html5-img
1 / 24

Ekonomia społeczna – Administracja publiczna – czy jest nam „po drodze”?

Ekonomia społeczna – Administracja publiczna – czy jest nam „po drodze”?. Ekonomia społeczna. Aksjologia Osoby Instytucje Wspólnoty Ekonomia społeczna jako mechanizm rozwoju wokół terytorium. Argumenty na rzecz tezy o użyteczności ES dla administracji publicznej.

clem
Download Presentation

Ekonomia społeczna – Administracja publiczna – czy jest nam „po drodze”?

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Ekonomia społeczna – Administracja publiczna – czy jest nam „po drodze”?

  2. Ekonomia społeczna • Aksjologia • Osoby • Instytucje • Wspólnoty • Ekonomia społeczna jako mechanizm rozwoju wokół terytorium

  3. Argumenty na rzecz tezy o użyteczności ES dla administracji publicznej • Inna sytuacja na rynku pracy („złogi bezrobocia”). • Problemy z dostarczaniem usług publicznych • Konieczność prowadzenia analizy „kosztów zaniechania” • Dostępność środków • Większe niż moglibyśmy przypuszczać formalne możliwości współpracy

  4. Inkluzywny rynek pracy / przeciwdziałanie wykluczeniu (ze względu na grupę beneficjentów)

  5. Dostarczanie usług publicznych i/lub rynkowych oraz produkcja

  6. Diagnoza współpracy • Najkrótsza historia współpracy z samorządem • Waga współpracy dla organizacji • Barometr • Waga współpracy dla samorządu

  7. Natężenie współpracy • Mniej więcej 70% organizacji utrzymuje regularne kontakty z administracją publiczną szczebla centralnego, wojewódzkiego lub z jednostkami samorządu terytorialnego. • Dla 60% instytucje administracji należą do najważniejszych partnerów. Również 60% potwierdziło otrzymanie od administracji środków finansowych; • Z wyjątkiem Warszawy, gdzie istotna część organizacji utrzymuje kontakty z instytucjami rządowymi, najczęstszym partnerem organizacji jest samorząd terytorialny – przede wszystkim szczebla lokalnego.

  8. Od grantu do kontraktu

  9. Barometr Współpracy 2006 i 2007 • Podstawowe dane i dokumenty określające współpracę samorządów lokalnych z organizacjami pozarządowymi • W 2006 roku uzyskano dane o ok. 1200 urzędach; zebrano ponad tysiąc rocznych programów (na 2005 i 2006 rok) i ok. 260 strategii rozwiązywania programów społecznych. • W 2007 roku uzyskano dane z o ok. 1400 urzędów. • DANE DOSTĘPNE W BAZIE DANYCH BAROMETR WSPÓŁPRACY na stronie www.bazy.ngo.pl

  10. Na podstawie danych z badania Barometr Współpracy i innych danych, np. finansowych sprawozdań JST powstają też raporty. Raport z badania Barometr Współpracy 2006 Organizacje pozarządowe jako partner administracji publicznej Stowarzyszenie Klon/Jawor, Warszawa 2006 (www.ekonomiaspoleczna.pl) % gmin posiadających programy współpracy

  11. Jakie działania organizacji wspiera (nie wspiera) samorząd gminny ?

  12. Współpraca finansowa – struktura wydatków JST

  13. Opinie samorządowców Badania gmin wiejskich (Surdar FISE – 2002)

  14. „Prywatny katalog problemów” • Kooptacja (Faworyci / Wykluczeni) • Formalizm – sztywność - źle rozumiana standaryzacja • Nieformalność „drugi obieg” • Instytucjonalna bulimia administracji i (?) organizacji (zorientowanie na instytucje a nie rezultaty ich działań) • Utrata niezależności organizacji i niechęć do autentycznego starania się o nią (uzależnienie) • NGOs jako decorum i wyraz politycznej poprawności • Inflacja pojęć (partnerstwo, konsultacje etc.) • „Egoizm miast” • „Monteryzacja” stosunków • Poruszanie się „po szynach” – brak eksperymentowania / sztywność / przeszłość jako przyszłość • Stereotypy po obydwu stronach (amatorzy vs biurokraci) • Polityzacja (w wydaniu partyjnym) • Brak autentycznej partycypacji obywatelskiej („porzuceni obywatele”)

