1 / 9

a Narrativa dos anos 60

a Narrativa dos anos 60. Nova Narrativa Galega. A narrativa dos anos 60. De 1960 a 1975 distinguimos tres pólas na narrativa: ETAPA DE MADUREZ : Publican agora obras de madurez: Cunqueiro ( Escola de menciñeiros ), Blanco Amor ( Xente ao lonxe ) e Fole ( Contos da néboa ).

forbes
Download Presentation

a Narrativa dos anos 60

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. a Narrativa dos anos 60 Nova Narrativa Galega

  2. A narrativa dos anos 60 De 1960 a 1975 distinguimos tres pólas na narrativa: • ETAPA DE MADUREZ: • Publican agora obras de madurez: • Cunqueiro (Escola de menciñeiros), • Blanco Amor (Xente ao lonxe) e • Fole (Contos da néboa). • CONSOLIDACIÓN DA NARRATIVA REALISTA: • Reflicte a vida da época: como unha crónica novelada do que pasaba en Galicia e na emigración. • Neira Vilas • A NOVA NARRATIVA GALEGA

  3. A Nova Narrativa Galega • Aparece nos anos 60. • Busca romper co ruralismo e as técnicas narrativas tradicionais. • Publican na colección Illa Nova (ed. Galaxia) • Son novelas e relatos que dan un novo aire á nosa narrativa. • Iníciase con Nasce un árborede Gonzalo R. Mourullo e remata con Adiós María (1971) de Xohana Torres.

  4. Os autores • Gonzalo R. Mourullo: • foi o máis destacado nun primeiro momento. • Nasce un árboree Memorias de Tains. • María Xosé Queizán, Méndez Ferrín, Carlos Casares,Xohana Torres • Camilo G. Suárez Llanos (Camilo Gonsar): • Lonxe de nós e dentro (1961), Como calquera outro día(1962), Cara a TimesSquare(1980), A desfeita (1983), A noite da aurora(2003) • Xohán Casal: O camiño de abaixo (1970)

  5. Puntos xeracionais comúns: • Non viviron directamente a guerra civil. • Teñen formación universitaria. • Coñecen os movementos literarios europeos. • Influenciados por Kafka, Faulkner, James Joyce e o nouveau roman francés. • Compromiso coa lingua galega.

  6. Características da N.N.G. • Abordan novos temas: • Problemas existenciais (expresan o absurdo da existencia). • Mestura do real e o onírico, incorporando o mundo do subconsciente: traumas, pesadelos, soños (Freud). • Personaxes anónimos, marxinais, violentos, desequilibrados. • Ambientes urbanos claustrofóbicos e sórdidos. • Foxen da localización concreta do espazo.

  7. Introducen cambios formais: • Pluralidade de voces narradoras. • Ruptura da linealidade temporal, alternando planos temporais. • Ollada obxectalista (descrición fría de persoas e obxectos, como se fose unha cámara de cine). • Emprego de espazos sen referente inmediato coa realidade. • Predomina o monólogo interior ou fluír da consciencia (reflectir o pensamento).

  8. TExtos

  9. Cara a TimesSquare, Camilo Gonsar Os tolos gozan hoxe de boa prensa; son publicamente admirados case como homes que chegaron a un estado superior, desde o que poden ver ata onde a vista dos cordos non alcanza, e tamén son publicamente compadecidos como víctimas inocentes da crueldade da nosa organización social. Eu non nego nada de isto; o que si nego é que, en xeral, as historias feitas ou protagonizadas por tolos me gusten, porque nada teño que ver, nin tan sequera como amateur, coa cura ou a investigación da loucura, nin, a verdade sexa dita, me inspiran os tolos ningunha simpatía especial.     Certo que hai outros tolos, como D. Quixote ou o capitán Ahab, xustamente elevados á categoría de símbolos permanentes da humanidade; pero eran falsos tolos, ou eran tolos sólo segundo a opinión de xentes ou de mentes vulgares.     Total, o que lle quero dicir é que a historia que lle vou contar nada ten que ver co mundo da loucura. En outro caso, non se me tería ocorrido sometela á súa consideración.     Pero xa é tempo de ir sen máis aos feitos:     Eu pasara aquela tarde bebendo whisky ( ou whiskey) en diferentes bares do GreenwichVillage cun vello inmigrante amigo meu.     Os dous eramos do mesmo País -un deses pequenos e desgraciados países que levan séculos desangrándose, vertendo ríos de emigrantes nos portos americanos.     O GreenwichVillage, de ordinario, relacionámolo con mozos rebeldes, bohemios, artistas, turistas e demais, e non con vellos inmigrantes. Pero dábase o caso de que o meu compañeiro fora propietario anos atrás dun restaurant ou algo así neste barrio e era, polo tanto, un experto nel, un coñecedor de tódolos seus secretos e da súa vida subterránea.

More Related