Niebezpieczeństwa w szkole

1. Niebezpieczeństwa w szkole

2. Najczęstszymi i najbardziej szkodliwymi problemami pojawiającymi się w szkołach jest: - palenie papierosów, - zażywanie narkotyków, - wandalizm, - przemoc wobec rówieśników, - wagary. Uczniowie często nie wiedzą jak bardzo szkodzą sobie i otoczeniu, a rodzice nie są świadomi zachowania dzieci poza domem.

3. Palenie papierosów • Młodzież zaczyna eksperymentować z papierosami w coraz młodszym wieku. Kierują się przykładem palących rodziców, starszego rodzeństwa i kolegów. Utrwalone przyzwyczajenie do podobnych praktyk w młodym wieku jest niezwykle trudne do przełamania. Stwierdzono, że im szybciej człowiek zaczyna palić, tym bardziej odbija się to na jego zdrowiu.

4. Dziecko palące papierosy szybko staje się nałogowcem! Na podstawie anonimowego badania przeprowadzonego w 2000r. Na 137 uczniów przypada 28 stałych palaczy, czyli 20,4% Uczniowie sięgają po papierosy: - za namową kolegów – 46,4% - z własnego wyboru – 17,9% - dla szpanu – 10,7% - dla zabicia stresu – 25% Z badań wynika, że 75% uczniów próbowało rzucić palenie, ale nie powiodło się to. Pozostali stwierdzili, że palenie jest dla nich przyjemnością i nie zamierzają przestać palić.

5. Wzrost liczby palaczy w ostatnich latach Duża grupa uczniów (32%) pali bezmyślnie i automatycznie. Wielu z nich nie odczuwa żadnej przyjemności, nie ciekawi ich ceremonia palenia, nie zwalczają stresu, ani ich to nie uspokaja, czyli... palą nie wiadomo po co. Często palą dla dotrzymania towarzystwa kolegom. Pomoc rodzica jest niezwykle ważna, dlatego: Należy rozmawiać ze swoim dzieckiem o paleniu papierosów jak i innych używkach, rozwiewać mity, takie jak ten, że papierosy pomagają w odchudzaniu (75% palących tak uważa), okazuj, że rozumiesz swoje dziecko, używaj odpowiedniej tonacji w rozmowie z nim, dodawaj dziecku odwagi, pokaż, że może Ci ufać, okazuj zainteresowanie, nie porównuj go z innymi, chwal wysiłek, bądź wzorem.

6. Zażywanie narkotyków Głęboko wierząc, że naszego dziecka nigdy nie dotknie problem związany z narkotykami, rzadko zastanawiamy się co zrobić, aby ustrzec je od narkotyków. Nigdy nie jest za wcześnie na rozmowę z dzieckiem o narkotykach. A ze względu na zagrożenia, jakie za sobą niosą – im wcześniej tym lepiej. Jeśli będziemy z tym czekać aż do szkoły średniej, może okazać się, że dziecko ma już za sobą pierwsze eksperymenty...

7. Narkotyki są o wiele groźniejsze dla dzieci niż dla dorosłych. Wśród narkomanów. Ludzie są bardziej lub mniej podatni na uzależnienie, nie ma jednak sposobu, by taką rzecz z góry przewidzieć. Mimo naszych starań, dorastające dzieci są zawsze zachowują się tak, jak byśmy tego chcieli. Wciąż stwarzają sytuacje, które nas niepokoją. Zmieniają zachowania, nawyki i sposób bycia. Przebywają gdzieś do późnych godzin, nie uczą się tyle, ile naszym zdaniem powinny. Zaniedbują swoje zainteresowania. Nie chcą z nami rozmawiać. Wchodzą w nowy okres życia, naśladują starszych, chcą upodobnić się do swoich kolegów. Te problemy związane są nieodłącznie z okresem dojrzewania i są naturalnym elementem rozwoju, chociaż mogą się nie podobać. Dlatego nie zawsze należy reagować na każdą zmianę w zachowaniu dziecka obawą, bo nie musi ona oznaczać, że nasze dziecko jest zagrożone narkomanią.

8. Dane statystyczne 16% badanych uczniów w wieku 15-16 lat miało kontakt z lekami uspokajającymi i nasennymi zażywanymi bez wskazań lekarskich. Ponadto według badań najbardziej popularnymi są marihuana i haszysz oraz amfetamina. W 2007r. 16% badanej młodzieży (15-16 lat) deklarowało chociaż jednorazowy kontakt z marihuaną i haszyszem, a w przypadku amfetaminy 4%. W 2008r. 30% badanych uczniów w wieku 18-19 lat zażywało marihuanę, a 9% amfetaminę. Najwyższe odsetki uczniów zadeklarowały zażywanie narkotyków ze średnich miast, od 20 do 200tys – 22%, a najniższy odsetek w miastach większych, od 100-500tys. - 13%. Czynnikiem chroniącym przed eksperymentowaniem z narkotykami jest udział w praktykach religijnych. Poziom zażywania i rozpowszechniania narkotyków jest wyższy u chłopców dwukrotnie niż u dziewczyn.

