Hoe wordt cafeïnevrije koffie gemaakt?

1. Hoe wordt cafeïnevrije koffie gemaakt? Heb je een nieuwe koffiemachine gekocht, of drink je graag koffie uit de koffieautomaat op kantoor, maar kun je niet zo goed tegen cafeïne? Dan kun je ervoor kiezen om koffie te drinken zonder cafeïne, ook wel ‘decaf’ genoemd. Er zijn verschillende methodes waarmee je cafeïne uit koffie kunt halen, al lukt het nooit om de koffie compleet cafeïnevrij te krijgen; er blijft altijd wel wat achter in de koffie. In geroosterde koffiebonen mag in EU landen niet meer dan 0,1% cafeïne zitten. Koop je dus decaf koffie in de winkel voor in je koffiemachine, of voor de koffieautomaat op kantoor, hou er dan rekening mee dat het koffie is met zo min mogelijk cafeïne. Maar hoe wordt dat eigenlijk gedaan, cafeïne vrije koffie maken? We bespreken vier methodes. De Zwitserse watermethode Bij de Zwitserse watermethode worden groene koffiebonen in heet water gekweekt, totdat het water met koffie aroma’s is verzadigd en alle cafeïne vrijgekomen is. Vervolgens worden de koffiebonen weggegooid en wordt de cafeïne met koolstoffilters gefilterd uit het water. Een nieuwe lading koffiebonen wordt vervolgens bij het gearomatiseerde water gegooid. Nu wordt alleen nog maar de cafeïne opgenomen, omdat het water is verzadigd van de koffie aroma’s. Bij de Zwitserse watermethode wordt dit proces herhaald totdat bijna alle cafeïne verwijderd is (99,9%). Vervolgens haalt men de koffie uit de watertanks waarna het gedroogd wordt. De rechtstreekse methode Bij de rechtstreekse methode stoomt men de koffiebonen eerst dertig minuten lang om ze vervolgens tien uur lang te wassen met ethylacetaat of dichloormethaan. Ethylacetaat is een product dat uit de natuur komt en wat je ook terugziet in diverse groente-, en fruitsoorten. Omdat dit natuurproduct erg schaars is, wordt met name gebruik gemaakt van de kunstmatige variant. De indirecte methode Bij de indirecte methode wordt de cafeïne uit de koffie gefilterd door gebruik te maken van dichloormethaan of ethylacetaat. Er wordt gebruik gemaakt van een oplosmiddel dat verdampt wordt. Het water dat overblijft wordt gebruikt bij een volgende lading koffiebonen. Dit proces wordt een paar keer herhaald, totdat er een evenwichtstoestand wordt bereikt. Het water is nu verzadigd met de geur-, en smaakstoffen van koffie. Alleen aan de nieuwe bonen wordt nog cafeïne onttrokken. De CO2 methode Ook bij de CO2 methode worden de koffiebonen eerst gestoomd. Daarna worden de koffiebonen ondergedompeld in een bad van vloeibare koolstofdioxide. De cafeïne wordt

2. opgelost in de CO2 en vervolgens van de bonen verwijderd. Er zijn daarna twee verschillende manieren voor de voortzetting van dit proces. Er kan voor gekozen worden om de druk voor een gedeelte los te laten, waarna de CO2 kan verdampen en de cafeïne opgevangen wordt. Een andere methode is om de CO2 onder druk te laten staan en de cafeïne via een filter te verwijderen. Een voordeel van deze beide methodes is dat er geen middelen aan te pas komen die giftig zijn. De Triglyceridemethode Ongeroosterde koffiebonen worden bij deze methode in een tank gegooid met heet water. De cafeïne komt vervolgens naar het oppervlak van de bonen. In een andere container worden ze ondergedompeld in koffie oliën. Deze koffie oliën worden gewonnen uit koffiegruis en bevatten triglyceride. Zonder ook maar iets aan te tasten van het aroma, wordt de cafeïne opgenomen door de triglyceride.