγία • Εισρόφηση • ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΥΠΝΟ – ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΝΥΚΤΕΡΙΝΟΥ ΥΠΟΑΕΡΙΣΜΟΥ • Άπνοια κατά την REM φάση του ύπνου, Sleep apnea • Ανώμαλη αναπνευστική συχνότητα κατά τον ύπνο • Αιφνίδια αφύπνιση κατά τον ύπνο • Πρωινή κεφαλαλγία • Υπνηλία κατά την διάρκεια της ημέρας

13. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ • Νευροδιαγνωστικός έλεγχος • Πνευμονικές δοκιμασίες: • VC (Volume Capacity): Ζωτική Χωρητικότητα • IVC (Inspiratory Volume Capacity): Εισπνευστική Χωρητικότητα • TLC (Total Lung Capacity): Ολική Ζωτική Χωρητικότητα • RV (Residual Volume): Υπολειπόμενος Όγκος • Compliance: Ευενδοτότητα, Διατασιμότητα • MIF / MEF (Maximal Inspiratory / Expiratory Flow): Μέγιστη εισπνευστική / εκπνευστική Ροή • MVV (Maximal Voluntary Ventilation): Μέγιστος Εθελοντικός Αερισμός • Pimax, PE max: Μέγιστη εισπνευστική και εκπνευστική πίεση • Sniff Test (μέτρηση υπεζωκοτικής πίεσης μετά από μέγιστη εισπν. προσπάθεια) • Pdi (diafragmatic pressure):Διαδιαφραγματική πίεση

14. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ • Ηλεκτρομυογραφικός έλεγχος διαφράγματος • Ερεθισμός φρενικού νεύρου • Ταχύτητα αγωγής < 9msec • Ακόλουθη μηχανική σύσπαση του διαφράγματος 25-30cmH2O • Αέρια αρτηριακού αίματος • Επαγωγικός πληθυσμογράφος • Ακτινογραφία θώρακος, ακτινοσκόπηση διαφράγματος (συχνά όχι διαγνωστικές μέθοδοι) • Υπέρηχος διαφραγμάτων: φυσιολογικά tdi > 2mm

15. ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ (1) • TLC, VC: ↓ (όχι ευαίσθητοι δείκτες) • RV:↑ (σε σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια) • FRC: φυσιολογική ή ↓ • FEV1, FVC:↓ αναλογικά (FEV1/FVC: φυσιολογική) • MVV:↓ • Πτώση VC από την όρθια στην ύπτια θέση: φυσιολογικά 10%. Πτώση μεγαλύτερη από 30% → αμφοτερόπλευρη πάρεση των διαφραγμάτων • MEF, MEP:↓ (μέτρηση στον TLC, όπου και η βέλτιστη σχέση μήκους-τάσης των αναπνευστικών μυών για την γένεση μεγίστης δύναμης) • MIF, MIP:↓ • Σε νευρομυϊκά νοσήματα: ελάττωση των MIP και MEP • Σε προσβολή μόνο του διαφράγματος: μείωση μόνο της MIP • Sniff test: τοποθέτηση οισοφάγιου μπαλονιού και μέτρηση της υπεζωκοτικής πίεσης μετά από μέγιστη εισπνευστική προσπάθεια. Ικανοποιητική μέθοδος εκτίμησης της ισχύος των αναπνευστικών μυών. Χρησιμότητα στην παρακολούθηση των ασθενών με νευρομυϊκά νοσήματα. • Pdi (δια-διαφραγματική πίεση) = Pga – Pes (κοιλιακή πίεση – πίεση υπεζωκότα) • Pga: μέτρηση με καθετήρα στο στομάχι • Pes: μέτρηση με καθετήρα στον οισοφάγο • Μειονεκτήματα: επεμβατική μέθοδος, όχι πάντα ανεκτή από τον ασθενή • Φυσιολογικά 10 cmH2O στην ήρεμη αναπνοή. Σε εισπνοή στον TLC >30cmH2O, ενώ στην μέγιστη εισπνευστική προσπάθεια > 150cmH2O

16. ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ (2) • Σημαντική διαγνωστική αξία για την επαπειλούμενη αναπνευστική ανεπάρκεια κατέχει η μέτρηση της μέγιστης εισπνευστικής και εκπνευστικής πίεσης PΕmax < 40 cmH2O ⇒ αναποτελεσματικός βήχας PΙmax < -20 cmH2O ⇒υπερκαπνία (αύξηση του PCO2 όταν η ισχύς των αναπνευστικών μυών ελαττώνεται κάτω από το 30% της προβλεπόμενης)

17. VC (Volume Capacity): Ζωτική Χωρητικότητα Η VC ελαττώνεται προοδευτικά, ενώ η σχέση FEV1/FVC διατηρείται (περιοριστικού τύπου διαταραχή). Μεγαλύτερη μείωση της VC σε ύπτια θέση. Σε πάρεση του διαφράγματος: VC 50% της τιμής της σε ύπτια θέση Σχέση Ζωτικής Χωρητικότητας και αναπνευστικής παθοφυσιολογίας:

18. ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΜΑΣΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΩΡΑΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΥΠΟΑΕΡΙΣΜΟΥ • Συμπτώματα: • Κόπωση, πρωινή κεφαλαλγία, υπνηλία κατά την διάρκεια της ημέρας, ενούριση, δύσπνοια, ανήσυχος ύπνος, αφυπνίσεις κ.α. ή • Κλινικά σημεία: • Πνευμονικής καρδίας και • Αέρια αίματος: • PCO2 > 45mmHg κατά την διάρκεια της ημέρας • Νυκτερινοί αποκορεσμοί (Sat < 90% για > 5min συνεχόμενα ή > 10% του συνολικού χρόνου παρακολούθησης) • Άλλες πιθανές ενδείξεις: • PΙmax < 60 cmH2Ο • VC < 50% του προβλεπόμενου • Ανάρρωση από οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια με εμμένουσα κατακράτηση PCO2 • Επαναλαμβανόμενες νοσηλείες λόγω οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας • Αποτυχία της εφαρμογής CPAP σε σύνδρομο άπνοιας στον ύπνο • Εγκυμοσύνη, περιεγχειρητική περίοδος, λοιμώξεις αναπνευστικού

19. ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΙΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΜΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΩΡΑΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΥΠΟΑΕΡΙΣΜΟΥ • Αδυναμία προστασίας του αεραγωγού • Αδυναμία βήχα • Αδυναμία κατάποσης και εισροφήσεις • Άφθονες εκκρίσεις των αεραγωγών • Ανάγκη για σχεδόν συνεχή μηχανική υποστήριξη της αναπνοής • Ανατομικές ανωμαλίες που δυσκολεύουν την εφαρμογή της μάσκας • Ανεπαρκής θέληση ασθενούς και των οικείων του • Αδυναμία συνεργασίας ή κατανόησης, κλειστοφοβία • Οικονομικά ζητήματα

20. ΜΕΜΑ • ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ • Iron Lung, tank-type ventilator • Mechanical Cuirass Ventilator, chest shell • ΘΕΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ • CPAP (Continuous Positive Airway Pressure) • BIPAP (Bi-level Positive Airway Pressure) • IPPB (Intermittent Positive Pressure Breathing)

21. ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΕΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ Διακεκομμένη εφαρμογή πίεσης μικρότερης της ατμοσφαιρικής στο θώρακα ή/και την κοιλιά. Η εκπνοή γίνεται παθητικά (elastic recoil). Μειονέκτημα: αποφρακτική άπνοια κατά τον ύπνο Tank Ventilator:εφαρμογή αρνητικής πίεσης σε όλο το σώμα Cuirass, Chest cell: εφαρμογή αρνητικής πίεσης σε τμήμα του θώρακα και του κοιλιακού τοιχώματος External high frequency oscillators: εφαρμογή ταλάντωσης αέρα μεταξύ -70 cmH2O και 70 cmH2O με συχνότητα 60αν/min (για αερισμό)έως 999αν/min (για παροχέτευση εκκρίσεων)

23. ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΕΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ Παροχή αέρα με θετική πίεση στους αεραγωγούς που αυξάνει την διαπνευμονική πίεση και ‘φουσκώνει’ τον πνεύμονα. Η εκπνοή γίνεται παθητικά (ελαστική δύναμη επαναφοράς των πνευμόνων) και ενεργητικά (εκπνευστικοί μύες). Η παροχή θετικής πίεσης γίνεται μέσω μάσκας διαφόρων τύπων και επιτρέπεται η διαφυγή αέρα γύρω από αυτήν, αφού οι αναπνευστήρες έχουν την δυνατότητα αναπλήρωσης της διαφυγής (leak compensation), ενώ βελτιστοποιείται η άνεση και αποδοχή των ασθενών

24. ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΕΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ • CPAP • Pressure-limited Ventilators • Volume-limited Ventilators • Proportional Assist Ventilators

25. ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΕΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ CPAP: εφαρμογή μιας συνεχούς θετικής πίεσης τόσο κατά την εισπνοή όσο και κατά την εκπνοή, κυρίως σε καταστάσεις οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας Συνήθως 5 έως 12 cmH2O Απαιτεί ενεργητική αναπνοή τους ασθενείς

26. ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΕΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ • Pressure-limited Ventilators • Χορήγηση προκαθορισμένης πίεσης μετά από διέγερση από τον ασθενή (flow, pressure triggering) • Cycle off σε μια προκαθορισμένη τιμή της μέγιστης εισπνευστικής ροής • Περιορισμένο επίπεδο υποστήριξης (25-30 cmH2O) • BILEVEL:εφαρμογή διαφορετικών επιπέδων πίεσης κατά την εισπνοή (IPAP) και κατά την εκπνοή (EPAP)

27. ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΕΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ • Volume-limited Ventilators: • Χορήγηση προκαθορισμένου όγκου (συνήθως 10-15 ml/kgr) • Περισσότερο εξελιγμένοι συναγερμοί • Δυνατότητα για χορήγηση υψηλότερων μιγμάτων οξυγόνου • Δυνατότητα επαρκούς αερισμού σε σημαντικό περιορισμό (παχυσαρκία, σοβαρές παραμορφώσεις του θωρακικού τοιχώματος)

28. ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΕΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ • Proportional Assist Ventilators Συνεχής υπολογισμός της ροής και του αποδιδόμενου όγκου (με την βοήθεια ενός πνευμοταχογράφου που παρεμβάλλεται στο κύκλωμα) και μεταβολή της υποστήριξης ροής ή όγκου ώστε να εξασφαλιστεί υποβοήθηση ενός προκαθορισμένου από τον χειριστή ποσοστού του αναπνευστικού έργου

29. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ • Μάσκες: • Ρινικές μάσκες (nasal masks) – nasal pillows Τριγωνικές, κωνοειδείς, διαφόρων μεγεθών και σχημάτων Πίεση στην βάση της μύτης ⇒ ερυθρότητα. Έλκη Nasal pillows: ελαστικά ή σιλικονούχα βύσματα εντός των ρινικών χοανών • Στοματορινικές μάσκες (face masks) Καλύπτουν στόμα και μύτη, διάφορα μεγέθη και σχήματα Κλειστοφοβία Σε χρόνια βάση: κίνδυνος ασφυξίας, όχι καλή συμμόρφωση, δυσκολία σίτισης, ομιλίας και απόχρεμψης Μεγαλύτερος κίνδυνος εισροφήσεων Πλεονεκτούν σε σοβαρή δύσπνοια • Μάσκες προσώπου (full face masks) Προσομοιάζουν της μάσκας του hockey • Επιστόμια Απλά και φθηνά, εύκολη μεταφορά, μετακίνηση ασθενούς Διαφυγή αέρα από την μύτη • Helmet (σκάφανδρο)

30. Ρινικές – στοματορινικές μάσκες

36. Total face masks

37. HELMET -ΣΚΑΦΑΝΔΡΟ

38. ΑΛΛΑ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ • Βηματοδότηση του διαφράγματος • Τεχνικές - χειρισμοί υποβοήθησης του βήχα • Mechanical insufflator-exsufflator

39. ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΜΑ (1) • Χώρος με δυνατότητα παρακολούθησης-monitoring ασθενούς • Ασθενής σε ημικαθιστική θέση (30ﾟ) • Επιλογή κατάλληλης μάσκας και εφαρμογή της • Επιλογή αναπνευστήρα: συνήθως προτιμάται μια συσκευή Bilevel pressure support, γιατί βοηθά στην σταθεροποίηση των ανώτερων αεραγωγών και την αποφυγή ατελεκτασιών, ενώ παράλληλα βελτιώνει τα αέρια αίματος • Εφαρμογή μάσκας - αποφυγή έντονης πίεσης: εφαρμογή 2 δακτύλων κάτω από τις λωρίδες περίδεσης • Σύνδεση μάσκας και κυκλώματος με αναπνευστήρα και άνοιγμα αναπνευστήρα. (Βοηθά η αρχική απενεργοποίηση των συναγερμών ασφαλείας) • Έναρξη με χαμηλές πιέσεις/όγκους σε μοντέλο αυτόματης αναπνοής με back-up συχνότητα αναπνοών. • Pressure-limited: IPAP: 8-10cmH2O EPAP: 3-5 cmH2O • Volume-limited: 10ml/kgr • Inspiratory time: 0,8-1 sec • Expiratory time: 2 sec

40. ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΜΑ (2) • Προοδευτική αύξηση της εισπνευστικής πίεσης (20-25cmH2O) ή του αναπνεόμενου όγκου (10-15ml/kgr) αναλόγως ανοχής, με σκοπό: υποχώρηση της δύσπνοιας, μείωση της αναπνευστικής συχνότητας, αύξηση του αναπνεόμενου όγκου και καλή συνέργεια ασθενούς-αναπνευστήρα • Συμπληρωματική χορήγηση Ο2 με στόχο διατήρηση του SaO2 > 90% • Έλεγχος για διαφυγές αέρα, εφαρμογή μάσκας αν απαιτείται • Ενθάρρυνση, συχνός έλεγχος ασθενούς και διόρθωση εξοπλισμού αν απαιτείται • Χρησιμοποίηση τεχνικών ή συσκευών υποβοήθησης του βήχα (insufflators-exsufflators) όταν μέγιστη ροή κατά τον βήχα < 160lt/min

41. Ο ΜΕΜΑ θετικών πιέσεων αποτελεί την μέθοδο εκλογής για την αναπνευστική υποστήριξη ασθενών με περιοριστικές παθήσεις του θώρακα και νευρομυϊκά νοσήματα • Γίνεται καλά ανεκτός και μπορεί να βελτιώσει την επιβίωση και την ποιότητα ζωής των ασθενών με νευρομυϊκά νοσήματα

42. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