1 / 8

Napoleon Bonaparte

Napoleon Bonaparte. Urodził się 15 sierpnia 1769r w Ajaccio na Korsyce . Zmarł 5 maja 1821r na Wyspie św. Heleny.

bonita
Download Presentation

Napoleon Bonaparte

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Napoleon Bonaparte Urodził się 15 sierpnia 1769r w Ajaccio naKorsyce. Zmarł 5 maja 1821r na Wyspie św. Heleny

  2. Napoléon Bonaparte (pierwotnie: Nabulione (kors.) lub Napoleone (wł.) Buonaparte), Napoleon I (ur. 15 sierpnia 1769 r. w Ajaccio na Korsyce - zm. 5 maja 1821 r. na Wyspie Świętej Heleny) - pierwszy konsul Republiki 1799-1804, cesarz Francuzów w latach 1804-1814 oraz przejściowo w 1815 (tzw. Sto dni Napoleona), prezydent (1802-1805) i król Włoch w latach 1805-1814. • Napoleon był jednym z największych dowódców wojskowych w historii, mężem stanu i prawodawcą (Kodeks Napoleona), choć wielu uważa go za tyrana i agresora.

  3. Zesłanie i samotna śmierć • Na zesłaniu na Wyspie Świętej Heleny w miejscowości Longwood, Napoleon I Bonaparte przebywał 6 lat. Tam w samotności pisał wspomnienia ze swych kampanii wojennych, w czasie których stoczył 60 bitew (61 zwaną ogródkową z zarządcą wyspy sir Hudsonem Lowe), przeważnie zwycięskich. Zmarł 5 maja 1821 r. o godzinie 17.49, w wieku 52 lat. W 1840 r. jego zwłoki przewiezione zostały do Paryża i tam złożone w sarkofagu w kościele Inwalidów. W czasie ekshumacji okazało się, że zwłoki zachowały się w znakomitym stanie. Fakt ten, połączony z przeprowadzonymi wiele lat później badaniami kosmyków jego włosów nasunął poważne podejrzenia, że Napoleon został otruty arszenikiem. Nie ma jednak na to jednoznacznych dowodów, gdyż francuskie władze nie zgadzają się na ekshumację jego zwłok.

  4. Kariera Wojskowa • Po 1797 r. trwała jeszcze wojna Francji z Monarchi Brytyjską, jako ostatnim państwem z I koalicji antyfrancuskiej, zawiązanej w 1793 r. przeciwko wydarzeniom rewolucyjnym we Francji. By ją zmusić do zakończenia wojny, Napoleon Bonaparte zaproponował podbicie Indii – perły Korony Brytyjskiej. Okazało się jednak, że Francja nie jest w stanie prowadzić tak dalekosiężnych działań. Napoleon ruszył więc na Egipt Mameluków, mający być przyszłą "bazą wypadową" pod inwazję na Indie. Wyprawa egipska doszła do skutku w maju 1798 r. Wzięło w niej udział 38 tysięcy marynarzy i żołnierzy oraz 175 uczonych i artystów, którzy mieli badać kulturę i historię Egiptu.

  5. Mążstanu • Po przejęciu dyktatorskiej władzy we Francji Napoleon Bonaparte działał bardzo energicznie. Przede wszystkim, starając się o uzyskanie poparcia arystokracji, ogłosił amnestię dla rojalistycznych emigrantów. Mogli oni wracać do kraju, ale zarekwirowanych w trakcie rewolucji majątków im nie zwrócono. Podobnie, normując stosunki z Kościołem katolickim przez zawarcie nowego konkordatu, Napoleon zastrzegł w nim nienaruszalność dokonanych rekwizycji i sprzedaży dóbr kościelnych. Konkordat poza tym był korzystny dla Kościoła: ustalał pensje dla biskupów, wprowadzał religię do szkół państwowych, ułatwiał budowę nowych kościołów, szkół kościelnych itp.

  6. Cesarz Francuzów • Celem wzmocnienia swej władzy Napoleon koronował się 2 grudnia- 1804 r. na cesarza Francuzów. Koronacja, z wielkim przepychem, odbyła się w Katedrze Notce Dame w Paryżu. Koronatem był papież Pius VII, a koronę na głowę włożył sobie sam Napoleon, koronując następnie swą żonę Józefinę. 26 maja 1805, w katedrze w Mediolanie ukoronował się na króla Włoch. Wszystkie te cywilne sprawy i problemy miały jednakże w okresie rządów Napoleona I Bonapartego znaczenie drugorzędne i zdominowane zostały przez tzw. wojny napoleońskie, jakie Francja prowadziła prawie bez przerwy od 1800 do 1815 r. Było ich kilkanaście i brały w nich udział, w zmiennych koalicjach, wszystkie państwa europejskie. Fronty wojny rozciągały się od Portugalii do Moskwy i od Anglii i Szwecji do Italii. Obejmowały także Egipt, wyspę Santo Domingo na Karaibach i inne terytoria Ameryki Północnej.

  7. Sto dni Napoleona • Napoleon uciekł z Elby 26 lutego 1815 roku i powrócił do Francji 1 marca 1815. Tak rozpoczęło się słynne 100 dni Napoleona, zakończone ostatecznie jego klęską 18 czerwca 1815 w bitwie pod Waterloo (terytorium obecnej Belgii). Wojny napoleońskie zakończyły się na terenach Francji i Belgii w 1815 r. kapitulacją Francji i internowaniem zdymisjonowanego cesarza Napoleona I Bonapartego na Wyspie Świętej Heleny na południowym Atlantyku. Klęska Wielkiej Armii Napoleona przesądzona została na polach bitewnych, wszak przyczynili się do tego także sami Francuzi. W szczególności arystokracja francuska była zaniepokojona ciągłymi wojnami, rojaliści marzyli o powrocie monarchii, republikanów raziła arbitralność Napoleona, kupców rujnowała blokada kontynentalna Wielkiej Brytanii. Toteż miały miejsca różne spiski i zdrady, których przykładem może być np. tajna współpraca francuskiego ministra dyplomacji, księcia Charles Talleyranda z carem Rosji Aleksandrem I.

  8. Galeria

More Related