9. Wandalizm Wraz z gwałtownymi przemianami, które zachodziły we wszystkich dziedzinach życia społeczno-ekonomicznego w XX wieku, nastąpił wzrost przestępczości i zjawisk patologicznych. Przestępczość zaczęła przybierać nowe, coraz groźniejsze i bardziej skomplikowane formy. Do przyczyn tych patologii społecznych zalicza się m.in. alkoholizm, narkomanizm.

10. Napisy szpecące fasady domów, cuchnące klatki schodowe, rowerzyści pędzący slalomem po chodnikach, zniszczone skrzynki na listy i domofony, porozbijane szyby i wiaty autobusowe, agresywne zachowanie, nieuzasadnione pogróżki to świadectwa rozwydrzenia, które trudno wyliczyć, a nawet zdefiniować. Utrudniają nam życie, psują ogólną atmosferę i przyczyniają się do rosnącego poczucia zagrożenia. Socjologowie, badający te zjawiska, dochodzą do wniosku, iż następuje powolne zrywanie z podstawowymi regułami życia społecznego. Aby oduczyć dzieci takich zachowań, należy nie rezygnować z upominania ich, żeby posprzątały pokój, wyrzuciły śmieci do kosza, bo jeśli uznają, że to zachowania typowe tylko dla młodszych dzieci, przestaną to robić i wyrobią sobie nawyk złego zachowania i wandalizmu, szczególnie na rzeczach, które nie należą do nich.

11. Przemoc wobec rówieśników Coraz częściej mówi się w szkołach o narastaniu przemocy i agresji. Następuje wyraźny wzrost liczby agresywnych zachowań uczniów na terenie szkoły. Nie wiadomo, dlaczego mamy do czynienia z tak znacznym wzrostem ataków przemocy. Jeszcze kilkanaście lat temu nie notowano tylu przypadków agresji. W szkołach było o wiele bezpieczniej. O rozmiarach agresji wiemy niewiele, ponieważ uczeń z obawy przed powtórnym pobiciem, sponiewieraniem, ośmieszaniem nie zechce o tym komukolwiek powiedzieć. Podobna postawę przejawiają niejednokrotnie sami rodzice, nawet jeżeli wiedzą o kłopotach swego dziecka. Nauczyciele też często bagatelizują informacje na temat tych zjawisk. Z jednej strony narzekają na uczniów, z drugiej zaś twierdzą, że to nieprawda, że problem ten nie dotyczy uczniów ich klasy czy szkoły.

12. Coraz częściej nauczyciele zaczynają dostrzegać przemoc w szkołach, zwracając uwagę na następujące nieprawidłowości: przemoc fizyczną, psychiczną, niszczenie rzeczy, wymuszanie pieniędzy. Przemoc w szkołach występuje w relacji dziecko-dziecko, dziecko-nauczyciel oraz nauczyciel-dziecko. Przyczyny tego stanu rzeczy leżą po stronie nauczycieli i po stronie dzieci. Przyczynami przemocy ze strony nauczycieli wobec dzieci są: stres zawodowy, agresja ze strony dzieci, przepracowanie, niewykonywanie poleceń, niedocenianie zawodu, trudności materialne, niepewność w pracy, manipulowanie uczniami, przedmiotowy stosunek do ucznia.

13. Wagarowanie Uczniowie, którzy nie potrafią radzić sobie w szkole lub zmagają się z trudnościami w życiu codziennym często wybierają łatwy i przyjemny (wg nich) sposób spędzania lekcji, mianowicie wagary. Zwykle polegają na zostaniu w domu, spóźnieniu się na te lekcje, które akurat chcą ominąć, zerwaniu się z ostatnich lekcji, bo wydaje im się, że wystarczająco się tego dnia napracowali lub wyjściu ze znajomymi do kina, parku, centrum handlowego lub spędzając czas w inny, przyjemny dla nich sposób. Niewielu z nich zdaje sobie sprawę, że wagary są nielegalne, a ich rodzice mogą zapłacić kary pieniężne. Wydaje im się, że zrezygnowanie z lekcji od czasu do czasu nie wpłynie na ich ocenę w szkole i nie będą musieli ponosić konsekwencji.

14. Dane statystyczne W liceach profilowanych około 20% chodzi na wagary, w technikach około 17%, w liceach ogólnokształcących 16%, natomiast najniższy w szkołach podstawowych i gimnazjach 10%. Rodzice najczęściej usprawiedliwiają nieobecność uczniów z technikum, około 87%, następnie ze szkół podstawowych, około 83%, liceum ogólnokształcącego i gimnazjum około 83%. Najrzadziej uczniów z zasadniczych szkół zawodowych i liceów profilowanych około 68%.

15. Należy zwracać na wszystkie dziwne zachowania dzieci. Może się okazać, że zmiany w ich funkcjonowaniu są normalne, ale mogą również oznaczać złe nawyki dzieci. Nie należy lekceważyć wśród nich żadnych objawów. Pamiętaj, że wsparcie rodzica może okazać się tym, co pomoże przezwyciężyć upór lub nałóg. Mimo że nie każe dziecko to okazuje – każde z nich potrzebuje miłości ze strony opiekuna i podświadomie często na nią czeka. Prezentację wykonały: Karolina i Wiktoria