  15. Rekomendacje • Edukacja • Podjąć działania o charakterze edukacyjnym i informacyjnym skierowane do Regionalnych Izb Obrachunkowych i Urzędów Skarbowych (taj aby prowadzone przez te organy kontrole nie paraliżowały działania PES • Wprowadzenie w Ustawie o Zamówieniach Publicznych i Ustawie o Finansach zapisu o kryteriach społecznych (dotyczącego każdego trybu), zmiana Ustawy o Działalności Pożytku Publicznego i Wolontariatu • Szukanie dobrych wzorów / standardów min / modeli / dobrych praktyk • Stworzenie możliwości zakupu przez przedsiębiorców czy administrację usług w PES – np. w odniesieniu do grup marginalizowanych jak niepełnosprawni (miejsca pracynp. chronione tworzone były by wtedy przez PES a przedsiębiorcy nie płacili by wtedy kar do PEFRON-u i jednocześnie realizowali założenia biznesu społecznie zaangażowanego • Stworzenie realnej możliwości tworzenia partnerstw • Tryb wieloletnich kontraktów jako preferowany (zapewniający stabilizację dla organizacji i beneficjentów, profesjonalizacje, podniesienie jakości usług) • Zagadnienie rozwoju instytucjonalnego /kosztow administracyjnych etc. • Jak pomagać nie skodząc ? • Konieczność umieszczania ekonomii społecznej na poziomie strategii lokalnych i regionalnych

  16. Paradygmaty governance i podział uproszczony podział ról wewnątrz nich

  17. Nowe modele / wyzwania i szanse • Nowe mechanizmy governance • Hierarchie – >sieci • Wykonywanie – > delegowanie • Zarządzanie – > motywowanie • Ścisłe rozdzielenie podmiotów – > tworzenie hybryd instytucjonalnych (partnerstwa) • Zmiana tradycyjnych modeli Welfare – (od Państwa Dobrobytu do Społeczeństwa Dobrobytu)

  18. Wyzwania - Dlaczego ES może napotkać trudności • Obywatelska apatia • Fałszywe i prymitywne pozycjonowanie politycznego dyskursu i fałszywe opozycje • Deficyt kapitału społecznego w Polsce • Prywatyzacja przestrzeni publicznej • Brak mechanizmów partycypacji obywatelskiej • Niewydolne systemy administracji (w szczególności w dziedzinie szeroko rozumianej polityki społecznej) • Brak realizacji polityk „opartych o dowody” • Niechęć do ryzyka po stronie administracji

  19. Wyzwania cd.. • Potrzeba rozwiązania galimatiasu pojęciowego – potrzeba definicji i samodefinicji ekonomii społecznej • Potrzeba poszukiwania specyficznej tożsamość ekonomii społecznej w Polsce • Ryzyko przereklamowania ekonomii społecznej – „zarządzania oczekiwaniami” • Sfera regulacyjna – to, co potrzebne, to, co możliwe, i to, co niemożliwe • Potrzeba uznania szeroko rozumianej ekonomii społecznej jako istotnej kategorii rozwoju • Dopływ środków z UE – okazja do spełnienia marzeń czy zagrożenie dla ducha przedsiębiorczości • Mijanie się ekonomii społecznej z potrzebami i postawami jej domyślnych beneficjentów • Przyswojenie lub odrzucenie idei przedsiębiorczości społecznej w sektorze non-profit • Rola innych sektorów i środowisk w rozwoju ekonomii społecznej i społecznej przedsiębiorczości

  20. Nadzieje • Konsolidacja środowiska ekonomii społecznej • Zmieniona sytuacja na rynku pracy • Dostępność środków • Możliwość tworzenia infrastruktury wsparcia dla ekonomii społecznej • Dobrze rozumiana profesjonalizacja środowiska ekonomii społecznej • Modernizacji administracji publicznej i służb społecznych • Nowe rozwiązania regulacyjne

More Related